Ingibjörg M. Daníelsdóttir, Þórukoti Fædd 23. mars 1931 Dáin 26. ágúst 1989. Ingibjörg er fædd að Valdarási í Víðidal 23. mars 1931. Árið 1962 flutti Ingibjörg ásamt börnum sínum heim í Þórukot þarsem hún gerist ráðskona hjá Pétri bróður sínum.

Húsfreyja í Ási í Vatnsdal

Ingibjörg Ólafsdóttir 6. apríl 1871 - 26. ágúst 1957. Fæðingar Ingibjargar finnst ekki getið í kirkjubókum en við fermingu í Glaumbæjarsókn er hún sögð fædd 7.4.1871. Fór til Vesturheims 1887 frá Vatnsskarði í Seyluhr., Skag. Hún sneri aftur til Íslands og var lengi ráðskona hjá Brynjólfi Bjarnasyni, bónda í Þverárdal.

Ingibjörg Dagbjört Ólafsdóttir 8. sept. 1886 - 3. apríl 1976. Húsfreyja á Skeggstöðum, Bergstaðasókn, A-Hún. 1930. Var á Skeggsstöðum, Bólstaðarhlíðarhr., A-Hún. 1957. Tóvinnukona. Ógift og barnlaus.

Húsfreyja á Reykjum, Torfalækjarhr., A-Hún. Var á Akri, Þingeyrasókn, Hún. 1870. Húsfreyja á Reykjum, Þingeyrasókn, Hún. 1901.

Ingibjörg Pálsdóttir fæddist á Blönduósi 7. ágúst 1928. Hún lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri 24. febrúar síðastliðinn. Ingibjörg ólst upp á Blönduósi og bjó þar nær allan sinn aldur. Hún vann margvísleg störf um ævina bæði á Blönduósi og í sveitunum í kring. Hún var Blöndósingur í húð og hár, fædd þar og uppalin, og bjó þar nær allan sinn aldur. Móðurforeldrar Ingibjargar, Ólafur Ólafsson og Ingibjörg Lárusdóttir, fluttu til Blönduóss rétt fyrir aldamótin 1900, og þar fæddist móðir hennar Jóhanna. Faðir Ingibjargar var Páll Bjarnason ættaður frá Stokkseyri. Páll var atvinnubílstjóri, og Budda, eins og Ingibjörg var kölluð, sagði mér frá því með stolti að Páll faðir hennar hefði komið með fyrsta bílinn á Blönduós árið 1923. Ingibjörg átti einn bróður, Bjarna, sem er fæddur 1927. Fjölskyldan bjó alla tíð í Ólafshúsi á Blönduósi. Ingibjörg og Bjarni sitt á hvorri hæðinni eftir lát foreldra sinna.
Strax á unglingsaldri fór Ingibjörg að vinna á sveitabæjum í nágrenni Blönduóss.
Rúmlega tvítug fór Ingibjörg til Eyjafjarðar í Tóvinnuskóla. Þar nam hún prjóna- og saumaskap og meðferð ullar einn vetur. Budda var alla tíð mikil prjónakona. Hún starfaði á prjóna- og saumastofu um tíma, en alla tíð prjónaði hún mikið fyrir vini sína og sveitunga. Einkenni á prjóni Buddu var hvað flíkurnar voru hlýjar, og fræg er lambhúshetta hennar, sem margir Blönduósingar eiga eflaust enn í dag. Annars vann Ingibjörg fjölmörg störf á Blönduósi, eins og í bakaríi, á sjúkrahúsinu og a.m.k. tuttugu og fimm haust vann hún í Sláturhúsi Sölufélagsins. Í Sláturhúsinu vann hún undir verkstjórn Gísla Garðarssonar, sem hún mat mikils. Ingibjörg hafði mjög gaman af trjárækt og garðrækt. Hún byggði sér skjól á túni sínu við Blöndu, og skírði Geitaból. Þar dvaldi Budda sumrin löng þegar hún var hætt að vinna. Þar plantaði hún trjám, ræktaði kartöflur og grænmeti, og leit eftir folaldsmerum á vorin. Í Geitabóli leið henni vel, þar var Budda í sínu ríki. Ingibjörg var praktísk og mjög nýtin eins og hennar kynslóð. Frægt er farartæki hennar, barnavagninn, sem hún notaði til ýmissa flutninga. Budda sagði oft að barnavagn rúmaði margt fleira en börn.
Ingibjörg var mikill dýravinur. Hún hafði kindur í mörg ár heima við Ólafshús, og kunnugir hafa sagt mér að hún hafi verið einstaklega natin við féð.
Ingibjörg hafði mjög gaman af því að spjalla við fólk. Hún gat verið stríðin við þá sem hún taldi hafa efni á að taka stríðni, og oft var stutt í háan og hvellan hlátur hennar. En Buddu var einnig mjög umhugað um þá sem minna máttu sín. Hún gat átt það til að færa fólki eða stofnunum eitthvað sem hún taldi vanta.
Ingibjörg var litríkur persónuleiki, sem ekki fór troðnar slóðir. Það verður sjónarsviptir að henni úr mannlífinu á Blönduósi.
Útför Ingibjargar verður gerð frá Blönduóskirkju í dag 7. mars 2004 og hefst athöfnin klukkan 13.30.

Ingibjörg Pétursdóttir 18. janúar 1865 - 3. september 1959. Húsfreyja á Ysta-Gili í Langadal, A-Hún., síðar verkamaður á Blönduósi. Var á Veðramótum, Blönduóshr., A-Hún. 1957.

Ingibjörg Þórdís Pétursdóttir Blöndal 14. okt. 1896 - 28. feb. 1977. Var í Tungu, Þverárhr., V-Hún. 1957 Húsfreyja þar 1920. Lengi ráðskona í Hindisvík á Vatnsnesi, V-Hún. Síðast bús. í Þverárhreppi. Ógift og barnlaus.

Ingibjörg Bjarnadóttir Rafnar 30. janúar 1894 - 6. júlí 1971 Var í Steinnesi, Þingeyrasókn, Hún. 1901. Húsfreyja á Heilsuhælinu í Kristnesi, Grundarsókn, Eyj. 1930. Húsfreyja á Kristneshæli í Eyjafirði og síðar á Akureyri.

Ingibjörg Samúelsdóttir Walan 16.6.1852. Var á Brekkulæk, Staðarbakkasókn, Hún. 1860. Var í Grafarkoti, Melstaðarsókn, Hún. 1870. Vinnukona á Söndum, Melstaðarsókn, Hún. 1880. Fór til Vesturheims 1887, óvíst hvaðan. M.: Walan, enskur að uppruna. [sra George Walen frá Hanaka?]

Var í Haugshúsum, Garðasókn, Gull. 1870. Húsfreyja á Heggstöðum.

Skólastjórafrú á Blönduósi

Húsfreyja á Grund, Breiðabólsstaðarsókn, V-Hún. 1930. Var á Grund, Þverárhr., V-Hún. 1957. Síðast bús. í Þverárhreppi. Fóstursonur: Friðbjörn Jósafatsson, f. 12.3.1921.

vk Stóruborg 1910. Hreppsómagi í Kistu, Vesturhópshólasókn, Hún. 1860, niðursetningur Efri-Þverá 1870. Vinnukona Húnstöðum 1880 og 1920, Vesturhópshólum 1890, Snæringsstöðum í Vatnsdal 1901. Ógift og líklega barnlaus

Ingibjörg [Margrét] Sigurðardóttir (Ingibjörg Walter) 3. júlí 1861 - 20. júní 1944. Var í Þernumýri, Breiðabólstaðarsókn, Hún. 1870. Fór til Vesturheims 1874 frá Þernumýri, Þverárhreppi, Hún. Var í Gardar, Pembina, N-Dakota, USA 1900. Var í Edinburg, Walsh, N-Dakota, Bandaríkjunum 1920.

Ingibjörg Sigurðardóttir 6. mars 1874 - 25. október 1970 frá Kjalarlandi, póst- og símaafgreiðslukona í Búðardal 1930. Kennari við Kvsk. á Blönduósi 1908-1913

Ingibjörg Sigurðardóttir fæddist í Garðinum 20. apríl 1898 og ólst upp í Hausthúsum. Hún lést á Garðvangi, dvalarheimili aldraðra í Garði, 8. janúar síðastliðinn. Inga var trúuð og sótti ævinlega kirkju meðan heilsan leyfði. Hún var traustur félagi í kvenfélaginu Gefn og slysavarnadeild kvenna hér í Garðinum. Var hún heiðursfélagi beggja þessara félaga.
Barngóð var Inga svo eftir var tekið, og voru oft börn yfir sumartíma í Hausthúsum. Inga og Bjarni bróðir hennar tóku einnig lítinn móðurlausan dreng í fóstur, Reyni Gíslason. Veit ég að Inga bar mikla umhyggju fyrir þessum dreng.
Í mörg ár var Inga með börn í stafaskóla. Mín yngri börn fengu að njóta kennslu hjá henni. Minnast þau enn hvað gott var að læra hjá Ingu og oft stakk hún að þeim kandísmola eða öðru góðgæti.
Sigurður faðir Ingu dó af slysförum, þá á góðum aldri, og var hans sárt saknað. Jórunn móðir hennar lifði í hárri elli í skjóli Ingu og Bjarna. Kom það í hlut Ingu að hjúkra henni þar til yfir lauk. Var það gert af mikilli umhyggju. Þá naut Inga ekki þeirra þæginda sem þykja sjálfsögð í dag. Trúlega hefur það verið erfitt, en aldrei kvartaði hún, heldur vann sín verk af trúmennsku.
Útför hennar fór fram frá Útskálakirkju 13. janúar.

Ingibjörg Guðrún Sigurðardóttir 16. nóv. 1905 - 12. júlí 2003. Verzlunarmær á Akureyri 1930. Var í Jónasarhúsi, Blönduóshr., A-Hún. 1957.

Ingibjörg Sigurðardóttir fæddist í Vík í Mýrdal 31. janúar 1916. Ingibjörg bjó í Drápuhlíð til ársins 2007 er hún flutti í Bólstaðarhlíð og bjó þar til dauðadags.
Var í Víkurkauptúni, Víkursókn, V-Skaft. 1930. Verslunarstarfsmaður og síðar verslunareigandi í Reykjavík.
Hún andaðist á hjartadeild Landspítalans við Hringbraut, 12. ágúst 2011. Útför Ingibjargar fór fram frá Háteigskirkju 22. ágúst 2011, og hófst athöfnin kl. 13.

Ingibjörg Sigurðardóttir fæddist á Hvoli í Saurbæ í Dalasýslu, 4. mars 1925.
Ingibjörg var húsfreyja í Ásgarði frá 1954 til dauðadags. Hún stýrði heimilinu í Ásgarði af festu og myndarskap. Lengst af var hún heilsuhraust og eftir lát Ásgeirs bjó hún ein í húsinu sem þau byggðu sér, þar til í september í haust þegar heilsan fór að bila verulega.
Útför Ingibjargar fór fram frá Hvammskirkju, laugardaginn 19. desember 2009, og hófst athöfnin kl. 14.
Hún lést á dvalar- og hjúkrunarheimilinu Silfurtúni 6. desember 2009.

Ingibjörg Sigurjónsdóttir 22. maí 1921 - 19. júlí 1977. Húsfreyja á Bjarnarnesi í Bjarnarfirði, Strand. 1939-47, fluttist þá til Drangsness, síðan húsfreyja þar, vann hjá Pósti og síma og fleira. Síðast bús. í Kaldrananeshreppi. Kvsk á Blönduósi 1939-1940.

Erla Ingibjörg Sigvaldadóttir 4. janúar 1954 Blönduósi. Í vegabréfi 2.4.1974 er skrifuð Ingibjörg Erla

Ingibjörg Skaftadóttir Hraundal 24. júní 1909 - 24. des. 1986. Vinnukona í Garðastræti 41, Reykjavík 1930. Síðast bús. í Reykjavík.

húskona Þverá í Hallárdal 1910. Var á Svínavatni, Svínavatnssókn, Hún. 1860. Eiðsstöðum 1870, Fjósum 1880, Bergstöðum 1890, Hafurstöðum 1901. Ógift barnlaus.
Farin úr manntali 1920

Húsfreyja í Engihlíð, Höskuldsstaðasókn, A-Hún. 1930. Húsfreyja í Engihlíð í Langadal, A-Hún.

Ingibjörg Stefánsdóttir fæddist í Mjóadal í Laxárdal, Austur-Húnavatnssýslu, 8. maí 1907. Hún lést á hjúkrunarheimilinu Eir í Reykjavík 11. apríl síðastliðinn. Ingibjörg stundaði nám við Kvennaskólann á Blönduósi 1926¬-1927, Laugaskóla í Þingeyjarsýslu 1929¬-1931 og lauk ljósmæðraprófi frá Ljósmæðraskóla Íslands 30.9. 1935. Hún var ljósmóðir í Austur-Húnavatnssýslu frá 1935¬-1968, starfaði á heilsuhæli NLFÍ í Hveragerði 1969¬-1976 og vann síðan í fimm ár hjá Áklæðum og gluggatjöldum í Reykjavík. Ingibjörg er komin af traustum og góðum húnvetnskum og skagfirskum ættum. Móðir hennar, Elísabet, var systir Sigurðar Guðmundssonar, skólameistara. Ingibjörg aflaði sér góðrar menntunar á þeirra tíma mælikvarða. Var einn vetur á kvennaskólanum á Blönduósi og tvo vetur á Laugaskóla í Þingeyjarsýslu. Síðar fór hún í ljósmæðraskólann og útskrifaðist sem ljósmóðir haustið 1935.

Þá voru mörg og smá ljósmæðraumdæmi í landinu og var hún ráðin ljósmóðir í Bólstaðarhlíðarumdæmi um leið og hún kom heim 1. október 1935. Þar kynntist hún misjöfnum kjörum og aðstæðum sængurkvenna því allar fæddu þær börn sín heima. En það voru umbrotatímar í þjóðfélaginu. Samgöngur bötnuðu og þá gat sama ljósmóðirin sinnt stærra svæði og svo fór, að hún þjónaði öllu innhéraðinu og tók þannig á móti flestum Austur-Húnvetningum er litu dagsins ljós fram á árið 1968 er hún flutti suður.

Þegar nýr og fullkominn spítali leysti gamla sjúkraskýlið af hólmi í janúar 1955 vann Ingibjörg að því öllum árum, að allar konur kæmu á spítalann og ættu þar börn sín. Hún þekkti vel aðstæðurnar og líka hvar hættan gat leynst. Og það tók mjög stuttan tíma að fá konur til þess að breyta til og nýta sér þessa þjónustu.

Ingibjörg var gift Þorsteini Jónssyni frá Eyvindarstöðum í Blöndudal. Þau bjuggu fyrstu árin hjá foreldrum hennar að Gili í Svartárdal, en brugðu búi og fluttu í stríðslokin til Blönduóss. Þorsteinn gerðist þá sýsluskrifari hjá sýslumanni Húnvetninga. Hann var sérstaklega söngnæmur og söngmaður mikill, gleðimaður og kappsamur.
Hjónaband þeirra var einstaklega ástúðlegt og var oft sagt að þau væru ávallt eins og nýtrúlofað par. Frá árinu 1992 dvaldist hún á Laugaskjóli og síðar á hjúkrunarheimilinu Eir, þar sem hún lést 11. apríl sl. Útför Ingibjargar fer fram frá Blönduóskirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 14.

Ingibjörg Steinunn Eyjólfsdóttir fæddist á Seltjarnarnesi 23. september 1916. Hún lést á Hrafnistu í Hafnarfirði 18. desember síðastliðinn. Útför Ingibjargar Steinunnar fór fram frá Hvalsneskirkju 21. desember.

Inga á Eyri eins og hún var oftast kölluð, var fædd á Vestdalseyri í Seyðisfirði 10. nóvember 1917. Hún lést á Heilbrigðisstofnuninni á Siglufirði 7. maí síðastliðinn. Ingibjörg ólst upp á Vestdalseyrinni, og fluttist með fjölskyldunni inn í kaupstaðinn skömmu eftir að bræður hennar drukknuðu. Er hún var nokkurra ára var hún smátíma í fóstri hjá þeim hjónum Láru Bjarnadóttur frá Hvanneyri í Siglufirði og Gísla Lárussyni, en fór svo aftur til foreldra sinna.
Ung að árum fór hún til Reykjavíkur og starfaði þar á Hótel Heklu og einnig aðstoðaði hún móðursystur sína Pálínu Ottadóttur við verslun þá er hún rak á Baldursgötu 36 í Reykjavík og eins við heimilisstörf.
Fyrir sunnan kynntist hún eiginmanni sínum og fluttust þau til Siglufjarðar, festu þar kaup á húseigninni við Hvanneyrarbraut 28b og bjuggu þar allan sinn búskap.
Ingibjörg vann við ýmis störf með húsmóðurstarfinu, við síldarsöltun og fiskvinnslu. Ingibjörg tók virkan þátt í félagslífi á Siglufirði. Hún var félagi í Slysavarnafélaginu Vörn á Siglufirði og var kjörin heiðursfélagi 1992.
Útför Ingibjargar verður gerð frá Siglufjarðarkirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 14.

Ragnheiður Ingibjörg Sveinsdóttir 12. nóvember 1871 - 1. október 1927. Húsfreyja í Enni, Höskuldsstaðasókn, Hún. 1901. Húsfreyja Skuld á Blönduósi.

Húsfreyja í Stapaseli, Stafholtssókn, Mýr. 1930. Húsfreyja að Flóðatanga í Stafholtst., Mýr.,síðast bús. í Stafholtstungnahreppi.

Var í Kaupfélagsstjórahúsinu, Blönduóshr., A-Hún. 1957.

Vinnukona í Miðhópi. Forsæludal 1855, tökubarn Helgavatni 1860 og 1880. Húskona Hjallalandi 1890. Aðkomandi Sveinsstöðum 1910

Ingibjörg Jóninna Þórarinsdóttir fæddist á Hjaltabakka í Torfalækjarhreppi hinn 17. október 1903. Hún lést í Hátúni 10b hinn 7. nóv. Útför Ingibjargar var gerð frá Árbæjarkirkju.

Húsfreyja á Blönduósi 1930. Var í Tilraun, Blönduóshr., A-Hún. 1957. Síðast bús. í Blönduóshreppi.

Var á Bogabraut 1, Höfðakaupstað , A-Hún. 1957.

Ingibjörg Þorláksdóttir 6.9.1947 Salvogum, Dýrafirði. Kvsk á Blönduósi 1968-1969.

Ingibjörg Þorleifsdóttir andaðist þann 30. september 1980 á Héraðshælinu á Blönduósi. Hún var fædd 14. september 1891 að Stóra-Búrfelli í Svínadal.
Hún var af seinna hjónabandi föður síns, er átti alls 15 börn með konum sínum. Honum búnaðist vel og var auðsæll, og var börnum hans haldið mjög til vinnu, og ólust þau upp við reglusemi og góða hagi að þeirra tíma hætti. Ingibjörg varð snemma þrekmikil til starfa og áhugasöm og ætlaði sér að verða sjálfstæð í lífinu. Hún var það alla tíð. Ingibjörg Þorleifsdóttir fór á Hússtjórnarskólann í Reykjavík, og síðan lærði hún karlmannafatasaum á námskeiði á Sauðárkróki.

Ingibjörg Jóhanna Þorsteinsdóttir 13. okt. 1878 - 4. júní 1931. Var á Geithálsi, Mosfellshreppi, Kjós. 1910. Ráðskona í Hraunprýði , Reykjavík 1930. „Komst upp en giftist ekki“, segir í Kjósarmönnum.

Ingibjörg Þorsteinsdóttir fæddist á Þverhamri í Breiðdal 23. apríl 1917. Hún lést á Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund 25. mars síðastliðinn. Ingibjörg verður jarðsungin í dag frá Laugarneskirkju og hefst athöfnin klukkan 15.

Húsfreyja á Ísafirði. Nefnd Ingibjörg Þóra í 1910. Húsfreyja á Ísafirði 1930.

Skuld, Hafnarbraut 3 Blönduósi

Árný Ingibjörg Tómasdóttir 22. ágúst 1891 - 18. september 1952 Kennari á Reyðarvatni, Oddasókn, Rang. 1930.

Ingibjörg Vigfúsdóttir 24. des. 1872 - 17. okt. 1944. Húsfreyja á Akureyri. frá Bjarghúsum í Vesturhópi.

Húsfreyja á Blönduósi 1930. Var á Sólvöllum, Blönduóshr., A-Hún. 1957. Síðast bús. í Blönduóshreppi.

Inga fæddist 13. júlí 1903 að Árnesi á Ströndum, en flutti ung með foreldrum sínum, Daníel Gestssyni og Valgerði Níelsdóttur, í Vestur-Húnavatnssýslu. Hún varí vist með foreldrum sínum á ýmsum bæjum uns hún fór í kaupavinnu um eða uppúr fermingu.
Þegar börnin uxu úr grasi byggðu þau Inga og Sigurður nýtt hús niðri í þorpinu 1947 og heitir það Sólland, sem tónlistarskólinn er starfræktur nú. Þau fluttu í húsið 1948. Húsið er byggt á sólríkum stað.

Inga tók til að rækta tré, blóm og garðávexti í nýja garðinum sínum og dafnaði þetta allt vel hjá henni. Síðasta húsið sem þau fluttu í á Hvammstanga var Breiðagerði og þaðan lá leiðin til Reykjavíkur haustið 1967.

Inga og Sigurður höfðu það fyrir reglu eftir að þau eignuðust tengdabörn og barnabörn að bjóða öllum í hádegismat á aðfangadag jóla, það má því með sanni segja að jólin hafi byrjað snemma dags hjá okkur og var alltaf mikil tilhlökkun að koma til þeirra. Sigurður hjálpaði henni alltaf við að ganga frá í eldhúsinu á eftir matnum. Ég man alltaf eftir því þegar ég kom fyrst í heimsókn til þeirra, þá unglingsstúlka nýflutt frá Þórshöfn, hvað mér þótti þetta skrítið að sjá karlmann við uppvaskið en svo að sjálfsögðu vandist þetta og til allrar lukku erfðu drengirnir þetta frá honum og margt fleira gott.

Inga kom á Sjúkrahúsið á Hvammstanga 22. október 1983 og eru því orðin nærri því sjö ár sem hún hefur verið sjúklingur hér, áður var hún búin að dvelja á elliheimilinu Grund í Reykjavík.

Ingileif Sæmundsdóttir, Kleifum Fædd 2. júní 1902 Dáin 7. júní 1993. Á sínum yngri árum tók Ingileif virkan þátt í félagslífi. Ungmennafélagið hafði barnaball sem við kölluðum svo, en nú heitir jólatrésskemmtun, á hverjum vetri eftir jólin. Þá skemmtu félagarnir okkur krökkunum og dönsuðu við okkur. Ingileif vildi fá að kenna mér marsúka.
Ingileif var glæsileg kona og bar sig ákaflega vel, enda vakti hún alls staðar athygli. Og hún var það alveg fram á síðustu ár. Hún var svo heppin að geta verið heima og haft heimili með aðstoð Magnúsar sonar síns alveg fram á síðustu mánuði er hún lagðist inn á sjúkradeild Héraðshælis Húnvetninga, sem nú má ekki heita það lengur heldur héraðsspítali. Þar dó hún sl. mánudag.
Húsfreyja á Blönduósi 1930. Var á Kleifum, Blönduóshr., A-Hún. 1957. Síðast bús. í Blönduóshreppi.

Ingimar Ástvaldur Magnússon fæddist á Ytri-Hofdölum í Viðvíkursveit í Skagafirði 13. október 1907. Hann lést á hjúkrunar- og dvalarheimilinu Holtsbúð í Garðabæ 24. júní síðastliðinn. Ingimar fluttist til Reykjavíkur 1930 og hóf skömmu síðar húsasmíðanám hjá Zóphoníasi Snorrasyni, húsasmíðameistara. Hann lauk prófi við Iðnskólann í Reykjavík 1933, sveinsprófi 1935 og fékk húsasmíðaréttindi í Reykjavík 1939.
Ingimar starfaði um árabil við húsasmíðar í þjónustu ýmissa aðila, lengst af hjá Ingólfi B. Guðmundssyni, sem í marga áratugi rak Sögina hf. í Reykjavík. Á sjötta áratugnum stofnaði Ingimar ásamt öðrum byggingarfélagið Afl sf., sem rak öfluga byggingarstarfsemi í Reykjavík í hartnær tvo áratugi.
Útför Ingimars verður gerð frá Grafarvogskirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 13.30.

Skólastjóri á Vitastíg 8 a, Reykjavík 1930. Prestur á Mosfelli í Grímsneshr., síðar skólastjóri í Reykjavík.

Ingimar er fæddur á Akureyri

19. des. 1937. Hann er sonur Jóns
    Ingimarssonar, formanns Iðju,
    félags verksmiðjufólks á Akreyri,
    og skrifstofustjóra félagsins, og
    Gefnar Geirdaí.
    Ingimar tók gagnfræðapróf á
    Akureyri og hélt til náms i
    íþróttakennaraskóla Islands, þar
    sem hann útskrifaðist iþróttakennari 1958. Arið eftir hélt hann
    til A-Þýskalands i iþróttaháskóla
    i Leipzig, DHfK skólann. Þaðan
    lauk hann diplom iþróttakennaraprófi 1964 og byrjaði siðan i
    sérnámi til undirbúnings doktorsritgerðar. Doktorsritgerðina
    varði Ingimar i mars 1968. Eftir að Ingimar kom heim 1968
    hóf hann að kenna við Kennaraskóla Islands og siðar Kennaraháskólann. Þar kenndi hann allt
    til ársins 1977. Ingimar var formaður Iþróttakennarafélags Islands frá 1971-
    1977 og ritstýrir málgagni félagsins, sem nefnist Iþróttamál. 1976
    kom út alfræðibók um iþróttir i
    alfræðisafni Menningarsjóðs og
    sú bók er eftir Ingimar, reyndar
    tvö bindi.
    Hann skrifaði einnig bókina Átökin um ólimpíuleikana í Moskvu 1980 árið 2020 á Bókarkápu segir "Ólympíuleikarnir í Moskvu árið 1980 eru þeir umdeildustu sem haldnir hafa verið. Stjórnmálamenn og fjölmiðlar, einkum á Vesturlöndum, nýttu sér leikana til að fordæma stjórnvöld og skort á mannréttindum í Sovétríkjunum. Eftir innrás sovéska hersins í Afganistan í árslok 1979 kröfðust bandarísk stjórnvöld þess að leikarnir yrðu hunsaðir, þeir haldnir í öðru landi eða þeim aflýst. Um tíma voru leikarnir og ólympíuhreyfingin í verulegri hættu. Margar þjóðir hunsuðu leikana eða höfðu í frammi ýmis mótmæli á leikunum sjálfum. Á Íslandi var hart deilt um leikana og þátttöku Íslendinga í þeim.
    Í bókinni eru þessi átök um leikana í Moskvu rakin ítarlega."

Var í Húsi Einars Guðlaugssonar, Blönduóshr., A-Hún. 1957.

Ingimundur Ævar Þorsteinsson fæddist 1. mars 1937 í Enni. Hann lést á Heilbrigðisstofnuninni á Blönduósi 23. desember 2013. Ævar gekk í þennan hefðbundna sveitaskóla sem boðið var upp á og byrjaði ungur að vinna bæði heima fyrir og víðar. Síðar fór hann suður og var nokkur ár við ýmis tilfallandi störf, bæði til sjós og lands. Ævar og Ingibjörg kaupa Enni 1967. Byggðu upp jörðina og bjuggu myndarbúi lengst af með hross og sauðfé, eða þar til riðuveikin bankaði upp á veturinn 1984 og var þá allt sauðfé skorið niður en þá fjölguðu þau hrossunum. Ævar var ræktunarmaður, sem best má sjá á því að hann var búinn að rækta og græða upp nánast alla mela í Ennislandi og var mjög stoltur af. Ævar átti mikið af góðum og fallegum reiðhestum í gegnum tíðina og vildi vera vel ríðandi, á meðan hann fór á bak og ekki var verra að eiga góðan hund líka. Ævari þótti gaman að grípa í spil bæði brids og lomber. Hittust hann og spilafélagar hans vikulega í mörg ár og spiluðu lomber. Hann var mikill nátturuunnandi og dýravinur, víðlesinn og unni sveitinni sinni mikið og var hún hans hjartans mál. Gegndi Ævar mörgum trúnaðarstörfum, m.a. í sveitarstjórn, hestafélaginu Neista, hagsmunafélagi hrossabænda, Hrossaræktarsambandi A-Hún., veiðifélagi Blöndu og Svartár, Lionsklúbbi Blönduóss.
Ævar verður jarðsunginn í dag, 4. janúar 2014, frá Blönduóskirkju kl. 14.

Marðarnúpi Vatnsdal 1901. Hrossaræktarráðunautur 1910-12. Búfræðingur úr Hólaskóla og átti frumkvæði að stofnun Hólamannafélagsins. Var í Reykjavík 1910. Drukknaði í Hvítá í Borgarfirði.

Ingimundur Guðmundsson 17. des. 1893 - 16. okt. 1973. Vélsmiður á Ísafirði 1930. Síðast bús. á Ísafirði. Vélsmiður. Fósturdóttir: Hrafnhildur Samúelsdóttir, f. 25.6.1947.

Ath Ingimundar er ekki getið meðal systkina í minningargrein um Gunnar bróður hans. https://www.mbl.is/greinasafn/grein/697037/?item_num=2&searchid=ccef60236255326eb9fbdf247288732939754265

Var á Melstað, Melstaðasókn, Hún. 1860. Bóndi í Svarðbæli, Melstaðarsókn, Hún. 1870. Útibleiksstöðum 1880. Kirkjuhvammi 1890, Verslunarmaður á Borðeyri og Hvammstanga, síðar í Reykjavík. Hreppstjóri og oddviti í Miðfirði. Var í Reykjavík 1910.

Ingimundur Sveinbjörnsson 4.11.1916 - 23.9.1930. Bergþórshúsi, Seyðisfirði 1920. Drukknaði.

29. ágúst 1842 [28.8.1842 skv kirkjubók, tvíburi]- 10. mars 1929. Smáskammtalæknir og bóndi á Tungubakka í Laxárdal fremri, A-Hún. Bóndi þar 1880.

Ingiríður Brynjólfsdóttir 28. feb. 1843 - 5. jan. 1928. Gerði 1845. Var í Reykjavík 1910. Vinnukona Melsstað 1870. Ráðskona sra Lárusar Eysteinssonar (1853-1890) Læknishúsinu Reykjavík 1880. Fráskilin Kirkjustræti 8 1901. Ekkja Þingholtsstræti 28, 1912 og 1920. Stúkusystir í IOGT Verðanda. Andaðist á Landakotsspítala.

Ingiríður Hannesdóttir 1.9.1871 - janúar 1952, fædd í Hofsstaðasókn, saumakona Sólheimum Skagafirði 1910. Húsfreyja á Þröm á Langholti, Skag. Ráðskona í Ytra-Vallholti í Víðimýrarsókn, Skag. 1930. Síðast talin til heimilis á Siglufirði. Skjaldarvík. Jarðsett í Glaumbæ, þar sögð fædd 1.4.1871

Lausakona á Undirfelli, Undirfellssókn, A-Hún. 1930. Var á Ási, Áshr., A-Hún. 1957. Síðast bús. á Akranesi.
Ingiríður Jóhannesdóttir fæddist á Móbergi í Engihlíðarhreppi í Langadal í A-Hún. 8. september 1900.
Hún lést á Sjúkrahúsi Akraness að kvöldi 2. febrúar 1999.
Útför Ingiríðar fór fram frá Akraneskirkju 12.2.1999 og hófst athöfnin klukkan 14.

Ingiríður Jónsdóttir 13.7.1865. Stóradal 1870 og 1901, finnst ekki í Íslendingabók.

Ingibjörg Ingiríður Þorleifsdóttir 14. nóvember 1875 - 10. janúar 1964. Húskona á Undirfelli, Undirfellssókn, A-Hún. 1930. Heimili: Móberg, Engihlíðarhr. Sennilega sú sem var á Ási, Áshr., A-Hún. 1957. Óg Torfalæk 1920

Ingiríður fæddist á Grund í Svínadal í Austur-Húnvatnssýslu 4. október 1902. Inga ólst upp á Grund hjá for eldrum sínum og vann öll venjuleg heimilisstörf eins og venja var á þeim tímum. Haustið 1921 trúlofaðist Inga Þorsteini Sölvasyni frá Gafli í Svínadal, Þorsteinn var kennari að mennt og kenndi á Hvammstanga á veturna og var svo heima á Grund á sumrin. Þorsteinn var mesti sómamaður vel greindur og hagmæltur. Þau Inga og Þorsteinn tóku að sér lítinn dreng, Pál Eyþórsson, sem dvaldi á Grund. Ólst hann upp á Grund í skjóli Ingu til fullorðinsára og var hún honum ætíð góð. Hamingja Ingu og Þorsteins var mikil en stutt því 27. júní 1924 dó Þorsteinn úr lömunarveiki eftir nokkurra daga legu. Veit ég að Inga vakti yfir honum nótt og dag þá erfiðu sólarhringa og held ég að hún hafi aldrei jafnað sig til fulls af þeirri miklu sorg. Þetta var mikið áfall fyrir Ingu og allt heimilið því eðlilega báru þau öll mikið traust til Þorsteins, þar sem Þorsteinn faðir Ingu og þeirra systkina dó 1921 og var því Þorsteinn Sölvason fyrirvinna heimilisins á sumrin. Ástæðurnar voru því ekki góðar á þessu heimili, en þau gáfust samt ekki upp. Ragnhildur hélt áfram að búa á hluta jarðarinnar með börnum sínum þó erfitt væri, drengirnir innan við fermingu og Þóra mikið fötluð eftir lömunarveiki sem hún fékk um sama leyti og Þorsteinn dó. En það tókst að halda heimilinu saman með miklum dugnaði og sparsemi. Reyndi þá mikið á Ingu og þau systkinin öll við að aðstoða móður sína.
Árið 1934 flutti Inga suður til Reykjavíkur og fór þá að vinna á Landspítalanum og vann þar alveg óslitið til 1982. Hún hélt alltaf mikilli tryggð við sitt æskuheimili því alltaf kom hún norður að Grund á hverju sumri og tók sér yfirleitt lengra frí en hún átti, til að geta hjálpað til við heyskap og önnur verk sem til féllu. Inga var dugleg, vann öll sín verk af alúð og natni, hún var ekki að hugsa um hvort verkin voru hennar verk eða ekki, hún bara gerði þau og dró þau ekki til morguns.

Ingólfshöfði er 76 m hár móbergs- og grágrýtishöfði, 9 km frá Fagurhólsmýri við sjóinn beint suður af Öræfajökli. Hann er u.þ.b. 1200 m langur og 750 m breiður og alls staðar hömrum girtur, nema þar sem uppgangan er á sandöldu, Kóngsöldu, við hann norðanverðan. Austan lægðarinnar, sem gengur þvert yfir höfðann er Grashöfði, grösugur og grænn, en vestantil er sandorpið berg, urð og grjót á Grjóthöfða, sem er smám saman að gróa upp af fugladriti.

Björgin eru þéttsetin fugli, langvíu, álku, fýl og lunda á öllum brúnum, einkum norðantil. Fjöldi annarra fuglategunda verpa á höfðanum sjálfum og umhverfis hann. Mikið var um fuglaveiðar og eggjatekju í höfðanum fyrrum og margir fórust við þá iðju, síðast 1930. Prestssetrið Sandfell átti veiðiréttinn bændur í kring, sem stunduðu veiðarnar, greiddu hlut til þess.

Rústir verbúða við höfðann bera útræðinu, sem var stundað þar fyrrum, glögg merki. Nokkur örnefni, s.s. Skiphellir og Árabólstorfa eru til frá þeim tíma. Lendingarskilyrði spilltust við Skeiðarárhlaup og til eru sagnir um skipalægi landmegin við höfðann.

Róðrar frá Ingólfshöfða lögðust niður eftir 6. apríl 1746, þegar tveimur bátum af þremur hvolfdi í skyndilegu fárviðri og áhafnir þeirra drukknuðu. Vitinn á austurhluta höfðans var reistur 1916 og endurbyggður 1948. Þá var einnig komið fyrir radíóvita fyrir flugið og allar flugvélar, sem eiga leið á milli Íslands og Evrópu eða annarra staða í austri, fljúga þar yfir við komuna til landsins eða brottför frá því. Skipbrotsmannaskýlið á höfðanum lét Dithlev Thomsen, konsúll, reisa árið 1912.

Ingólfur Arnarson lenti þar, þegar hann kom til landsins öðru sinni, þá í fylgd fóstbróður sins, Hjörleifs, og fjölskyldna þeirra beggja. Hann hafði vetursetu í höfðanum og á þjóðhátíðarárinu 1974 var honum reistur minnisvarði þar og höfðinn friðlýstur.