Brynhildur Erla Jakobsdóttir 24. júlí 1977 íþróttakennari á Blönduósi.

Brynhildur Ingvarsdóttir 3. ágúst 1896 - 8. ágúst 1978, Vefnaðarkennari á Akureyri 1930. Síðast bús. í Reykjavík. Kennari við Kvsk á Blönduósi.

Brynhildur Káradóttir 1. september 1958 Blönduósi

Brynja Bjarnadóttir 3. október 1942 Hvammstanga.

Sigríður Brynja Hauksdóttir 12.10.1964

Brynja Sigrún Jósefsdóttir 16. júní 1948 Var á Bala í Blönduóshr., A-Hún. 1957.

Særún Brynja Svavarsdóttir 4. október 1947 Blönduósi.

Brynjólfur Sveinbergsson 17. janúar 1934 - 25. maí 2016. Mjólkurfræðingur og mjólkursamlagsstjóri á Hvammstanga. Gegndi margvíslegum félags- og trúnaðarstörfum.
Brynjólfur fæddist á Blönduósi 17. janúar 1934. Hann lést á sjúkrahúsinu á Hvammstanga 25. maí 2016.
Útför Brynjólfs fór fram frá Hvammstangakirkju 3. júní 2016, og hófst athöfnin kl. 14.

Böðvar Sveinsson 8. febrúar 1971 Mosfellsbæ, áhugaleikari með leikflokknum KEX í Noregi

Börkur Hrafn Árnason 4. nóvember 1975 Ásgarði Skagaströnd 1989

Christ Christiansson (d. 1956) (líklega sá sami og heitir Kristján Kristjánsson) Park River Norður Dakota

Daníel Jónatansson 22. nóvember 1860 - 4. maí 1941 Tökudrengur á Tannastöðum, Staðarsókn, Hún. 1870. Bóndi á Bjargshóli í Miðfirði, Fremri-Torfustaðahr., V-Hún. Var þar 1920 og 1930.

Daníel Sigurðsson 25. nóvember 1846 - 23. janúar 1920 Vinnumaður í Hofi, Hofssókn í Vopnafirði, N-Múl. 1870. Póstur á Háahamri, Munkaþverársókn, Eyj. 1880. Fjarverandi. Bóndi og póstur á Steinsstöðum í Tungusveit, Skag. Fór til Vesturheims 1914 frá Steinsstöðum, Lýtingsstaðahreppi, Skag, en kom aftur til Íslands.

Davíð Már Daníelsson 19. júní 1979

Davíð Östlund 19. maí 1870 - 26. janúar 1931 Fæddur í Svíþjóð, Trúðboði aðventista, ritstjóri, forleggjari, bóksali og prentari Seyðisfirði 1901. Bindindisfulltrúi í Stokkhólmi í Svíþjóð.

Dóra Emilsdóttir Reiners 5. október 1938 Hjúkrunarkona í Reykjavík. Var á Sjúkrahúsinu, Blönduóshr., A-Hún. 1957.

Dóra Halldórsdóttir 14. febrúar 1947. Var í Halldórshúsi, Blönduóshr., A-Hún. 1957.

Sveinbjörg Dóra Sveinbjörnsdóttir 12. janúar 1960 - 25. september 2006 Verslunarstarfsmaður á Skagaströnd og vann að ýmsum félagsmálum. Dóra verður jarðsungin frá Hólaneskirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 14.

Edmond Olaf Barnes f. 4.5.1909 - 4.12.1987. 78 ára

Edwin Hannesson Hallgrimson 10.11.1953. búsettur í Culbertson Montana og Billings.

Eggert Egill Jóhannesson 29. nóvember 1901 Hvoli í Vesturhópi.

Eggert Elíesersson 9. nóvember 1869 [8.11.1869 sk 13.11.1869]- 8. apríl 1915 Var í Melrakkadal, Víðidalstungusókn, Hún. 1870. Bóndi á Ytri-Völlum á Vatnsnesi.

Eggert Halldórsson 5. desember 1821 - 18. maí 1896 Tökupiltur í Skálholtsvík, Óspakseyrarsókn, Strand. 1835. Smiður og bóndi á Hörghóli og Fossi í Vesturhópi.

Eggert Ólafsson Briem 30. desember 1891 - 13. júní 1963 Gestkomandi í Reykjavík 1910. Kennari. Verslunarmaður í Reykjavík 1945.

Eggert Ósmann Jóhannesson Levy 26. apríl 1947 Var í Hrísakoti, Þverárhr., V-Hún. 1957. Skólastjóri á Húnavöllum

Egill Ragnarsson 9. september 1993 þjónn

Eiður Sigurjónsson 10. september 1893 - 15. október 1964 Heimili: Skálá, Slétturhlíð. Búfræðingur, kennari, bóndi, hreppstjóri og oddviti á Skálá í Sléttuhlíð, Skag. Síðar þingvörður í Reykjavík. Óvíst hvort/hvar er í mt. 1910. Farþegi á Gufuskipinu „Lagarfossi“ frá Reykjavík á Sauðárkróki 1930.

Einar Arnórsson 27. febrúar 1880 - 29. mars 1955 Prófessor, ráðherra og hæstaréttardómari í Reykjavík.

Einar Baldvin Erlendsson Blandon 16. september 1882 - 19. janúar 1954 Var í Fremstagili, Holtastaðasókn, Hún. 1901. F.v. skrif. í Reykjavík 1945. Sýsluskrifari Blönduósi og á Seyðisfirði.

Einar Indridi Benediktsson f. 1919. Kona hans; Marjonie Midge, búseta 1940: Toppenish, Election Precinct 90 Toppenish 1, Yakima, WA

Einar Ólafsson 1. maí 1896 - 15. júlí 1991 Bóndi í Lækjarhvammi við Suðurlandsveg, Reykjavík 1930. Bóndi í Bæ í Kjós og Lækjarhvammi í Reykjavík.

Einar Ólafur Karlsson 24. september 1964 Reykjavík

Eiríkur Núpdal Eiríksson 3. október 1877 - 30. janúar 1965 Barn hennar á Neðranúpi, Efranúpssókn, Hún. 1880. Verkamaður á Suðurpóli I-II við Laufásveg, Reykjavík 1930. Verkamaður í Reykjavík.

Eiríkur Tóbías Magnússon 17. nóvember 1868 - 2. janúar 1923 Bóndi í Geldingaholti á Langholti, Skag.

Eiríkur Örn Þórsson (1979) Skagaströnd Finnst ekki

Elbjørg Pauline Kvist 16. nóvember 1960 Arnarstapa. Kapteinn við Hjálpræðisherinn. Frá Noregi

Elínborg Elísabet Jóhannesdóttir 10. október 1857 - 8. janúar 1940 Var í Húk, Efranúpssókn, Hún. 1860. Var á Torfustöðum, Efrinúpssókn, Hún. 1870. Húsfreyja í Litla-Hvammi í Miðfirði, síðar í Hafnarfirði. Húsfreyja í Hafnarfirði 1930.

Prjóna-og hjúkrunarkona á Blönduósi 1930. Ógift og barnlaus. Var í Hrísakoti, Vesturhópshólasókn, Hún. 1901.

Elín Margrét Jónatansdóttir 2. apríl 1866 - 29. nóvember 1945 Var í Miðengi, Garðasókn, Gull. 1870. Var á Miðengishjáleigu, Garðasókn, Gull. 1880. Húsfreyja í Reykjavík 1910. Húsfreyja í Vonarstræti 8, Reykjavík 1930.

Elín Sakaríasdóttir 22. ágúst 1831 [21.8.1831] - 5. desember 1906 Ljósmóðir og húsfreyja á Gestsstöðum í Kirkjubólshr., Strand., í Hrútatungu og á Bálkastöðum, Staðarhr., V-Hún. Síðar á Kollafossi í Miðfirði. Fyrrverandi yfirsetukona í Kollafossi, Efri-Núpssókn, Hún. 1901. Sögð ógift í mt 1870 á Tannstöðum

Elín Sigurlaug Sigurðardóttir 19. maí 1944. Torfalæk. Forstöðukona Heimilisiðnaðarsafnsins á Blönduósi.

Elín Valdimarsdóttir 18. október 1895 - 31. ágúst 1917 Fremribakka Nauteyrarhreppi N.Ís. 1901. Kvennaskólanum á Blönduós 1912-1913, fyrsta veturinn sem skólinn starfaði í nýja húsinu. Einkabarn foreldra sinna.

Elínborg Björnsdóttir 23. maí 1879 - 4. nóvember 1940 Tökubarn Sigríðarstöðum Vesturhópi 1880. Hnjúki í Vatnsdal 1901, Svertingsstöðum 1910. Reykjavík að læra fatasaum hjá Gunnsteini Eyjólfssyni, 1920, sögð þar heita Elínbjörg.

Elínborg Ingibjörg Traustadóttir 29. september 1954 Var í Jónshúsi, Blönduóshr., A-Hún. 1957.

Elínborg Katrín Sveinsdóttir 12. október 1897 - 11. maí 1955 Símstöðvarstjóri. Húsfreyja á Borðeyri 1930.

Elísabet Jónína Eiríksdóttir 12. júlí 1890 - 9. júlí 1971 ógift vk Sveðjustöðum 1920, Síðast bús. á Akureyri.

Elísabet Jónsdóttir Gillies 30.8.1856 - 3. desember 1917 Var á Björnúlfsstöðum, Holtastaðasókn, Hún. 1860 og 1870. Fór til Vesturheims 1883 frá Blöndósi, Torfalækjarhreppi, Hún.

Elísabet Sigríður Frímannsdóttir (Beta) 16. júní 1913 - 1. september 1990 Var á Neðri Jaðri, Höfðahr., A-Hún. 1957. Síðast bús. í Höfðahreppi.

Elísabet Þorbjörg Þorleifsdóttir 9. nóvember 1874 - 30. maí 1961 Húsfreyja á Móbergi, Holtastaðasókn, A-Hún. 1930. Var í Fagranesi, Engihlíðarhr., A-Hún. 1957.

Elísabet Þórunn Kristjánsdóttir 18. apríl 1895 - 3. september 1943 Verslunarmaður. Húsfreyja í Reykjavík. Var í Kr. Gíslasonarhúsi, Sauðárkrókssókn, Skag. 1901. Píanóleikari, lærði í Kaupmannahöfn, spilaði ma með Stefáni Íslandi

Elli Jónsson (Sigmundur Samill Guðmundsson f. í febrúar 1897 í USA) Census Canada 1911

Elsa Jóhanna Óskarsdóttir 2. september 1936 Var í Fagranesi, Engihlíðarhr., A-Hún. 1957. Blönduósi.

Elva Guðnadóttir 26. apríl 1963 - 22. september 1979 Síðast bús. á Akureyri. Lést af slysförum.

Emelía Jónsdóttir Bergmann 12. desember 1897 - 7. apríl 1988 Húsfreyja í Bentshúsi, Flatey, Flateyjarsókn, A-Barð. 1930. Húsfreyja á Flatey á Breiðafirði. Síðast bús. á Seltjarnarnesi.

Emilía Sighvatsdóttir 12. október 1887 - 18. nóvember 1967 Ólst upp í Reykjavík. Gekk í verslunarskóla og nam í Askov í Danmörku. Húsfreyja í Reykjavík. Var í Reykjavík 1910. Húsfreyja á Breiðabólstað, Skildinganesi, Reykjavíkursókn, Kjós. 1930. Ekkja í Reykjavík 1945.

Engilbert Engilbertsson 25. janúar 1848 - 19. ágúst 1942 Var á Spena, Efranúpssókn, Hún. 1850. Niðurseta á Aðalbreiðu, Efranúpssókn, Hún. 1860. Ómagi á Hvoli, Breiðabólsstaðarsókn, V-Hún. 1930. Bóndi á Efri-Þverá.

Erla Björg Evensen 16. ágúst 1952 Var í Húsi Einars Evensens, Blönduóshr., A-Hún. 1957.

Erlendur Björnsson 24. september 1911 - 26. nóvember 1980 Lausamaður á Ytri-Löngumýri, Auðkúlusókn, A-Hún. 1930. Sýslumaður N-Múl. og bæjarfógeti á Seyðisfirði.

Erlendur Guðlaugur Eysteinsson 10. janúar 1932 Var á Beinakeldu í Torfalækjahr., A-Hún. 1957. Bóndi og oddviti Stóru-Giljá; Blönduósi.

Erlendur Guðmundsson 25. nóvember 1863 [23.11.1863, sk 25.11.1863]- 1. júní 1949 Var í Mörk, Bólstaðarhlíðarsókn, Hún. 1870. Fór til Vesturheims 1899 frá Höskuldsstöðum, Vindhælishreppi, Hún. Fræðimaður mikill á Gimli í Manitoba. „Í minna lagi á velli, grannleitur og frálegur“, segir í Heima og heiman. Lést á Betel.

Erlendur Hallgrímsson 4. mars 1860 - 17. október 1935 Var á Vatnsskarði, Holtastaðasókn, Hún. 1860. Daglaunamaður Einarsnesi á Blönduósi 1924-1942. Bóndi á Mosfelli.

Erlendur Pálmason 20. nóvember 1820 [28.11.1820, sk 29.11.1820]- 28. október 1888 Bóndi á Tungunesi, Svínavatnssókn, Hún. frá 1843 til dd. Alþingismaður og bóndi í Tungunesi í Svínavatnshreppi.

Erna Berglind Hreinsdóttir 23. júlí 1963 Skagaströnd

Erna Edel Leuschner f. 29.6.1893, d. 22.3.1974. Königsberg (Kalingrad), Lübeck og Blönduósi.
Erna Leuschner fædd Edel, lézt 22. marz að H.A.H. Hún var fædd 29. júlí árið 1893 í Gross Sessau í Lettlandi. Foreldrar hennar voru hjónin Dóróthea og Óttó Edel.
Hún ólst upp í föðurhúsum og gekk ung að árum í unglingaskóla.
Um tvítugsaldur gerðist hún heimiliskennari hjá aðalsfólki nokkru í Rússlandi. Áður hafði hún starfað að skrifstofustörfum í borginni Ríga í Lettlandi. í Rússlandi dvaldi hún allt fram að byltingunni 1918, en þá varð hún að flýja til Königsberg í Austur-Prússlandi. Starfaði hún þar að skrifstofustörfum við Alþjóða-Rauðakrossinn. Þar kynntist hún manni sínum Wilhelm Leuschner, er þar starfaði við sömu stofnun. Stofnuðu þau heimili sitt í Königsberg, en þar var maður hennar lengst af ríkisstarfsmaður. Bjuggu þau þar allt til ársins 1945, er þau urðu að flýja af völdum styrjaldarinnar og settust þá að í Lübeck, en þar lézt maður hennar í október 1964.

Erna Sólveig Sigvaldadóttir 21. júní 1938 - 1. febrúar 1985 Halldórsstöðum í Saubæjarhreppi. Hún lést af slysförum við bústörf 1. febrúar 1985 og var jarðsungin frá Bergsstaðakirkju 9. febrúar.

Á yngri árum átti Helgi við vanheilsu að stríða og hafði það ekki þann árangur sem skyldi þótt leitað væri læknishjálpar. Varð það að ráði að hann var sendur til Arthurs Gook á Akureyri, en hann leysti vanda margra sem við vanheilsu áttu að búa. Helgi fékk bót á heilsu sinni og honum lærðist þá hve mikils virði það er að lifa heilbrigðu lífi, hafa hollt og gott mataræði, hreyfa sig og stunda léttar íþróttir. Alla tíð síðan var hann talsmaður heilbrigðis, vímulauss lífs og lét sig þau mál miklu skipta.
Lífsferill Helga var litríkur. Hann var mjög vinnusamur og honum var margt til lista lagt. Hann vann við hraðritun þingræðna á Alþingi í 26 ár. En lengst af annaðist hann kennslustörf. Hann var um langt árabil kennari í Kennaraskóla Íslands og var þar yfirkennari síðast. Hann lagði mikinn tíma í undirbúning kennslustunda og hafði mikinn áhuga á að nemendur næðu góðum árangri. Hann kenndi hraðritun í einkaskóla í 35 ár. Hann var mikill félagsmaður og tók þátt í stofnun margra félaga en þau voru einkum á sviði líknar- og menningarmála. Átti hann sæti í stjórnum margra þeirra og vann mikið starf. Hann tók mikinn þátt í kristilegu starfi og gegndi prestsþjónustu í Miklabæjarprestakalli í Skagafirði um tíma svo og í Hafnarfirði. Hann átti sæti í stjórn Alþjóðakennarasambandsins í tvö ár og tók mikinn þátt á málefnum kennara. Hann var söngelskur mjög og mat almenna söngkennslu mikils. Hann átti sæti í Fræðsluráði Kópavogs um tíma, í bókasafnsnefnd og var formaður Áfengisvarnanefndar Kópavogs í 15 ár.

Gunnar Hermann Stefánsson fæddist á Brunngili [Bryngil skv vegabréfi 1965] í Brunnagili Strandasýslu 9. desember 1934.
Hermann flutti með foreldrum sínum að Geithóli og Reykjum í Hrútafirði, þaðan að Haugi í Miðfirði 1947.
Hann átti lengi heimili á Haugi, síðan í mörg ár á Teigagrund 5 á Laugarbakka.
Hann lést á Landspítalanum Fossvogi 9. nóvember 2013
Útför Hermanns fór fram frá Melstaðarkirkju í Miðfirði 16. nóvember 2013.

Hildur Björnsdóttir Kærnested fæddist í Reykjavík 27. nóvember 1916. Hún lést á hjúkrunarheimilinu Sóltúni 2, 31. janúar síðastliðinn. Hildur hóf ung verslunarstörf hjá Hirti Hjartarsyni mági sínum á Bræðraborgarstíg 1 í Reykjavík og eftir lát eiginmanns síns við Útvegsbanka Íslands, og starfaði þar til sjötugs. Eftir að starfsdegi lauk starfaði hún við bókasafn Rauða krossins á Landspítalanum og fyrir Torvaldsensfélagið, Dómkirkjusöfnuðinn, Sjálfstæðisflokkinn og innan Oddfellowreglunnar.
Hildur verður jarðsungin frá Dómkirkjunni í Reykjavík í dag og hefst athöfnin klukkan 13.

Hjörtur Jónsson kaupmaður fæddist í Saurbæ í Vatnsdal í Austur-Húnavatnssýslu 12. nóvember 1910. Hann lést á Landspítalanum í Fossvogi þriðjudaginn 24. september síðastliðinn. Hjörtur ólst upp í Vatnsdalnum fyrstu fjórtán árin en flutti þá til Reykjavíkur og var í foreldrahúsum meðan hann var í skóla. Hann lauk prófi frá Verzlunarskóla Íslands 1929. Að námi loknu hóf Hjörtur skrifstofustörf hjá Eimskipafélagi Íslands, vann þar í bókhaldi 1929-42, og var aðalbókari 1943-44, er hann sneri sér að rekstri eigin fyrirtækja. Hann stofnaði verzlunina Olympíu 1938 og starfrækti ásamt eiginkonu sinni, Þorleifu Sigurðardóttur, Lífstykkjaverksmiðjuna Lady, sem hún stofnaði 1937 og rak í fimmtíu ár. Hann var formaður og framkvæmdastjóri Uppsala hf., verzlunarhúss sem hann reisti að Laugavegi 26 1958-63 og stofnaði Húsgagnahöllina 1964 með syni sínum Jóni.

Hjörtur var hluthafakjörinn endurskoðandi Eimskipafélagsins 1945-58, sat í stjórn og framkvæmdastjórn Verzlunarráðs Íslands 1952-59 og 1970-71, sat í skólanefnd VÍ 1951-55 og formaður hennar 1953-55, sat í stjórn Lífeyrissjóðs verzlunarmanna í tuttugu og eitt ár frá stofnun og formaður sjóðsins 1956-77, sat í stjórn Fjárfestingarfélags Íslands frá stofnun sem fulltrúi Lífeyrissjóðs verzlunarmanna 1971-80, í stjórn Húnvetningafélagsins og formaður þess 1946, í stjórn Félags vefnaðarvörukaupmanna, í stjórn Kaupmannasamtaka Íslands um árabil og formaður þeirra 1970-73, og var þátttakandi í ýmsum öðrum félögum og samtökum. Hjörtur var eindreginn talsmaður frjálsrar verzlunar, athafnafrelsis og óskoraðs kosningaréttar og skrifaði fjölda greina í dagblöð og tímarit um þessi baráttumál. Hann var varaþingmaður Reykvíkinga fyrir Sjálfstæðisflokkinn 1971-74. Hann var sæmdur heiðursmerki Kaupmannasamtaka Íslands og var heiðursfélagi Húnvetningafélagsins.

Útför Hjartar fer fram frá Dómkirkjunni á morgun, mánudaginn 30. september, og hefst athöfnin klukkan 15

Hólmfríður Einarsdóttir fæddist í Varmahlíð undir Eyjafjöllum 19. maí 1925.
Hún lést á Sóltúni 6. mars síðastliðinn. Hólmfríður vann á unglingsárum öll almenn störf sem tilheyrðu sveitabúskapnum. Árið 1946-1947 var hún við nám í Húsmæðraskólanum á Varmalandi.
Hólmfríður bjó síðustu árin í íbúð sinni á Sléttuvegi 13 í Reykjavík.
Útför Hólmfríðar fór fram frá Bústaðakirkju 15.3.2002 og hófst athöfnin klukkan 13.30.

Fríða, eins og hún var kölluð, var há og glæsileg og sérstaklega yndisleg kona, höfðingleg og yfirveguð í allri framkomu. Það var hátíð hjá okkur á Karlsskála þegar von var á Fríðu og Möggu Hemmert. Allri fjölskyldunni þótti skemmtilegt að fá þær í heimsókn, jafnt ungum semþeim eldri.

Hólmfríður var kennari að mennt, útskrifuð úr Kennaraskóla Íslands. Hún var farsæl í starfi, fljót að laða að sér unga fólkið og öllum þótti vænt um hana. Þær systur fóru báðar til Danmerkur til framhaldsnáms. Hólmfríður lærði þar talkennslu, en Margrét lærði tannsmíðar.

Hólmfríður Jónasdóttir fæddist 12. september 1903. Hún lést á Dvalarheimili aldraðra á Sauðárkróki 18. nóvember síðastliðinn. Hólmfríður starfaði mikið að félagsmálum, var m.a. formaður Verkakvennafélagsins Öldunnar á Sauðárkróki. Þá fékkst hún við ritstörf og hefur gefið út eina ljóðabók. Húsfreyja í Axlarhaga í Blönduhlíð, Skag. 1930.
Útför Hólmfríðar verður gerð frá Sauðárkrókskirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 14.00.

Hólmfríður Jónsdóttir fæddist á Vatni á Höfðaströnd í Skagafirði 3. apríl 1915. Hún lést á Heilbrigðisstofnuninni á Sauðárkróki 16. maí síðastliðinn. Jón, faðir Hólmfríðar, andaðist frá fjórum ungum börnum 1926, en þá voru þau hjón flutt að Víðivöllum í Blönduhlíð í Skagafirði. Árið 1933 giftist Amalía móðir Hólmfríðar Gunnari Valdimarssyni, f. 16. júní 1900, d. 18. okt. 1989, og fluttist Hólmfríður með þeim hjónum á Víðimýri í Skagafirði 1934. Hún stundaði nám í Kvennaskólanum á Blönduósi. Árið 1939 giftist hún Sigurði og fluttist að Úlfsstöðum í Blönduhlíð og bjuggu þau hjón þar og stunduðu búskap til 1972, að þau brugðu búi og fluttu til Sauðárkróks. Eftir að hún flutti til Sauðárkróks starfaði hún allmörg ár í eldhúsinu á Sjúkrahúsinu á Sauðárkróki.

Útför Hólmfríðar verður gerð frá Sauðárkrókskirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 13.

Hulda S. Þorsteinsdóttir frá Eyjólfsstöðum í Vatnsdal, síðast til heimilis að Stóragerði 32 í Reykjavík, lést á Landspítalanum föstudaginn 2. sept. sl. Hún hafði átt við nokkra vanheilsu að stríða um alllangt skeið, en veiktist svo skyndilega og þar með voru endalokin ráðin.
Hulda Sigríður, eins og hún hét fullu nafni, fæddist að Eyjólfsstöðum 27. mars 1913. Það varð hlutskipti þeirra systranna, Huldu og Unnu (hún var alltaf kölluð Unna), að halda heimili með foreldrum sínum, og síðar fyrir þau, er þau voru flutt hingað tilReykjavíkur. Lengst af bjuggu þau á Bergstaðastræti 64 og þar létust þau bæði aldin að árum. Þær systurnar unnu þó lengi við verslunarstörf, jafnframt heimilishaldinu, lengst af hjá Ludvig Storr á Laugavegi 15. Ég kom oft á Bergstaðastrætið og var ætíð vel fagnað. Þorsteinn kallaði mig alltaf nafna sinn og fannst mér mikið til um það.

Eftir fráfall þeirra Þorsteins og Margrétar, keyptu þær systur séríbúð í Stóragerði 32 og bjuggu þar til æviloka. Hjúkrunarstörf Huldu voru þó ekki liðin. Um margra áraskeið annaðist hún Unnu systur sína í veikindum hennar, en hún hafði verið heilsutæp í fjölda ára og lést á síðasta ári, löngu farin að kröftum. Sjálf stóð Hulda sterk þar til hún eins og allir aðrir verða að beygja sig fyrir síðasta kalli lífsins, dauðanum. Lífið gerir oft miklar kröfur og ekki er það allra að geta svarað þeim. Hulda bognaði ekki undan þeim byrðum, semá hana voru lagðar.
Ógift barnlaus.

Ingibjörg Andrésdóttir fæddist í Síðumúla í Hvítársíðu í Mýrasýslu 17. apríl 1923. Hún lést á líknardeild Landakotsspítala 30. maí síðastliðinn. Ingibjörg ólst upp í Síðumúla, fluttist til Reykjavíkur árið 1940 og starfaði við skrifstofustörf hjá Mjólkursamsölunni og Tryggingastofnun ríkisins til 1954. Þá flutti hún aftur í Síðumúla þar sem hún starfaði við bústörf og síðar sá hún um veðurathuganir fyrir Veðurstofu Íslands ásamt því að vera símstöðvarstjóri þar til símstöðin var lögð niður árið 1986. Þá flutti hún í Mosfellsbæ þar sem hún bjó æ síðan í sama húsi og dóttir hennar. Í Mosfellsbæ starfaði hún í samkomuhúsinu Þrúðvangi sem starfsmannafélag Álafoss rak. Síðar við ræstingar í Varmárskóla til 75 ára aldurs.
Árið 1937 hleypti Didda heimdraganum og fór að Gili í Svartárdal til Elísabetar móðursystur sinnar til að læra á orgel hjá Steina tengdasyni Betu. Dvaldi hún þar í eitt ár við gott atlæti, minntist hún þeirrar dvalar ævinlega með mikilli gleði og tengdist Húnavatnssýslunni órjúfandi böndum. Höfum við ættingjar hennar m.a. farið nokkrum sinnum á þessar slóðir í fararstjórn Diddu og er enn talað um "kirkjugarðsferðirnar" norður því fáir lifandi voru heimsóttir en því fleiri í kirkjugörðum víðs vegar um Húnavatnssýslurnar. Tónlist stóð Diddu sem og fleiri listgreinar alla tíð nærri. Árið 1943 fór hún til Reykjavíkur og hóf nám í gítarleik hjá Sigurði Briem, náði hún góðum tökum á því hljóðfæri og spilaði með Mandólínhljómsveit Reykjavíkur og lék sú hljómsveit m.a. með Sinfóníuhljómsveit Íslands í hennar tíð. Í forföllum organista í Síðumúlakirkju hljóp Didda í skarðið og átti séra Einar þá til að segja að rétt væri að taka "Náðina" (Ó þá náð að eiga Jesúm) og tvískipta henni. Var þá fyrri hlutinn tekinn fyrir ræðu og sá seinni á eftir, því sjaldnast hafði gefist mikill tími til æfinga fyrir íhlaupaorganistann.
Útför Ingibjargar verður gerð frá Lágafellskirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 13.

Ingibjörg Emma Emilía Indriðadóttir var fædd á Breiðabólstað í Vatnsdal í A- Húnavatnssýslu 3. ágúst 1910. Hún lést á hjúkrunarheimilinu Ljósheimum á Selfossi 25. mars síðastliðinn. Útför Ingibjargar verður gerð frá Skeiðflatarkirkju í Mýrdal í dag. Hún fluttist ung með foreldrum sínum að Blönduósi þar sem hún ólst upp ásamt fjórum systkinum sínum. Um tvítugt fór Ingibjörg til starfa í Reykjavík og síðar austur í Mýrdal þar sem hún giftist Þorláki Björnssyni, bónda í Eyjarhólum, 1937. Ingibjörg og Þorlákur bjuggu í Eyjarhólum þar til 1974 að þau létu búið í hendur Björns sonar síns. Fluttust þau þá að Selfossi þar sem þau áttu heima að Heiðarvegi 10. Þorlákur lést 1987. Síðustu árin eftir að heilsan hafði bilað var Ingibjörg á hjúkrunarheimilinu Ljósheimum á Selfossi þar sem hún naut góðrar umönnunar og hlýju góðs starfsfólks.

Ingibjörg Gísladóttir fæddist í Þórormstungu í Vatnsdal í A-Hún. 13. október 1915. Hún lést á Landspítalanum við Hringbraut sunnudaginn 9. júlí síðastliðinn. Eftir uppvaxtarár í Saurbæ í Vatnsdal stundaði Ingibjörg nám við Kvennaskólann í Reykjavík og Kvennaskólann á Blönduósi. Hún fluttist síðan til Reykjavíkur og vann lengst af sem matráðskona í stjórnarráðinu í Arnarhvoli þar til hún lét af störfum vegna aldurs árið 1985.
Ingibjörg var virkur félagi í Björkunum, félagi eiginkvenna húsasmíðameistara, allt frá stofnun þess.
Ingibjörg verður jarðsungin frá Hallgrímskirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 15.

Ingibjörg Guðmundsdóttir var fædd 11. júní 1926 í Kjörvogi í Strandasýslu. Hún lést á heimili sínu í Hafnarfirði 2. október síðastliðinn. Ingibjörg sinnti ýmsum störfum frá unga aldri en síðustu 17 árin vann hún í eldhúsi St. Jósefsspítala í Hafnarfirði. Útför hennar fer fram frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði á morgun.

Brúarvellir er nýbýli samþykkt 1955. Það er 43 ha lands úr Grundarlandi næst Svínadalsárbrúar. Einnig beitarréttur í Svínadalsfjalli. 1/13 á móti Grundarbæjum. Ábúendur eru engir en tún og hús notuð af Holti og Geithömrum. Hlaða 1350 m3, hluti hlöðunnar notaður sem fjárhús. Tún 18 ha.

Eigandi; Jakob Björgvin Þorsteinsson 14. okt. 1920 - 23. jan. 2009. Leigubifreiðastjóri á BSR. Var á Geithömrum, Auðkúlusókn, A-Hún. 1930.

Bærinn stendur austan Vatnsdalsvegar vestri sunnan undir Hnjúkahnjúk, beint á móti Jörundarfelli. Gamlatúnið og nokkrar nýræktir eru austan vegar, en aðrar vestan hans, sumar spölkorn vestur í hálsinum. Engjar eru í óshólmum Vatnsdalsár og beitiland víðlent á hálsinum. Ræktunarskilyrði heima við nálega full nýtt. Jörðin er fornbýli getið í Hallfreðarsögu, klausturjörð fyrr meir, nú um skeið bændaeign og ættarból í 5 ættliði [1975]. Íbúðarhús byggt 1951, 716 m3. Fjós fyrir 24 gripi og mjólkurhús. Fjárhús yfir 630 fjár. Hesthús yfir 30 hross. Hlöður 800 m3. Vothey 80 m3 Gömul fjárhús. Tún 64 ha. Veiðiréttur í Vatnsdalsá.

Bærinn stendur á brekkubrúninni, sem verður upp af tungunni, þar sem Húnsstaðalækur fellur í Laxá og alllangt suður í flóann og niður að Húnavatni. Landið er mestmegnis mýrar og móar og gott ræktunarland. Niður við vatnið er jarðvegur þurrari, þar er Húnsstaðasandur. Íbúðarhús byggt 1965, 358 m3. Fjós 1958 og 1964 fyrir 40 gripi með mjólkurhúsi og áburðarkjallara. Fjárhús yfir 180 fjár. Tvær hlöður 1095 m3. Votheysturn 48 m3. Geymsla 120 m3. Bílskúr 96 m3. Tún 52 ha. Veiðiréttur í Laxá á Ásum

Kaldrani fór í eyði 1938.

Brimnes 145 m2 og 600 m2 sjávarlóð.

Samkomuhús byggt 1935, sem ungmennafélagið á, stendur skammt neðan við Ásbrekku.

Nýbýli stofnað við skiptingu Sauðaness í fjóra hluta. Lítið timburhús byggt 1965 77 m3, notað sem sumarhús. Stendur það nokkru ofar en bærinn Röðull. Veiðiréttur í Laxá á Ásum og Laxárvatni. Landi er nytjað af Hauki á Röðli.

Ábúð Mánavík kemur ekki fyrir nema í einu manntali og það er frá árinu 1835, þar var þá tvíbýlt og fimm skráðir til heimilis. Mánavíkurkot var auk þess komið í eyði töluvert fyrir fyrsta manntalið árið 1703. Mánavík fór í eyði um 1920.

Bærinn stendur á lágum brekkustalli austan í Vatnsdalhálsi lítið eitt ofar en Breiðabólsstaður og samtýnis við þann bæ. Tún liggja liggja aðallega niður til Flóðsins og liggur Vatnsdalsvegur vestari gegnum þau sem og á Breiðabólsstað, beitiland á hálsinum, sem þarna hefur lækkað mikið, ræktunarskilyrði góð. Jörðin er allgamalt býli, er byggð ú r Breiðabólsstaðarlandi, bændaeign nú um skeið, áður klausturjörð. Frá 1850 fram yfir 1880 sameiginlegur þingstaður Ás og Sveinsstaðahrepps. Íbúðarhús byggt 1938 og 1973, 590 m3. Fjós fyrir 29 gripi. Fjárhús yfir 450 fjár. Hlöður 1320 m3. Tún 26 ha. Veiðiréttur í Flóðið.

Fyrir austan Breiðabólstað er Keldunúpur. Eru þar háir hamrar í brúnum. Þar stendur bærinn Keldunúpur vestanhalt við núpshornið. Keldunúpur var áður Kristfjárjörð ,,gefin af Bjarnhéðni og Ögmundi", en óvíst hvenær. Sú kvöð fylgdi búinu, að þar skyldi ávalt vera „kvengildur ómagi, sem kann að fara i föt sín og úr". Er þetta samkvæmt afriti frá 1652 af Kirkjubæjarskjölum. Í Vilkinsmáldaga segir enn fremur: „Þar skal gefa málsverð jóladag, páskadag, Hvítdrottinsdag og nyt fjár þess skal gefa að morgunmáli Pjeturs messu og lamb úr stekk og gefa um haustið ef aftur kemur."

Vestast í Keldunúpi eða rjett vestan við hann, er einstakur klettur, sem Steðji heitir. Ber hann nafn með rentu, því að hann er tilsýndar eins og gríðar mikill steðji, mjög við hæfi vætta þeirra, sem hjer búa. Framan í núpnum, hátt uppi i sljettu bjarginu, er hellir með viðum munna. Er hátt upp í hann og ilt að komast þangað. Í þessum helli er sagt að Gunnar Keldugnúpsfífl hafi haft bækistöð sina. Sagði sagan, að inst í hellinum væri djúp tjörn og í hana hefði Gunnar kastað gullkistum. — Hellirinn er nefndur Gunnarshellir. Það freistaði ungra manna að reyna uppgöngu í hellirinn, að gullið var þar. — En þeir fyrstu, sem þangað komu, gripu í tómt. Þar var hvorki tjörn nje gull að finna. Þegar Árni Gíslason var sýslumaður í Skaftafellssýslu, kleif Þórarinn sonur hans i hellinn, og þótti það frækilega gert. Hann fann þar ekkert heldur. En í vor rjeðust menn þar til uppgöngu og komust í hellinn. Sáu þeir þá að í bergið var markað stórt krossmark. Um uppruna þess og tilgang veit enginn neitt, því að enginn vissi að það er til. En það er svo stórt, að glögt má sjá það af veginum fyrir neðan núpinn.
Vegurinn liggur nú austur fyrir Keldunúp og opnast þar annar dalur, Hörgsdalur. Inni í honum stendur samnefndur bær i grænum hvammi undir háum brúnum. Þarna var einn af fjórum holdsveikraspítölum landsins á sinni tíð, stofnaður árið 1652. En sennilega hefur verið minna um holdsveiki á þessum slóðum en annars staðar, því að árið 1756 voru aðeins 2 sjúklingar í spítalanum. Þegar spítalinn lagðist niður átti afgjald jarðarinnar að samsvara haldi eins kvengilds ómaga. — Utan við bæinn gengur fram hár múli og undir honum stendur bærinn Múlakot. Þar eru háir klettar í hlíðarbrúnum austur með og heitir Háaheiði þar fyrir ofan.

Hagar þeir sem Sandfellsflá er nefnd er alllöng leið frá Grímstungu, en talið samt fært að komast fram og til baka einum degi ef hann er vel nýttur og gangfæri gott.

Sagt er að haustið 1918 var nokkurra hrossa saknað úr Vatnsdal sem ekki skiluðu sér í réttir. Farið var þess á leit við Lárus í Grímstungu og Ágúst á Hofi að þeir leituðu hrossanna.

„Lögðu þeir af stað úr byggð 17. febrúar í 17 stiga frosti. Voru þeir gangandi en höfðu föggur sínar á hesti. — Skiptu þeir leit með sér fljótlega eftir að þeir komu suður á heiðina og gengu þann dag allan til kvölcls, án þess að verða hrossanna varir. Var gengið hratt um daginn, því göngufæri var hið ákjósailegasta, en leiðin löng, og voru þeir nær 15 stundir á leiðinni.

Kúlukvíslarskáli átti að verða náttból þeirra þessa nótt. Þegar þangað kom var kofinn nær kaffenntur. Samt tókst að grafa upp dyrnar með skóflu, sem skilin hafði verið eftir á þakinu. Þegar inn kom voru veggir og þak gráhélað og heldur kuldalegt um að litast. Var sezt að snæðingi, en illa gekk að matast þvi maturinn var allur gaddfreðinn nema helzt spikfeitt hangikjöt og varð það helzti rétturinn þeirra um kvöldið. Ekki varð mönnunum svefnsamt sökum kulda, enda þekktust ekki svefnpokar í þá daga, en notast við gæruskinn og ábreiður i þeirra stað. Klukkan 4 um morguninn var lagt af stað að nýju, því löng leið var enn fyrir höndum og. ekki til setunnar boðið. Var hesturinn skilinn eftir í kofanum og ætlunin að gista þar næstu nótt. Gengu þeir félagar allan þennan dag, skiptu með sér leit og fóru hratt, en urðu einskis varir. Undir kvöld komu þeir í Kúlukvíslarskála aftur, göngumóðir af langri- og erfiðri göngu. En þá var greinileg veðurbreyting í aðsigi, hríðarbakki genginn upp í norðri og likur fyrir hríð og ófærð daginn eftir.

Töldu þeir félagar naumast til setunnar boðið og mikiðí húfi að vera langt suður á heiði og fjarri mannabyggðum ef skyndilega brysti á með voðaveður. Var það ákveðið á milli þeirra að taka föggur sínar og hest og halda norður i svokallaðan Öldumóðaskála, en þangað var a. m. k. 7 klst. ferð. Þetta gerðu þeir og komu um klukkan 1 eftir miðnætti í áfangastað. Báðir voru þeir manna öruggastir að rata, enda römmuðu þeir á skálann þrátt fyrir náttmyrkur. Þreyttir munu þeir báðir þá hafa verið orðnir, þótt Ágúst teldi sig ekki hafa séð þreytumerki á félaga sínum. Höfðu þeir gengið þann dag í 21 klukkustund samfleytt að heita mátti og oftast farið hratt, þannig að um fantagang var að ræða frá því eldsnemma um morguninn og fram á nótt.

Báðir voru þeir sveittir, en aðkoman í skálanum köld, því svell var á gólfi en hrím hékk í lofti og veggir hvítir af hélu. Þá var það sem Ágúst taldi sig þreyttastan hafa orðið á ævinni og undraðist er Lárus hafði bæði lyst á mat og drykk en sjálfur kvaðst hann einskis hafa getað neitt sökum örþreytu. Daginn eftir voru þeir báðir hinir hressustu og héldu þá niður til byggða.“

Skútaeyrar eru dalverpi á Grímstunguheiði, áin rennur eftir því miðju. Hún er nokkuð vatnsmikil og víða straumþung. I ánni eru lygnur á stöku stað. Þar er hún dýpri og straumþunginn minni. Einhvern tíma var hér búið enda landgæði fyrir búsmala sem þá var höfuðkostur hvers býlis. Bærinn hér Skúti og stóð hinum megin árinnar.

„Stafnsvötn, sem eru 666 m yfir sjó. Sunnan við fremra vatnið var meiri fjöldi nýrra rústa en ég hef séð annars staðar á jafnlitlu svæði, og flestar sprungnar. Fláin er marflöt og virtist vera grunn. Finnbogi Stefánsson, bóndi á Þorsteinsstöðum í Tungusveit, sagði mér, að þarna hefðu verið margar og stórar rústir. Þær hefðu allar horfið, en þessar risið á nýliðnum kuldaárum.“

Staupasteinn er bikarlaga steinn við gamla þjóðveginn um Hvalfjörð skammt frá Hvammsvík. Þar var áður fyrr vinsæll áningarstaður ferðamanna sökum fagurs útsýnis yfir Hvalfjörðinn. Steinninn sem friðlýstur var 1974, er einnig þekktur undir nöfnunum: Prestasteinn, Steðji, Karlinn í Skeiðhóli og Skeiðhólssteinn. Steinninn er ofan við Skeiðhól, og sést ekki frá núverandi vegi um Hvalfjörð.