Jónunna Þuríður Jónasdóttir 22. maí 1888 - 31. jan. 1973. Með foreldrum á Lundarbrekku. Nam við Kvennaskólann á Blönduósi og var í Reykjavík um tíma. Húsfreyja á Lundarbrekku, Lundarbrekkusókn, S-Þing. 1930. Síðast bús. í Bárðdælahreppi. Nefnd Jóninna í Árb.Þing.74.164

Jónsína Ólafsdóttir 16.1.1955. Var á Sveinsstöðum, Sveinsstaðahr., A-Hún. 1957.

Jónsína Jónsdóttir 19. feb. 1883 - 7. okt. 1976. Húsfreyja á Sveinsstöðum, Þingeyrasókn, A-Hún. 1930. Var í Hrísakoti, Vesturhópshólasókn, Hún. 1901. Húsfreyja á Sveinsstöðum, Sveinsstaðahr., A-Hún. hún fæddist að Hrisakoti 19. febr. 1883. lézt að Héraðshælinu á Blönduósi 7. okt. 1976.

Hús Stefáns Stefánssonar skósmiðs 1920 - Jónshús 1930 Blönduósi, rifið. Stóð nokkurnvegin þar sem Hreppshúsið er nú.

Jónmundur Eiríksson 9. janúar 1914 - 13. nóvember 1993 Bóndi á Ljótshólum. Var á Ljótshólum, Auðkúlusókn, A-Hún. 1930. Var í Auðkúlu, Svínavatnshr., A-Hún. 1957. Síðast bús. í Reykjavík.

Jóninna Margrét Sveinsdóttir 5.1.1900 - 4.10.1976. Bústýra á Bjarnastöðum, Silfrastaðasókn, Skag. 1930. Ólst upp hjá móðurforeldrum sínum. Ljósmóðir. Síðast bús. á Siglufirði.

Var á Stórabúrfelli, Svínavatnshreppi, A-Hún. 1920. Var á Blönduósi 1930. Var í Einarsnesi, Blönduóshr., A-Hún. 1957. Lést á dvalarheimilinu Sæborg, Skagaströnd,

Jónína Sigurlaug Þorleifsdóttir 8. júní 1886 - 17. apríl 1925. Var á Stóra-Búrfelli, Svínavatnssókn, Hún. 1890. Húsfreyja á Geithóli, Staðarhreppi, V-Hún. 1920.

Jónína Sigurveig Guðmundsdóttir fæddist á Víkingavatni í Kelduhverfi 18. nóvember 1916. Jónína var ógift og barnlaus.
Hún lést á Landspítala í Fossvogi 8. júní 2006. Útför Jónínu var gerð í kyrrþey 15. júní 2006.

Jónína Steinvör Sigurðardóttir 7. jan. 1888 - 19. júlí 1950. Húsfreyja á Lækjamóti í Víðidal, V-Hún. Kvsk á Blönduósi 1933-1936.

Jónína R. Guðjónsdóttir ¬ Minning Fædd 19. ágúst 1910 Dáin 20. júní 1990 Fólk kemur og fer, fólk lifir og deyr, siglir í nætursortann og sést ekki meir. Ýmis verk þess og orð eru nærtæk um stund, síðan hverfa þau sjónum á sömu lund.
(G.Kr.)
Eins og flest íslensk ungmenni þess tíma varð Jónína að láta sér nægja stutta farskólafræðslu. Nærri má geta að hún, sem elsta barn, varð að hjálpa mikið til heimafyrir í uppvexti. Upp úr tvítugu lá hins vegar leið hennar burt til að vinna fyrir sér í vinnu- og kaupmennsku og í tvö sumur var hún ráðskona vegagerðamanna.
Fyrstu árin leigði Jónína íbúð í Arnarholti 3 og festi síðan kaup á íbúð á Brekkubraut 21. Ragnheiður dóttir hennar flutti fljótlega tilhennar og þær höfðu alltaf mjög náið samband. Síðustu sex æviárin var Jónína á heimili dóttur sinnarog fjölskyldu hennar í Furugrund 39 á Akranesi. Þá var heilsunni farið að hraka.

Jónína Pálsdóttir 13.5.1888 - 15.11.1955. Húsfreyja á Mýrum, Melstaðarsókn, V-Hún. 1930. Var á Mýrum, Ytri-Torfustaðahr., V-Hún. 1957. Var í Reykjavík 1910. Þverá í Núpsdal.

Jónína fæddist að Urðarbaki í Vestur-Húnavatnssýslu 20. ágúst 1892, hún andaðist 15. maí á Sjúkrahúsinu á Hvammstanga. Andlát hennar kom ekki ættingjum eða vinum á óvart. Níutíu og sex ára gömul kona með dvínandi lífsþrek sofnaði síðasta blund. Hún bjó þá á Hvammstanga með seinni manni sínum, Guðmundi Gunnarssyni kaupmanni.

Jónína Kristín Sigurðardóttir 28.1.1946 Syðri-Húsabakka, Skagafirði. Kvsk á Blönduósi 1964-1965.

Ingibjörg Jónína Jónsdóttir Einarsson Kárdal (Jónína Einarsson) 14. maí 1905 - 16. ágúst 1984. Fluttist vestur um haf 1923. Fædd í Káradalstungu. Guðrúnarhúsi Blönduósi.

Jónína Jónsdóttir Berndsen 23. desember 1854. Var í Hamri, Kirkjubólssókn, Ís. 1860. Kaupmannsfrú í Hólanesi, Spákonufellssókn, Hún. 1901. Húsfreyja í Skagastrandarkaupstað 1930.

Jónína Ingibjörg Jónsdóttir 23. júlí 1896 - 6. okt. 1954. Tilraun Blönduósi 1920. Húsfreyja. Bús. síðast í Hafnarfirði.

Jónína Ögn Jóhannesdóttir 29.4.1950. Harastöðum og Galtarnesi, Syðri-Þverá, Vesturhópi. Kvsk á Blönduósi 1966-1967.

Var í Þrúðvangi, Hvammstangahr., V-Hún. 1957.

Jónína Ingibjörg Hannesdóttir 18.6.1876 - 30.10.1956. Húsfreyja á Auðólfsstöðum. Húsfreyja á Auðólfsstöðum, Holtastaðasókn, A-Hún. 1930. Fædd að Fjósum. Þar 1880.

Húsfreyja á Illugastöðum á Vatnsnesi. Húsfreyja á Illugastöðum, Kirkjuhvammssókn, V-Hún. 1930.
Ögn Jónína Gunnlaugsdóttir var fædd að Geitafelli á Vatnsnesi 31. ágúst 1894 og var því rúmlega níutíu og þriggja ára þegar hún lést. Húsfreyja á Illugastöðum á Vatnsnesi. Húsfreyja á Illugastöðum, Kirkjuhvammssókn, V-Hún. 1930.
Jónína ólst upp á Geitafelli hjá foreldrum sínum og átti heima á Vatnsnesi nær allan sína ævi. Þaðan fór hún varla ótilneydd þótt margar hafi ferðir hennar orðið til Reykjavíkur þegar hún þurfti að leita sér lækninga þar.
Á Illugastöðum var símstöð sveitarinnar og kjörstaður. Þar var slysavarnardeildin Vorboðinn stofnuð og þangað sótti unga fólkið dansleiki, sem haldnir voru í kjallaranum. Veggirnir voru þá tjaldaðir að fornum sið. Í gestabækur Illuga staðahjóna skrifuðu mörg þúsundmanns, en ef til vill komu þó ennþá fleiri áður en gestabækur voru teknar í notkun. Alltaf sá húsmóðirin til þess að öllum gestum var tekið opnum örmum og veittur beini.

Jónína Guðrún Jakobsdóttir Börgesen 6. júní 1920 - 3. febrúar 1970 Var á Neðri-Mýrum, Holtastaðasókn, A-Hún. 1930. Heimili: Litla-Enni. Flutti til Danmerkur.

Jónína Björnsdóttir fæddist í Stóra-Dal í A-Húnavatnssýslu 16. júlí 1922. Hún lést á Heilbrigðisstofnuninni á Blönduósi 18. maí síðastliðinn. Nína ólst upp á Blönduósi frá sex ára aldri og gekk þar í Kvennaskólann. Að námi loknu fór hún átján ára gömul til Reykjavíkur. Þegar Nína og Karl giftu sig árið 1944 settust þau að á Akranesi og bjó hún þar til ársins 1979 þegar hún fluttist til Reykjavíkur. Síðastliðin tvö ár dvaldist hún á Heilbrigðisstofnuninni á Blönduósi.
Útför Nínu fór fram í kyrrþey frá Lágafellskirkju 26. maí 2003 og var hún jarðsett í Mosfellskirkjugarði.

Jónína Guðrún Benediktsdóttir 19. október 1895 - 13. maí 1981. Var á Steinnesi, Þingeyrasókn, A-Hún. 1930. Var á Steinsnesi, Sveinsstaðahr., A-Hún. 1957. Síðast bús. í Reykjavík.

Jónína Árnadóttir 4. ágúst 1893 - 18. nóvember 1980 Húsfreyja í Neðranesi á Skaga 1915-23 á Kleif á Skaga, Skag. 1923-35 síðar á Sauðárkróki. Húsfreyja á Kleif, Hvammssókn, Skag. 1930. Síðast bús. á Sauðárkróki.

Jónbjörn Gíslason 22. júlí 1879 - 29. október 1969. Strjúgsseli 1880. Húsmaður í Köldukinn á Ásum. Verslunarmaður í Reykjavík. Fór til Kanada 1925 og stundaði múraraiðn þar en kom aftur til Íslands 1956. Síðast bús. á Akureyri.

Jónatan Ólafsson (John Davidson) 30. apríl 1882. Fór til Vesturheims 1888 frá Ási, Áshreppi, Hún. Var í Alberta, Kanada 1906. átti lengi heima í Edmonton, Alberta.

Jónatan Jósafatsson Líndal 26. júní 1879 - 6. nóvember 1971. Var á Holtastöðum, Engihlíðarhr., A-Hún. 1957. Bóndi á Holtastöðum. Síðast bús. í Engihlíðarhreppi.

Jónatan Jósafatsson fæddur 5. júlí 1820 - 20. maí 1879. Bóndi í Þernumýri, Breiðabólsstaðarsókn, Hún. 1845. Bóndi og hreppstjóri í Miðhópi.

JÓNATAN HALLVARÐSSON
HÆSTARÉTTARDÓMARI
Grein þessi eftir Bjarna Benediktsson forsætisráðherra birtist í Morgunblaðinu 24. janúar 1970 og er birt hér með leyfi barna hans.
Jónatan Hallvaiðsson varð sjálfur, að mestu einn og óstuddur, að sjá sér farborða á námsbraut sinni. Hann hafði því á þeim árum lagt gjörfa hönd á fleira en flestir skólabræðra hans, sem bjuggu við auðveldari kjör i æsku. Jónatan lauk gagnfræðaprófi utanskóla við Menntaskólann í Reykjavík árið 1923, þá rúmlega tvítugur, sat einungis einn vetur í skólanum, í fjórða bekk, og lauk stúdentsprófi utanskóla á árinu 1925 með góðri 1. einkunn. Hann hafði þá lesið fimmta og sjötta bekk á einum vetri og jafnframt unnið fyrir sér. í lagadeild Háskólans settist hann haustið 1925 og tók embættispróf vorið 1930 með góðri 1. einkunn, eftir 5 ára veru í deildinni, og var það ekki lengri, heldur skemmri timi en ýmsir þeirra, sem
engu höfðu öðru að sinna en náminu, þurftu til að Ijúka þvi. A þessum árum var Jónatan m. a. heimiliskennari hjá barnmörgum fjölskyldum. Þar af spratt ævilöng vinátta hans og Ellingsens-fólksins.
Jónatan gerðist fulltrúi lögreglustjórans i Reykjavik strax sumarið 1930. Eftir það varð braut hans bein til vandasömustu og æðstu lögfræðiembætta i landinu. Fyrst var hann fulltrúi lögreglustjóra í sex ár, síðan settur lögreglustjóri i fjögur ár, þá fyrsti sakadómari i Reykjavík fimm ár, lengst af skipaður, og loks skipaður hæstaréttardómari í tæp tultugu og fimm ár. Öllum þessum embættum gegndi Jónatan við miklar vinsældir og virðingu, jafnt starfsbræðra, undirmanna og almennings. Nauðleitarmenn, sem kynnzt höfðu Jónatan á lögreglustjórnarárum lians, leituðu iðulega til hans á seinni árum, þvi að þeir fundu, að hann vildi leysa vandræði þeirra eftir því, sem föng stóðu til, enda hélt hann
tryggð við þá. Jónatan var maður mildur og friðsamur í eðli en úrskurðargóður og ötull þegar á reyndi. Hann naut sín þess vegna vel í öllum þessum störfum, enda léttu meðfædd sanngirni, ágæt dómgreind og góð lagaþekking honum dómarastörfin. Embætti hæstaréttardómara er að vísu fjölbreytt vegna margháttaðra úrskurðarefna, en hefur í för með sér
nokkra einangrunarhættu, einkum ef því er gegnt mjög lengi. Enda var það yfirdómarinn Bjarni Thorarensen, sem orti:
Ekki er hollt að hafa ból,
hefðar uppá jökultindi.
Skaphöfn Jónatans gerði honum flestum auðveldara að standast þá þraut. Hann skildi hver vandi er af þessu búinn bæði dómaranum sjálfum og samskiptum hans við aðra, ef ekki er höfð full gát á. Auk aðalstarfa sinna voru Jónatan falin margvisleg trúnaðarstörf, svo sem formennska ríkisskattanefndar, sáttasemjarastörf i vinnudeilum fyrr og síðar, fulltrúastörf á þingi Sameinuðu þjóðanna og ýmist einum eða með öðrum samning fjölda lagafrumvarpa. Öll þessi störf leysti Jónatan af hendi með þeirri prýði, sem einkenndi hann og verk hans. & þar skemmst að minnast þess, að í fyrra var hann skipaður i sáttanefnd til lausnar hinum miklu vinnudeilum, sem þá voru yfirvofandi. Loks undirbjó hann hina nýju löggjöf og reglugerð um Stjórnarráð íslands.
Á aðfangadag 1930 kvæntist Jónatan Rósu (Sigurrós) Gísladóttur og hafa þau sdðan búið saman í fágætlega hamingjusömu hjónabandi. Efnahagur Jónatans var stundum heldur þröngur, eins og verða hlýtur um þann, sem er í útdráttarsamri stöðu með takmörkuðum tekjum. En þau hjón gættu alltaf fyllstu ráðdeildar og hefur heimili þeirra ætið verið með afbrigðum vistlegt og ánægjulegt þangað að koma. Hygg ég og leit að manni, sem umhyggjusamari sé um heimili sitt, konu og börn, en Jónatan var. Börn þeirra hjóna eru þrjú: Halldór lögfræðingur, skrifstofustjóri Landsvirkjunar, sem er kvæntur Guðrúnu Dagbjartsdóttur, Bergljót, kona Jóns Sigurðssonar ráðuneytisstjóra, og Sigríður, kona Þórðar Þ. Þorbjörnssonar verkfræðings. Öllum kippir þeim systkinum í kyn til sinna góðu foreldra og geta sér hvarvetna hið bezta orð.
Við Jónatan höfum nú þekkzt hátt á fimmta áratug og lengst af mjög náið. Á lagadeildar-árum okkar urðum við þegar samrýmdir, vorum þá m. a.
báðir áhugasamir um stjórnmál og tókum þátt í starfi Frjáislynda flokksins, og lukum lagaprófi með dags millibili vorið 1930. Síðan hafa leiðir okkar legið saman með margvíslegum hætti. Því fer þó fjarri, að við höfum ætíð verið sammála. Um stjórnmál töluðum við t. d. alls ekki saman í mörg ár og innti ég hann á fullorðinsárum aldrei eftir skoðunum hans á
þeim. En í ótal öðrum efnum, ekki sízt varðandi filókna lagasetningu, hefur Jónatan verið mér ómetanlegur ráðgjafi. Svo vildi til, að hinn 18. desember s.l. kom Jónatan til mín til að afhenda mér síðustu útgáfu af frumvarpi að reglugerð um Stjórnarráð Islands. Hann sagðist þá vera að koma úr Hæstarétti og hefði þar og þá skilað af sér
dómarastörfunum til félaga sinna. Kom tal okkar þar, að við sammæltum okkur ásamt konum okkar um kvöldið og áttum saman mjög ánægjulega stund. Félaga sína og starfsfólk í Hæstarétti kvaddi Jónatan svo heima hjá sér daginn eftir, en veiktist þá um nóttina eftir. Siðan hefur hann legið fársjúkur þangað til hann andaðist að morgni hins 19. janúar.
Ég vissi raunar, að Jónatan hafði lengi verið heilsuveill, en ekkert slikt var á honum að sjá á síðustu samfundum okkar. Við rifjuðum þá upp ýmislegt, sem á dagana hefur drifið. Okkur kom saman um, að leiðust væri sú manntegund, sem þættist sjálf alfullkomin og krefðist fullkomleika af öðrum, því að eitthvað mætti með rökum að öllum finna. En þótt ýmsar blikur væru á lofti í samskiptum manna, virtist okkur samt stefna í rétta átt. Þá minntumst við mjög ánægjulegs ferðalags, sem við fjögur höfðum farið vestur á Snæfellsnes fyrir nokkrum
árum. Við lögðum þá lykkju á leið okkur niður Mýrar og fórum út í Skutilsey, þar sem Jónatan lifði sín fyrstu bernskuár. Nú var eyjan komin i eyði, en Jónatan varð ungur í annað sinn, þegar hann sýndi okkur bernskustöðvarnar og hvernig fugl var þar fangaður. Þegar þessi ferð var farin, var verið að leggja veginn fyrir Ólafsvíkurenni og komumst við því ekki þá leið, heldur snerum við í Rifi. S.l. sumar ætluðum við að bæta úr því, en mér varð ætíð eitthvað til farartálma. Á dögunum hétum við að láta ekki fara svo að sumri, enda gætum við þá minnzt fjörutíu ára lögfræðingsafmælis okkar. En hér hefur sem oftar farið öðru vísi en ætlað var. Jónatan var þegar orðinn hættulega veikur, þótt hann léti það ekki uppi út í frá.
hjarta hans var bilað svo að hann átti erfitt með gang og varð að halda sér við með meðulum. Hann ætlaði ekki að láta skríða til skarar um sjúkdóminn fyrr en eftir jól. Þá var það orðið um seinan, en sjálfur sýndi hann þessa siðustu daga sömu fyrirhyggju og æðruleysi og hann hafði gert allt sitt lif. Og sjaldan hefi ég hitt glaðari mann og bjartsýnni en Jónatan var þetta síðasta samvistakvöld okkar. Ég þekki og engan, sem ánægðari hefur mátt líta yfir lifsferil sinn en Jónatans Hallvarðsson.
Bjarni Benediktsson

Jónasína var fædd í Hrauni í Aðaldal 28. maí 1903 og bjó þar alla sína tíð.

Jónasarhús 1937 - Zóphóníasarhús 1905-1918. Jóns hús Kristóferssonar 1918-1937.
Fyrsta steinsteypta húsið á Blönduósi. Símstöð 1906.

Jónas Vermundsson, Blönduósi, andaðist 25. ágúst á Héraðshælinu.
Hann var fæddur 18. júní 1905 í Kollugerði á Skagaströnd. Foreldrar
hans voru Vermundur Guðmundsson, bóndi þar og kona hans Arnfríður Sigurðardóttir. Hann ólst upp hjá móður sinni er var víða í
vistum í héraðinu. Voru systkini hans mörg og eru tvær hálfsystur
hans á lífi. Faðir hans Vermundur varð úti í mannskaðaveðrinu mikla
í febrúar 1925.
Jónas vandist allri algengri sveitavinnu í æsku, eins og títt var um
fátæka unglinga á þeim árum.
Þann 4. maí 1939 gekk hann að eiga Torfhildi Þorsteinsdóttur frá
Austurhlíð í Blöndudal. Hófu þau búskap að Aralæk í Þingi, en fluttu
árið 1942 til Blönduóss, þar sem heimili hans var til dauðadags. Allt
frá tvítugsaldri vann hann að vegagerð innan héraðs og var veghefilsstjóri um 36 ára skeið, meðan heilsa og kraftar entust. Síðustu ár
æfi sinnar var hann starfsmaður í áhaldahúsi Vegagerðar ríkisins á
Blönduósi.
Þau hjón eignuðust einn son: Sigurgeir Þór, en hann er bifreiðarstjóri á Blönduósi, kvæntur Guðrúnu Pálsdóttur frá Hafnarfirði.
Torfhildur var gift áður og reyndistJónas fjórum sonum hennar mjög
vel.
Jónas tók um árabil mikinn þátt í félagsstörfum verkstjóra. Hann
var um langt skeið í stjórn Verkstjórafélags Skagafjarðar- og Húnavatnssýslna, en árið 1966 var hann kjörinn heiðursfélagi félagsins, fyrir
langt og gott starf í þágu þess.
Með Jónasi Vermundssyni er horfinn á braut góður félagi, vinsæll
og glaður á góðri stund.
Útför hans fór fram frá Blönduóskirkju 1. september

Jónas Traustason f. 22. ágúst 1949. Frá Breiðabakka Vestmannaeyjum.

Jónas Sveinsson 7.7.1895 - 28.7.1967. Læknir á Hvammstanga og Blönduósi 1923-1934. Var í Reykjavík 1910. Var í Reykjavík 1945. Efri-Múla í Staðarhólssókn Dalasýslu 1910.
Fæddist að Ríp í Hegranesi.

Jónas Stefánsson 11.10.1881 - 4.1.1960. Tökubarn Stóradal 1890, vinnumaður þar 1901. Bóndi Eldjárnsstöðum 1910, á Geirastöðum í Sveinsstaðahr., A-Hún. 1920, síðar verkamaður á Akureyri. Miðstöðvarkyndari á Akureyri 1930.

Jónas Sigfússon 4. sept. 1913 - 24. júlí 1971. Vinnumaður á Forsæludal, Undirfellssókn, A-Hún. 1930. Bóndi í Forsæludal, Áshr. Ókvæntur og barnlaus.

Jónas Samúelsson 4. feb. 1867 - 13. ágúst 1947. Niðursetningur í Múla, Melstaðarsókn, Hún. 1870. Fór til Vesturheims 1889 sennilega frá Söndum, Leiðavallarhreppi, V-Skaft. Var fyrst í Winnipeg svo í Victoria og nam að lokum land í Point Roberts. Var í Point Roberts, Whatcom, Washington, Bandaríkjunum 1910 og 1940.

Jónas Pétursson 3. okt. 1890 - 7. mars 1918. Rútsstöðum 1890, Kornsá 1901 og Gilstöðum, Undirfellssókn, A-Hún. 1910. Vinnumaður í Umsvölum í Þingeyrasókn 1918.

Læknir víða um land, meðal annars á Sauðárkróki en síðast í Hveragerði. Héraðslæknir á Sauðárkróki 1930.

Jónas Jónsson fæddist í Yztafelli í Köldukinn 9. mars 1930. Hann lést á Landspítala – háskólasjúkrahúsi 24. júlí síðastliðinn. Á sumrin árin 1960-1963 vann Jónas hjá fyrirtækinu Fóður og fræ í Gunnarsholti, kenndi við Bændaskólann á Hvanneyri 1957-1963, starfaði sem sérfræðingur við Rannsóknastofnun landbúnaðarins í Reykjavík 1963-1966 og jarðræktarráðunautur Búnaðarfélags Íslands 1966-1971. Jónas var aðstoðarmaður landbúnaðarráðherra 1971-1974, starfsmaður Búnaðarfélags Íslands 1974-1980 og búnaðarmálastjóri 1980-1995. Eftir það vann hann að sérverkefnum fyrir Bændasamtök Íslands og stundaði ritstörf. Jónas Jónsson sat í, og leiddi störf fjölda nefnda og sjóða innan landbúnaðarins og tók þátt í samningu þingfrumvarpa um málefni landbúnaðarins á 7., 8. og 9. áratug aldarinnar sem leið, m.a. landnámsstjórnar, Landgræðslusjóðs, Rannsóknastofnunar landbúnaðarins, Framleiðnisjóðs og Skógræktar ríkisins.
Náttúruvernd og umhverfismál stóðu Jónasi ætíð nærri. Hann sat í stjórn Skógræktarfélags Íslands frá 1969 og var formaður félagsins 1972-1981. Þá var hann formaður samstarfsnefndar um landgræðslu, landnýtingu og gróðurvernd 1974-1981, varaformaður náttúruverndarráðs 1978-1984, sat í dýraverndarnefnd og dýraverndarráði, auk örnefnanefndar.
Þá starfaði Jónas einnig ötullega að ritstörfum alla tíð. Hann var m.a. ritstjóri: Freys 1974–1980, Handbókar bænda 1975–1980 og Búnaðarritsins 1981–1990. Hann ritstýrði og var aðalhöfundur sögu æðarræktar á Íslandi og hefur síðustu ár haft forgöngu um og unnið ásamt fleirum að samningu heildarrits um sögu íslensks landbúnaðar frá öndverðu til okkar tíma. Stefnt er að útgáfu ritsins innan nokkurra missera.
Jónas Jónsson sat á Alþingi fyrir Framsóknarflokkinn í Norð-austurlandskjördæmi 1973-1974 og var varaþingmaður frá 1969.
Útför Jónasar verður gerð frá Digraneskirkju í Kópavogi í dag og hefst athöfnin klukkan 15.

Var í Bakkakoti, Höskuldsstaðarsókn, Hún. 1870.

Bóndi á Bjargshóli, Staðarbakkasókn, Hún. 1901. Var á Syðri-Reykjum, Melstaðarsókn, V-Hún. 1930. Bóndi víða í Miðfirði, síðast á Syðri-Reykjum.

Var í Torfalæk, Hjaltabakkasókn, Hún. 1870. Húsbóndi í Finnstungu, Blöndudalshólasókn, Hún. 1880. Var í Finnstungu, Bergstaðasókn, A-Hún. 1930. Bóndi í Finnstungu.

var vinnumaður í Sauðanesi 1920 skv skráningu, nafnið gæti verið rangt

Jónas Jónasson 24. maí 1881 - 17. jan. 1956. Bóndi á Sauðadalsá, Kirkjuhvammssókn, V-Hún. 1910. Bóndi í Múla, Kirkjuhvammssókn, V-Hún. 1930.

Jónas Jónasson 11. sept. 1867 - 21. apríl 1941. Fór til Vesturheims 1890 frá Vesturhópshólum, Þverárhreppi, Hún. Kaupsýslumaður í Winnipeg, Kanada.
Hann rak um langt skeið verzlun og kvikmyndahús á Osborne stræti við Corydon, og farnaðist vel meðan heilsu hans naut við. Jónas var hvers manns hugljúfi, er ekki mátti vamm sitt vita í neinu, vinfastur og drenglyndur maður. Lézt á Grace sjúkrahúsinu í Winnipeg.
Kveðjuathöfn var haldin hjá Bardals á miðvikudaginn, er séra Valdimar J. Eylands stýrði, en síðan voru jarðneskar leifar Jónasar fluttar til Geysis til jarðsetningar

Jónas Jónasson 16.7.1850 - 13.5.1928. Fæddur á Tittlingsstöðum. Bóndi á Gröf, Kirkjuhvammssókn, Hún. 1880. Bóndi í Hlíð á Vatnsnesi, Kirkjuhvammshr., V-Hún. 1890 og 1901.

Tökubarn á Aðalbóli, Efranúpssókn, Hún. 1845. Bjó á Súluvöllum. Húsbóndi, bóndi á Súluvöllum, Vesturhópshólasókn, Hún. 1880, 1890 og 1901.

Jónas Jóhannsson 7. feb. 1868 - 28. júní 1937. Fæddur á Eyjólfsstöðum í Vatnsdal, í Hamrakoti, Litla-Búrfelli og síðast í Kárdalstungu í Vatnsdal. Bóndi í Hamrakoti, Þingeyrasókn, Hún. 1901. Bóndi í Káradalstungu, Undirfellssókn, A-Hún. 1930. Smali Haukagili 1880. Vinnumaður Kolugili og Ási 1890. Ekkill Hvammi 1910.

Jónas Illugason 12. júní 1865 - 31. júlí 1954. Bóndi í Bröttuhlíð, Bergstaðasókn, A-Hún. 1930. Bóndi, smiður og fræðimaður í Brattahlíð, á Fornastöðum 1933.

Jónas Helgason fæddist 18. nóvember 1947 í Reykjavík. Bóndi og búfræðingur í Æðey, Snæfjallahreppi.
Jónas ólst upp í Reykjavík þar til á vordögum 1961 að hann fluttist með foreldrum og systkinum til Æðeyjar þar sem þau hófu búskap.
Hann lést á heimili sínu í Æðey 20. janúar 2011.
Útför Jónasar fór fram frá Grafarvogskirkju 28. janúar 2011, og hófst kl. 15.

Jónas Hannes Jónsson 26.2.1875 - 12.12.1941. Húsasmiður og fasteignasali í Reykjavík. Tökubarn í Bakkakoti, Höskuldsstaðasókn, Hún. 1880. Húsbóndi í Reykjavík 1910. Fasteignasali á Tjarnargötu 10 a, Reykjavík 1930.

Jónas Halldórsson 10. maí 1936 - 25. ágúst 1973. Var á Leysingjastöðum, Sveinsstaðahr., A-Hún. 1957. Bóndi. Síðast bús. í Sveinsstaðahreppi. Drukknaði í Hópinu ásamt Ara Hermannssyni í Sæmundsenhúsi

Jónas Guðmundsson 9.3.1886 - 20.2.1979. Fæddist að Torfastöðum í Bergstaðaprestakalli. Var á Refsstöðum, Holtastaðasókn, Hún. 1890. Daglaunamaður á Skólavegi 11, Vestmannaeyjum 1930. Verkamaður Grundarbrekku í Vestmannaeyjum.

Jónas Guðmundsson 19. jan. 1879 - 25. sept. 1933. Niðurseta í Sólheimum, Svínavatnssókn, Hún. 1880.Hreppsdrengur í Litladal, Auðkúlusókn, Hún. 1890. Bóndi á Sólheimum, síðar á Búrfelli. Bóndi á Eiðsstöðum, Svínavatnshreppi, Hún. 1920 og 1930.

Tökubarn á Reykjum, Staðarsókn, Hún. 1845. Bóndi á Barkarstöðum, Staðarbakkasókn, Hún. 1870. Bóndi á Húki, Efri-Núpssókn, Hún. 1880 og 1901.

Bóndi á Ytri-Völlum, Melstaðasókn, Hún. 1860 og 1870. Bóndi í Svarðbæli,

Jónas Guðmundsson 2. febrúar 1815 - 26. ágúst 1904. Bóndi á Guðrúnarstöðum, Grímstungusókn, Hún. 1845. Bóndi í Ási í Vatnsdal.

Fósturbarn og léttadrengur á Brakanda, Möðruvallaklausturssókn, Eyj. 1835. Vinnuhjú á Illugastöðum, Höskuldsstaðasókn, Hún. 1845. Bóndi á Tindum í Svínavatnshr., A-Hún. Bóndi á Orrastöðum, Þingeyrarsókn, Hún. 1860.

Jónas Eggert Tómasson fæddist í Sólheimatungu í Stafholtstungum 9. 1928. Hann andaðist á heimili sínu í Sólheimatungu 12. maí síðastliðinn. Foreldrar hans voru Sigríður Sigurlín Sigurðardóttir, húsfreyja, fædd á Hólmlátri á Skógarströnd 26. janúar 1892, dáin 13. nóvember 1974, og Tómas Jónasson, bóndi í Sólheimatungu, fæddur 2. desember 1881 í Örnólfsdal í Þverárhlíð, dáinn 5. nóvember 1954.
Systkini Jónasar eru:

1. Guðrún María, f. 31. ágúst 1929, maki Jóhannes Guðmundsson, þau eiga fjögur börn.
2. Sigurður, f. 5. febrúar 1931, maki Rita Elisabeth Larsen, þau eiga tvær dætur.
   3) Guðríður, f. 7. maí 1933, maki Björn Stefánsson, þau eiga þrjá syni.
   Jónas var ókvæntur og barnlaus.

Eftir fullnaðarpróf stundaði Jónas nám við Reykholtsskóla í einn vetur, síðan tvo vetur við Flensborgarskóla í Hafnarfirði og lauk þaðan gagnfræðaprófi vorið 1948. Vorið 1951 lauk Jónas prófi sem smíðakennari frá kennaradeild Handíða- og myndlistaskólans. Þar á eftir stundaði hann nám við handavinnudeild Kennaraskóla íslands, prófi þaðan lauk hann vorið 1953 og öðlaðist þar með full kennsluréttindi i handavinnu í barnaskólum og skólum gagnfræðastigsins. Að námi loknu stundaði hann kennslu í heimasveit sinni í nokkur misseri, en sneri sér síðan að búskap með Sigurði bróður sínum á föðurleifð þeirra eftir andlát Tómasar síðla árs 1954. Sinnti hann bústörfum í Sólheimatungu til dauðadags. Jónas gegndi margvíslegum félags- og trúnaðarstörfum svo sem hreppsnefndarmaður en það höfðu áður verið faðir hans og afi, Jónas Eggert Jónsson. Jónas var formaður stjórnar Veiðifélags Gljúfurár frá stofnun til dánardægurs.

Bóndi á Marðarnúpi og síðar í Sunnuhlíð, Áshr., A-Hún. Síðast bús. í Áshreppi.
fæddur á Blönduósi,
Útför hans fór fram frá Undirfellskirkju 8. mars.

Jónas Björnsson 5. september 1881 - 23. júlí 1977 Bóndi á Dæli, Víðidalstungusókn, V-Hún. 1930. Síðast bús. í Hvammstangahreppi. Þann 5. september s.l. varð Jónas Björnsson, Hagamel 41 hér í borg, níutíu ára. Jónas fæddist 5. september 1881 að Valdarási í Víðidal og ólst hann upp að Valdarási og Stóru- Ásgeirsá. Jónas byrjaði búskap í Dæli árið 1912 og bjó þar til ársins 1945, en þá fluttist hann að Litlu-Ásgeirsá og bjó þar til ársins 1955, að hann hætti búskap og fluttist til Reykjavíkur, Jónas átti heima í Víðidal yfir 70 ár, og störf hans í þágu félagsmála í Þorkelshólshrepp voru mörg og margvísleg. Fólk Jónasar mun hafa orðið fyrir vonbrigðum með hin nýju heimkynni, og bíður nú fyrsta tækifæris til að komast heim aftur, og eru nú þegar tvö barnabörn hans komin heim aftur. Jónas hefur alla tíð verið höfðingi heim að sækja, og finnst aldrei vera nóg veitt gestum þeim, sem að garði bera. Hjálpsemi hans og greiðasemi, er hann átti heima í Víðidal, var viðbrugðið.