Chr. B. Eyjólfsson / Atelier Moderne / Bjarni Kristinn Eyjólfsson (1883–1933) ljósmyndari Templarasundi Reykjavík 1904-1910, ein fínasta ljósmyndastofa landsins á sinni tíð. Meðlimur DfF frá 3.3.1905 [jan 1905]

Bjarni Kristinn Eyjólfsson 8. ágúst 1883 - í des. 1933. Gestkomandi í Reykjavík 1910. Umboðssali á Ægisgötu 26, Reykjavík 1930. Ljósmyndari og síðar verzlunarfulltrúi víða um lönd.

Um miðja 18. öld var svæðið fyrst og fremst byggt af Potawatomi ættbálknum. Fyrsti landneminn í Chicago var Haítíbúinn Jean Baptiste Pointe du Sable en hann settist að um 1770 og giftist Potawatomi konu. Hann stofnaði þar fyrstu vöruskiptastöðina á svæðinu. Árið 1803 byggði Bandaríkjaher virkið Fort Dearborn, sem var lagt í rúst árið 1812 í Fort Dearborn fjöldamorðunum. Ottawa ættbálkurinn, Ojibwa ættbálkurinn og Potawatomi ættbálkurinn gáfu landið eftir til Bandaríkjanna með St. Louis samningnum árið 1816. Þann 12. ágúst 1833 var bærinn Chicago skipulagður með 350 íbúum og sjö árum síðar voru íbúar orðnir 4000 talsins.

Chicago fékk borgarréttindi þann 4. mars 1837.

Chicago var ein af mest ört vaxandi borgum heims á fyrstu öld sinni. Íbúafjöldin komst upp í eina milljón fyrir 1890.
Frá árinu 1848 hefur borgin verið mikilvægur tengihlekkur milli austur- og vesturhluta Bandaríkjanna, þá fyrst með opnun Galena & Chicago Union Railroad, fyrstu járnbraut Chicagoborgar, sem og Illinois og Michigan skipaskurðsins sem leyfði gufuskipum og seglskipum að fara af mikluvötnum að Mississippi í gegnum Chicago. Sístækkandi efnahagur laðaði að borginni marga nýja íbúa frá sveitahéröðum og írsk-amerískir, pólsk-amerískir, sænsk-amerískir og þýsk-amerískir innflytjendur fluttust til borgarinnar í hrönnum. Árið 1880 bjuggu um 299 þúsund manns í borginni en um aldamótin 1900 voru þeir orðnir 1,7 milljónir.

State Street árið 1907
Eftir mikinn eldsvoða árið 1871 sem eyðilagði þriðjung borgarinnar, þar með talið viðskiptahverfið eins og það lagði sig, upphófst mikil uppsveifla tengd endurbyggingunni. Það var á þessum endurreisnarárum sem fyrsti skýjakljúfurinn var byggður með stálgrind (1885). Árið 1893 var haldin í borginni Word's Columbian Exposition hátíðina í mýrinni þar sem nú er Jackson Park. Hátíðin dró að sér 27,5 milljón gesti. Einu ári fyrr hafði Chicago Háskóli verið stofnaður á þessum stað.

Borgin var upphafsstaður verkalýðsdeilna á þessum árum, sem fól meðal annars í sér Haymarket óeirðirnar 4. maí 1886. Áhyggjur af félagslegum vandamálum meðal fátækari stétta borgarinnar leiddu til stofnunnar Hull House árið 1889.

Árið 1855 byrjaði Chicago að byggja fyrsta heildstæða skolpkerfi Bandaríkjanna, en til þess þurfti að hækka margar götur miðborgarinnar um allt að þremur metrum. Með þessu fór skolp og iðnaðarúrgangur beint út í Chicago á og þaðan í Michiganvatn og mengaði þar með vatnsbólið sem borgarbúar fengu drykkjarvatn sitt úr. Borgaryfirvöld brugðust við með því að leggja göng um þrjá kílómetra út í vatnið en rigningar á vorin báru skolpið út að inntaksrörunum. Loks var brugðið á það ráð að leysa vandann með því að snúa straumstefnu Illinois-ár við.

Á þriðja áratug 20. aldar varð borgin víðfræg fyrir skipulagða glæpastarfsemi. Glæpónar á borð við Al Capone börðust hver við annan á meðan að bjórbannið átti sér stað. En á sama tíma var mikil uppbygging í iðnaði ásamt því sem að þúsundir blökkumanna fluttust til Chicago og annarra norðlægra borga á þessum tíma.

Þann 2. desember 1942 var fyrsta stýrða kjarnahvarfið framkvæmt í háskólanum í Chicago, sem var einn af upphafspunktum Manhattan verkefnisins.

Á sjötta áratugnum fluttust margir efri- og millistéttaríbúar úr miðborginni í úthverfin og skildu eftir sig fjölmörg fátæk hverfi. Árið 1968 hýsti borgin Landsþing Bandaríska Demókrataflokksins og byrjaði byggingu á Sears turni (sem árið 1974 varð hæsta bygging heims) og O'Hare flugvellinum.

Árið 1983 varð Harold Washington fyrsti blökkumaðurinn til þess að gegna embætti borgarstjóra eftir einn krappasta kosningaslaginn í sögu borgarinnar. Frambjóðandi Repúblikanaflokksins, Bernard Epton, auglýsti framboð sitt með slagorðinu „áður en það er um seinan“, sem talið var skýrskotun til kynþáttafordóma.

Á síðasta hluta 20. aldar varð mikil breyting á borginni og mörg hverfi sem áður höfðu verið mestmegnis yfirgefin hafa tekið sér líf að nýju.

Árið 2019 var Lori Lightfoot fyrsta svarta konan til að vera kosin borgarstjóri og fyrsta samkynhneigða manneskjan til að gegna stöðu borgarstjóra í stórri bandarískri borg.

Charles John Kean (18 January 1811 – 22 January 1868), was born at Waterford, Ireland. From his "tour round the world" Kean returned in 1866 in broken health, and died in London on 22 January 1868 at the age of 57. He is buried at Horndean, Hampshire.
“Hér í hlutverki Leontes í “The Winters Tale 1856”

David Samuel Charach júlí 1888 – 1969. Fæddur Dubna (útborg Moskvu) Rússlandi. Fluttist til Winnipeg í Kanada og starfaði þar sem ljósmyndari. Stofnaði Victory Photo Studio 1904, síðar Charach & Bernstein Winnipeg 576 Main Street árið 1910 og síðar undir eigin nafni. Starfaði við ljósmyndum í næstum 65 ár. Frumkvöðull að nýjum ljósmyndaaðferðum og stílum [pioneered new photographic methods and styles].

Victory Photo Studio 1904
Charach & Bernstein Winnipeg [576 Main Street] 1910
Undir eigin nafni frá um 1915
Charach Studios [Barney Charach] Winnipeg [264 Portage Avenue] 1947-
Barney Charach (1922-2013) Winnipeg 1947-2007

Barnabörn Ejner Olsen. Birgit móðir þeirra var dóttir eða tengdadóttir Ejner Olsen (1913)-Pudeberg Særö Dk Sambýlismanns Jónu Kristófersdóttur

Caroline Mathilde Schytte Jensen (født 1. mars 1848 i Fredrikshald (now Halden), in Østfold, død 24. september 1935 i Oslo) var en norsk forfatter og komponist, særlig kjent for barnesanger som Tre søte småbarn (også kalt Venter på far) og Ride ride ranke.

A proud Icelander, Hannes and Carol celebrated his heritage with a trip to Iceland to learn more about the Hallgrimson family. Their Icelandic memorabilia is an integral part of the family home. Hannes' first language was Icelandic and he never tired of trying to teach his grandchildren the words he could still recall.

Steinunn Carla Berndsen fæddist á Stóra-Bergi á Skagaströnd 12. desember 1914.
Hún lést 13. september 2002. Útför Steinunnar fór fram í Hólaneskirkju á Skagaströnd 21.9.2002 og hófst athöfnin klukkan 13.30.

Carl Ólafsson 22. des. 1887 - 7. jan. 1953. Húsbóndi í Reykjavík 1910. Ljósmyndari í Reykjavík 1945. Nefndur Karl í 1910.
Opnaði eigin stofu í Hafnarfirði 1908 en flutti hana til Reykjavíkur 1911.
Starfaði með ungmennafélögum og síðar í reglu Góðtemplara.
Góður skautamaður

Carl Frederik Schiöth 20. mars 1873 - 15. júní 1928 Með foreldrum á Akureyri fram um 1890. Kaupmaður á Eskifirði 1900. Verslunarstjóri og heildsali á Akureyri, var þar 1920. Síðast kaupmaður í Hrísey. Nefndur Karl Friðrik í Krossaætt og Skagfirskum æviskrám.

C.F. Madsen, Carl Frederik Madsen, 5.4.1871-25.4.1931, kaupmaður. Fæddur í Næstved, dáinn í Hamburg, grafinn í Ordrup.

Ernst Carl Frederik Berndsen 11. september 1874 - 15. desember 1954 Póstafgreiðslumaður í Skagastrandarkaupstað 1930. Heimili: Hólanes. Kaupmaður á Skagaströnd. Var á Hólanesi, Spákonufellssókn, Hún. 1890. Var á Blönduósi 1892. Bóndi í Hólanesi, Spákonufellssókn, Hún. 1901.

Karl Þórólfur Berndsen var fæddur í Karlsskála á Skagaströnd 12. október 1933. Hann lést á Akureyri 12. febrúar 1995.

Carl Andreas Hemmert f. 12. nóvember 1874 [12.11.1873 https://www.familysearch.org/ark:/61903/3:1:3QS7-8948-HH4V?i=106&cc=2078555]
Innanbúðarmaður á Hverfisgötu 57, Reykjavík 1930. Fæddur í Danmörku. Ógiftur 1920.

The Calgary area was inhabited by pre-Clovis people whose presence has been traced back at least 11,000 years. The area has been inhabited by the Niitsitapi (Blackfoot Confederacy; Siksika, Kainai, Piikani), îyârhe Nakoda, the Tsuut'ina First Nations peoples and Métis Nation, Region 3.

As Mayor Naheed Nenshi (A'paistootsiipsii; Iitiya) describes, "There have always been people here. In Biblical times there were people here. For generations beyond number, people have come here to this land, drawn here by the water. They come here to hunt and fish; to trade; to live; to love; to have great victories; to taste bitter disappointment; but above all to engage in that very human act of building community."

In 1787, cartographer David Thompson spent the winter with a band of Peigan encamped along the Bow River. He was a Hudson's Bay Company trader and the first recorded European to visit the area. John Glenn was the first documented European settler in the Calgary area, in 1873.

In 1875, the site became a post of the North-West Mounted Police (now the Royal Canadian Mounted Police or RCMP). The NWMP detachment was assigned to protect the western plains from US whisky traders, and to protect the fur trade. Originally named Fort Brisebois, after NWMP officer Éphrem-A. Brisebois, it was renamed Fort Calgary in 1876 by Colonel James Macleod.

When the Canadian Pacific Railway reached the area in 1883, and a rail station was constructed, Calgary began to grow into an important commercial and agricultural centre. Over a century later, the Canadian Pacific Railway headquarters moved to Calgary from Montreal in 1996. Calgary was officially incorporated as a town in 1884, and elected its first mayor, George Murdoch. In 1894, it was incorporated as "The City of Calgary" in what was then the North-West Territories.[36] The Calgary Police Service was established in 1885 and assumed municipal, local duties from the NWMP.

The Calgary Fire of 1886 occurred on November 7, 1886. Fourteen buildings were destroyed with losses estimated at $103,200. Although no one was killed or injured,[38] city officials drafted a law requiring all large downtown buildings be built with Paskapoo sandstone, to prevent this from happening again.

After the arrival of the railway, the Dominion Government started leasing grazing land at minimal cost (up to 100,000 acres (400 km2) for one cent per acre per year). As a result of this policy, large ranching operations were established in the outlying country near Calgary. Already a transportation and distribution hub, Calgary quickly became the centre of Canada's cattle marketing and meatpacking industries.

By late 19th century, the Hudson's Bay Company (HBC) expanded into the interior and established posts along rivers that later developed into the modern cities of Winnipeg, Calgary and Edmonton. In 1884, the HBC established a sales shop in Calgary. HBC also built the first of the grand "original six" department stores in Calgary in 1913; others that followed are Edmonton, Vancouver, Victoria, Saskatoon, and Winnipeg

Bylgja Angantýsdóttir 15. júní 1944 Var á Óseyri, Höfðahr., A-Hún. 1957. Móbergi;

Starf byggingarfulltrúa fyrir Norðurland vestra hefst árið 1959 ráðinn er Ingvar Gígjar Jónsson og starfar hann til ársins 1986.
Aðstoðarmaður er ráðinn til embættisins á árunum 1973-1975, ekki alveg vitað hvaða ár og er það
Guðmundur Karlsson, húsasmíðameistari og bóndi á Mýrum í Hrútafirði.

Byggðatrygging var stofnuð í byrjun maí 1961 en starfar sem umboð fyrir Tryggingamiðstöðina hf. árið 1972 og starfar ekki sjálfstætt eftir það.

Byggðasafn Húnvetninga og Strandamanna
Frumkvæði að stofnun Byggðasafns Húnvetninga og Strandamanna átti Húnvetningafélagið í Reykjavík, félag brottfluttra Húnvetninga sem búsettir voru í Reykjavík. Á aðalfundi félagsins þann 28. október 1955 var sett fram tillaga um að hefja söfnun menningarlegra muna sem tengingu höfðu við héraðið og var sett á fót nefnd til að sinna því máli með því lokatakmarki að stofnað yrði byggðasafn fyrir héraðið. Með stofnun byggðasafns vildi Húnvetningafélagið leggja sitt af mörkum við að sameina fólk héraðsins og reyna að skapa vitund um sameiginlega sögu og uppruna. Í nefndinni voru þau Guðrún Sveinbjörnsdóttir, Jakob Þorsteinsson og Baldur Pálmason. Húnvetningafélagið sýndi heimahögunum mikinn áhuga og var í rauninni mjög ötult við að stuðla að menningar- og uppbyggingarstarfsemi í Húnaþingi. Ásamt því að standa fyrir stofnun Byggðasafns Húnvetninga og
Strandamanna stóð það meðal annars fyrir uppbyggingu Borgarvirkis, skógrækt í AusturHúnavatnssýslu og útgáfu tímarits þar sem saga og menning heimahaganna voru í brennidepli.
Félagsmenn höfðu mikinn áhuga á sögu þeirra heimahéraða og fékk Pál V.G. Kolka héraðslækni á Blönduósi til þess að skrifa sögu og ábúendatal héraðsins. Bók Páls, Föðurtún, kom út árið 1950 og er þar farið yfir sögu sýslnanna tveggja. Bókin kom út fyrir tilstuðlan Húnvetningafélagsins í Reykjavík og þakkar höfundur félaginu forgöngu þess við útgáfur bókarinnar. Eitthvað virðist þó hafa kastast í kekki á milli Páls og Húnvetningafélagsins. Páll ákvað að allur hagnaður bókarinnar skyldu ganga til nýbyggðs sjúkrahúss á Blönduósi. „Þess vegna hef ég ekki afhent Húnvetningafélaginu í Reykjavík handritið að þessari bók minni til eigna og umráða, þótt svo hafi lengst af verið ráð fyrir gert, og vona eg, að sá augnablikságreiningur, sem varð út af því milli stjórnar þess og mín, verði hjaðnaður áður en prentsvertan á bókinni er þornuð.

Héraðslæknirinn hefur haft mikinn áhuga á sögu héraðanna, bæði skrifaði hann fyrrnefnda bók en einnig átti hann sæti í fyrstu byggðasafnsnefnd Austur-Húnavatnssýslu ásamt því að veita Húnvetningafélagi Reykjavíkur tímabundna geymslu í Héraðshælinu á Blönduósi á meðan söfnun gripa stóð. Árið 1955, stuttu eftir aðalfund Húnvetningafélagsins, var kosið í byggðasafnsnefndir í Húnavatnssýslunum tveimur. Þær voru skipaðar vegna þess áhuga, frumkvæðis og stuðnings sem Húnvetningafélagið í Reykjavík sýndi safnamálum í heimahéraði sínu. Fengnar voru þrjár manneskjur úr hvorri sýslu til að sitja í nefndunum. Í byggðasafnsnefnd fyrir Austur-Húnavatnssýslu voru þau Páll Kolka, Hulda Á. Stefánsdóttir og Jón Ísberg. Þau þrjú voru áberandi máttarstólpar í sínu nærsamfélagi. Líkt og fyrr segir var Páll Kolka héraðslæknir Austur-Húnavatnssýslu, Hulda Á.
Stefánsdóttir var skólastjóri Kvennaskólans á Blönduósi á árunum 1953 til 1967 og Jón Ísberg var sýslumaður Húnvetninga frá 1960-1994. Fyrir Vestur-Húnavatnssýslu voru þau Jósefína Helgadóttir sem þá var formaður SKVH (Sambands kvenfélaga í Vestur-Húnavatnssýslu), Kristín Gunnarsdóttir og Gísli Kolbeins. Byggðasafnsnefndirnar þrjár, þ.e. fyrir Húnavatnssýslurnar tvær og Húnvetningafélagið í Reykjavík, birtu árið 1955 ávarp til Húnvetninga í dagblaðinu Tímanum.

Bustarfell er bær undir samnefndu felli í Hofsárdal í Vopnafirði. Þjóðvegur # 85 liggur eftir klettabelti þess, sem er 6-7 km langt, endilöngu. Uppi á Bustarfelli er Þuríðarvatn. Jörðin er allstór, talsvert skógi vaxin og að hlutatil friðuð.

Sama ættin hefur setið jörðina síðan 1532. Þá keypti Árni Brandsson, prestsonur frá Hofi Bustarfell. Kona hans var Úlfheiður Þorsteinsdóttir. Legsteinn þeirra hjóna er varðveittur í Þjóðminjasafninu í Reykjavík.

Einhver fegursti og bezt varðveitti torfbær landsins er að Bustarfelli. Elztu hlutar hans munu vera frá 1770, þótt hann hafi breytzt mikið síðan. Fremristofan er frá 1851-52, miðbaðstofan og piltastofan eru frá1877. Það var búið í honum til 1966.

Frægasti ábúandi Burstafells var vafalítið Björn Pétursson (1661-1744), sýslumaður, sem var svo mikill fyrir sér í skapi, vexti og kröftum, að öllum stóð ógn af honum. Hann fór sínu fram, hvað sem tautaði og raulaði en var raungóður, þegar í nauðirnar rak hjá fólki. Hann lét taka hollenzka duggu, búta hana í sundur og áhöfnina húsa Bustarfellsbæ með viðunum.

Árið 1943 seldi Methúsalem Methúsalemssonríkinu gömlu bæjarhúsin með því skilyrði, að þeim yrði haldið við. Hann varðveitti og safnaði ýmsum nytjamunum í eigu fjölskyldunnar til safnins með mikilli fyrirhöfn. Suma þeirra keypti hann á uppboðum og aðra fékk hann gefins. Safnið var opnað opinberlega 1982 en hafði verið einkasafn fram að því. ÞjóðminjasafnÍslands hefur umsjá með því.

Félagið var stofnað árið 1928, þann 14. desember á fulltrúafundi búnaðafélaga Austur Húnavatnssýslu, sem haldinn var á Blönduósi. Kosnir voru í nefnd til að koma með lagafrumvarp:
Björn Guðmundsson, Þorsteinn Bjarnason, Jónatan Líndal, Hafsteinn Pétursson og Ágúst Jónsson.
Tilgangur félagsins er að styðja og efla umbætur og framfarir í búnaði í Húnavatnssýslu og sameina krafta hinna einstöku búnaðarfélaga til alls konar verklegra framkvæmda í landbúnaði.1
Samþykkt var á aðalfundi Búnaðarsambandsins í Ásbyrgi 19.apríl 2016 að leysa félagið upp og leggja það formlega niður. Var það samþykkt samhljóða.2

Fyrstu tildrög að stofnun Búnaðarfélags Vindhælishrepps voru þessi:
Árið 1847 lögðu 10 menn í Vindhælishreppi fram 20 ríkisdali til sjóðmyndunar og skyldi sjóður sá verða til gagns fyrir búendur í hreppnum. Hinn 5. maí 1848 voru svo eftirfarandi samþykktir gjörðar:

1. Félagið heitir Vindhælishrepps vinafélag og eignir þess Vinafélagssjóður.
2. Árgjöld voru ákveðin 2 ríkisdalir á félagsmann.
   Eftirtaldir menn skipuðu stjórn félagsins:
   Oddviti Arnór Árnason sýslumaður, Ytri-Ey
   Varaoddviti Sigurður Árnason bóndi, Höfnum
   Féhirðir Jósep Jóelsson bóndi, Spákonufelli
   Varaféhirðir Björn Þorláksson bóndi, Þverá
   Ritari sr. Jón Blöndal, Hofi
   Vararitari sr. Björn Þorláksson
   Félag þetta starfaði til ársins 1855, undir sama nafni.
   Árið 1855, 23. apríl, var nafni félagsins breytt og var þá kallað Vindhælingafélag, hélst svo til ársins 1886, en þá voru ný lög samin og nafni félagsins breytt í Búnaðarfélag Vindhælishrepps.
   Árið 1939 var hinum forna Vindhælishrepp skipt í þrjú sveitarfélög og þá einnig búnaðarfélaginu og urðu eignarhlutföll þessi: Vindhælishreppur 3/8, Skagahreppur 3/8 og Höfðahreppur 2/8. Gengið var að fullu frá skiptingu félagsins 8. febrúar 1941 og kom í hlut hins nýja Búnaðarfélags Vindhælishrepps kr. 3.454,95.
   Stofnfundur núverandi Búnaðarfélags Vindhælishrepps var haldinn 15. júní 1940 og lög þess samþykkt 24. nóv. sama ár. Í stjórn voru kjörnir:
   Magnús Björnsson, Syðra-Hóli
   Guðmundur Guðmundsson, Árbakka
   Björn Jónsson, Ytra-Hóli

Árið 1864 var stofnað Búnaðarfélag Húnavatnssýslu, er starfaði til 1870, og lét mjög til sín taka, styrkti ræktun og húsabætur, keypti búnaðaráhöld handa bændum og veitti Torfa Bjarnasyni styrk til búnaðarnáms erlendis, en hann stofnaði síðar fyrsta búnaðarskóla hér á landi.

Félagið var stofnað árið 1884 og voru stofnfélagar:
Árni Á. Þorkelsson, Frímann Björnsson, Jósafat Jónatansson, þeir mynduðu undirbúningsstjórn, Eggert Eggertsson, Halldór Konráðsson, Einar Þorkelsson, Árni Hannesson og Jón Stefánsson. Stofnfundurinn var haldinn í þinghúsi hreppsins, sem þá var í Engihlíð. Þeim Árna, Frímanni og Jósafat var falið að semja lög fyrir félagið, og var frumvarp þeirra samþykkt með litlum breytingum á næsta fundi félagsins, sem haldinn var 26. apríl sama ár. Á þeim fundi var jafnframt kosin formleg stjórn:
Forseti, Árni Á. Þorkelsson, skrifari, Jósafat Jónatansson, féhirðir, Frímann Björnsson, allir með 7 atkvæðum.
Formenn félagsins frá upphafi voru:
Árni Á. Þorkelsson 1884-1902. 1903-1906.
Stefán Eiríksson á Refsstöðum 1902-1903.
Jónatan Líndal 1906-1933.
Hilmar Frímannsson 1933-1960.
Sigurður Þorbjarnarson 1960-1962.
Jakob Sigurjónsson í Glaumbæ 1962-1969.
Valgarður Hilmarsson 1969-1973.
Árni Jónsson 1973-1983.
Ágúst Sigurðsson 1983-
Komið var á fót félagsræktun á Neðri-Lækjardalsmelum árið 1979. Starfsvettvangur félagsins hefur verið viðfeðmur og margbreytilegur. Ljóst er að Búnaðarfélag Engihlíðarhrepps hefur markað greinileg og varanleg spor í búnaðarsögu sveitarinnar.

Búnaðarfélag Áshrepps var stofnað 21. júní 1882, en þá var haldinn
fyrsti aðalfundur félagsins „sem stofnað var á manntalsþingi síðastliðið vor", eins og þetta er orðað í fundargerðinni. Virðist eftir þessu
orðalagi að félagið hafi raunverulega verið stofnað á manntalsþingi í
Áshreppi árið 1881, þótt ekki sjáist um það neinar heimildir.
Stofnendur félagsins voru 18 bændur i Ashreppi, allir tilgreindir
með nöfnum og heimilisfangi. Þeirra á meðal voru þeir sr. Hjörleifur
Einarsson á Undirfelli og sýslumaður Húnvetninga, Lárus Blöndal á
Kornsá, og undirrituðu þeir fyrstu fundargerðina. Lárus sýslumaður
var á fundinum kosinn fyrsti formaður félagsins, kallaður forseti, sr.
Hjörleifur skrifari og Hannes Þorvarðarson, bóndi á Haukagili féhirðir.
Félagslögin eru í 17 greinum og mjög ýtarleg. Tel ég rétt að tilfæra

2. grein félagslaganna, sem speglar þau sjónarmið, sem bændur í
   Vatnsdal höfðu fyrir 100 árum, en hún er svohjóðandi:
   „ Það er tilgangur félags þessa að efla framfarir og velmegun búenda í
   hreppnum, einkum meðþvíað slétta tún, gjöra vörslugarða um rœktaðajörð,
   veita vatni á engjar, skera fram afvœtumýrar, plœgja og herfa til gras- og
   matjurtaræktar, byggja sáðgarða, taka upp móskurð, auka allan áburð og
   hagtéra hann vel, grafa brunna, fœra að grjót til bygginga og byggja
   heyhlöður, leggja stund á fjárrœkt og kynbœtur."
   Þá var gert að skyldu hverjum félagsmanni, að vinna vissa dagsverkatölu árlega, einyrkjum 6 dagsverk, en öðrum bændum 12 dagsverk, nema forföll bönnuðu. Var mjög fast eftir því gengið að þessi
   skylduvinna væri unnin.
   Arið 1902 voru lög félagsins endursamin og kemur þá fram að
   jarðabætur skulu metnar til dagsverka, samkvæmt gildandi reglum.
   HÚNAVAK A 71
   fyrir veitingu styrks úr Landssjóði „en þeim jarðabótum, sem ekki eru
   enn teknar upp í þær reglur skal leggja þannig í dagsverk:
   Aðgrafa brunna og hlaða úrgrjóti 2fet niðurjafnt og eitt dagsverk. Eigi
   skal þó taka til greina fyrstu 4 fetin niður.
   Aðfinna nýiilegt mótak skal metið til 5 dagsverka.
   Heyhlöðukjallari úr tómu grjóti 4 ferálnir ívegg teljist dagsverk. "
   Mönnum var greiddur styrkur á unnin dagsverk ef að þeir framkvæmdu skylduvinnu sína, af því fé, sem Amtsráð veitti til félagsins og
   var því veitt á dagsverkatöluna. Var sú upphæð árið 1883 krónur 284,
   en ekki nema 160 krónur árið 1894. Það ár skýrði forseti frá því að
   hann hefði ráðið Bjartmar nokkurn Kristjánsson til vinnu og skyldi
   hann fá 4 krónur á dag fyrir að plægja með tveim hestum, en 3 krónur
   ella. Af þessu kaupi Bjartmars áttu félagsmenn sjálfir að greiða 2
   krónur fyrir hvert dagsverk í plægingu, en 1 krónu ella.
   I fundargerð og reikningum ársins 1884 kemur fram að fært er til
   tekna af peningum hins forna búnaðarfélags krónur 50 og af peningum hins forna lestrarfélags krónur 25,79. Hvergi hef ég séð annað um
   þessi félög, eða heyrt hvenær þau störfuðu, en líklegt er að saga þeirra
   hafi verið stutt.

Útibú Búnaðarbankans á Blönduósi var stofnað árið 1963 og á vordögum 2003 varð sú breyting á rekstri Búnaðarbankans að hann sameinaðist Kaupþingi og heitir nú Kaupþing Búnaðarbanki hf. eða KB banki. Bankinn er þar með kominn í tölu 10 stærstu banka á Norðurlöndum og eru starfsstöðvar í níu löndum utan íslands.

Milli Fremstagils og Geitaskarðs

Búðir á sunnan- og vestanverðu Snæfellsnesi er eftirsóttur ferðamannastaður. Einstök náttúrfegurð og nálægð við Snæfellsjökul hafa mikiðaðdráttarafl. Búðahraun er þekkt fyrir fagurt landslag og fjölda tegundahávaxinna burkna. Gönguleiðir liggja um hraunið og gíginn Búðaklett, þar sem ernir hafa orpið. Búðir voru einn stærsti verzlunarstaður vestanlands til forna. Hótelrekstur hófst 1947 en elzti hluti hússins er frá 1836. Hótelið brann til kaldra kola 1999. Hafist var handa við byggingu nýs hótels 2001.

Fyrsta kirkjan var reist á Búðum 1703 (Bendt Lauridsen). Hún var rifin og önnur reist. Árið 1816 var Búðakirkja lögð niður. Steinunn Lárusdóttir barðist fyrir eindurreisn Búðakirkju og fékk konungsleyfi til þess 1847 og árið eftir reis ný kirkja á gamla grunninum. Hún var endurreist 1987 í upprunalegri mynd og vígð 6. sept. 1987. Þar er klukka frá 1672, önnur án ártals, altaristafla frá 1750, gamall silfurkaleikur,tveir altarisstjakar úr messing frá 1767 og hurðarhringur frá 1703. Krossinn á altarinu gaf og smíðaði Jens Guðjónsson gullsmiður. Margt er einnig að skoða í nágrenninu og má þar helst nefna Arnarstapa og Hellna. Vegalengdin frá Reykjavík er u.þ.b. 170 km um Hvalfjarðargöng.

Búðardalur er þorp í Dölum, við botn Hvammsfjarðar. Þorpið er nú hluti af sveitarfélaginu Dalabyggð og er stjórnsýslumiðstöð þess. Íbúar Búðardals voru 274 árið 2015.

Í Laxdælasögu er Búðardalur nefndur og sagt frá því að Höskuldur Dala-Kollsson lenti skipi sínu fyrir innan Laxárós þegar hann kom úr Noregsferð og hafði ambáttina Melkorku með sér: „Höskuldur lenti í Laxárósi, lætur þar bera farm af skipi sínu en setja upp skipið fyrir innan Laxá og gerir þar hróf að og sér þar tóftina sem hann lét gera hrófið. Þar tjaldaði hann búðir og er það kallaður Búðardalur. Síðan lét Höskuldur flytja heim viðinn og var það hægt því að eigi var löng leið.“

Verslun hófst í Búðardal árið 1899 er Bogi Sigurðsson, kaupmaður, byggði þar fyrsta húsið, sem var bæði íbúðar- og verslunarhús. Þetta hús var síðar flutt á Selfoss og stendur þar enn. Um aldamótin hóf Kaupfélag Hvammsfjarðar verslunarrekstur í Búðardal og var þar nær allsráðandi uns það varð gjaldþrota 1989.

Brynleifur Tóbíasson 20. apríl 1890 - 27. febrúar 1958 Yfirkennari Menntaskólans á Akureyri og áfengisvarnarráðunautur ríkisins frá 1954 til æviloka. Var í Geldingaholti, Glaumbæjarsókn, Skag. 1901. Kennari á Akureyri 1930. Stórtemplar.

Brynjúlfur Dagsson 9. september 1905 - 23. febrúar 1963 Læknir á Breiðumýri í Reykjadal, S-Þing. 1940. Læknir Hvammstanga 1945-1955, og Kópavogi.

Brynjólfur Vigfússon 18. desember 1856 - 13. október 1937 Mótoristi, snikkari og bóndi í Simbakoti og Merkisteini á Eyrarbakka. Ósi Blönduósi 1920-dd.

Brynjólfur Þorbjarnarson fæddist á Heiði í Gönguskörðum í Skarðshreppi í Skagafjarðarsýslu 6. janúar 1918. Hann lést á heimili sínu í Hafnarfirði 14. janúar síðastliðinn. Foreldrar hans voru Þorbjörn Björnsson, f. 12. jan. 1886, d. 14. maí 1970, bóndi á Heiði í Gönguskörðum og síðar á Geitaskarði í Engihlíðahreppi í A-Húnavatnssýslu, og Sigríður Árnadóttir, f. 4. júlí 1893, d. 27. júní 1967, húsfreyja á fyrrnefndum bæjum. Hann átti fimm systkini. Þau eru Árni Ásgrímur, lögfræðingur, f. 10. júní 1915, Sigurður Örn, bóndi og safnvörður, f. 27. okt. 1916, Stefán Heiðar, f. 7. ágúst 1920, d. 2. des. 1936, Hildur Sólveig, húsfreyja, f. 31. ágúst 1924, og Þorbjörg, húsfreyja, f. 10. sept. 1928. Hinn 2. júlí 1943 kvæntist Brynjólfur Sigríði Sigurðardóttur, f. í Reykjavík 1. júlí 1921, d. 22. sept. 1988. Foreldrar hennar voru Sigurður Kjartansson, kaupmaður í Reykjavík, og Ástríður Jónsdóttir, húsfreyja í Reykjavík. Brynjólfur og Sigríður eignuðust sex syni. Þeir eru: 1) Sigurður Kjartan, forstjóri, f. 5. nóv. 1942, kvæntur Unni Einarsdóttur, skrifstofustjóra, f. 24. mars 1943. Þau eiga tvö börn. 2) Þorbjörn, véltæknifræðingur, f. 15. júlí 1944. 3) Stefán Heiðar, líffræðingur, f. 16. apríl 1947, kvæntur Svövu Þorsteinsdóttur kennara, f. 17. okt. 1947. Þau eiga þrjú börn. 4) Jón, læknir, f. 20. okt. 1949, kvæntur Grétu Have, lækni, f. 31. okt. 1954. Þau eiga þrjú börn. Börn Jóns frá fyrri hjónab. eru tvö. 5) Magnús Björn, lögfræðingur, f. 1. ágúst 1953, kvæntur Sigrúnu Karlsdóttur, lyfjafræðingi, f. 16. nóv. 1955. Þau eiga þrjú börn. 6) Guðmundur, vélvirki, f. 1. okt. 1958. Brynjólfur fluttist fyrst til Hafnarfjarðar 1938. Hann lærði vélsmíði í Iðnskóla Hafnarfjarðar og hjá Vélsmiðju Sig. Sveinbjörnssonar og tók meistarapróf frá Iðnskólanum í Reykjavík 1942. Hann vann tímabundið hjá Steðja hf. við smíðar á vatnstúrbínum og setti upp vatnsaflsstöðvar á ýmsum bæjum í Húnaþingi. Árið 1945 hóf Brynjólfur störf í Rafha hf. í Hafnarfirði sem yfirmaður með mótasmíði og framleiðslu úr ryðfríu stáli. Árið 1951 tók hann við stöðu yfirverkstjóra í Rafha hf. og gegndi því starfi til 1966 þegar hann hóf störf í Vélsmiðjunni Kletti hf. Á tímabili sat hann einnig í stjórn Rafha hf. Frá 1969 til 1976 starfaði hann sem verkstjóri hjá Ofnasmiðjuni hf. en þá hóf hann aftur störf hjá Vélsmiðjunni Kletti hf. og starfaði þar til ársloka 1989, er hann komst á eftirlaunaaldur. Brynjólfur gegndi ýmsum trúnaðarstörfum í Hafnarfirði. Hann var einn af stofnendum Félags óháðra borgara í Hafnarfirði og var einn þriggja fulltrúa, sem kosnir voru í bæjarstjórn 1966 og mynduðu meirihluta með sjálfstæðismönnum o.fl. flokkum, sem hélst í 20 ár. Brynjólfur var formaður rafveitunefndar um árabil, sat í stjórn Iðnskóla Hafnarfjarðar og var formaður hitaveitunefndar öll þau ár, sem hún starfaði. Um tíma sat Brynjólfur í umferðarnefnd og byggingarnefnd. Hann var formaður Karlakórsins Þrasta 1965­1967.

Útför Brynjólfs fer fram frá Þjóðkirjunni í Hafnarfirði í dag 24. jan. 1995

Brynjólfur Sveinbergsson 17. janúar 1934 - 25. maí 2016. Mjólkurfræðingur og mjólkursamlagsstjóri á Hvammstanga. Gegndi margvíslegum félags- og trúnaðarstörfum.
Brynjólfur fæddist á Blönduósi 17. janúar 1934. Hann lést á sjúkrahúsinu á Hvammstanga 25. maí 2016.
Útför Brynjólfs fór fram frá Hvammstangakirkju 3. júní 2016, og hófst athöfnin kl. 14.

Brynjólfur Lýðsson 3. nóvember 1875 - 27. apríl 1970 Bóndi og smiður á Ytri-Ey, Hofssókn, A-Hún. 1930. Bóndi í Ytri-Ey í Vindhælishreppi. Var í Sæbóli, Höfðahr., A-Hún. 1957. Síðast bús. í Höfðahreppi.
Vann hvalinn undan Vindhælisstöðum 1918 ásamt Lýði syni sínum.

Brynjólfur Jónsson 10. maí 1875 - 15. janúar 1957 Trésmiður Bálkastöðum í Hrútafirði, á Oddeyri 1907. Trésmiður á Akureyri 1930. Trésmiður á Akureyri og í Reykjavík. Hvammstanga 1920.

Brynjólfur Helgi Þorsteinsson 22. mars 1900 - 30. janúar 1984. Var í Kirkjuvogi, Hafnarhr., 1910 Vélstjóri á Hallveigarstíg 2, Reykjavík 1930. og 1920, síðast bús. í Reykjavík.
Allt frá fermingaraldri reri Brynjólfur í útvegi föður síns og sautján ára var hann þegar hann réðst á útilegubáta á sumrin. Árið 1922 fluttist hann til Reykjavíkur og átti hann heima hér í staðnum, um sextíu ára skeið. Hann var skráður á togarann Ara árið 1923, fyrst sem háseti, síðar gerðist hann kyndari. Í janúarmánuði árið 1926 var hann ráðinn á þetta sama skip sem annar vélstjóri og stóð þar uns skipið var selt til Patreksfjarðar nokkrum árum síðar. Ólafía dó 16. september 1983 og er það ekki ósatt að síðan hafi Brynjólfur, ljúflingur minn, ekki litið glaðan dag. Hann lést að morgni 30. janúar 1984

Brynjólfur Gíslason 6. nóvember 1861 - 27. janúar 1923 Bóndi í Litla-Dal í Svínadal, A-Hún., síðar í Skildinganesi við Skerjafjörð.

Brynjólfur Friðriksson 7. nóvember 1960 bóndi í Austurhlíð og Brandsstöðum

Brynjólfur Benedikt Bjarnason 8. september 1865 - 5. desember 1928 Var í foreldrahúsum í Noisomhed, Vestmannaeyjasókn 1870. Bóndi á Refsstöðum, en lengst af bóndi í Þverárdal, Bólstaðarhlíðarhr., A-Hún. Síðar gerðist hann umboðssali. Þau Steinunn bjuggu í fyrstu á Refsstöðum í Laxárdal í A-Hún., en síðan í Þverárdal þar. Þau bjuggu þar 1890. Hjá þeim var Hildur móðir hans og Páll Vídalín bróðir hans.Hann missti Steinunni konu sína eftir 10 ára sambúð 1896 og bjó síðan með Ingibjörg Ólafsdóttir 6. apríl 1871 - 26. ágúst 1957 Fæðingar Ingibjargar finnst ekki getið í kirkjubókum en við fermingu í Glaumbæjarsókn er hún sögð fædd 7.4.1871. Fór til Vesturheims 1887 frá Vatnsskarði í Seyluhr., Skag. Hún sneri aftur til Íslands og var 20 ár ráðskona hjá Brynjólfi Bjarnasyni, bónda í Þverárdal.

Brynjólfur Haraldur Jónsson Björnsson Burns (6.6.1897 - 22.7.1943) [Barneo Burns] Point Roberts, ókvæntur 1930 þá 32 ára. Vancouver, British Columbia, Canada

Brynjar Kristjánsson 18. desember 1966

Brynjar Marinó Húnfjörð 4. nóv. 1983. Blönduósi

Brynjar Bjarkason 2. september 1979

Brynja Þorvaldsdóttir 4.11.1956 Ólafsfirði, Hafnarfirði. Kvsk á Blönduósi 1972-1973.

Særún Brynja Svavarsdóttir 4. október 1947 Blönduósi.

Brynja Sigrún Jósefsdóttir 16. júní 1948 Var á Bala í Blönduóshr., A-Hún. 1957.

Brynja Sif Ingibersdóttir 13.1.1958 byggingafræðingur Blönduósi, Keflavík. Kvsk á Blönduósi 1975-1976.

Sigríður Brynja Hauksdóttir 12.10.1964

Unnur Brynja Guðmundsdóttir 3. október 1971 skrifstofumaður hjá KH. Leikskólakennari í Reykjavík. Einkabarn foreldra sinna.

Brynja Bjarnadóttir 3. október 1942 Hvammstanga.

Brynja Bjarnadóttir 23. janúar 1942 Var í Brautarholti, Blönduóshr., A-Hún. 1957.

Brynja Barðadóttir 10. september 1952. Leikskólakennari Blönduósi

Brynhildur Þórarinsdóttir, Miðleiti 5, Reykjavík, fæddist á Hjaltabakka í Austur-Húnavatnssýslu 14. maí 1905. Hún lést í Borgarspítalanum 29. ágúst 1994.
Afkomendur Brynhildar og Jóns eru alls 35.
Að loknu námi í Kvennaskólanum á Blönduósi flutti Brynhildur til Reykjavíkur þar sem hún starfaði hjá tveimur fjölskyldum þar til hún giftist árið 1930. Frá þeim tíma var heimilið hennar vinnustaður. Útför Brynhildar fer fram frá Dómkirkjunni í dag 6. des 1994.

Brynhildur Magnúsdóttir 17. júlí 1904 - 6. apríl 1980 Var í Reykjavík 1910. Húsfreyja á Hverfisgötu 96 b, Reykjavík 1930.

Brynhildur Káradóttir 1. september 1958 Blönduósi

Brynhildur Jónasdóttir fæddist á Stekkjarflötum á Kjálka í Skagafirði 23. júlí 1911. Brynhildur vann ýmis störf um ævina, m.a. í þvottahúsi Sjúkrahúss Sauðárkróks og á saumastofu.
Lengst af bjuggu þau hjónin á Hólavegi 3. Brynhildur dvaldi á Heilbrigðisstofnuninni á Sauðárkróki síðustu 12 árin þar sem hún lést 18. apríl 2007.
Útför Brynhildar var gerð 24. apríl í kyrrþey að ósk hinnar látnu.

Brynhildur Hjördís Jóhannsdóttir fæddist í Reykjavík 22. ágúst 1926. Hún andaðist á hjúkrunardeild Seljahlíðar 22. júlí 2006.
Brynhildur fluttist sem ungabarn til Siglufjarðar og svo þaðan til Seyðisfjarðar þar sem hún bjó á unglingsárunum uns hún fluttist til Reykjavíkur.
Úför Brynhildar var gerð frá Dómkirkjunni 28.7.2006 og hófst athöfnin klukkan 11.

Brynhildur Jóhannesdóttir fæddist í Hafnarfirði 30. apríl 1937. Hún lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur 11. janúar síðastliðinn. Brynhildur var dóttir Guðbjargar Lilju Einarsdóttur, f. 25. apríl 1912 frá Arngeirsstöðum í Fljótshlíð og Jóhannesar Eiðssonar, f. 31. desember 1912 frá Klungurbrekku á Skógarströnd, síðar sjómanns í Hafnarfirði. Hún átti tvær systur og þrjá bræður sem öll eru á lífi. Systkini hennar eru Eiður, f. 14. mars 1932; Jóhann Smári, f. 6. september 1935; María, f. 20. september 1940; Ásthildur, f. 16. febrúar 1942; Einar Ægir, f. 28. febrúar 1948.
Brynhildur giftist 9. september 1956 Magnúsi Blöndal Bjarnasyni, lækni, sem er fæddur 1. desember 1924. Börn þeirra eru: 1) Nikulás, f. 27. maí 1953, maki: Hrönn Sveinbjörnsdóttir, f. 4. september 1952, búsett í Kópavogi og eru börn þeirra; Sveinbjörn Breiðfjörð, Brynhildur Helga, Fjóla Kristín, Nikulás Helgi og Arnar Freyr. 2) Kristín Blöndal, f. 30. apríl 1957, maki: Birgir Skaptason, f. 7. apríl 1955, búsett í Garðabæ og eru börn þeirra; Unnur María, Vala Dís, Lilja Kristín og Skapti Magnús. 3) Jóhann Ingi, f. 7. september 1958, maki: Helga Stefánsdóttir, f. 7. apríl 1966 búsett í Reykjavík og eru börn þeirra; Stefán Ingi og Rakel Ýr. Fyrir átti hann soninn Magnús Blöndal. 4) Valgeir Blöndal, f. 24. júlí 1966, maki Lilja Valdimarsdóttir, f. 16. júlí 1970 og er dóttir þeirra Valdís Lilja.

Foreldrar Magnúsar voru Bjarni Björnsson, f. 16. maí 1889 frá Vaði í Skriðdal og Kristín Árnadóttir, f. 30. apríl 1887 frá Þvottá í Álftafirði. Bjuggu þau lengst af á Borg í Skriðdal.

Brynhildur ólst upp í Hafnarfirði. Ung á árum fór hún að vinna á Kleppsspítala, en þar kynntist hún Magnúsi, sem starfaði þar sem kandídat í læknisfræði. Hún þurfti snemma að taka ábyrgð á lífi sínu sem ung móðir og hafði þegar eignast tvö börn þegar hún fylgdi þá tvítug að aldri Magnúsi utan til Svíþjóðar þar sem hann fór í framhaldsnám í læknisfræði. Næstu sex árin bjuggu þau á hinum ýmsu stöðum í Svíþjóð. 1963 flytja þau svo aftur heim til Íslands. Þau bjuggu í Reykjavík til 1970, en fluttust þá á Blönduós. 1974 fluttu þau til Akureyrar en þar bjuggu þau næsta aldarfjórðunginn eða til ársins 1998, þegar þau fluttu suður í Lindarsmárann í Kópavogi.

Útför Brynhildar fer fram frá Kópavogskirkju á morgun, mánudag 17. janúar, og hefst athöfnin klukkan 15.

Brynhildur Ingvarsdóttir 3. ágúst 1896 - 8. ágúst 1978, Vefnaðarkennari á Akureyri 1930. Síðast bús. í Reykjavík. Kennari við Kvsk á Blönduósi.

Brynhildur Ingibjörg Vilhjálmsdóttir 1. október 1933 - 7. apríl 2011 Var á Sunnubraut 12, Höfðakaupstað , A-Hún. 1957. Húsfreyja og fiskverkakona í Grindavík. Gegndi ýmsum félagsstörfum.

Brynhildur Bára Bergmann Friðriksdóttir 27. desember 1940 Var í Hreppshúsinu, Blönduóshr., A-Hún. 1957.

Var í Köldukinn í Torfalækjahr., A-Hún. 1957. Síðast bús. í Torfalækjarhreppi.

Bryndís Þórarinsdóttir 13.2.1946. Garðahreppi. Handavinnukennari. Kvsk á Blönduósi 1970-1971.

Bryndís Rósfríður Ármannsdóttir 28. febrúar 1941 kaupfélagsstjórafrú á Blönduósi.

Bryndís Lára Pálmadóttir 12. jan. 1959. Holti á Ásum, Blönduósi og Danmörku.

Bryndís Karlsdóttir, f. 23. febrúar 1962. Eiginmaður hennar Áki Elísson, d. 12. mars 1994 Akureyri

Bryndís Júlíusdóttir f. 28. apríl 1945 Mosfelli. Kjörforeldrar skv. Hún. og A- og V-Hún. 1957.: Guðrún Sigvaldadóttir, f.6.9.1905, d.1.8.1981, og Júlíus Jónsson, f.19.6.1896, d.17.5.1991.

Bryndís Jóhannsdóttir 29.10.1949 Hnausakoti í Miðfirði. Reykjavík. Kvsk á Blönduósi 1966-1967.

Bryndís Þorbjörg Heiðarsdóttir 20. maí 1966 Matartæknir hjá Strætó bs. Kópavogi.

Bryndís Bylgja Guðmundsdóttir 4. maí 1959 Árbraut 21 (Bakka). Blönduósi. Árósum. Kvsk á Blönduósi 1975-1976.

Bryndís Björk Guðjónsdóttir 28. desember 1965 Skagaströnd. [í vegabréfi er hún sögð f 29. des 1965 en í þjóðskrá 28. des. 1965] Hárgreiðslukona Reykjavík.

Bryndís Fanny Guðmundsdóttir 10. desember 1956 Var í Holti, Svínavatnshr., A-Hún. 1957. Sjúkraþjálfari Seltjarnarnesi.

Bryndís Bragadóttir fædd á Ísafirði 9. september 1959 Hárgreiðslukona á Blönduósi

Bærinn stendur á sléttum balarétt neðan brekkna. Túninu hallar mót aaaustri. Víðáttumikið ræktunarland er neðan brekkna sumt mýrelent en þurrir valllendisbakkar meðfram ánni. Beitiland til hálsa stórt og gott. Í túninu sunnan og afan við bæinn er Brúsahóll. Þjóðsagan segir að fé sé fölgið í honum og hafa tilraunir verið gerðar að grafa eftir því, en þá hafi þeim, er að unnu ætíð sínst Þingeyrarkirkja standa í björtu báli og því hætt. Íbúðarhús byggt 1958, 423 m3. Fjárhús yfir 300 fjár og nautgripi í hluta. Hesthús yfir 10 hross. Hlöður 1116 m3. Votheysgryfja. Véla og verkfærageymsla 109 m3. Braggi til geymslu. Tún 44,2 ha. Veiðiréttur í Vatnsdalsá.