Vinnumaður á Stóra-Ósi, Melstaðarsókn, V-Hún. 1930. Bóndi og hreppstjóri á Syðra-Ósi. Síðast bús. í Ytri-Torfustaðahreppi. http://timarit.is/view_page_init.jsp?issId=256546

Böðvar Hauksson viðskiptafræðingur - Minning Fæddur 11. október 1946 Dáinn 19. apríl 1987 Böðvar Hauksson hóf störf í hagdeild Landsbankans í ársbyrjun. Böðvar fæddist 11. október 1946. Hann var yngsta barn Láru Böðvarsdóttur og Hauks Eggertssonar, forstjóra Plastprents hf. Eldri systkini hans eru Ágústa, tónlistarkennari, gift Jónasi Ingimundarsyni, píanóleikara, og Eggert, viðskiptafræðingur, kvæntur Sigríði Teitsdóttur. Böðvar var kvæntur Ásu Guðmundsdóttur, ritara hjá Framkvæmdasjóði, og áttu þau 6 ára son, Arnar Frey. Þá á Ása 24 ára dóttur, Írisi Laufeyju. Ása er dóttir hjónanna Önnu Steindórsdóttur og Guðmundar Magnússonar byggingarmeistara.

Ása og Böðvar hófu búskap fyrir 10 árum. Þau eignuðust fyrirnokkrum árum rúmgott raðhús, þarsem þau bjuggu sér fallegt heimili. Ása var stoð og stytta Böðvars og fallegur og þróttmikill drengurinn augasteinn þeirra beggja. Böðvar varð stúdent frá VÍ 1967 og viðskiptafræðingur frá HÍ 1972. Hann starfaði sem fulltrúi hjá Plastprenti hf. 1972/73, skrifstofustjóri Iðnlánasjóðs 1973/77, á ný fulltrúihjá Plastprenti hf. 1977/80 og loks viðskiptafræðingur hjá Hagdeild Landsbanka Íslands frá 1980.

Daníel Guðjónsson fæddist á Hreiðarsstöðum í Svarfaðardal 5. september 1905. Hann lést á Dvalarheimilinu Hlíð á Akureyri 24. maí 1996. Foreldrar hans voru Anna Jónsdóttir húsmóðir og Guðjón Daníelsson bóndi. Daníel stundaði nám við Bændaskólann á Hólum í Hjaltadal. Hann bjó á Hreiðarsstöðum í foreldrahúsum þar til að hann giftist Lovísu Árnadóttur 5. ágúst 1928 og hófu þau búskap að Þverá í Svarfaðardal. Þau hættu búskap og fluttu til Akureyrar 1930 og bjuggu þar til dánardags. Á Akureyri starfaði Daníel lengst af fyrir Kaupfélag Eyfirðinga, en síðustu starfsárin hjá versluninni Eini. Lovísa Árnadóttir fæddist á Þóroddsstöðum í Ólafsfirði 19. nóvember 1908. Foreldrar hennar voru Dóróthea Þórðardóttir húsmóðir og Árni Jónsson bóndi. Lovísa flutti ásamt foreldrum sínum að Þverá í Svarfaðardal árið 1910 og bjó þar til 1930 er hún fluttist til Akureyrar. Hún hafði áður farið á húsmæðraskólann á Blönduósi. Hún lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri 2. apríl 1996. Útför hennar fór fram frá Glerárkirkju 12. apríl síðastliðinn. Börn Daníels og Lovísu eru Dóróthea, f. 3. júlí 1929, Guðjón, f. 5. júlí 1931, og Anna Lillý, f. 29. september 1940. Barnabörnin eru 11, þar af eitt látið og barnabarnabörnin eru 19. Útför Daníels Guðjónssonar fer fram frá Akureyrarkirkju í dag 31. maí 1996 og hefst athöfnin klukkan 13.30.

Eiríkur Kristinsson fæddist að Miðsitju í Blönduhlíð í Skagafirði 24. maí 1916, og ólst þar upp í föðurgarði. Hann lést á heimili sínu á Akureyri 4. október 1994. Foreldrar hans voru hjónin Kristinn Jóhannsson bóndi á Miðsitju í Blönduhlíð í Skagafirði, f. 1886, d. 1941, og Aldís Sveinsdóttir, f. 1890, d. 1977, ættuð úr Lýtingsstaðahreppi, dóttir Sveins Eiríkssonar kennara þar. Bræður Eiríks voru Hjörleifur, f. 1918, bóndi á Gilsbakka í Austurdal í Skagafirði, d. 1993, Sveinn, f. 1925, sagnfræðingur í Reykjavík, Þorbjörn, f. 1921, búsettur á Akureyri, og Jökull, f. 1935, einnig búsettur á Akureyri. Fyrri kona Eiríks var Stefanía Sigurjónsdóttir, f. 11. maí 1918. Þau skildu. Börn þeirra voru: Kolbrún, f. 12. ágúst 1944, bankaritari í Reykjavík, og Kristinn, f. 18. febrúar 1946, afgreiðslumaður í Reykjavík, d. 1991. Seinni kona hans var Sesselja Þorsteinsdóttir, f. 5. maí 1924. Foreldrar hennar voru Þorsteinn Eianrsson bóndi í Tungukoti í Austurdal í Skagafirði, f. 1902, d. 1979, og kona hans Ingibjörg Sigurjónsdóttir, f. 1899, látin. Börn þeirra: Ólöf Margrét, f. 1954, búsett í Reykjavík; Birgir, f. 1955, iðnverkamaður í Reykjavík; Hólmfríður Ingibjörg, f. 1958, sjúkraliði á Akureyri; og Einar Vilhjálmur, f. 1966, einnig búsettur á Akureyri. Útför Eiríks fer fram frá Akureyrarkirkju í dag 11. okt 1994.

Hann fæddist á Hvammstanga 28. sept. 1918. Foreldrar hans voru Karl Friðriksson brúarsmiður og f.k. hans, Guðrún Sigurðardóttir. Karl var sonur hjónanna Friðriks Björnssonar bónda í Bakkakoti í Víðidal og Elísabetar Jónsdóttur, bæði ættuð úr Húnaþingi. Guðrún var dóttir Sigurðar Halldórssonar síðasta bónda á Efri-Þverá og s.k. hans, Kristínar Þorsteinsdóttur, bæði ættuð sunnan úr Kjós. Guðrún kona Friðriks bjó manni sínum og börnum mjög hlýlegt og friðsælt heimil. Það kunni Friðrik vel að meta.
Börn þeirra eru tvö:
Sigríður Petra f. 31.8. 1949, jarðfræðingur, gift Bjarna Ásgeirssyni, lögfræðingi. Þau eiga tvö börn.
Karl Guðmundur f. 2.2. 1955, búnaðarhagfræðingur, kvæntur Hafdísi Rúnarsdóttur, hjúkrunarfræðingi, eiga þau eitt barn.

Þegar Friðrik var 7 ára fór hannað Víðidalsstungu til Jóhönnu Björnsdóttur, sem þá var orðin ekkja en fyrir búi með móður sinni var Óskar Teitsson. Víðidalstunga var mikið myndar- og menningarheimili og átti Friðrik góðar minningar frá veru sinni þar. Árið sem Friðrik fermdist fór hann frá Víðidalstungu, má segja að frá þeim degi sæi hann um sig sjálfur. Honum leið aldrei úr minni fermingardagurinn því þá átti hann ekki aura fyrir fermingartollinum. Fermingarvorið fór hann í brúarvinnu til föður síns og var þar fram á haust. Fékk hann þá kaup greitt í peningum. Fyrsta verk hans þegar hann kom á heimaslóðir um haustið varað greiða presti fermingartollinn, sem þá var fimmtán krónur. Þetta atvik beit sig svo fast í vitund Friðriks að hann steig á stokk og strengdi þess heit að verða efnalega sjálfstæður, treysta á sjálfan sigog standa í skilum með lögmætar greiðslur. Ég held að allir sem fylgst hafa með lífsferli Friðriks geti verið sammála um að frá þessum markmiðum kvikaði hann ekki, því traustari mann í öllum viðskiptum held ég að sé vandfundinn. Þó, sem betur fer finnist margir enn, sem virða þann gamla sið að "orð skulu standa".

Friðrik naut ekki langrar skólagöngu - aðeins nokkra mánuði í barnaskóla. Snemma fór Friðrik að dreyma um það að verða bóndi. Eiga nokkur hundruð fallegar ær, góða jörð, vel í sveit setta og um fram allt að hafa arð af búinu og síðast en ekki síst að eignast góða konu, sem skapaði fjölskyldunni gott og hlýlegt heimili. Með þessi áform lagði hann út í lífið. Um þessar mundir var mikil fjárhags kreppa í landinu. Peningar sáust varla í höndum bænda. Til viðbótar þessu erfiða ástandi kom upp skæð pest í sauðfé landsmanna, svonefnd mæðiveiki, sem lagði mörg sauðfjárbú í rúst. Aðstæður til að byrja búskap voru því ekkert glæsilegar. Vann Friðrik því áfram á sumrin við brúarsmíðar hjá föður sínum fram um 1940, en að vetrinum oftast í heimasveit sinni, Víðidalnum, við fjárhirðingu og annað sem til féll.

Nú urðu kaflaskil í lífi Friðriks. Hann sest að í Reykjavík og stundar byggingarvinnu næstu árin. Haustið 1942 kemur Friðrik norður í Víðidal um réttaleytið. Þá áttihann allvæna peningafúlgu eða ríflega hálft jarðarverð. Þá kaupir hann Hrísa fyrir átján þúsund krónur, sem þá þótti allhátt verð. Hrísar er landmikil jörð og landkostajörð til sauðfjárbúskapar. Hrísar voru ekki á þeim tíma talin hlunnindajörð en hún átti land að Fitjá á sjötta km á lengd. Kerfossar voru ekki laxgengir fyrr en þar var gerður laxastigi rétt fyrir 1940. Friðrik var þess strax fullviss að Fitjá yrði góð laxveiðiá þegar laxinn fengi aðstöðu til hrygningar ofar í ánni og það kom á daginn að sú spá reyndist rétt. Nú eru Hrísar í hærri kantinum með veiðileigu jarða á vatnasvæðinu. Um leið og Friðrik keypti Hrísa, leigði hann jörðina frænda sínum Jóni Lofti Jónssyni. Eftirgjald var í kindafóðrum og umhirðu hrossa. Hefur sá samningur að grunni til gilt fram að þessu, þó nú búi þar afkomendur konu Jóns, Friðbjargar Ísaksdóttur, og eiga hluta af jörðinni.

Nú voru draumar Friðriks að byrja að rætast. Hann átti jörð í Víðidal. Nokkra tugi kinda, fáein hross og gat dvalist á sinni eigin jörð þegar frí gáfust.

Árið 1944 kvæntist Fiðrik Guðrúnu Pétursdóttur ættaðri úr Dýrafirði, mikilli ágætiskonu, sem hann mat mikils, enda er Guðrún sannkölluð húsmóðir. Skömmu fyrir jól 1947 flytja þau hjón í nýja íbúð við Mávahlíð 39, þar hafa þau búið síðan. Árin líða og Friðrik vinnur ýmis störf, aðallega við smíðar. En árið 1963 er hafist handa við byggingu Læknahússins Domus Medica. Við þær framkvæmdir var Friðrik ráðinn byggingarstjóri. Hann sá um allar fjárreiður, efnisútvegun, mannaráðningar og allt sem að byggingunni laut. Þessu verkefni skilaði hann með þeim sóma að hann var ráðinn framkvæmdastjóri hússins þegar rekstur þess hófst. Hélt hann því starfi til æviloka. Þá var Friðrik í fararbroddi í Hún vetningafélaginu í Reykjavík og formaður þess í áraraðir. Einnig starfaði Friðrik í bridsfélögum og var formaður Bridsfélags Íslands í nokkur ár. Aðrir munu minnast þessara starfa Friðriks. Fyrstu skref Friðriks í félagsmálum voru í ungmennafélaginu Víði. Hann fór snemma að taka þátt í umræðum á fundum félagsins, einnig í fót boltaæfingum ef hann var heima að vorinu. Fljótlega eftir að Friðrik eignaðist Hrísa tók hann virkan þátt í veiðifélaginu, sat í stjórn þess í mörg ár. Hann mælti á nær öllum fundum þess og flutti þar oft athyglisverðar upplýsingar og at hugasemdir. Einnig vann hann mjög þarft verk er hann gerði ýtarlega skrá um veiði og veiðistaði í Víðidalsá og Fitjá. Þá gekkst hann fyrir stofnun Landeigendafélags Fitjár og var formaður þess, þar tilí sumar að hann baðst undan endurkjöri þegar ljóst var að hverju stefndi með heilsuna. Var sá fundur haldinn í sumarbústað þeirra hjónaí Hrísum eins og svo oft áður við rausnarlegar móttökur húsfreyjunnar. Enginn vafi er á því að með tilkomu þessa félags og starfs Friðriks þar fékkst réttlátara mat á ánum en áður var. Eftir að Friðrik eignaðist Hrísa hófst hann fljótlega handa bæði í ræktun og byggingum. Einnig kom hann á stað bleikju eldi í vatni skammt suður og uppfrá Hrísum, virðist það hafa lánast vel. Þá byggðu þau hjón mjög notalegan sumarbústað innan túns í Hrísum sem mikið hefur verið notaður af fjölskyldunni.

Guðlaug Matthíasdóttir fæddist í Skarði í Gnúpverjahreppi 17. ágúst 1910. Hún lést á Sjúkrahúsi Suðurlands 22. júlí síðastliðinn. Hún var dóttir hjónanna Jóhönnu Bjarnadóttur, f. 3. sept. 1878 í Glóru í Gnúpverjahreppi, d. 28. ágúst 1955, og Matthíasar Jónssonar, f. 7. nóv. 1875 í Skarði, d. 17. des. 1952. Systkini Guðlaugar voru: 1) Jóhanna, f. 26. apríl 1905, d. 20. júní 1906. 2) Bjarni, f. 10. apríl 1907, d. 21. apríl 1983. 3) Haraldur, f. 16. mars 1908. 4) Steinunn, f. 8. okt. 1912, d. 6. febrúar 1990. 5) Kristrún, f. 22. sept. 1923. Uppeldisbróðir þeirra systkina var Jóhann Snjólfsson, f. 31. des. 1927, d. 22. sept. 1985.

Hinn 25. maí 1945 giftist Guðlaug Guðjóni Kristni Guðbrandssyni frá Kaldbak í Hrunamannahreppi, f. 4. mars 1900, d. 22. apríl 1994. Þau hófu búskap í Hörgsholti í sömu sveit og fluttust 1948 að Bjargi þar sem þau bjuggu allt til ársins 1990. Bróðursonur Guðjóns, Guðbrandur og kona hans Sigrún fluttu til þeirra að Bjargi 1957 og tóku þau alfarið við búinu af Guðjóni og Guðlaugu árið 1971. Síðustu ár ævi sinnar bjó Guðlaug í íbúð aldraðra á Flúðum.

Útför Guðlaugar fer fram frá Hrunakirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 14.

Húsfreyja á Akureyri. Nefnd Guðmundína í Mbl. og Æ.A-Hún.

Eðvald Halldórsson var fæddur á Hrísum í Víðidal í V-Húnavatnssýslu 15. janúar 1903. Hann lést á Hvammstanga 24. september 1994. Foreldrar hans voru Halldór Ólafsson frá Litlufellsöxl í Borgarfirði og Sigríður Jóhannsdóttir í Hrísum. Hann lærði bæði söðlasmíði og bátasmíði. Sesilía Guðmundsdóttir var fædd á Gnýstöðum á Vatnsnesi í V-Húnavatnssýslu 31. desember 1905. Hún lést á Hvammstanga 21. janúar 1994. Foreldrar hennar voru Guðmundur Jónsson bóndi og síðari kona hans Marsibil Árnadóttir frá Stöpum. Eðvald og Sesilía gengu í hjónaband 2. janúar 1930 og eignuðust þau sex börn: Guðmund, Maríu Erlu, Marsibil Sigríði, Ársæl, d. 18. nóvember 1953, Sólborgu Dóru og Sigurlínu, d. 13. ágúst 1965. Barnabörnin eru 14 og afkomendur eru alls 60. Útför Eðvalds fer fram frá Hvammstangakirkju í dag 8 okt 1994.

„Fjærst út í kvikasilfursbjarma hafauðnarinnar rís pínulítið, einmana, blágrýtt land. Borið saman við ógnarvíðáttu þessa hafs virðist svona klettótt landkríli naumast umfangsmeira en sandkorn á samkomuhúsgólfinu. Þannig hefst sagan um Snillingana glötuðu eftir Færeyinginn William Heinesen.
Davía Jakobína Niclasen var fædd í Færeyjum 19. febrúar 1910. Hún lést á Héraðssjúkrahúsinu á Blönduósi 17. janúar síðastliðinn.
Á Vífilstöðum kynntist hún manninum sem hún átti eftir að giftast, Einari Guðmundssyni, sem var starfsmaður á hælinu. Þau hófu búskap í Hafnarfirði í húsi við Reykjavíkurveg sem seinna varð verslun Geiru og Leifu. Þar fæddist fyrsta barn þeirra, Guðmundur. Þau fengu síðar íbúð á Vífilsstöðum og þar fæddist Harry. Eftir giftingu var Davía heimavinnandi, eins og það heitir í dag, sinnti sínu heimili. Starf Einars var mjög erfitt og kom að því að þau hjónin ákváðu árið 1942 að flytja til Hólmavíkur þar sem honum bauðst vinna við að keyra vörubíl fyrir Kaupfélagið. Þar byggðu þau sér húsið Litla-Hvamm. Þau leigðu út frá sér hluta hússins og kom það sér vel fyrir Davíu að hafa fólk hjá sér í húsinu þar sem Einar var oft lengi í förum með flutninga. Það er erfitt að ímynda sér erfiðið sem fólst í vinnu þessara ára, vegir lélegir og bílar og aðrir farkostir all frumstæðir á okkar tíma mælikvarða.
Á Hólmavík fæddist dóttirin Herdís 18. júní 1943. Það var mikil gleði hjá Davíu að eignast dóttur og var samband þeirra mæðgna alla tíð mjög náið. Herdís hefur verið hennar stoð og stytta í gegnum árin og ekki síst eftir að hún var orðin ein og heilsan farin að bila. Ég vil fyrir hönd okkar hjónanna þakka Herdísi alla þá ræktarsemi og hlýju sem hún hefur sýnt móður sinni.

Til Blönduóss flyst svo fjölskyldan 1946. Á þessum árum var fátt um íbúðarhúsnæði á lausu, svo ekki var um annað að gera en að byggja. Hús þeirra reis á "bakkanum". Þetta var á þeim tíma sem engar götur höfðu verið lagðar og menn fengu bara lóðir og byrjuðu að byggja. Seinna fékk gatan þeirra heitið Árbraut og er það réttnefni því hún liggur við árbakkann norðanverðu við Blöndu. Húsið reis á skömmum tíma þótt erfitt væri að afla byggingarefnis. Tvær íbúðir voru í húsinu; í öðrum endanum bjuggu Einar og Davía með sín börn, en í hinum bjuggu fyrst Þorvaldur Þorláksson (Valdi í Vísi) og Jónína Jónsdóttir (Ninna) með sín börn og síðar Svavar Pálsson og kona hans Hallgerður Helgadóttir (Gerða) með sín börn, varð þeirra vinskapur góður. Ég minnist þess að eitt sinn er við vorum í heimsókn á Árbrautinni og gestir komu óvænt að þá var bankað á eldhúsgluggann. Þegar ég opnaði gluggann var rétt inn nýbökuð jólakaka. Mér er ekki grunlaust um að svona sendingar hafi verið gagnkvæmar.
Davía fluttist til Íslands 1928 og bjó þar síðan. Síðustu 42 árin var hún búsett á Blönduósi.
Útför Davíu fer fram frá Blönduóskirkju í dag 23. jan. 1999 og hefst athöfnin klukkan 14.

Álfheiður Óladóttir fæddist á Ísafirði 11. apríl 1919. Hún lést í Holtsbúð í Garðabæ 23. október síðastliðinn. Í Reykjavík kynnist hún verðandi eiginmanni sínum Kolbeini Kristóferssyni lækni. Hún tók að sér heimili þeirra feðga, Kristófers og sona hans Egils og Kolbeins en kona Kristófers og móðir bræðranna var fallin frá. Eftir að Kolbeinn lauk námi fylgdi hún honum fyrst til Akraness þar sem hann var við læknisstörf og síðan til Þingeyrar við Dýrafjörð. Þar sat Kolbeinn í embætti héraðslæknis frá árinu 1946 til seinniparts árs 1949. Þar fæddist þeim dóttirin Þórdís 1947. Á Þingeyri eignuðust þau vini til æviloka og skipaði Þingeyri alltaf sérstakan sess huga Álfheiðar. Haustið 1949 var aftur haldið til Reykjavíkur þar sem Kolbeinn hafði fengið stöðu læknis við Landspítalann. Þau bjuggu á Vesturgötu 52 á æskuslóðum Kolbeins með smá hléi til ársins 1968 er þau fluttu í Garðabæ þar sem bjuggu til dauðadags.
Útför Álfheiðar verður gerð frá Vídalínskirkju í Garðabæ í dag og hefst athöfnin klukkan 13.

Ari Guðjón Jóhannesson fæddist á Ísafirði 4. desember 1911. Hann lést 4. febrúar 1999. 1917 missti hann móður sína sex ára gamall. Sjómaður á Ránargötu 8 a, Reykjavík 1930. Síðast bús. í Reykjavík.
Útför Ara fór fram frá Áskirkju 16. febr. 1999 og hófst athöfnin klukkan 13.30.

Árni Björnsson fæddur 13. desember 1908 dáinn 31. maí 1991, leigubifreiðarstjóri og útgerðarmaður frá Ytra-Tungukoti í Blöndudal, alinn upp á Skeggstöðum í Svartárdal. Bjuggu þau allan sinn búskap í Reykjavík, síðast til heimilis að Háaleitisbraut 52. Hann lést í Landspítalanum eftir stutta sjúkrahúsdvöl. Vetrarmaður á Sunnuhvoli, Reykjavík 1930.
Að hans ósk hefur jarðarförin farið fram í kyrrþey.

Ásbjörn Þór Jóhannesson bóndi, Auðkúlu fæddur 24. júní 1942. Dáinn 30. júní 1991 Í dag er til moldar borinn frá Auðkúlukirkju,
Ásbjörn ólst upp á Fitjum hjá foreldrum sínum Jóhannesar Árnasonar frá Fitjum og Kristínar Ásmundsdóttur, sem ættuð var sunnan úr Mosfellssveit, ásamt þremur alsystkinum og fóstursystur. Hann gekk til starfa sem aðrir, vandist mikilli vinnu og átti dugnað til lífs og starfa. Hann lagði stund á fleira en búskapinn heima, var í Reykjavík 1958-59. Þaðan lá leiðin að Hvanneyri og lauk hann búfræðiprófi þaðan vorið 1960. Þá kom hann að nýju norður og var þrjá vetur ráðsmaður hjá Birni á Löngumýri. Á sumrum vann hann hjá Halldóri bróður sínum í Víðigerði.
Ásbjörn var ekki bölsýnis eða úrtölumaður. Hann hafði ánægju af mannamótum en fannst þó oftast bezt að vera heima og njóta samvista við sína nánustu eða sinna einhverjum verkefnum í stað þess að blanda sér í nefnda- og fundastörf.

Ásbjörn var tæpari til heilsu en hann vildi kannast við. Styrk, glaðværð og hressilegu fasi hélt hann allt til endadægurs.

Hann var að flytja frá Auðkúlu, stóð til brautar búinn. En ferðin sem hann fór, var ferð sem gjarnan mátti bíða nokkurt árabil. Hann varð bráðkvaddur þegar lífíð í náttúrunni skartaði sínu fegursta.

Ævi hennar var í mörgu óvenjuleg. Hún ólst upp sem prestsdóttir, lengst af í Reykholti í Borgarfirði. Það voru margar frásagnirnar, sem hún sagði frá um gamladaga sem maður mun aldrei gleyma.
En hún hafði líka lífsreglur sem fólk nú til dags hefur ekki kynnst. Þetta voru lífsreglur þeirrar kynslóðar sem braust framúr fátækt fyrri alda, til þeirrar velmegunar sem nú ríkir. Í þessum lífsreglum fólst að gera kröfur til sjálfs sín, frekar en annarra. Ótakmörkuð iðjusemi, þar sem ekki þótti hægt að láta eina stund ónotaða til einhverra verka.
Á heimili Stefáns og Valgerðar var oft mann margt því margir áttu og eiga enn leið fram að Kalmanstungu, fjölskylda, vinir og ferðalangar. Auk þess áttu mörg borgarbörn þar kærkomið athvarf á sumrin. Oft var því glatt á hjalla í bænum og ekki spillti fyrir þegar Stefán frændi minn settist við píanóið og gestirnir tóku lagið. Þá var Stefán í essinu sínu.

Valgerður Guðrún Halldórsdóttir fæddist í Garði í Mývatnssveit 20. apríl 1929. Hún lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi 25. apríl síðastliðinn.
Útför Valgerðar fer fram frá Dómkirkjunni í dag, og hefst athöfnin klukkan 13.30.

Valgerður Þórmundsdóttir, lést í Reykjavík 25. október sl. Hvíldin var henni lausn frá þungbærum veikindum, sem höfðu hrjáð hana undanfarin ár. Hún var fædd í Langholti í Bæjarsveit 21. september 1905. Valgerður ólst upp í Langholti í glöðum systkinahóp á mannmörgu sveitaheimili í fögru héraði. Ólöf og Þórmundur vildu undirbúa börn sín sem best fyrir lífsbaráttuna. Fóru Valgerður og systur hennar fleiri til náms í Kvennaskólann á Blönduósi. Kom það nám í góðar þarfir síðar meir.
Valgerður missti mann sinn í maí 1972 og höfðu þau þá verið í farsælu hjónabandi í rétt 40 ár. Sigurbjörn lést á 64. aldursári og var fráfall hans Valgerði mjög þungbært og reyndar öllum, sem til hans þekktu. Hann hafði þá nærfellt í hálfa öld starfað við verksmiðjurnar á Barnónsstíg 2 og látið sig verkalýðsmál miklu skipta.

Valur Snorrason 15. nóvember 1936 fæddur á Hóli við Siglufjörð, d 7. mars 1994. Rafvirkjameistari. Var lengi ráðsmaður á Héraðshælinu á Blönduósi. Var á Hótel Blönduósi, Blönduóshr., A-Hún. 1957. Síðast bús. í Áshreppi. Á unglingsárum sínum var hann í átta ár í sveit á Flögu í Vatnsdal frá átta til sextán ára aldurs. Þar eignaðist hann nokkurn búpening, fé og hross. Hann batt æ síðan mikla tryggð við heimilið á Flögu og var Vatnsdalurinn honum ætíð kær og hugstæður eftir þessa dvöl.
Útför hans fór fram frá Blönduósskirkju 12. mars. 1994.

Þorbjög Bergþórsdóttir, kennari á Blönduósi, andaðist 7. maí á Héraðshælinu. Hún var fædd 17. maí 1921 í Fljótstungu í Hvítársíðu í Mýrasýslu. Þorbjörg Bergþórsdóttir var hreinlynd og ákveðin í skapgerð. Var heimili þeirra hjóna mikið rausnarheimili. Hún var ötull og samviskusamur kennari, er vildi þroska með nemendum sínum ást á íslenskri tungu og íslenskumbókmenntum.
Útför hennar fór fram frá Blönduóskirkju 16. maí 1981.

Þorbjörg Steingrímsdóttir fæddist á Hóli í Presthólahreppi í N-Þing. 14. september 1915. Hún lést á hjúkrunarheimilinu Eir í Reykjavík 5. september síðastliðinn. Eftir nám fluttist hún til Akureyrar þar sem hún giftist Guðmundi Snorra. Þorbjörg fluttist til Reykjavíkur með börnin sín fjögur og bjó síðast á Brávallagötu 18.
Þorbjörg verður jarðsungin frá Fossvogskapellu í dag og hefst athöfnin klukkan 13.

Þorleifur Skagfjörð Jóhannesson Fæddur 23. maí 1913 Dáinn 6. nóvember 1988. Hann fór að líta eftir kindunum sínum og lést við það snöggt, öllum að óvörum. Að Barkarstöðum elst hann upp og þar með var hann kominn í dalinn sinn kæra, sem átti eftir að fóstra hann alla tíð.
Um tvítugt dvelur Leifi á Kristnesi í Eyjafirði í eitt og hálft ár vegna veikinda og náði hann sér aldrei að fullu eftir það.

Egill fæddist 25. febrúar 1907 að Reynistað í Staðarhreppi í Skagafirði. Egill dvelur með foreldrum sínum til 1928, þá kvænist hann Þórdísi, f. 1907, ættaðri af Reykjaströnd. Þau flytja þá að Geitagerði í Staðarhreppi og búa þar til 1939, flytja þá að Þröm á Langholti og búa þar í eitt ár. Árið 1940 flytja þau til Sauðárkróks, og búa þar til 1955, að þau flytja ásamt börnum sínum til Reyðarfjarðar og bjuggu þar upp frá því. Þau keyptu þar íbúðarhús er nefnist Þingholt og stendur við Holtagötu.

Þórey Guðmundsdóttir fæddist á Ánastöðum á Vatnsnesi hinn 11. febrúar 1922. Hún lést á Heilbrigðisstofnuninni Sauðárkróki 26. ágúst 2013.
Útför Þóreyjar verður gerð frá Sauðárkrókskirkju í dag, 6. september 2013, klukkan 14.

Þórhildur Jónsdóttir 13. mars 1904 - 30. júní 1992. Húsfreyja á Akureyri. Saumastúlka á Akureyri 1930.

Þórhildur Kristinsdóttir fæddist í Krossavík, Þistilfirði, N-Þing., 29. janúar 1913. Vetrarstúlka á Raufarhöfn 1930. Húsfreyja á Raufarhöfn, síðar í Reykjavík.
Hún lést 15. júlí 1995 á Sjúkrahúsi Sauðárkróks.
Útför Þórhildar verður frá Fossvogskirkju í dag kl. 15.00.

Dóa Þuríður Ingibjörg Þórarinsdóttir fæddist í Reykjavík 18. apríl 1915. Þuríður ólst upp í Reykjavík. Hún lést á Landakoti 20. febrúar 2002.
Útför Dóu fór fram í kyrrþey.

Ævar Hrafn Ísberg fæddist að Möðrufelli í Eyjafirði 30. apríl 1931.
Ævar Ísberg var aðeins rösklega þrítugur þegar hann varð skattstjóri Reykjanesumdæmis á árinu 1962 þegar miklar breytingar urðu á skipulagi skattkerfisins með fækkun skattstjóra og skattanefnda. Það ár voru embætti skattstjóra í Kópavogi, Hafnarfirði og Keflavík sameinuð í eitt skattstjóraembætti og varð Ævar fyrsti skattstjóri Reykjanesumdæmis eftir þær breytingar. Að nokkrum árum liðnum flutti hann sig um set til ríkisskattstjóraembættisins til Sigurbjörns Þorbjörnssonar ríkisskattstjóra og félaga hans. Varð Ævar vararíkisskattstjóri á árinu 1967. Jafnframt var Ævar einnig varaformaður ríkisskattanefndar og sinnti ýmsum störfum fyrir nefndina. Samstarf þeirra Ævars og Sigurbjörns stóð í tæpa tvo áratugi. Undir þeirra stjórn urðu miklar og margháttaðar breytingar á skipan skattframkvæmdar og starfshátta skattyfirvalda. Þar bar hæst miklar breytingar á tækniumhverfi með tölvuvæðingu skattkerfisins sem kallaði á endurskoðun vinnubragða svo og ný löggjöf á þessum árum sem gerði meiri kröfur til skattyfirvalda og atvinnurekstraraðila en áður höfðu tíðkast. Þegar Garðar Valdimarsson varð ríkisskattstjóri hélt Ævar áfram störfum sem vararíkisskattstjóri um nokkurra ára skeið.
Ævar kaus að láta af störfum vararíkisskattstjóra á árinu 1990 eftir farsælan feril en hélt áfram að starfa hjá ríkisskattstjóraembættinu þar til hann lét af störfum fyrir ári vegna veikinda. Þekking Ævars á skattumhverfi, skattarétti og sögulegu samhengi hinna ýmsu lagaákvæða var gríðarlega yfirgripsmikil. Hann tók meira eða minna þátt í flestum skattalagabreytingum um rúmlega þrjátíu ára skeið og þekkti forsögu ákvæða og fyrra réttarástand ótrúlega vel. Hann var sérfræðingur í tekjuskatti og öðrum beinum sköttum. Þau voru mörg erfiðu úrlausnarefnin í skattamálum hjá ríkisskattstjóraembættinu sem komu fyrir augu Ævars í einni eða annarri mynd. Samstarfsmenn hans fundu fljótt þegar hann hafði látið af störfum hve bagalegt það var að geta ekki leitað álits hjá honum í erfiðum málum. Auk úrlausna í skattamálum hvíldi um alllangt skeið að miklu leyti á hans herðum fjárhagslegur rekstur embættis ríkisskattstjóra og ýmis sameiginleg útgjöld skattkerfisins. Ævar rak embættið af ráðdeild og skynsemi en gætti þess um leið að nýjungar og ný tækni festi rætur þegar það átti við. Um árabil annaðist Ævar stjórn á vélvinnslu álagningar opinberra gjalda hjá skattstjórum. Það verk reyndi mjög á samráð og samstarf ýmissa ólíkra stofnana sem að því verki komu. Vinnudagurinn varð því oft langur og krefjandi hjá Ævari og félögum hans þegar álagningin stóð yfir.
Skapferli Ævars, jafnlyndi hans og jákvætt viðhorf hans til samstarfsfólks og gjaldenda var einstakt. Hann leysti öll mál á yfirvegaðan hátt án fums eða taugaveiklunar. Hann var úrræðagóður, réttsýnn og sanngjarn maður sem lagði sig fram um að leysa úr vandamálum þeirra sem leituðu til hans. Hann skipti aldrei skapi á vinnustað og allir samstarfsmenn hans virtu hann og dáðu. Hann var hlýr í viðmóti, drengur góður sem var gæddur ríku skopskyni, einfaldlega skemmtilegur félagi sem okkur samstarfsmönnunum þótti öllum vænt um.
Sem embættismaður var hann milt yfirvald er gætti að vandaðri ákvarðanatöku sem byggðist á jafnræði og meðalhófi. Hann leitaðist við að greiða götu þeirra gjaldenda sem til hans leituðu og tókst oft á tíðum með lagni að leysa vandamál fólks og jafnframt gætti hann þess að skýra ákvörðun þannig að gjaldendum væru ljósar forsendur hennar.
Það var ekkert sérstaklega auðvelt að verða sporgöngumaður Ævars í vararíkisskattstjóraembættinu en óneitanlega var það léttara að vita af honum á næstu grösum. Það var heldur ekki ósjaldan sem til hans var litið um ráð og fá ábendingar til úrlausnar aðsteðjandi álitaefnum, enda var Ævar góður leiðbeinandi.
Hann lést á líknardeild Landspítalans að morgni 3. nóvember 1999.
Útför Ævars verður gerð frá Digraneskirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 13.30.

Var í Snorrahúsi, Blönduóshr., A-Hún. 1957.

Katrín Grímsdóttir, bóndi og húsfreyja að Steiná III í Svartárdal í Austur-Húnavatnssýslu, fæddist 25. október 1945. Hún lést 6. desember 2015 á Heilbrigðisstofnun Norðurlands á Blönduósi. Hún ólst upp með foreldrum sínum og systkinum að Saurbæ í Vatnsdal.
Útför Katrínar fór fram í kyrrþey að hennar ósk.

Þorgeir Sigurgeirsson fæddist 20. ágúst 1928 á Orrastöðum Torfalækjarhreppi í Austur-Húnavatnssýslu. Hann lést á Heilbrigðisstofnun Blönduóss 9. apríl 2015.
Útför Þorgeirs fór fram frá Blönduóskirkju 18. apríl 2015, kl. 14.

Margrét Pétursdóttir var fædd að Holti í Ásum í Austur-Húnavatnssýslu 5. desember 1912. Margrét ólst upp á Holti fyrstu æviár sín en fjölskyldan flutti þaðan til Blönduóss. Snemma hóf Margrét að vinna fyrir sér og var í vist og vinnumennsku víða um land. Margrét flutti til Akureyrar árið 1939 og bjó þar alla tíð síðan. Hún tók virkan þátt í starfsemi Félags eldri borgara á Akureyri þegar hún lét af störfum, tómstundastarfi af ýmsu tagi og átti fast sæti í ferðalögum félagsins um landið. Hún stundaði alla tíð nokkuð umfangsmikla kartöflurækt og þá hafði hún mikla unun af því að fara til berja. Ástríða hennar á þeim vettvangi var mikil og þótt heilsunni hrakaði með árunum var hún ætíð mætt í Kollugerðismóa um miðjan ágúst að huga að berjum. Margrét ferðaðist mikið um landið, einkum með stéttarfélagi sínu Iðju og Félagi eldri borgara. Í þeim ferðum orti hún mikið af lausavísum og var yrkisefnið gjarnan það sem fyrir augu bar sem og gamanmál tengd ferðafélögunum.
Hún lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri 15. apríl 2002.
Útför Margrétar fer fram frá Akureyrarkirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 13.30.

Böðvar Pétursson, verslunarmaður, Skeiðarvogi 99, Reykjavík, fæddist á Blönduósi 25. desember 1922.
Hann lést á Grensásdeild Sjúkrahúss Reykjavíkur 21. febrúar síðastliðinn, 76 ára að aldri.
Útför Böðvars fer fram frá Fossvogskirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 13.30.

Adolf Kornelius Valberg Lárusson f. 4. júlí 1923 - 24. júní 1978 Var í Bergstaðastræti 51, Reykjavík 1930. Síðast bús. í Reykjavík.

Aðalbjörg Jónsdóttir f. 27.11.1869, skírð 14.4.1870 í Hofteigssókn. Fór til Vesturheims 1887 frá Fossvöllum, Jökuldals-og Hlíðarhreppi, N-Múl. Hjá móður systur sinni á Gilsá í Breiðdal 1880.

Tökubarn á Finnstungu, Bólstaðarhlíðarsókn, Hún. 1890. Niðurseta í Finnstungu, Bólstaðarhlíðarsókn, Hún. 1901. Vinnukona í Finnstungu, Bólstaðarhlíðarsókn, A-Hún. 1910.

Agnar Bragi Guðmundsson f. 10. október 1875 - 2. desember 1953. Var á Sauðanesi, Hjaltabakkasókn, Hún. 1890. Var í Hnjúkum, Blönduóssókn, Hún. 1901. Bóndi á Blöndubakka, Höskuldsstaðasókn, A-Hún. 1930. Bóndi á Hnjúkum á Ásum, A-Hún. Bóndi á Fremstagili skv. Æ.A-Hún.

Agnar Þorláksson f. 22. október 1878 - 18. maí 1955 Bóndi á Kirkjuskarði og Snæringsstöðum, Áshr., A-Hún. o.v., síðar verkamaður víða. Bóndi og vegavinnuverkstjóri í Holtastaðakoti, Holtastaðasókn, A-Hún. 1930. Agnarsbæ Blönduósi 1920.

Agnes Jóhanna Pétursdóttir f. 24. júní 1923 - 17. júlí 1984 Húsfreyja í Reykjavík 1945. Síðast bús. í Reykjavík.
Agnes Jóhanna Honningsvaag ( Agnes Jóhanna Pétursdóttir) (1923-1984)

Kirkjan á Undirfelli var helguð Nikulási biskupi í Myra í kaþólskum sið. Útkirkja þaðan var á Másstöðum uns hana braut í snjóflóði árið 1811, og í Grímstungu 1849-1881. Hálfkirkjur og bænhús voru víða í sókninni að fornu. Núverandi kirkja á Undirfelli er allveglegt steypuhús sem byggt var sumarið 1915 eftir teikningu Rögnvalds Ólafssonar húsameistara, dálítið sérkennileg að því leyti að turninn er upp af nyðra framhorni hennar. Í henni er altaristafla eftir Ásgrím Jónsson er sýnir Jesúm blessa börnin og fleiri góðir gripir.

Fyrra kirkjuhús, sem var stór timburkirkja frá 1893, brann á annan í jólum 1913. Síðasti presturinn á Undirfelli, séra Hjörleifur Einarsson (1831-1910) sagði af sér embætti árið 1906 eftir 30 ára þjónustu á staðnum. Séra Hjörleifur lagði mikla stund á kennslu og hafði flesta vetur námssveina og á árunum 1879-1883 var haldinn kvennaskóli á Undirfelli fyrir hans forgöngu, með 6 nemendum og einum kennara auk hans sjálfs sem kenndi stúlkunum bóklegar greinar. Var það fyrsti vísir að kvennaskóla Húnvetninga. Sonur Hjörleifs var Einar H. Kvaran (1859-1938) rithöfundur. Einar var afkastamikill rithöfundur og vinsælt skáld á löngum og merkum rithöfundarferli. Hann var ritstjóri ýmissa blaða og tímarita, einnig í Winnipeg þar sem hann dvaldi í 10 ár fyrir aldamót, en á háskólaárum í Kaupmannahöfn var hann einn Verðandimanna. Lengstu skáldsögur hans eru Ofurefli (1908) og gull (1911) en kunnastur er hann nú fyrir smásögur sínar.

Einn fyrsti listmálari sem nokkuð kveður að á Íslandi, Þórarinn B. Þorláksson (1867-1924) var fæddur á Undirfelli og ólst þar upp fyrstu árin.

Friðuð 1. janúar 1990 samkvæmt aldursákvæði 1. mgr. 36. gr. þjóðminjalaga nr. 88/1989.

Guðbjörg Kolka f. 18.ágúst 1940, húsmóðir á Hvanná á Jökuldal.

Alda Björnsdóttir Fædd 15. janúar 1946 Dáin 20. febrúar 1994 eftir erfiða sjúkdómslegu. Hún var fædd að Brenniborg í Skagafirði, en fluttist þaðan ársgömul með foreldrum sínum,
Var í Fjósum, Bólstaðarhlíðarhr., A-Hún. 1957. Sjúkraliði í Reykjavík. Fósturbarn: Ragna Guðmundsdóttir, f. 31.8.1970.
Hún upp í hópi sex systkina sinna á gestkvæmu myndarheimili. Björn faðir hennar andaðist árið 1970 og flutti þá Þorbjörg móðir hennar fljótlega til Reykjavíkur. Hún er atgerviskona. Hún ber með sér reisn sem ekki dvínar þrátt fyrir þetta síðasta áfall og önnur sem hafa mætt henni á lífsleiðinni.

Andrea Kristín Kristmundsdóttir f. 13. október 1908 - 25. nóvember 1992. Húsfreyja á Blönduósi 1930. Fiskvinnslukona á Akranesi. Síðast bús. í Reykjavík.

Aðstoðarlandlæknir 1980-90, skrifstofustjóri í heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytinu 1990-96, rektor Norræna heilbrigðisháskólans í Gautaborg 1996-2002 og framkvæmdastjóri Evrópudeildar Alþjóðaheilbrigðismálastofnunarinnar í Kaupmannahöfn. Prófessor við Háskólann í Reykjavík frá 2007.96, rektor Norræna heilbrigðisháskólans í Gautaborg 1996-2002 og framkvæmdastjóri Evrópudeildar Alþjóðaheilbrigðismálastofnunarinnar í Kaupmannahöfn. Prófessor við Háskólann í Reykjavík frá 2007. Bús. í Garðabæ 1994.

Elísabet Magnúsdóttir fæddist á Sveinsstöðum í A-Hún. 21. ágúst 1911. Elísabet ólst upp á Sveinsstöðum.
Hún andaðist á hjúkrunarheimilinu Skjóli 6. apríl 2003.
Útför Elísabetar fer fram frá Áskirkju í dag 06. apríl 2003 og hefst athöfnin klukkan 15.

Dr. phil. h.c. Elsa E. Guðjónsson, MA, fyrrv. deildarstjóri textíl- og búningafræðideildar Þjóðminjasafns Íslands, fædd Elsa Ída Schepler Eiríksson 21. mars 1924.
Hún andaðist 28. nóvember 2010. Útför Elsu fer fram frá Langholtskirkju í dag, 7. desember 2010, og hefst athöfnin kl. 13.

Engilráð Sigurðardóttir 27. júlí 1919 - 23. febrúar 1988. Húsfreyja á Sauðárkróki. Var í Hvammi, Bergstaðasókn, A-Hún. 1930. Síðast bús. á Sauðárkróki. Er faðir hennar lést árið 1941, var jörðin Hvammur seld. Þá flutti Engilráð búferlum með Elínu móður sinni í Halldórsstaði á Langholti. Þar kynntist Engilráð mannsefni sínu.
Ingimar og Engilráð fluttu frá Halldórsstöðum á Sauðárkrók árið 1945 í húsið Ljósborg (Suðurgata 18). Árið 1947 keyptu þau og fluttu inn í húsið Von við Freyjugötu 34. Þar bjuggu þau til dánardægurs beggja.

Erla Valdimarsdóttir fæddist á Ísafirði 8. júní 1934. Hún lést á Landspítalanum í Fossvogi 29. september 2008.

Andrés Þorleifsson f. 1809 - 23. apríl 1865. Bóndi á Stóra-Búrfelli, Svínavatnssókn, Hún. 1845.

Anita Elisabeth Dagbjartsson f. 31. janúar 1943, Sviss.

Anna Aldís Sigurðardóttir f. 16. september 1880 - 19. febrúar 1948, saumakona lengst af búsett á Blönduósi.
Hemmertshúsi 1901, Böðvarshúsi 1929 og 1941. Grænumýri 1945-1948. Óg barnlaus bjó lengst af með systur sinni Rannveigu.

Bragi Agnarsson, Hæðargarði 33, Reykjavík, fæddist á Fremstagili í Langadal í Austur- Húnavatnssýslu 13. nóvember 1915. Hann lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur 17. mars síðastliðinn. Útför Braga fer fram frá Bústaðakirkju í dag 26. mars 1999 og hefst athöfnin klukkan 15.

Var á Eyjólfsstöðum, Undirfellssókn, Hún. 1870. Skólapiltur í Latínuskólanum, Reykjavík 1880. Hóf nám í Reykjavíkurskóla 1878 og varð stúdent 1884. Chand phil. við Kaupmannahafnarháskóla en týndist af skipi á leið til Kaupmannahafnar 1887.

Georg Rafn Hjartarson fæddist í Bráðræði á Skagaströnd 27. maí 1923. Hann lést á Landspítalanum í Fossvogi 13. september síðastliðinn.
Útför Georgs verður gerð frá Hólaneskirkju á Skagaströnd í dag og hefst athöfnin klukkan 13.

Ásdís Kristinsdóttir fædd 22.7.1912 -7.8.1991. Lést á heimili sínu að Hamraborg 26, Kóp. miðvikudagsmorguninn 7. ágúst sl. Foreldrar Ásdísar bjuggu á ýmsum stöðum í Húnavatnssýslu, svo sem Gafli í Víðidal, Þingeyjarseli og Bakkakoti. Móðir hennar missti heilsuna, fékk heilablóðfall er Aðalheiður fæddist og við það tvístraðist fjölskyldan og Aðalheiður var upp frá því í fóstri að Melrakkadal.
Árið 1923 flyst fjölskyldan með 4 börn til Vestmannaeyja en eftir 1 ár flytjast þau norður aftur. Þá fer Gunnar bróðir hennar að Ási en Ásdís og Bjarni að Hofi. Foreldrar þeirra flytjast aftur til Vestmannaeyja með tvö yngstu börnin og Kristinn fer að vinna við bifreiðaakstur.

Ásdís Sveinsdóttir var fædd á Egilsstöðum á Völlum 15. apríl 1922. Margur kom þar gestur og gangandi, því á Egilsstöðum var rekið gistihús allt árið. - Þar kynntust börnin fjölda manna er komu þar. Egilsstaðir voru með stærstu búum í sveit.

Björn Eiríksson fæddist í Meðalheimi á Ásum í Austur- Húnavatnssýslu 24. maí 1927. Hann lést á Heilbrigðisstofnuninni á Blönduósi föstudaginn 4. janúar 2008.
Björn fæddist í Meðalheimi, flutti tveggja ára að Hólabaki í Þingi og síðan 10 ára í Skólahúsið í sömu sveit og átti heimili þar þangað til hann flutti að heiman.
Útför Björns fer fram frá Blönduóskirkju í dag 11. janúar 2008 og hefst athöfnin klukkan 13.

Björg Sigurrós Jóhannesdóttir fæddist á Holtastöðum í Langadal, Austur-Húnavatnssýslu, 6. ágúst 1899.
Hún lést á Hjúkrunarheimilinu Skjóli 28. desember 1995.
Útför Bjargar fór fram frá Áskirkju í dag 4. jan 1996 og hófst athöfnin klukkan 13.30.

Björg var ættuð frá Örlygsstöðum á Skagaströnd. Húsfreyja Ytra-Hóli á Skagaströnd.

Björn Marinó Dúason fæddist á Ólafsfirði 20. júlí 1916. Foreldrar Björns fluttust til Siglufjarðar þegar hann var á öðru ári og þar ólst hann upp.
Hann lést á dvalarheimilinu Hornbrekku í Ólafsfirði 14. desember 2009.
Útför Björns fer fram frá Ólafsfjarðarkirkju í dag, föstudaginn 18. desember 2009, og hefst athöfnin kl. 13.30.

Björn Sigurðsson fæddist á Ósi í Skagahreppi 26. apríl 1913. Hann andaðist á Héraðshælinu á Blönduósi 5. október síðastliðinn.
Fjölskyldan fluttist frá Ósi að Mánaskál í Laxárdal um 1918. Hann kom aftur norður að námi loknu og settist að á Skagaströnd. Í ágúst árið 1990 fékk Björn heilablæðingu sem olli því að hann var bundinn hjólastól upp frá því. Hann bjó á dvalarheimili aldraðra, Sæborg á Skagaströnd frá 1991 til 1996, að hann fékk hjartaáfall. Upp frá því bjó hann á Héraðshælinu á Blönduósi.
Útför Björns verður gerð frá Hólaneskirkju á Skagaströnd í dag og hefst athöfnin klukkan 14. Jarðsett verður í Höskuldsstaðakirkjugarði.

„Á árunum 1952 til 1955 var Héraðshælið á Blönduósi byggt. Var það sameiginlegt átak allra sýslubúa. Í þeirri stofnun er m.a. að finna dvalarheimili aldraðra fyrir 27 vistmenn, sjúkradeild fyrir 26 sjúklinga, sem jafnframt er langlegudeild fyrir sjúk gamalmenni, heilsugæslustöð, þjónustudeild og fleira . . .

Þetta stóra hús hefur aðeins verið í byggingu í 32 mánuði. Það kostar um 6 milljónir króna. Við það bætast allir innanstokksmunir og lækningaáhöld, sem áætlað er að kosti allt að einni milljón króna. Gjafir frá einstaklingum og félögum nema um 660 þús. kr. Hafa Húnvetningar sjálfir sýnt hið mesta örlæti gagn vart þessari heilbrigðisstofnun. Ríkissjóður mun greiða 2/3 hluta byggingakostnaðarins. Kemur þá í hlut Austur-Húnavatnssýslu að standa undir tveimur milljónum króna af honum.

Héraðshælið er 9 þús. rúmmetrar að stærð. Það er fjórar hæðir og kjallari. Stórar svalir eru á öllum hæðum og sjúkralyfta gengur frá kjallara til þakhæðar. Ennfremur er í húsinu matarlyfta frá eldhúsi til fjórðu hæðar. Geislahitun er í byggingunni og hreinlætistæki öll hin fullkomnustu. Í henni eru sjö baðherbergi og níu snyrtiklefar með salernum. Í kjallara eru kynditæki, frystir, rafstöð, geymslur, smíðahús: þvottahús og fleiri nauðsynlegar vistarverur. Er öllu mjög haganlega fyrir komið. Er hægt að aka sjúklingum beint inn að sjúkralyftu.

Á fyrstu hæð er m.a. íbúð aðstoðarlæknis, eldhús, búr, borðstofa starfsfólks, ráðskonuherbergi og líkhús. Á annari hæð er aðal anddyri hússins. Liggja upp að því breiðar tröppur. Yfir vængjahurðum anddyranna er áformað að setja skjaldarmerki Austur-Húnavatnssýslu, birnu með tvo húna. Á þessari hæð er biðstofa fyrir sjúklinga, skrifstofa, rannsóknarstofa, skiptistofa og slysastofa ásamt viðtalsstofu læknis. Þá er þar lesstofa yfirlæknis og íbúð hans, ljóslækningastofa, röntgenstofa, klefi fyrir nudd og rafmagnsmeðferð, dagstofa fyrir sjúklinga, sem hafa fótavist og íbúðir hjúkrunarkvenna.

Á þriðju hæð er aðalsjúkradeild hælisins. Eru þar fjórar fjórbýlisstofur, tvær þríbýlisitofur og fjórar tvíbýlisstofur. Ennfremur er þar sérstök fæðingarstofa. Í þessum herbergjum er rúm fyrir 31 sjúkling. Á þessari hæð er einnig rúmgóð skurðstofa búin hinum fullkomnustu tækjum, þar á meðal skurðstofulampa með níu kvikasilfursljósum. sem auðvelt er að hagræða, hvernig sem bezt hentar við skurðaðgerðir. Kvað Kolka læknir lampa þennan vera hið mesta þing og af nýjustu gerð. Var vissulega ánægjulegt að fylgjast með lýsingum hins ágæta og reynda skurðiæknis á tækjum og fyrirkomulagi skurðstofunnar, sem leikmenn hljóta að telja hið „allra helgasta" á sjúkrahúsi.

Á fjórðu og efstu hæð héraðshælisins er svo hjúkrunardeild fyrir rólfæra sjúklinga og gamalmenni. Eru þar 5 herbergi fyrir vistmenn, flest tveggja manna herbergi. Þar er því rúm fyrir 30—40 manns. Samtals tekur þvf héraðshælið 60—70 sjúklinga og gamalmenni. Hafa Austur-Húnvetningar sameinað hér á myndarlegan og merkilegan hátt rekstur fullkomins sjúkrahúss og notalegs elliheimilis. Á efstu hæðinni er einnig „baðstofa", sem er setustofa hjúkrunar- og elliheimilisdeildarinnar. Er hún stór og rúmgóð með glugg um móti austri, suðri og vestri. Stórt yfirbyggt sólskýli er fram af henni. Hefur gamla fólkið og sjúklingar deildarinnaí þarna hina ákjósanlegustu aðstöðu til þess að láta fara vel um sig.

Þetta fallega og fullkomna sjúkrahús og elliheimili AusturHúnvetninga er um ýmsa hluti sérstætt. Það hefur í raun og veru fremur á sér svip heimilis fólksins, sem dvelur þar en opinberrar stofnunar og sjúkrahúss. Okkur finnst athyglisvert að tjöldin fyrir gluggum íbúðarherbergjanna eru rósótt og veggir og loft eru máluð ýmsum litum, mjúkum og mildum. Þetta gefur húsakynnunum persónulegri og hlýlegri blæ en tíðkast á sjúkrastofum. Við heilsum upp á nokkra sjúklinga sem þarna liggja. Þeir taka brosandi á móti yfirlækni sínum og okkur, sem erum í fylgd með honum. Fólkinu hérna í Húnavatnssýslu þykir þegar vænt um Héraðshælið segir Kolka læknir. Það hefur unnið að stofnun þess af miklum áhuga og fórnfýsi. Þessi heilindismiðstöð og rekstur hennar verður merkur þáttur í lífi héraðsins."

Grímur Gíslason fæddist í Þórormstungu í Vatnsdal hinn 10. janúar 1912.
Hann lést á Heilbrigðisstofnuninni á Blönduósi hinn 31. mars 2007.
Útför Gríms var gerð frá Blönduóskirkju10.4.2007 og hófst athöfnin klukkan 13.

Ármann Kristjánsson var fæddur á Litla-Vatnsskarði í Austur-Húnavatnssýslu 1. janúar 1927. Hann lést á hjúkrunarheimilinu Mörk í Reykjavík 24. janúar 2011.
Útför Ármanns fór fram frá Kotstrandarkirkju 3. febrúar 2011.

Ágústa Gunnlaugsdóttir fæddist 1. ágúst 1895 á Stóru-Borg í Vestur-Hópi í Vestur-Húnavatnssýslu. Hún lést á Akureyri 13. nóvember 1995. Útför Ágústu fer fram frá Akureyrarkirkju í dag 24. nóv. 1995 og hefst athöfnin kl. 13.30.

Ari Agnarsson, Skipholti 26, Reykjavík, fæddist 12. nóvember 1916 á Fremsta Gili í Langadal, Austur-Húnavatnssýslu. Hann lést 27. febrúar síðastliðinn. Útför Ara fer fram frá Fossvogskirkju í dag 6. mars 1996 og hefst athöfnin kl. 13.30.