Kristjana Bessadóttir 21. júní 1867 - 27. apríl 1949 Sigurjónshúsi Blönduósi 1901,

Kristjana Ólafía Benediktsdóttir 13. júní 1890 - 4. maí 1973. Húsfreyja á Laufásvegi 2 a, Reykjavík 1930. Kennari í Reykjavík. Síðast bús. í Reykjavík.

Kristján Vigfússon 10. júní 1880 - 3. október 1970 Bóndi í Vatnsdalshólum í Sveinsstaðahr., A-Hún. Bóndi og járnsmiður í Vatnsdalshólum, Þingeyrasókn, A-Hún. 1930. Árið 1877 fluttust á þennan friðsæla stað ung hjón, konan tvítug og bóndinn 35 ára, og hófu þar búskap. Þessi hjón voru Vigfús Filippusson 26. febrúar 1843 - 3. desember 1925 Vinnumaður í Vatnsdal, Breiðabólstaðarsókn, Rang. 1860. Bóndi og smiður í Vatnsdalshólum, Sveinsstaðahr., A-Hún. og Ingibjörg Björnsdóttir 4. mars 1857 - 19. ágúst 1943. Þau hjón eignuðust alls 5 börn, sem komust til fullorðinsára.
Árið 1911 tók hann svo sjálfur við búi í Vatnsdalshólum og bjó þar að mestu óslitið í meira en hálfa öld, eða þar til dóttir hans, Margrét, tók við búsforráðnm 1965. Fyrstu búskaparárin voru foreldrar hans hjá honum, faðir hans til ársins 1925, er hann andaðist, og móðir hans til 1943 og annaðist hún lengi, eða meðan heilsa og kraftar entust, innanhússtörf fyrir hann, en síðustu 13 árin lá hún rúmföst og naut þá góðrar umönnnnar sonar síns og vandafólks. Kristján var mesti dugnaðarmaður að hverju sem hann gekk, fjölhæfur og laginn til allra verka. Búskapur hans mátti segja að gengi ágætlega eftir öllum aðstæðum. Hann bjó að vísu aldrei neitt sérlega stórt, en þess bera að gæta, að hann var ókvæntur alla tíð og varð því oft að búa með vandalansum ráðskonum og þótt þær geti verið góðar, þá þykir það naumast eins hagsældarlegt og að njóta samhjálpar og samhugar góðrar eiginkonu. Í annan stað mátti segja, að hann væri ekki mikið meira en hálfur við búskapinn. Járnsmíðina stundaði hann alltaf meira og minna jöfnum höndum. Og þegar þess er gætt, að hann var helzti járnsmiðurinn í héraðinu og ennfremur að hann var sá bónbezti og hjálplegasti maður, sem hugsazt gat, þá er auðvelt að gera sér í hugarlund, hve frátafirnar frá heimilinu og húskapnum voru gífurlega miklar, enda vissu kunnugir vel, að sú var raunin á. Má því í raun og veru undrast hversu vel og snurðulaust búskapurinn gekk hjá honum og hversu mikið hann fékk framkvæmt til umbóta á jörðinni.
Hinn þátturinn í lífsstarfi Kristjáns var handverkið eða járnsmíðin, og ég held að óhætt sé að fullyrða, að hann hafi staðið framarlega í sinni iðngrein. Hann þótti ágætur smiður og var mikið sótt til hans, ekki aðeins úr næsta nágrenni heldur langtum víðar að. Ég tel t. d. víst, að hann hafi ekki haft neina tölu á þeim skeifnagöngum, sem hann smíðaði um ævina, en alveg er víst að þeir hafa verið óhemjumargir líklega enn fleiri en Vatnsdalshólarnir, þótt óteljandi séu sagðir. Hann var hamhleypa við þessar smíðar. Ég man ekki glöggt, hvað hann sagðist venjulega hafa verið Iengi að smíða ganginn og járna hestinn, en mér fannst það ótrúlega stutt. Ég hygg því að segja megi, að eins og Kristján var hlutgengur sem bóndi, hafi hann ef til vill ekki verið síður hlutgengur sem smiður, þrátt fyrir tvískiptingu í störfum.

Tvennt var það einkum, sem mér fannst einkenna Kristján í Hólum, framkomu hans og samskipti við aðra menn. Annars vegar var það óvenju mikið glaðlyndi, gamansemi og æðruleysi í öllum hlutum og hins vegar frábær bóngæði, hjálpsemi og fúsleikur að liðsinna öðrum og það alveg eins, þótt hans eigin störf og þarfir yrðu fyrir það að sitja á hakanum. Fyrstu kynni mín af honum voru þau, að er ég fór suður í skóla í fyrsta sinn, fór ég á hesti ásamt fleira fólki til Borgarness. Var Kristján fylgdarmaður okkar og tók hestana til baka. Mun hann alloft hafa farið slíkar ferðir. Í þetta sinn gerðist ekkert sögulegt, en ég fann samt, að gott og tryggilegt var að njóta fylgdar hans. Næst minnist ég hans á markaði á Sveinsstöðum. Hann var að hjálpa ýmsum við járningu söluhrossa og annað, er með þurfti. Þar heyrði ég markaðshaldarann, sem mun hafa verið Guðmundur Böðvarsson, sem víða fór um í því skyni, lýsa því yfir í viðtali við mann þar, að Kristján í Hólum væri sá allra liðlegasti og greiðviknasti maður, sem hann hefði nokkru sinni kynnzt. Sjálfsagt hefir hann áður notið fyrirgreiðslu hans og hjálpsemi og glöggt er gestsaugað.

Eftir að ég var orðinn svo að segja nágranni hans, furðaði mig ekki á þessum vitnisburði. Þá var oft leitað til hans af mér og mínu heimili og sjaldan án árangurs. Það mátti heita föst venja, ef eitthvað fór aflaga eða bilaði, að leita til Kristjáns í Hólum. Því var fastlega treyst, að hann mundi hjálpa, ef nokkur tök voru á, og einnig, að hann kynni ráð við flestu, sem laga þyrfti. Það var oft minnzt á það, hvernig fara ætti að, ef Kristján væri ekki í nágrenninu. Og þótt við höfum ef til vill meira leitað til hans en ýmsir aðrir, sem meira voru sjálfbjarga, þá hygg ég að margir hafi svipaða sögu að segja um hjálpsemi hans og greiðvikni.
Hitt, sem einkenndi Kristján svo mjög, var að sjaldan hittist svo á að hann væri ekki í góðu skapi, tilbúinn að gera að gamni sínu og sjá alltaf einhverjar bjartar hliðar á hverju einu. Hann var þess vegna góður félagi, gestrisini. og skemmtilegur í allri umgengni. Ekkert var fjær honum en að æðrast, þótt á móti blési og erfitt væri fyrir fæti enda úrræðagóður í hverjum vanda. Hann var mjög vinsæll af öllum, sem kynntust honum, og munu margir minnast hans með hugheilu þakklæti fyrir störf hans í þeirra þágu, fyrir greiðasemi hans og hjálpfýsi.
Kristján hafði verið heilsuhraustur um ævina. Aðeins síðasta áratuginn tók hann að kenna sjúkleika, sem ágerðist og heltók hann loks allan. Hafði hann nú verið 5 ár á sjúkrahúsinu á Blönduósi, þrotinn að kröftum. Andaðist hann þar 3. þ. m. níræður að aldri og var jarðsettur að Þingeyrum 10. sama mánaðar.

Kristján Þorsteinsson fæddist á Blönduósi 13. mars 1927. Hann andaðist á hjúkrunarheimilinu Grund 12. ágúst 2010. Kristján ólst upp í Margrétarhúsi á Blönduósi. Síðustu æviárin dvaldi Kristján á hjúkrunarheimilinu Grund við gott atlæti og frábæra þjónustu sem ber að þakka.
Kristján verður jarðsunginn frá Fossvogskapellu í dag, 19. ágúst 2010, kl. 15.

Kristján Stefán Sigurðsson fæddist í Hælavík á Hornströndum 14. nóvember 1924. Hann lést á Landspítalanum í Reykjavík 9. nóvember 1997.
Útför Kristjáns fór fram frá Hallgrímskirkju 14.11.1997 og hófst athöfnin klukkan 13.30.

Fæddur á Blönduósi. Var á Blönduósi 1930. Bifreiðastjóri á Blönduósi. Var í Sandgerði, Blönduóshr., A-Hún. 1957. Lést í Reykjavík 15.11.1990
Útför hans var gerð frá Blönduósskirkju 23. nóvember 1990

Var á Vatnsdalshólum, Sveinsstaðahr., A-Hún. 1957. Bóndi þar.

Barnakennari á Brúsastöðum, Undirfellssókn, A-Hún. 1930. Kennari og bóndi á Brúsastöðum í Vatnsdal, Áshr., A-Hún. Síðast bús. í Mosfellsbæ.

Kristján Sigurðsson, kennari frá Brúsastöðum í Vatnsdal, lést þ. 10. ágúst s.l. (1970) á Héraðshælinu á Blönduósi, 87 ára að aldri. Útför hans var gerð frá Undirfellskirkju þann 15. ágúst. — Hann var fæddur 27. ágúst 1883 í Pálsgerði í Dalsmynni í Suður-Þingeyjarsýslu. Foreldrar hans voru hjónin Sigurður Pálsson og kona hans, Kristbjörg Hólmfríður Árnadóttir, Bjarnasonar bónda að Fellsseli í Kinn. Árið 1890, er Kristján var 7 ára gamall, fluttist hann ásamt foreldrum sínum og fimm systkinum að Heiðarhúsum á Flateyjardalsheiði. Árið 1896 hleypti Kristján heimdraganum og fór að Stóruvöllum í Bárðardal til hjónanna Karls Finnbogasonar og konu hans, Pálínu Jónsdóttur. Þar var þá vinnumaður Sveinn, föðurbróðir hans, og mun hann hafa ráðið miklu um vistráðningu Kristjáns að Stóruvöllum. Á Stóruvöllum var þá þríbýlt og mannmargt. Var þar mikið menningarheimili og unglingum góður skóli. Næstu árin dvaldi Kristján á ýmsum bæjum á bernskuslóðum m. a. á Hálsi í Kinn og Garði í Fnjóskadal. Með litlum efnum komst hann í Hólaskóla haustið 1904, en sumarið næsta réðist hann til starfa hjá Jósef Björnssyni, kennara á Hólum, er þá bjó á Vatnsleysu í Viðvíkursveit. Þá um sumarið tók hann lömunarveiki og bar þess merki til æviloka. Þá um haustið hélt hann námi áfram í Hólaskóla með veikum mætti og hjálp góðra manna. Hvarf Kristján um skeið frá landbúnaðarstörfum. En haustið 1906 fór hann til skósmíðanáms til Árna Pálssonar, skósmiðs á Sauðárkróki. Hvarf Kristján síðan frá því námi. Hugur hans hafði jafnan staðið til mennta, en árið 1908 fór hann í Alþýðuskólann á Hvítárbakka í Borgarfirði og dvaldi þar um eins veturs skeið. En árið eftir tók hann inntökupróf í Kennaraskóla íslands og lauk þaðan burtfararprófi með góðum vitnisburði. Á þessum árum tók Kristján virkan þátt í störfum Ungmennafélags Reykjavíkur og voru honum hugsjónir ungmennafélaganna mjög hugstæðar æ síðan. Vorið 1910 var Kristján ráðinn kennari í Vatnsdal og fluttist hann þá sama vor að Brúsastöðum og bjó þar um 40 ára skeið og stundaði jafnframt farkennslu. Hafði hann nokkurn búskap í félagi við mág sinn og sambýlismann, Benedikt Björnsson Blöndal. Þann 4. júlí 1914 gekk hann að eiga Margréti Sigríði Björnsdóttur Blöndal Benediktssonar bónda og umboðsmanns frá Hvammi í Vatnsdal. Eignuðust þau hjón 3 börn, en þau eru: Gróa, kennari í Reykjavík, Björn kennari á Blönduósi og Ingibjörg, húsfreyja, búsett í Hlíðartúni í Mosfellssveit. Eins og áður er sagt var Kristján mikill félagshyggjumaður og samvinnumaður alla ævi. Hann var góður íslenzkumaður, ritaði m. a. æviminningar sínar er hann nefndi: „Þegar veðri slotar.“ Einnig var hann einn af stofnendum sveitarblaðsins „Ingimundur gamli“, er Ungmennafélag Vatnsdæla gaf út og ritaði hann manna mest í blaðið um nokkurra ára skeið. Síðustu æviár sín dvaldi Kristján hjá dóttur sinni, Ingibjörgu, og manni hennar á Akranesi og síðar Álafossi, þangað til hann fór á Héraðshælið á Blönduósi. Kristján var mikill persónuleiki, góður kennari og vinsæll meðal samsveitunga sinna og minnisstæður þeim, er honum kynntust.

Kristján Sigurðsson 3.11.1861 - 7.2.1945. Bóndi á Reykjum, Blönduóssókn, A-Hún. 1930. Húsmaður á Reykjum, Torfalækjarhr., A-Hún.

Var í Húsi Péturs Péturssonar, Blönduóshr., A-Hún. 1957, starfsmaður hjá Pólarprjón 1979, málari.

Kristján Arngrímsson fæddist 26. júní 1929 á Mýrum í Dýrafirði. Hann lést á heimili sínu í Reykjavík 3. febrúar 2013. Kristján lauk námi við barnaskóla Ísafjarðar og fluttist til Reykjavíkur 16 ára gamall. Útför Kristjáns fer fram frá Fríkirkjunni í Reykjavík í dag, 12. febrúar 2014, og hefst athöfnin kl. 15.

Kristján Pálsson 5. okt. 1864 - 27. maí 1943. Trésmiður á Stóra Bergi á Skagaströnd og síðar bóndi á Ytri-Bakka í Arnarneshreppi, Eyj. Smiður og útgerðarmaður í Sæborg, Möðruvallaklausturssókn, Eyj. 1918-32. Fyrrum bóndi á Hjalteyri

Kristján Magnússon 19.7.1837 - 14.5.1910. Kennari og sýsluskrifari á Hnjúkum í A-Hún. Vertshúsi 1890. Fæddur í Neðri-Múla Staðarhólasókn Dölum

Kristján Kristófersson 8. apríl 1890 - 30. mars 1973 Bóndi á Köldukinn, Blönduósssókn, A-Hún. 1930. Bóndi í Köldukinn á Ásum, A-Hún.

Kristján Ragnar Júlíusson Hall 29. des. 1851 - 20. júní 1881. Fósturbarn í Hofstaðaseli, Flugumýrarsókn, Skag. 1860. Verslunarþjónn í Hólanesi, Spákonufellssókn, Hún. 1870. Bóndi á Borðeyri 1, Prestbakkasókn, Strand. 1880. Verslunarstjóri á Borðeyri.

Kristján Lindberg Júlíusson fæddist á Siglufirði 30.7. 1933.

Hann lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi 6.8. 2013.
Útför Kristjáns fór fram frá Fossvogskirkju 19. ágúst 2013, kl. 13.

Kristján Þórður Jósefsson Blöndal 18. júlí 1864 - 21. október 1931. Póstafgreiðslumaður á Sauðárkróki. Grafarósi 1870.

Bóksali og Póst- og símstöðvarstjóri á Hólmavík. Kjörforeldrar: Jón Finnsson, f. 12.7.1870 og k.h. Guðný Oddsdóttir, f. 17.11.1874.

Kristján Jónsson 17. júlí 1867 - 20. mars 1937. Var í Þjóðólfstungu, Hólssókn, Ís. 1870. Bóndi í Miðdal, Hólssókn, N-Ís. 1901. Skrifstofu- og verslunarmaður í Bolungarvík 1930. Síðast í Reykjavík.

Kristján Jónsson 14. mars 1849. Var á Syðrahóli, Höskuldstaðasókn, Hún. 1860. Vinnumaður á Sölvabakka, Höskuldsstaðasókn, Hún. 1880. Fjarverandi. Lausamaður í Hrólfsskála, Reykjavíkursókn, Gull. 1890. Húsbóndi í Bakkakoti, Reykjavíkursókn, Gull. 1901. Blönduósi í mt 1880.

Kristján Jónsson 23. feb. 1848 - 18. jan. 1932. Sonur prestsins, bóndi á Breiðabólstað, Breiðabólstaðarsókn, Hún. 1880. Bóndi í Víðidalstungu í Þorkelshólshr., V-Hún. Var á Breiðabólstað, Skildinganesi, Reykjavíkursókn, Kjós. 1930.

Kristján Jónasson 24. júní 1869 - 9. des. 1930. Verzlunarmaður í Borgarnesi 1930. Var fyrst í Stóru-Tungu á Fellsströnd, síðan á Ballará og Melum á Skarðsströnd og í Búðardal. Kaupmaður og veitingarmaður í Borgarnesi.

Kennari í Laxárdal og Suðurdölum. Húsmaður á Höskuldsstöðum og víðar í Laxárdal, síðast á Bugðustöðum í Hörðudal, Dal. „Skáldmæltur“, segir í Dalamönnum.

Kristján Halldórsson 15. feb. 1855 [7.2.1854]- 1. maí 1926. Veitingamaður í Veitingahúsi, Blönduóssókn, Hún. 1901. Smiður og veitingamaður á Blönduósi.

Kristján Guðni Guðmundsson f. 2.9.1952. Dalsmynni

Bóndi í Hvammkoti, Hofssókn, A-Hún. 1930. Bóndi í Hvammkoti og á Steinnýjarstöðum.

Kristján Guðmundsson 30.11.1861 - 10.12.1931. Bóndi á Ytra-Hóli á Skagaströnd.

Kristján Gíslason 15. júní 1863 - 3. apríl 1954. Var á Eyvindarstöðum, Blöndudalshólasókn, Hún. 1870. Kaupmaður á Sauðárkróki. Verslunarmaður þar 1930.

Kristján Júlíus Blöndal 2. júlí 1872 - 21. nóvember 1941. Bóndi á Gilsstöðum, Undirfellssókn, A-Hún. 1930. Bóndi á Gilsstöðum í Vatnsdal.
Fæddur á Staðarfelli á Fellsströnd , barn í Innri Fagradal

Kristján Björn Þorvaldsson fæddist í Hafnarfirði 30. maí 1921. Hann lést á hjúkrunarheimilinu Sóltúni í Reykjavík 11. ágúst síðastliðinn. Útför Kristjáns fer fram frá Fossvogskirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 13.30.

Hans Kristján Bessason f. 15.9.1868 - 1942. Bóndi á Grund [Klauf] , Engihlíðarhr., Hún. Var á Ökrum, Barðssókn, Skag. 1880. Bóndi á Grund 1901. Fór þaðan til Vesturheims 1904. Landnemi í Geysisbygð.

Kristján Benediktsson 16. nóv. 1884 - 11. des. 1950. Tökubarn á Skagaströnd, Spákonufellssókn, Hún. 1890. Trésmiður. Húsbóndi í Reykjavík 1910. Trésmíðameistari á Njálsgötu 75, Reykjavík 1930.

Kristján Benediktsson 23. nóvember 1849 - 26. september 1923 Var í Mosfelli, Auðkúlusókn, Hún. 1860. Vinnumaður í Stóru-Giljá, Þingeyrasókn, Hún. 1870. Vinnumaður á Beinakeldu, Þingeyrasókn, Hún. 1880. Var á Beinakeldu 1876-83. Bóndi á Rútsstöðum og Hrafnabjörgum. Fór til Vesturheims 1888 frá Hrafnabjörgum, Svínavatnshreppi, Hún. með vesturfararskipinu Laura. Fyrsti íslenski landnámsmaðurinn í Point Roberts um 1891, flutti þangað frá Bellingham. Þar tók hann upp nafnið Benson.

Kristján Arinbjarnar f. 8. okt. 1892, d. 5. mars 1947. Var í Reykjavík 1910. Læknir í Hafnarfirði. Kjörbarn: Halldór Arinbjarnar f. 4.9.1926. Skrifaður Kristján Arinbjarnar í Almanaki. Læknir á Blönduósi 1922 - 1931.

Kristján Albert Halldórsson 22. maí 1932, járnsmiður Reykjavík. Var í Halldórshúsi, Blönduóshr., A-Hún. 1957.

Kristinn Stefán Þorsteinsson 6. okt. 1903 - 10. júní 1987. Deildarstjóri KEA á Akureyri. Síðast bús. á Akureyri.

Kristinn Þorleifur Hallsson fæddist í Reykjavík 4. júní 1926. Hann lést á Hrafnistu í Hafnarfirði aðfaranótt hins 28. júlí síðastliðins. Útför Kristins verður gerð frá Langholtskirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 13.

Var í Húsi Jóns Sumarliðasonar, Blönduóshr., A-Hún. 1957.

Kristinn Pálsson fæddist á Hofi á Skagaströnd 22. desember 1927. Hann lést á Heilbrigðisstofnun Blönduóss 21. október síðastliðinn. Kristinn ólst upp á Hofi til 16 ára aldurs, en þá fluttist fjölskyldan til Skagastrandar (Höfðakaupstaðar) þar sem hann stundaði verkamannavinnu, skipavinnu, vegavinnu, hafnarvinnu o.fl. Vann í síldarverksmiðjunni í 3 sumur og var á síld í tvö sumur á Jóni Finnssyni II.
Kristinn var 3 mánuði í unglingaskóla í Steinnesi hjá sr. Þorsteini B. Gíslasyni. Tvo vetur (1944-1946) á Reykjaskóla í Hrútafirði. Kristinn lauk kennaraprófi frá Kennaraskólanum í Reykjavík 1949.
Kristinn og Guðný byggðu sér heimili að Húnabraut 10 á Blönduósi og bjuggu þar í 40 ár.
Útför Kristins fer fram frá Blönduósskirkju í dag og hefst athöfnin kl. 15.

Kristinn var fæddur að Ægissíðu á Vatnsnesi 13. marz árið 1897, bóndi að Kleifum við Blönduós Fœddur 13. marz 1897-dáinn 26.nóv.1979 andaðist á sjúkrahúsinu á Blönduósi Kristinn Magnússon bóndi að Kleifum við Blönduós og var hann jarðsunginn frá Blönduóskirkju 1. des. að viðstöddu miklu fjölmenni, er sýndi ótvírætt þau ítök sem hinn látni átti í samferðamönnunum. Flest af fólkinu kom heim að Kleifum að athöfninni lokinni og naut veitinga og heimilishlýju fjölskyldunnar fram eftir kvöldi. Gott var þar að vera, sem jafnan á því ágæta heimili. Andlát Kristins bar ekki óvænt að.
Kristinn Magnússon var bóndi í eðli sínu þótt ekki yrði það hlutskipti hans að reka búskap, fyrr en hann var nokkuð kominn yfir miðjan aldur. Hann fékk 10 ha. lands úr Blönduóslandi árið 1952 og síðar 5 ha. í viðbót. Reistu þau hjónin býlið Kleifar á landinu með hjálp barna sinna. Þarf raunar ekki annað en að líta heim að Kleifum til þess að sjá að þar hefir verið af mikilli alúð og smekkvísi að unnið. Fallegt tún og byggingar blasa við augum vegfarandans og skógarteigar með bæjarlæknum. Býlið hlaut líka 1. verðlaun fyrir snyrtimennsku og umgengni bújarða í fyrsta sinn er slík viðurkenning var veitt í Austur-Húnavatnssýslu, en það var árið 1972 á 20 ára afmæli landnáms á Kleifum.

Guðmundur Kristinn Magnússon 2. nóvember 1895 - 15. ágúst 1956 Vinnumaður í Reykjavík 1910. Stýrimaður á Bræðraborgarstíg 41, Reykjavík 1930. Verkamaður í Reykjavík 1945. Stýrimaður, síðar verkstjóri í Reykjavík.

Kristinn Finnbogason 28.5.1927 - 4.10.1991. Rafvirki Blönduósi, var á Fálkagötu 6, Reykjavík 1930. Nemi í Reykjavík 1945. Framkvæmdastjóri Tímans í Reykjavík. Síðast bús. í Reykjavík.
Jarðsunginn frá Dómkirkjunni í Reykjavík 11.10.1991.

Grímur Kristinn Eggertsson 25. júní 1903 - 18. júní 1977. Sjómaður í Bandaríkjunum. Ytri-Völlum 1920.

Kristinn Bjarnason 21. apríl 1950 Lækjargarði Árborg.

Kristinn Bjarnason fæddist í Reykjavík 9. október 1948 og lést á Landspítala Fossvogi gjörgæsludeild 26. nóvember 2019. Kristinn ólst upp í Reykjavík á Barónsstígnum og í Hlíðunum hjá móður sinni og ömmu og afa.
Útför Kristins fór fram frá Blönduóskirkju, 14. desember 2019, klukkan 13.

Fósturbarn hjónanna á Ási, Undirfellssókn, Hún. 1901. Bóndi og hagyrðingur á Gafli, Þorkelshólshr. og víðar í Hún. um 1912-24, svo í Vestmannaeyjum lengst af 1924-40 og í Borgarholti, Biskupstungnahr., Árn. til 1951. Eftir það verkamaður í Reykjavík. Bílstjóri og leigjandi á Kirkjuvegi 31, Vestmannaeyjum 1930. Fósturforeldrar: Guðmundur Ólafsson og Sigurlaug Guðmundsdóttir í Ási í Vatnsdal, A-Hún.
Kristinn Bjarnason var fæddur 19. maí 1892 í Sýruparti á Akranesi. Hann var tekinn í fóstur af Guðmundi Ólafssyni í Ási og Sigurlaugu Guðmundsdóttur. Þar ólst Kristinn upp, bjó um tíma á Gafli í Víðidal, síðar í Vestmannaeyjum og í Borgarholti í Biskupstungum. Hann var fyrr kvæntur Kristínu Sölvadóttur og síðar Guðfinnu Á. Árnadóttur. Kristinn lést 12. júlí 1968.

Fæddur í Jórvík í Breiðdal. Var á Þverá, Hofssókn, A-Hún. 1930. Var í Læknishúsinu, Blönduóshr., A-Hún. 1957. Síðast bús. í Blönduóshreppi.
Ársgamall fluttist Kristinn með foreldrum sínum og systur til Skagafjarðar þar sem hann ólst upp næstu árin. En árið 1937, er hann var 10 ára að aldri, fiutti hann til föður síns, er
þá dvaldi á Hróarsstöðum í Skagahreppi, en þá höfðu foreldrar hans slitíð samvistum. Á unglingsárum Kristíns var skólaganga hans lítil, önnur en skólanám með farskóla fyrirkomulagi svo og sjálfsnám er hægt var að afla sér af lestri bóka. Fór Kristínn snemma að vinna. Stundaði hann ýmsa vinnu á unglingsárum sínum, m.a. vinnu er laut að landbúnaði.
Hann var hneigður fyrir skepnur, þótt landbúnaðarstörf yrðu ekki æfistarf hans.
Frá Hróarsstöðum réðist hann vinnumaður tíl Klemenzar Kristjánssonar á Sámsstöðum í Fljótshlíð þar sem hann dvaldi um skeið, svo og á fleiri bæjum þar í sveit. I janúar árið 1952 fór hann utan til Danmerkur og vann þar á búgarði á annað ár. Eftir það lá leið hans heim og réðist þá vinnumaður að Stóru-Mástungu í Gnúpverjahreppi. Um nokkurt skeið vann Kristínn á ýtum hjá Búnaðarsambandi A-Hún. á sumrum en stundaði ýmsa vinnu á vetrum bæði til sjós og lands. Á þessum árum réðist hann einn vetur á togarann Pétur Halldórsson frá Reykjavík, er stundaði togveiðar á Nýfundnalandsmiðum.
Árið 1956 flutti Kristínn tíl Blönduóss
Hann lést á Héraðssjúkrahúsinu á Blönduósi 64 ára að aldri.
Útför hans fór fram frá Blönduósskirkju 20. júlí 1991

Kristine Þorsteinsson fæddist í Alversund í Noregi 26. júlí 1912. Hún lést á hjúkrunarheimilinu Eir 7. ágúst síðastliðinn. Kristine stundaði nám í hjúkrunarfræði við Haukeland sjúkrahúsið í Bergen, þar sem hún kynntist Ólafi eiginmanni sínum árið 1933, en hann var þar við framhaldsnám í læknisfræði. Árið 1936 fluttu þau til Íslands og bjuggu fyrst í Reykjavík, en fluttu í ársbyrjun 1942 til Siglufjarðar, þar sem Ólafur var yfirlæknir um áraraðir. Kristine var virk í félags- og góðgerðarmálum á Siglufirði, meðal annars félagi í Kvenfélagi sjúkrahússins og Systrafélagi Siglufjarðarkirkju. Hún sat í sóknarnefnd Siglufjarðarkirkju um árabil og var formaður hennar lengst af. Kristine fluttist til Reykjavíkur haustið 1989.
Útför Kristine fer fram frá Siglufjarðarkirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 14.

Fædd á Dagverðareyri. Var í Blönduósbakaríi, Blönduóshr., A-Hún. 1957. Aðalgötu 7 1974.

ljósmóðir. Bjó á Kötlustöðum í Vatnsdal og Hnausum í Þingi o.v.

Kristín Helga Vignisdóttir 12.12.1956 Reykjavík. Kvsk á Blönduósi 1972-1973

Kristín Vigfúsdóttir 27. febrúar 1891 - 24. júlí 1946. Var í Reykjavík 1910. Húsfreyja á Marargötu 3, Reykjavík 1930. Húsfreyja í Reykjavík.

Niðursetningur á Sölvabakka, Höskuldsstaðasókn, Hún. 1901. Húsfreyja á Varmalandi, Glaumbæjarsókn, Skag. 1930. Var í Vatnshlíð, Bólstaðarhlíðarhr., A-Hún. 1957. Síðast bús. á Sauðárkróki.

Húsfreyja í Núpsdalstungu í Miðfirði um áratugaskeið. Var á Söndum, Ytri-Torfustaðahr., V-Hún. 1957. Síðar bús. í Reykjavík. Gegndi ýmsum félagsstörfum.

Kristín Þorvarðardóttir 5. des. 1857 - 24. júlí 1949. Tökubarn Stóru Ásgeirsá 1870. Vinnukona Víðidalstungu 1880, Húsfreyja Brekku í Þingi 1890, á Bakka í Vatnsdal 1901 og í Reykjavík. Húsfreyja í Reykjavík 1910. Húsfreyja á Laufásvegi 2 a, Reykjavík 1930. Vinnuhjú í Lækjamot, Víðidalstungusókn, Hún. 1845. Grashúsmaður í Tungukoti, Víðidalstungusókn, Hún. 1860. Bóndi í Nýpukoti í Víðidal.

Kristín Þorvaldsóttir var fædd á Bálkastöðum í Miðfirði 17. janúar 1919. Hún lést á Dvalar- og hjúkrunarheimilinu Grund 12. júlí síðastliðinn þá 93 ára að aldri. Kristín missti föður sinn sem drukknaði í Miðfirðinum árið 1942. En hann var að koma úr kaupstaðarferð á árabát og með honum í för voru nágrannabóndi og ráðsmaður og um borð voru einnig þrír ungir drengir sem lifðu af slysið. Skömmu eftir slysið flutti Elín móðir Kristínar til Akraness með syni sína og var sá yngri tveggja ára.
Frá fimmtán til átján ára aldurs vann Kristín sem kaupakona fyrst á Reykjum í Hrútafirði og síðar Litladal í Austur-Húnavatnssýslu. Nítján ára hóf hún nám við Kvennaskólann á Blönduósi og lauk því. Tvítug fór hún suður til Reykjavíkur og vann á saumastofu við Þórsgötuna í Reykjavík. Hún festi ráð sitt 23 ára og hóf búskap á Hörpugötu 11 í Skerjafirði. Kristín verður jarðsungin frá Neskirkju í dag, 23. júlí 2012, kl. 13.

Kristín Þórsdóttir var fædd á Hnjúki í Skíðadal 30. maí 1919. Hún lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri 1. ágúst sl. Kristín flutti með foreldrum sínum frá Hnjúki að Bakka í Svarfaðardal þegar hún var fjögurra ára og átti þar heimili allt til ársins 1992 að undanskildum tveimur árum sem hún og Þórarinn bjuggu á Böggvisstöðum við Dalvík. Að hausti 1992 flutti hún að Mímisvegi 10 Dalvík og bjó þar með tveimur sonum sínum til dauðadags, að undanskildum nokkrum vikum sem hún dvaldi á Dvalarheimilinu Dalbæ í Dalvík.
Kristín verður jarðsungin frá Dalvíkurkirkju í dag, 14. ágúst, og hefst athöfnin kl. 13.30.
Jarðsett verður að Tjörn.

KRISTÍN D. THORARENSEN Í dag, föstudaginn 6. janúar 1995, verður jarðsett frá Garðakirkju, Garðabæ, kl. 13.30, Kristín D. Thorarensen, sem andaðist fimmtudaginn 29. desember sl. í Hafnarbúðum. Kristín var fædd í Reykjavík 4. ágúst aldamótaárið 1900 og var því á 95. aldursári er hún lést. Móðurætt Kristínar lá um Hafnarfjörð í Ölfus og er hún í sjötta ættlið frá Guðna Jónssyni, bónda í Reykjakoti, f. 1716. Föðurætt Kristínar má rekja um Húnarvatnssýslu í Eyjaförð og er hún fimmti ættliður frá Andrési Ólafssyni, f. 1749, Sláttu-Andrési, frá Ásgerðarstöðum, héraðsfrægum sláttumanni. Frá Guðna Jónssyni er komin fjölmenn ætt, Reykjakotssætt, um Ölfus og Suðurland. Árið 1917 flytur afi Daníel að Sigtúnum við Ölfusársbrú með fjölskyldu sína og veldur með því straumhvörfum í lífi móður minnar. Þar kynnast þau móðir mín og faðir, Egill Gr. Thorarensen, og ganga í hjónaband vorið 1919. Daníel selur Agli Sigtún og segist leiður orðinn á hóglífi og vilji tilbreytingu. Sennilegra sýnist mér að Daníel hafi með sölunni viljað sýna trú sína á framtíð ungu hjónanna og traust á tengdasyninum, til farsælla verka. Honum varð að trú sinni.
Um árabil rak Egill verslun sína á Selfossi. Bú ungu hjónanna óx og dafnaði og börnin uxu úr grasi. Heimilið að Sigtúnum stóð um þjóðbraut þvera, í orðsins fyllstu merkingu og annir hlóðust á ungu húsfreyjuna. Heimilið var jafnan mannmargt en hjúasæld ungu hjónanna einstök, utan stokks sem innan, og gestir ávallt velkomnir. Heilsuleysi föður míns, á köflum, reyndi á þrek móður minnar, sem unni sér ekki hvíldar í hjúkrun hans, en stóð sem klettur við hlið hans.
Fjölskyldan flutti síðan í nýbyggt íbúðarhús kaupfélagsins og átti þar meiri friðsæld að fagna, en í gömlu Sigtúnum, verslunarmiðstöðinni, með sínum önnum og erli, nótt sem nýtan dag. Grímur frá Kirkjubæ og Jónína frá Múla, afi og amma byggðu sér snoturt íbúðarhús í næsta nágrenni, en Grímur vann síðustu ár sín á kontór K.Á. Þau voru móður minni sem bestu foreldrar, enda öndvegismanneskjur.

Kristín Jóhanna Thomsen 3. júní 1871 - 12. júlí 1904. Var í Keflavík, 1880. Laugavegi 61B Reykjavík 1901.

Kristín Bjarney Sveinsdóttir 2.5.1948 Hafragili, Laxárdal, Skagafirði. Kvsk á Blönduósi 1966-1967.

Kristín Elísabet Sveinsdóttir 2. ágúst 1879 - 4. janúar 1926. Húsfreyja og kennari í Stykkishólmi, Snæf. 1920.