Guðrún Helgadóttir fæddist á Neðra-Núpi í Miðfirði 27. október árið 1911. Hún lést á Dvalar- og hjúkrunarheimilinu Grund í Reykjavík 6. janúar síðastliðinn. Foreldrar hennar voru hjónin Helgi Jónsson frá Huppahlíð, f. 14.7. 1884, d. 2.9. 1965, og Ólöf Jónsdóttir frá Hömrum í Þverárhlíð, f. 15.2. 1880, d. 11.10. 1969.
Guðrún var þriðja í röð átta systkina. Hin voru Jóhannes Ólafur, f. 30.5. 1909, d. 21.3. 1999, kvæntur Jónu Sveinbjarnardóttur, f. 14.9. 1912; Jón, f. 11.9. 1910, d. 20.9. 2000, kvæntur Pertónellu Pétursdóttur f. 9.8. 1911, d. 22.6. 1987; Marinó, f. 4.6. 1913, d. 29.3. 1991, kvæntur Ástu Maríu Jónasdóttur, f. 18.1. 1909, d. 18.6.1967; Jóhann, f. 14.9. 1914, d. 24.11. 2001, kvæntur Jóhönnu D. Jónsdóttur f. 28.12. 1923; Ólöf, f. 30.1. 1918, gift Benedikt Sveinbjörnssyni f. 4.3. 1915, d. 29.12. 1989; Björn, f. 4.7. 1921, kvæntur Jóhönnu Hjaltadóttur, f. 17.8. 1919; og Aðalsteinn, f. 15.10. 1925, var kvæntur Signýju Þ. Óskarsdóttur f. 19.5. 1930.
Guðrún fluttist með fjölskyldu sinni að Hnausakoti árið 1921 þegar foreldrar hennar festu kaup á jörðinni. Hún stundaði nám við Kvennaskólann á Blönduósi veturinn 1934-35. Eftir að hún fluttist til Reykjavíkur um þrítugt starfaði hún lengst af við gólfteppagerð en síðustu starfsárin vann hún við ræstingar á Borgarspítalanum.
Útför Guðrúnar fór fram frá Háteigskirkju 19. janúar, í kyrrþey að ósk hinnar látnu.