Jón Kristmundur Jónsson 28. júní 1867 - 28. ágúst 1947 Bóndi á Másstöðum í Vatnsdal í hálfa öld.

Guðmar Jón Kristinsson 25. september 1926 - 26. febrúar 1974 Rafvirki á Blönduósi. Var í Gamlahúsi, Hríseyjarsókn, Eyj. 1930. Var í Rafstöðinni í Torfalækjahr., A-Hún. 1957. Síðast bús. í Hríseyjarhreppi.

Jón Kristján Kristjánsson kennari og bóndi á Víðivöllum var fæddur á Veisu 29. júlí 1903. Hann var kennari þeirra Fnjóskdælinga að segja má barna og fullorðinna í 45 ár og lengst af þann tíma skólastjóri heimavistarbarnaskólans á Skógum við þó óhæga aðstöðu þangað til Stórutjarnaskólinn tóktil starfa sem Fnjóskdælingar eiga mikinn hlut að, bæði að byggja hann og ástunda. Hér er síst ætlunin að greina frá öllum þeim menningartáknum sem þessi maður mælti á, ekki aðeins í kennslustarfinu heldur í gjörvöllu verki í félagsmálum hvort heldur varðaði kaupfélagið, sveitarfélagið, sýslufélagið þar sem hann var um áratugi sýslunefndarmaður en hafði þó tíma fyrir Búnaðarfélagið og málefni kirkjunnar og þótti síst merkileg þeimsem mundu til Þórhalls biskups Bjarnasonar sem og áhuga hans um andleg sem veraldleg málefni, ef einhver skyldi halda að það tvennt sé andstætt, en sem rúmaðist ljúflega saman í kirkjublaði biskups. ekki lét friðar ellegar framhaldskenning Haraldar Níelssonar prófessor endurræktarbóndann á Víðivöllum ósnortinn þó stillti trúarhita sinn neðar brunahita hvar oft var þó vandinn mestur og máski enn.
Nema má staðar og spyrja hvar Björg sé, húsfreyjan sem átti félagsbú með slíkum bónda. Hulda Björg Kristjánsdóttir fæddist í Nesi 29. október 1909 og við henni blasti asð morgni Vaglaskógurinn fagri í austurbrekkunni og einstaka bogabrúin yfir Fnjóskána, brautryðjandi verk í samgöngum, snertispöl sunnan bæjarins, aðeins eldri en Hulda í Nesi, en gegnt þeirri forlaga brekku Vaðlaheiðar, þar sem Skógar risu síðar sem samgöngu- og þjónustustaður og skóli. Ekki mun þá hafi látið hátt í þeim dreng sex ára gömlum sem lék sér að hornum og legg þar lengra norður með heiðinni en var þar þegar kominn Jón á Víðivöllum.

Jón Kristjánsson 14.6.1881 - 17.4.1937. Læknir í Reykjavík. Var í Reykjavík 1910. Læknir á Breiðabólstað, Skildinganesi, Reykjavíkursókn, Kjós. 1930. Einkabarn

Eiríkur Jón Kristjánsson Ísfeld 5. september 1908 - 1. desember 1991 Nemandi á Akureyri 1930. Prestur víða ma í Bólstað og prófastur Barðstrendinga og í Snæfellsnes- Dalaprófastsdæmi. Síðast bús. í Hafnarfirði.

Jón Kristófersson 27.2.1876 - 1948. Bóndi í Garðsvík, Kirkjuhvammssókn, V-Hún. Var þar 1930. Bóndi í Garðsvík, Kirkjuhvammssókn, V-Hún. Var þar 1930. Tökubarn Breiðabólsstað 1880, bóndi Stöpum 1920

Jón Kristófersson 28. apríl 1888 - 21. feb. 1963. Kaupmaður Jónasarhúsi Blönduósi 1918-1937

Bóndi og kvæðamaður í Hlíð á Vatnsnesi og síðar á Hvammstanga. Var í Hvammi, Hvammstangahr., V-Hún. 1957. Fæddur 26. desember 1873 í Holtastaðakoti í Austur-Húnavatnssýslu. Stemmurnar urðu að vera háar yfirleitt. Þær voru oft kveðnar í baðstofum, þar sem 2—4 stúlkur þeyttu rokka. Þá urðu menn að rífa sig upp fyrir rokkhljóðið til þess að orðaskil heyrðust. Hann mun oft hafa átt við fátækt að búa um dagana. Hann byggði bæinn Brautarholt á Blönduósi 1917: Erlendarhúsi 1916:

Með foreldrum á Akureyri fram um 1880. Verslunarmaður þar og á Blönduósi og í Keflavík. Verslunarstjóri á Ísafirði 1895-1909. Flutti þá til Reykjavíkur. Tónskáld og konsúll í Reykjavík. Húsbóndi í Reykjavík 1910. Heildsali þar. Lést í skipi á leið til Íslands, líklega frá Danmörku.

Þorleifur og Ragnheiður, einkum þó hún, hneigðust til spíritisma, og mun dauði Bjarna sonar þeirra hafa átt þar þátt í. Á unglingsárum Jóns sóttu þau miðilsfundi með Jóhönnu Linnet miðli, og einnig héldu þau slíka fundi á heimili sínu. Jón tók þátt í þessum fundum og hreifst hann mjög af því sem hann sá og heyrði. Eftir fyrsta fundinn, sem hann sótti, skrifar hann: „Nú hefi ég kynst merkilegasta málefni heimsins, nei, tilverunnar, merkilegasta málefni alheimstilverunnar, Spiritulismanun." Jón bætir því síðan við, að þetta hafi verið „merkilegasta stund ævi minnar".

En Jón lét ekki við það sitja að sækja miðilsfundi því að hann gerði upp á eigin spýtur ýmsar tilraunir til þess að ná sambandi við „lífið hinumegin" og nefnir Jón þær „Tilraunir til að sanna ódauðleik mannsins". Þá var hann á sextánda aldursári. Vinir Jóns, þeir Skúli V. Guðjónsson, Hendrik J. S. Ottósson og Jón S. Thoroddsen, tóku þátt í þessum tilraunum með honum, auk þess sem móðir hans og systur lögðu hönd á plóginn. Jón skráði niðurstöður tilraunanna með vísindalegri nákvæmni, en ljóst er að þær náðu ekki þeim tilgangi sem þeim upphaflega var ætlað.

Spíritisminn fylgdi Jóni fram eftir aldri þó að dofnað hafi verulega yfir þeirri trú hans, að hægt væri að sanna ódauðleik mannsins með vísindalegum tilraunum. Jón var að ýmsu leyti bráðger unglingur. Hugur hans stóð til hæða og hann velti fyrir sér tilgangi þess að lifa, eigingirni mannsins, og hvernig hægt væri að göfga anda sinn: Við erum hér til að þroskast andlega - andinn er ég - líkaminn er ekki ég - til þess lifum við að við göfgum anda vorn (til þess að við getum svo göfgað anda annara) – til þess og einskis annars lifum við.
Það var að kvöldi 5. mars 1916, að afloknum tónleikum Páls ísólfssonar í Reykjavík, að Jón tilkynnti foreldrum sínum að hann væri hættur í skólanum. Nóttin varð honum erfið, og daginn eftir skrópaði hann í skólanum en sat þess í stað við píanóið heima hjá sér og æfði sig af krafti. Síðar þann sama dag kom móðir hans með þau boð til Jóns, að hún og faðir hans vildu gera við hann samning. Samningurinn fólst í því, að ef Jón myndi ljúka góðu prófi úr 4. bekk frá menntaskólanum þá um vorið fengi hann að fara utan til náms. „Þá var sigurinn unninn."

Jón lauk prófinu um vorið og undirbúningur ferðarinnar út í hinn stóra heim hófst. Jón fýsti að fara til Þýskalands til náms, „í þann mikla helgidóm, listanna land", en þangað var löng leið og ekki auðvelt að komast vegna stríðsins. Páll ísólfsson hafði undanfarna vetur stundað orgelnám hjá Karli Straube við Tómasarkirkjuna í Leipzig, og var hann á leiðinni þangað aftur um haustið. Jón langaði til að verða honum samferða þangað en var hálfragur við að kynnast honum og segja honum frá tilgangi ferðar sinnar til Þýskalands. Svo fór þó, að þeir Jón og Páll ásamt Sigurði Þórðarsyni stigu á skipsfjöl þann 27. september 1916, og sigldu þeir með Botníu frá Reykjavík til Seyðisfjarðar og Leith og þaðan til Kaupmannahafnar. Í Kaupmannahöfn öfluðu þeir félagar sér heimilda til dvalar í Þýskalandi, og til Leipzig komu þeir heilu og höldnu þann 15. október. Nýr kafli var hafinn í lífi Jóns Leifs.

Þegar Jón kom til náms í Þýskalandi var fyrri heimsstyrjöldin í algleymingi. Mikillar ólgu gætti á meðal þjóðarinnar vegna stríðsrekstursins, og uppþot og verkföll voru tíð. Matvæli voru af skornum skammti, einkum fannst Jóni skorta feitmeti og sápu, og það sem fékkst var oft dýrara en svo, að fátækur námsmaður ofan af Íslandi gæti keypt það. Peningasendingarnar frá foreldrum Jóns dugðu honum vart til nauðsynlegustu framfærslu, en matvælasendingar með smjöri, riklingi og ýmsu öðru góðgæti riðu oft baggamuninn.
Draumur Jóns um að fá fast starf á Íslandi rættist ekki fyrr en í febrúar 1935, en þá var hann ráðinn tónlistarstjóri Ríkisútvarpsins. Hann flutti þá heim til móður sinnar, en Annie og dæturnar tvær urðu eftir í Þýskalandi og bjuggu þær í Rehbrücke nálægt Berlín. Jón hafði mjög ákveðnar og skýrar hugmyndir um hlutverk útvarpsins í íslensku þjóðlífi, en honum veittist erfitt að koma þeim hugmyndum í framkvæmd vegna skilningsleysis yfirboðara sinna. Svo fór að lokum, að hann hætti störfum hjá Ríkisútvarpinu 1937 og fluttist þá aftur til fjölskyldu sinnar í Þýskalandi. Þá var svo komið í Þýskalandi, að enginn gyðingur gat talið sig þar óhultan vegna ofsókna nasista en Jón taldi, að þar sem hann væri íslenskur ríkisborgari gæti hann veitt fjölskyldu sinni vernd fyrir þeim ofsóknum. Í október 1938 hertóku nasistar Súdetaland og flýðu þá tengdaforeldrar Jóns til Prag. Eignir þeirra hefðu væntanlega verið gerðar upptækar ef Jóni hefði ekki tekist að fá þær skráðar á sitt nafn.Nokkrum mánuðum síðar hertóku Þjóðverjar Tékkóslóvakíu og voru þá gyðingum þar í landi allar undankomuleiðir lokaðar. Tengdamóðir Jóns lenti í fangabúðum nasista og var myrt þar, en tengdafaðir hans dó náttúrulegum dauðdaga áður en kom til þess að hann væri sendur í útrýmingabúðir.

Jón Leifs lést þann 30. júlí 1968. Hann var þá sextíu og níu ára gamall. Jarðarför hans var gerð frá Dómkirkjunni þann 7. ágúst og voru jarðneskar leifar hans bornar til moldar í Fossvogskirkjugarði

Jón Leví Jónsson 24. jan. 1844 - 23. júlí 1931. Gullsmiður á Stóru-Borg í Víðidal. Var á Bergsstöðum, Tjarnarsókn, Hún. 1845. Vinnupiltur á Þernumýri, Breiðabólstaðarsókn, Hún. 1860. Fór 1865 frá Þernumýri í Breiðabólstaðarsókn að Valdalæk. Vinnumaður á Tannastaðarbakka, Staðarsókn, Hún. 1870. Fór 1871 frá Tannstaðabakka í Staðarsókn að Breiðabólstað. Húsm., málmsmiður á Flögu, Undirfellssókn, Hún. 1880. Fjarverandi. Lausamaður og gull-og úrsmiður á Hnausum, Þingeyrasókn, Hún. 1890. Úrsmiður á Stóru-Borg, Vesturhópshólasókn, V-Hún. 1930.

Jón Leví Pálsson 21.4.1888 - 3.7.1971. Bóndi á Heggstöðum, Melstaðarsókn, V-Hún. 1930.

Jón Levý Guðmundsson vélvirkjameistari fæddist á Akureyri 13. júní 1936. Hann lést á Landspítalanum við Hringbraut 20. júní síðastliðinn. Jón Levý ólst upp á Akureyri. Hann hóf nám í vélvirkjun við Iðnskólann í Reykjavík 1960 og lauk sveinsprófi þar 1964. Hann fór ungur til sjós, starfaði á Keflavíkurflugvelli um árabil og stundaði ýmis störf með náminu. Hann hóf störf hjá þýska sendiráðinu við Túngötu í Reykjavík 1965 og hafði þar jafnframt búsetu með fjölskyldu sína. Jón Levý starfaði hjá þýska sendiráðinu til 1981 er hann lét af störfum vegna veikinda. Frá þeim tíma hefur hann sinnt ýmsum áhugamálum sínum, þar á meðal smíðum á skipalíkönum.
Útför Jóns Levý fer fram í Grensáskirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 13.30.

Jón Magnús Ívarsson 3. des. 1948, sagnfræðingur frá Vorsabæjarhól í Flóa

Jón Magnússon 24. desember 1852 - 10. ágúst 1944. Leigjandi á Hurðarbaki, Þingeyrasókn, A-Hún. 1930. Bóndi á Umsvölum, Þingeyrasókn, Hún. og víðar. Bóndi á Umsvölum 1901.

Jón Ó Magnússon 15.11.1893 - 28.8.1968. Fjármaður á Hurðarbaki, Þingeyrasókn, A-Hún. 1930. Síðast bús. í Reykjavík.

Jón Magnússon 1.1.1910-2.1.1968. Dómtúlkur og útvarpsfréttastjóri, Reykjavík

Jón Mars Jósefsson 12. jan. 1855 - 28. sept. 1921. Var á Ánastöðum, Kirkjuhvammssókn, Hún. 1860. Bóndi í Dalkoti og á Sauðadalsá á Vatnsnesi, V.-Hún. Húsmaður á Tungu, Tjarnarsókn, Hún. 1880. Var á Gnýsstöðum á Vatnsnesi 1881 og 1883. Húsbóndi í Dalkoti, Kirkjuhvammssókn, Hún. 1890.

Jón Stefánsson fæddist á Blálandi í Vindhælishreppi í Austur- Húnavatnssýslu 1. ágúst 1917. Hann andaðist á Héraðssjúkrahúsinu á Blönduósi að morgni laugardagsins 14. mars. Jón ólst upp með foreldrum sínum á ýmsum bæjum, en síðast bjó fjölskyldan á Höskuldsstöðum í Vindhælahreppi en fluttist þaðan til Blönduóss árið 1955. Eftir það dvaldi Jón á Blönduósi, nú síðast á Húnabraut 40. Hann var starfsmaður Sölufélags Austur-Húnvetninga, en átti nokkrar kindur sem hann annaðist og hafði sér til ánægju í frístundum og eftir að starfsævi hans lauk.

Bóndi í Bjarghúsum, Þverárhr., V-Hún. Var þar 1957. Síðast bús. í Reykjavík.
Jón Marz Ámundason fæddist í Dalkoti í Kirkjuhvammshreppi í V-Hún. 11. október 1921.
Hann lést á líknardeild Landspítalans 12. júní 2000.
Útför Jóns fór fram frá Áskirkju 16.6.2000 og hófst athöfnin klukkan 15.

Jón Ólafsson 11. júlí 1836 - 19. maí 1910. Var á Sveinsstöðum, Þingeyrarsókn, Hún. 1845. Bóndi og hreppstjóri á Sveinsstöðum í Þingi, A-Hún.

Jón Ólafur Ólafsson 29. júlí 1865 - 16. des. 1941. Bóndi á Másstöðum, síðar á Mýrarlóni í Kræklingahlíð, Eyj. Bóndi á Másstöðum í Vatnsdal 1885. Húsmaður á Þingeyrum, Þingeyrasókn, Hún. 1890. Hjú í Samkomugerði, Miklagarðssókn, Eyj. 1901. Bóndi á Mýrarlóni, Glæsibæjarhreppi, Eyj. 1920 þá skilinn að lögum. Bóndi á Gloppu, Bakkasókn, Eyj. 1930

Jón Ólafsson 24.6.1877 - 10.9.1957. Með foreldrum í Hjaltadal í Fnjóskadal og Fjósatungu í sömu sveit til 1889. Fluttist þá að Sörlastöðum og var þar fram til 1901. Bóndi í Fjósatungu í Fnjóskadal 1901-05, í Hjaltadal 1905-08 og á Snæbjarnarstöðum í Fnjóskadal 1908-24. Vinnumaður á Snæbjarnarstöðum, Hálssókn, S-Þing. 1930. Síðast bús. þar.

Jón Ólafsson 16.7.1907 - 5.9.1993. Húsmaður á Steinarstöðum [Steinnýjarstöðum], Hofssókn, A-Hún. 1930. Var á Skeggjastöðum, Skagahr., A-Hún. 1957. Síðast bús. í Skagahreppi.
hálfbróður átti og Jón.
Jón var fæddur fyrirburður og bar þess merki alla æfi sína. Hann var tekinn í fóstur á fyrsta ári af hjónunum, Stefáni Sveinssyni og konu hans, Unu Ólafsdóttur, er bjuggu á Steinnýjarstöðum, en við þann bæ var hann jafnan kenndur.
Útför hans var gerð frá Blönduósskirkju 11. september 1993.

Handritafræðingur í Kaupmannahöfn. Ókvæntur og barnlaus. „Stúderaði utanlands“, segir Espólín. „Valmenni, prýðilega að sér og vel metinn“, segir í Eylendu.
Jón kallaði sig á stundum Hypnonesius, sem er gríska og merkir Svefneyingur. Danir kölluðu hann hinn lærða Íslending.
Páll Eggert Ólason segir um Jón: „Hann var valmenni, prýðilega að sér og vel metinn“.

Hann dó í Kaupmannahöfn.

Jón Ólafur Benónýsson 12. feb. 1893 - 23. okt. 1986. Útgerðarmaður og bóndi í Skagastrandarkaupstað 1930. Bóndi á Fornastöðum Blönduósi 1940, síðar smiður á Fornastöðum. Síðast bús. í Reykjavík.

Jón Ólafur Stefánsson 17. maí 1875 - 21. feb. 1954. Bóndi í Vatnsholti, Staðastaðarsókn, Snæf. 1930. Bóndi í Vatnsholti í Staðarsveit, Snæf. Var í Verslum Magnúsar 1901.

Jón Ólason 7. des. 1910 - 12. ágúst 1994. Vinnumaður á Bakka, Garðssókn, N-Þing. 1930. Bóndi í Skógum í Öxarfirði.

Jón Óli Hallgrímsson 27. janúar 1891 - 15. júní 1967. Bóndi á Hnjúki, Þingeyrasókn, A-Hún. 1930. Bóndi á Hnjúki, Sveinsstaðahr., A-Hún. Var á Hjúki, Sveinsstaðahr., A-Hún. 1957.

Var í Ásgarði, Blönduóshr., A-Hún. 1957. Syðra-Skörðugili Skagafirði.

Jón Jóhannes Pálmason 6. jan. 1876 - 2.12.1929. Verslunarmaður Pálmalundi á Blönduósi 1919-1929 og á Sauðárkróki. Var á Æsustöðum sumarið 1910. ekkill Stefánsh. Skróki 1910,

Jón Pálmason 28. nóv. 1888 - 1. feb. 1973. Alþingismaður, ráðherra og bóndi á Ytri-Löngumýri í Svínavatnshr., í Mörk í Laxárdal og á Akri við Húnavatn, A-Hún. Bóndi á Akri, Þingeyrasókn, A-Hún. 1930. Var á Akri í Torfalækjahr., A-Hún. 1957.
Ungur hafði Jón skipað sér í raðir Sjálfstæðisflokksins eldra, er var andstæðingur Heimastjórnarflokksins. En þessi flokkaskipan í-iðlaðist við fullveldið 1918. Þá fór meginhluti Sjálfstæðismanna í Framsóknarflokkinn, er upphaflega hét flokkur óháðra bænda, er Jón gekk í. En síðar gekk hann úr honum á þeim árum er Sjálfstæðisflokkur stóð nokkuð höllum fæti og gekk þá í Sjálfstæðisflokkinn. Þá var Sjálfstæðisflokkurinn í stjórnarandstöðu og gengi andstæðinga hans það mikið að sagt var að einn af máttarstólpum þeirra á að hafa sagt, að Pétur Ottesen skyldi verða síðasti bóndi á þingi úr hópi Sjálfstæðismanna. En í hinni hörðu kosningabaráttu 1933 komst Jón Pálmason á þing í sínu fyrsta framboði, í einu af mesta bændakjördæmi landsins.

Jón Pálmason var málsnjall maður og styrkur vel í þeim sviptingum, er oft eru manna milli, á málaþingum. Þá var hann ritfær í bezta lagi og skrifaði oft um þjóðmál og var ritstjóri ísafoldar. Hann var og óragur við að taka ákvarðanir, er jafnvel gátu orkað tvímælis. Má þar til nefna, að hann var einn þeirra bænda í þingflokki sínum, er studdi Nýsköpunarstjórnina svonefndu og var þá mikið gjört til framfara í héraði hans.

Jón Pálmi Pálmason 2.5.1930. Var á Bjarnastöðum, Sveinsstaðahr., A-Hún. 1957. Bóndi Hnausum 1. Ókvæntur barnlaus.

Jón Pálmi Jónsson f. 28. janúar 1888 - 6. ágúst 1962 Var á Gunnfríðarstöðum, Svínavatnssókn, Hún. 1890 og 1901. Var í Hafnarstræti 41 á Akureyri, Eyj. 1910. Varð ljósmyndari á Sauðárkróki. Flutti til Noregs, síðan Danmerkur og loks til Kanada.

Jón Pálsson fæddur í Víðidalstungu 28. apríl 1864 - 18. september 1931. Bóndi og prófastur á Höskuldsstöðum, Hofssókn, A-Hún. 1930. Prestur á Höskuldstöðum frá 1891 til dauðadags. Prófastur í Húnavatnsprófastsdæmi frá 1923.

Skólastjóri Skagaströnd

Jón Albert Pálsson 9. júní 1945. Lækjavöllum Bárðardal. Bændaskólinn á Hvanneyri 1965

Jón Pétursson 3. apríl 1861 - 4. maí 1939. Söðlasmiður í Mýrarhúsaskóla, Reykjavíkursókn, Kjós. 1930. Bóndi og söðlasmiður á Stöpum á Vatnsnesi, Hún.

Jón Pétursson 13. júní 1887 - 26. okt. 1964. Bóndi í Geirshlíð í Flókadal, síðast í Reykjavík.

Jón Gunnar Pétursson 14.12.1944 - 6.2.1965 [16.2.1965]. Sjómaður Hólmavík. Drukknaði í við bryggjuna í Cuxhaven 16.2.1956

Fæddur í Felli í Sléttuhlíð Skagafirði. Bóndi á Þingeyrum. Verslunarstjóri á Sauðárkróki um tíma. Bóndi á Þingeyrum í Þingeyrasókn, A-Hún. 1930. Búfræðingur frá Ólafsdalsskóla. Var á Þingeyrum í Sveinsstaðahr., A-Hún. 1957.

Jón Sigfússon 14. júlí 1824 - 17. apríl 1898. Bóndi á Sörlastöðum í Hálshreppi, S-Þing. og Espihóli í Hrafnagilshreppi, Eyj. Var á Þóroddstöðum, Kvíabekkjarsókn, Eyj. 1835. Húsbóndi á Espihóli, Grundarsókn, Eyj. 1890.

Jón Sigfússon 15.1.1855 - 19.10.1906. Ráðsmaður á Sauðanesi á Langanesi kring um 1896 og í Stafholtsey, Andakílshr., Borg. Var á Tjörn, Tjarnarsókn, Hún. 1860. Ókvæntur og barnlaus.

Jón Sigurðsson 30. apríl 1855 - 2. júní 1946. Var á Hofi, Hofssókn, A-Hún. 1930. Lengst af bóndi á Balaskarði í Laxárdal

Jón Sigurðsson f. 4.12.1861 - 15.3.1912. Bóndi á Brún í Bólstaðarhlíðarhr. A-Hún. Bóndi þar 1901.

Sigurður var fæddur á Litluströnd við Mývatn 28. (kirkjubók: 27.) janúar 1852, dáinn 16. janúar 1926. Bóndi og rithöfundur í Ystafelli í Ljósavatnshreppi, S-Þing. lengst af starfsævi sinnar. Fyrstu búskaparár Jóns voru enginn leikur, hvorki honum né öðrum bændum í verðfall eftirstírðsáranna, og því bjó hann við krappan hag með stóra fjölskyldu framan af og gat ekki ráðizt í þær umbætur á jörð sinni, sem hugur stóð til. Þátttaka hans í félagsmálum óx mjög, og hann hlaut að sinna kalli samtíðarmanna sinna um mikil framlög til þeirra. Á því ára tímabili, 1923-33 var hann flesta vetur meira eða minna í fyrirlestraferðum á vegum Sambands ísl. samvinnufélaga, og fór þá um allar sýslur landsims nema Austur-Skaftafellssýslu. Þá voru hvorki flugvélar né bílar til þess að stytta leiðir, og fór Jón oftast gangandi.

Má nærri geta, að stundum hefur verið kappsamlega gengið og ekki ætíð af hlífisemi við sjálfan sig. Jón var hinn snjallasti fyrirlesari, og samvinmumál honum hugleiknari en flestar hugsjónir aðrar, og ósjaldan var slegið á aðra strengi úr sögu lands og þjóðar. Fyrirlestrar hans voru vel sóttir, og umræður oft fjörugar á eftir, því að hann kunni lag á því að örva þær. Er sagt, að hann hafi oft hýrnað á brá, er einhver varð til andmæla, og hann fékk tækifæri til þess að verja garðinn. Var sú vörn oftast af einstakri vígfimi en þó fullri drenglund flutt .

En Jón í Yztafelli var ekki aðeins að kenna í þessum ferðum, heldur einnig að læra, og árangur þess náms bar ríkulega ávexti. Hann skrifaði á þessum árum bók, sem gefin var út undir nafninu Land og Lýður 1933 um það leyti sem Jón hætti fyrirlestrarferðunum landið. Í þessari bók lýsir Jón sveitum og héruðum, fólki og félagsmálum. Lýsingin stuttorð og gagnorð, frábærlega skýr og snjallrituð.
Hann tók nú til óspilltra málanna við rýmkaðan hag, byggði vandað íbúðarhús, var stórtækur í ræktun og öðrum umbótum, svo að þar óx bú og byggð hröðum skrefum. Jörðinni hafði verið skipt, og varð brátt fjölmennt og margbýlt á staðnum, svo að Yztafell er nú raunar mörg býli, -eða sveitaþorp, því að ný kynslóð, börn þeirra Marteins og Jóns, sem uxu upp og reyndust dugmikið fólk tóku einnig til óspilltra mála. Jóni auðnaðist að sjá feðrajörð sína verða ættaróðal í þeim skilningi, að hún óx og margfaldaðist að gæðum, og veitti niðjunum svigrúm og skjól. Var þarna orðinn mikill ættargarður í túni og mörg heimili, þar sem áður var eitt. Jóni auðnaðist einnig að vinna stórvirki í hugsjónamáli, sem hann bar mjög fyrir brjósti, skógræktinni, en þar eiga frændur hans og synir einnig hönd í verki. Þar sem Skjálfandafljót fellur fram af hrauninu og myndar Þingey er dalbotn breiður milli hlíða Kinnarfells og Frjótsheiðar, en norðan Þingeyjar nálgast fellsendarnir nokkuð, og mynda þessir sveigðuarmar nokkurt skjól fyrir norðanáttinni. Verður þarna hliðarskjól ekki með ósvipuðum hætti og hjá fellunum við Lagarfljót, þar sem Hallormsstaðarskógur er. Í hlíðarhvilftunum beggja vegna fijótsins á móts við Þingey höfðu vöxtulegir skógar haldið velli, og þó var skógurinn að vestan, Yztafellsskógur, sýnu vöxtuIegri. Þeir Yztafellsbræður gengu ekki á skóginn, þótt mannfjölgun kallaði á meiri aðdrætti nauðsynja, heldur slógu varnargarð um hann í öndverðu og hófu síðan að auka við hann og rækta nýjan skóg í samvimmu við skógrækt ríkisins að nokkru, en þó er framtak Yztafellsmanna í skógræktimmi stórbrotnara en flestra annarra. Yztafellsskógur hefur tekið miklum stakkaskiptum og gefur nú litið eftir Vaglaskógi, þar sem, hann er vöxtulegastur. Jón í Yztafelli hefur því séð marga æskudrauma sírna rætast og því verið gæfumaður. Hann hefur starfað með stórbrotnum hætti að ræktun lands og lýðs og unnið umtalsverða sigra. Við ævilok var þessi ættleifð í höndum mikilhæfra og rótfastra niðja. Honum hafði enzt aldur og ráðrúm til þess að sinna félagsmálum og ritstörfum og skila framtíðinni ágætum verkum.

Jón Sigurður Guðmundsson, forstjóri og ræðismaður Íslands í Louisville í Kentucky, fæddist á Þingeyrum í Austur Húnavatnssýslu 27. júní 1921. Hann lést 12. júní síðastliðinn. Jón lauk prófi frá Verslunarskóla Íslands árið 1938. Á unglingsárum tók hann mikinn þátt í skátahreyfingunni í Reykjavík.
Hann vann hjá Jóni Loftssyni h.f. í Reykjavík og stýrði innkaupaskrifstofu fyrirtækisins í New York 1942 til 1946.
Jón fluttist til Bandaríkjanna með fjölskyldu sína árið 1950, og settust þau að í Louisville í Kentucky. Hann var einn af stofnendum og stjórnarformaður Íslenska-Ameríska verslunarráðsins í New York, og einnig í stjórn American-Scandinavian Foundation. Hann stofnaði Þjóðræknisfélag Íslendinga í Bandaríkjunum.
Jón starfaði í harðviðariðnaðinum í mörg ár en árið 1964 stofnaði hann sitt eigið harðviðarfyrirtæki, Norðland Corporation. Einnig starfaði hann sem stjórnarformaður eða stjórnarmeðlimur í mörgum aðalsamtökum harðviðariðnaðarins í Bandaríkjunum og Kanada.
Jón var í 20 ár meðlimur skipulagsnefndar sýslunnar sem hann bjó í.
Jón var sæmdur Fálkaorðunni árið 1996.
Útför Jóns var gerð í Louisville í Kentucky 16. júní.

Jón Sigurður Jóhannsson 11. júní 1850 - 21. maí 1929. Bóndi á Brekku í Þingi. Bóndi á Brekku 1901.

Jón Sigurður Sigfússon Bergmann 30. ágúst 1874 - 7. sept. 1927. Var á Krókstöðum, Staðarbakkasókn, Hún. 1890. Sjómaður, lögreglumaður og skáld í Hafnarfirði. Sjómaður í Miðhúsi, Útskálasókn, Gull. 1901. Fráskilinn Krókstöðum 1920

Var í Stóradal, Svínavatnshr., A-Hún. 1957

Jón var fæddur 22. júní 1898 í Hvammi á Laxárdal. Svo falla sterkir stofnar hljótt, sem stráin foldar til. Grös, blóm og bjarkir vaxa úr moldu, laufgast, blómstra, fölna og falla í skaut jarðar. Þetta er táknræn mynd af lífi og tilveru mannanna, kynslóð eftir kynslóð á þessari jörð.
Jón S. Baldurs fyrrv. framkvæmdastjóri á Blönduósi andaðist á Borgarspítalanum 1. ágúst s. 1. eftir stutta legu þar. Þá var sigð dauðans beitt snöggt og felldur einn af sterkustu stofnum þessa héraðs.
Hann var af merkum bændaættum og munu foreldrar hans hafa ætlað honum starf sveitabóndans að ævistarfi

Jón Skúlason 14. ágúst 1836 - 4. september 1907 Tökubarn á Söndum, Melstaðarsókn, Hún. 1845. Fóstursonur á Söndum, Melstaðasókn, Hún. 1860. Húsmaður á Tannastaðarbakka, Staðarsókn, Hún. 1870. Bóndi og söðlari á Söndum.

Jón Skúlason 15. nóv. 1864 - 5. ágúst 1937. Fór til Vesturheims 1890 frá Stöpum, Kirkjuhvammshreppi, Hún. Bóndi í Fögruhlíð í Geysisbyggð, Manitoba, Kanada.

Jón Snorri Árnason 20. feb. 1871 - 11. feb. 1938. Gestkomandi í Reykjavík 1910. Trésmiður á Ísafirði. Reykjavík

Var á Undirfelli, Undirfellssókn, Hún. 1860. Prestur á Tjörn á Vatnsnesi 1872-1902. Barnamóðir hans; Ólöf Eggertsdóttir 24. júní 1849 - 16. janúar 1925 Vinnukona í Reykjavík 1910. Var á Súluvöllum, Vesturhópshólasókn, Hún. 1850.

Jón Aðalsteinn Stefánsson 22. feb. 1880 - 15. ágúst 1971. Bóndi í Möðrudal á Fjöllum, Hofteigssókn, N-Múl. 1930. Bóndi í Möðrudal frá 1919 til dauðadags. Einnig bóndi á Arnórsstöðum á Jökuldal og í Víðidal á Fjöllum, N-Múl. „Þjóðfrægur óðalsbóndi og listamaður.“ segir í Eftirmælaskrá Jóns Skagan.

Jón Stefánsson 7. ágúst 1888 - 24. nóv. 1973. Bóndi á Ási, Undirfellssókn, A-Hún. 1930. Heimili: Kagðarhóll, Torfalækjarhreppi. Var á Kagaðarhól í Torfalækjahreppi, A-Hún. 1957. Bóndi og smiður á Kagaðarhóli. Einkabarn.

Jón Stefánsson Melstað 29. okt. 1881 - 17. apríl 1968. Bóndi á Hallgilsstöðum, Möðruvallaklausturssókn, Eyj. 1930. Nam búfræði í Noregi og hjálpaði sveitungum sínum með jarðrækt að námi loknu. Bóndi á Hallgilsstöðum í Hörgárdal.

Jón Stefnir Hilmarsson hárgreiðslumeistari fæddist á Blönduósi 15. maí 1949. Hann lést á heimili dóttur sinnar 2. mars síðastliðinn. Útför Jóns Stefnis verður gerð frá Fossvogskirkju í dag 11. mars 2004 og hefst athöfnin klukkan 15.

Jón Steingrímsson 18.6.1862 - 20.5.1891. Aðstoðarprestur í Reykjavík 1887. Prestur í Gaulverjabæ í Flóa, Árn. frá 1887 til dauðadags.

Jón Sveinsson 20. nóv. 1815 - 8. ágúst 1890 Var í Syðri-Vík, Reynissókn, V-Skaft. 1816. Prestur í Miðgörðum í Grímsey 1841-1843, á Hvanneyri í Siglufirði, Eyj. 1844-1866 og á Mælifelli í Lýtingsstaðahreppi, Skag. 1866-1887. „Hann þótti fyrir margra hluta sakir hinn merkasti klerkur, vel gefinn, söngmaður ágætur og vel skáldmæltur“ segir í Hvanneyrarhr.

Jón Sveinsson fæddur að Árnastöðum í Loðmundafirði 25. nóvember 1889, dáinn í Reykjavík 18. júlí 1957

Jón Aðalsteinn Sveinsson 1. maí 1830 - 1. feb. 1894. Var á Klömbrum, Grenjaðarstaðarsókn, Þing. 1835. Var á Staðarbakka, Staðarbakkasókn, Hún. 1845. Kennari í Danmörku og við Lærða skólann í Reykjavík 1878 og 1879 en fluttist aftur til Danmerkur. Lést ókvæntur og barnlaus.

Jón Þórarinsson fæddist á Hjaltabakka í Austur-Húnavatnssýslu 6. ágúst 1911. Hann lést á Vífilsstöðum 3. mars síðastliðinn. Eftir að Jón lauk barnaskólaprófi hóf hann nám við Bændaskólann á Hvanneyri og útskrifaðist þaðan sem búfræðingur árið 1931. Þá hófst starfsferill hans á jörðinni Hjaltabakka, fyrst með foreldrum sínum en hann tók síðan við búinu á Hjaltabakka sem hann byggði upp er árin liðu, m.a. 35 hektara nýrækt, 1000 hesta hlöðu, 240 kinda fjárhús o.fl. Auk þess var hann með veðurlýsingar fyrir Veðurstofu Íslands í 13 ár. Árið 1981 hætti Jón sveitastörfum og fluttist til Reykjavíkur og starfaði við bókband fram á síðasta ár. Jón sinnti ýmsum félagsstörfum í sínu sveitarfélagi, var m.a. gjaldkeri slysavarnadeildarinnar Ása í Torfalækjarhreppi 1954-72, gjaldkeri sjúkrasamlagsins 1945-70, í skattanefnd 1955-61 og í hreppsnefnd 1951-62.
Útför Jóns fer fram frá Blönduóskirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 14.

Jón Þórarinsson fæddist í Gilsárteigi í Eiðaþinghá, S-Múlasýslu 13. september 1917. Hann lést á Droplaugarstöðum 12. febrúar 2012. Jón varð stúdent frá Menntaskólanum á Akureyri 1937 og stundaði nám við Tónlistarskólann í Reykjavík og var í einkatímum hjá dr. Victor Urbancic. Hann lauk Mus.B-prófi í tónfræði 1946 og Mus.M-prófi í tónsmíði 1947 við Yale-háskólann í Bandaríkjunum þar sem hann nam undir handleiðslu Paul Hindemith. Sumarið 1945 stundaði hann nám við Juilliard-tónlistarháskólann í New York og fór til námsdvalar í Austurríki og Þýskalandi 1954-1955. Jón var yfirkennari í tónfræði og tónsmíði við Tónlistarskólann í Reykjavík 1947-1968, stundakennari við sama skóla frá 1979 og kennari við Söngskólann í Reykjavík 1983-1987. Hann starfaði við Ríkisútvarpið að mestu óslitið 1938-1956, var dagskrárstjóri lista- og skemmtideildar Ríkissjónvarpsins 1968-1979 og sat í Útvarpsráði 1983-1987. Hann var einn af stofnendum Sinfóníuhljómsveitar Íslands, fyrsti stjórnarformaður 1950-1953 og framkvæmdastjóri hennar 1956-1961. Þá sat hann aftur í stjórn hljómsveitarinnar frá 1988-2002. Jón var söngstjóri Fóstbræðra 1950-1954, Gamalla Fóstbræðra frá stofnun 1959-1997 og Stúdentakórsins 1964-1967. Hann var forseti Bandalags íslenskra listamanna 1951-1952 og 1963-1966, var formaður úthlutunarnefndar Kvikmyndasjóðs 1985-1986 og framkvæmdastjóri Listahátíðar 1988. Jón sat í undirbúningsnefnd Samtaka um byggingu tónlistarhúss (1987) og í stjórn samtakanna um skeið. Auk þess að gegna ýmsum öðrum stjórnar- og trúnaðarstörfum hjá samtökum listamanna. Jón var meðlimur í Rótarýklúbbi Reykjavíkur frá 1975 til dauðadags. Eftir Jón liggur fjöldi tónverka. Meðal tónsmíða hans eru sónata fyrir klarínett og píanó, orgelmúsík, lagaflokkurinn Of Love and Death fyrir baritón og hljómsveit, Völuspá fyrir einsöngvara og kór og hljómsveit (1974), Minni Ingólfs tilbrigði við lag Jónasar Helgasonar (1986) og Te Deum lofsöngur, sem var síðasta stóra tónverk Jóns, frumflutt í janúar 2001. Meðal þekktra sönglaga Jóns eru Fuglinn í fjörunni, Íslenskt vögguljóð á Hörpu og Sex gamlir húsgangar. Jón samdi auk þess tónlist við mörg leikrit og kvikmyndir og gerði fjölda útsetninga á verkum annarra höfunda, meðal annars hljómsveitarútsetningu þjóðsöngsins. Megnið af frumsaminni tónlist Jóns kom út á geisladiskasafninu Fuglinn í fjörunni 1998. Meðal ritverka Jóns eru Stafróf tónfræðinnar (1962) Páll Ísólfsson (1963) Sveinbjörn Sveinbjörnsson ævisaga (1969) og óútgefin Tónlistarsaga Íslands frá landnámsöld til miðbiks tuttugustu aldar sem varðveitt er í Þjóðskjalasafni. Hann skrifaði tónlistargagnrýni og um tónlist og tónlistarmenn í Alþýðublaðið (1948-1950), Morgunblaðið (1962-1968) og Vísi á árum áður. Eftir Jón liggur auk þess mikill fjöldi greina um tónlist og tónlistarmálefni frá ýmsum tímum. Jón var riddari íslensku fálkaorðunnar frá 1978 og stórriddari hennar frá 1999.
Útför Jóns Þórarinssonar verður gerð frá Dómkirkjunni í dag, 23. febrúar 2012, kl. 13.

Prestur í Auðkúlu, Auðkúlusókn, Hún. 1860. Prestur á Auðkúlu frá 1856 til dauðadags. Prófastur á Auðkúlu í Húnavatnsprófastsdæmi 1862-1872 og frá 1880 til dauðadags.

fæddur 5. júní 1841 - 9. ágúst 1893. Var á Stóru-Borg, Breiðabólsstaðarsókn, Hún. 1845. Bóndi í Auðunnarstaðakoti, Víðidalstungusókn, Hún. 1870. Bóndi á Auðólfsstöðum í Langadal, A-Hún.

Var í Reykjavík 1910. Síðast bús. í Reykjavík. Einnig nefndur Þórðarson. Forstjóri í Sjóklæðagerðar Íslands.

Jón Þórisson fæddist í Álftagerði í Mývatnssveit 22. september 1920. Jón ólst upp í Mývatnssveit til tíu ára aldurs en hann fluttist með foreldrum sínum í Reykholt í Borgarfirði þar sem hann hefur búið síðan. Bóndi í Reykholti í Borg. Var í Álftagerði III, Skútustaðasókn, S-Þing. 1930. Síðast bús. í Reykholtsdalshr.
Hann lést á Sjúkrahúsinu á Akranesi 5. desember 2001.
Útför Jóns fór fram frá Reykholtskirkju 5.12.2001 og hófst athöfnin klukkan 11.