Dóróthea Hallgrímsdóttir (Dóra Hallgrímsdóttir) 8. maí 1940 - 17. október 2004 Húsfreyja og fiskverkakona á Skagaströnd, síðar á Grenivík og loks Akureyri. Síðast bús. á Akureyri.
Fósturforeldrar Dóru voru Jósep Jónsson og Sigríður Jónsdóttir í Skógum í Vopnafirði. Dóra ólst upp í Skógum í Vopnafirði og stundaði þar almenn sveitastörf. Hún flutti Skagastrandar um tvítugt og vann við fiskvinnslu og húsmóðurstörf. Er þau Sigurður slitu samvistir flutti Dóra til Grenivíkur og þaðan til Akureyrar 1983.
Útför Dóru fór fram frá Akureyrarkirkju 29. október 2004.

Dóróthea Friðrika Þórðardóttir 6. maí 1882 - 23. apríl 1972 Húsfreyja á Þverá í Svarfaðardal, síðar á Akureyri. Húsfreyja á Akureyri 1930. Síðast bús. á Akureyri.

Dóra Þórhallsdóttir 23. febrúar 1893 - 10. september 1964. Var í Reykjavík 1910. Húsfreyja á Laufásvegi , Reykjavík 1930. Húsfreyja í Reykjavík 1945. Forsetafrú á Bessastöðum.

Dóra Þórðardóttir fæddist í Haga í Skorradal 26. apríl 1925. Hún lést á Sjúkrahúsi Akraness 19. ágúst síðastliðinn. Dóra var húsfreyja á Grímarsstöðum í Andakíl og stundaði bústörf þar frá 8. janúar 1948 til ársins 2001. Dóra dvaldi á Sjúkrahúsi Akraness frá árinu 2001 til dauðadags.
Dóra var jarðsungin frá Akraneskirkju í kyrrþey.

Sveinbjörg Dóra Sveinbjörnsdóttir 12. janúar 1960 - 25. september 2006 Verslunarstarfsmaður á Skagaströnd og vann að ýmsum félagsmálum. Dóra verður jarðsungin frá Hólaneskirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 14.

Dóra Ólafsdóttir 22. mars 1951 ritari hjá lögreglustjóranum í Reykjavík.

Dóra Sólrún Kristinsdóttir 28.4.1955 Rifi Snæfellsnesi. Kvsk á Blönduósi 1971-1972.

Dóra Halldórsdóttir 14. febrúar 1947. Var í Halldórshúsi, Blönduóshr., A-Hún. 1957.

Dóra Guðrún Kristinsdóttir 30. mars 1951 kennari,

Dóra Emilsdóttir Reiners 5. október 1938 Hjúkrunarkona í Reykjavík. Var á Sjúkrahúsinu, Blönduóshr., A-Hún. 1957.

Donald Stephan Guttormsson [Sam] 25.12.1923 - 3.11.2006. Selkirk. Manitoba, Canada

Dómkirkjan í Reykjavík er embættiskirkja biskups Íslands og þar með höfuðkirkja hinnar Lúthersku þjóðkirkju Íslands sem og sóknarkirkja nokkurra elstu hverfa Reykjavíkur. Hún er staðsett við Austurvöll, og við hlið hennar er Alþingishúsið. Frá endurreisn Alþingis 1845 hefur sú hefð haldist að þingsetning hefst með messu í Dómkirkjunni og þaðan leiðir dómkirkjuprestur svo þingmenn til Alþingis.

Upphaflega var ákveðið að reist skyldi dómkirkja í Reykjavík árið 1785 í kjölfar suðurlandsskjálfta sem ollu mjög miklum skemmdum í Skálholti. Þá var einnig ákveðið að hún skyldi einnig vera sóknarkirkja Reykvíkinga og koma í stað Víkurkirkju, sem þá var orðin of lítil og illa farin.

Upphaflega átti að reisa hina nýju kirkju utan um þá gömlu, en árið 1787, þegar átti að fara að hefja þá vinnu kom í ljós að það var ekki hægt af ýmsum ástæðum og henni var því valinn staður örstutt frá þar sem nú er Austurvöllur. Alls kyns vandræði komu upp, og það var ekki fyrr en árið 1796 að hin nýja Dómkirkja í Reykjavík var vígð. Kirkjan dugði þó ekki vel, árið 1815 var hún ekki talin hæf til messuhalds og hún var tekin algjörlega í gegn árið 1817. Tveimur árum síðar var svo byggt við kirkjuna, bæði skrúðhús og líkhús. Svo var það 1846-1848 að aftur var kirkjan stækkuð. Hún var bæði hækkuð og byggt við hana. Lítið var gert í henni þangað til árið 1878, en þá var hún í algjörri niðurníðslu. Upp úr því var hún algjörlega tekin í gegn á ný og endurvígð á næsta ári.

Skírnarfonti Bertels Thorvaldsens var komið fyrir í kirkjunni árið 1839 og árið eftir eignaðist hún orgel. Kirkjan var endurbyggð og stækkuð á árunum 1847-1848 og sandurinn í múrverkið var fluttur hingað frá Danmörku. Teikningar að endurbyggingunni gerði L. A. Winstrup og danskir iðnaðarmenn voru fengnir til verksins. Kirkjan var að mestu viðhaldslaus næstu árin, þannig að ráðast þurfti að nýju í miklar endurbætur árið 1879 (Jakob Sveinsson, snikkari) og þá var kirkjunni komið í það horf, sem hún er í nú og tekur rúmlega 600 manns í sæti.

Þakið var upprunalega skífuklætt en núverandi koparþak var sett á kirkjuna um miðja 20. öldina. Kirkjan var friðuð 1973 og var gerð upp í áföngum árin 1977, 1985 og 1999 undir stjórn Þorsteins Gunnarssonar arkitekts.

Dómhildur Símonía Jóhannsdóttir 28. júní 1887 - 12. maí 1967 Var í Hofi, Hólasókn, Skag. 1890. Var á Hrappstöðum, Hólasókn, Skag. 1901. Húsfreyja á Blönduósi 1930. Var í Kristófershúsi, Blönduóshr., A-Hún. 1957. Síðast bús. í Blönduóshreppi.

Dómhildur Jónsdóttir fæddist 22. mars 1926 á Akureyri. Hún lést á Héraðssjúkrahúsinu á Blönduósi 18. október síðastliðinn.
Útför Dómhildar verður frá Hólaneskirkju á Skagaströnd í dag, 5. nóvember 2012, og hefst athöfnin kl. 14.

Djúpivogur er þorp í Djúpavogshreppi sem stendur á Búlandsnesi, milli Berufjarðar og Hamarsfjarðar. Á Djúpavogi voru íbúar 331 (1. janúar 2015).

Hinn formfagri Búlandstindur er þekktasta kennileitið í Djúpavogshreppi. Safna- og menningarhúsið Langabúð, byggt árið 1790, setur einnig mikinn svip á bæjarmynd Djúpavogs. Í Löngubúð er meðal annars safn Ríkarðs Jónssonar myndhöggvara.
Fljótlega eftir að landnám hófst á Íslandi munu norræn skip hafa komið af hafi til Berufjarðar til þess meðal annars að eiga viðskipti við fólk sem hafði tekið sér bólfestu um sunnanverða Austfirði. Bæði í Njálu og Fljótsdæla sögu er sagt frá verslunarstaðnum Gautavík við innanverðan Berufjörð. Þar versluðu Þjóðverjar á tímum Hansakaupmanna þar til þeir fluttu bækistöð sína suður yfir fjörðinn til Fýluvogs (Fúluvíkur) upp úr 1500. Rústir í Gautavík eru friðaðar og hefur hluti þeirra verið kannaður með fornleifauppgreftri.

Verslunin í Fýluvík var í höndum kaupmanna frá Bremen og starfaði í um 80 ár. Brimarar kölluðu staðinn Ostfiordt in Ostfiordt-süssel. Höfnin þar er nú lokuð vegna sandburðar og ekki sést lengur til verslunarhúsa. Kaupmenn í Hamborg fengu verslunarleyfi á Djúpavogi þann 20. júní árið 1589, með leyfisbréfi gefnu út af Friðriki 2. Danakonungi, og til þess tíma er rakið upphaf búsetu þar.

Einokun komst á 1602 þegar Kristján 4. konungur Dana veitti borgurum í Kaupmannahöfn, Málmey og Helsingjaeyri einkarétt til verslunar á Íslandi. Austurlandi var skipt niður í þrjú verslunarumdæmi. Kaupstaðir voru á Vopnafirði, í Reyðarfirði og á Djúpavogi, en þar var jafnframt eina verslunarhöfnin á öllu suðausturhorni landsins. Einokun var aflétt 1787 og öllum dönskum þegnum varð heimilt að stunda verslun við Íslendinga. Seinna var verslun gefin frjáls hverjum sem stunda vildi.

Danski kaupmaðurinn J.L. Busch rak verslun á Djúpavogi frá 1788-1818 en þá kom Verslunarfélagið Örum & Wulff til skjalanna og sá um Djúpavogsverslun í rúma öld, frá 1818 allt til 1920. Fyrirtækið hafði aðsetur í Danmörku og á þess vegum komu verslunarstjórar til Djúpavogs til að hafa umsjón með kaupskapnum. Árið 1920 var Kaupfélag Berufjarðar stofnað og keypti það eignir dönsku kaupmannanna. Þeirra á meðal voru verslunarhúsin sem enn standa við höfnina. Elst þeirra er Langabúð, bjálkahús frá öndverðri 19. öld, og er til vitnis um verslunarsögu sem hófst við landnám.

Djúpidalur er bær í Blönduhlíð í Skagafirði og stendur í mynni Dalsdals, sem gengur inn til austurs sunnan við fjallið Glóðafeyki. Dalurinn greinist um Tungufjall (eitt af þremur með því nafni í Blönduhlíðarfjöllum) og ganga álmurnar langt inn í fjallgarðinn. Um dalinn fellur Djúpadalsá eða Dalsá og er í djúpu og allhrikalegu gili í dalsmynninu. Hún hefur myndað víðáttumiklar eyrar á láglendinu sem eru nú að gróa upp. Þar á eyrunum var Haugsnesbardagi háður 1246. Kirkja eða bænhús var í Djúpadal fyrr á öldum en lagðist af snemma á 18. öld.

Mera-Eiríkur Bjarnason, sem var bóndi í Djúpadal frá 1733, var frægur fyrir hrossaeign sína og átti í útistöðum við Skúla Magnússon sýslumann á Stóru-Ökrum, sem reyndi að sanna á hann tíundarsvik en tókst ekki. Frá Mera-Eiríki er Djúpadalsætt og búa afkomendur hans enn í Djúpadal.

Búrfjöll eru fjallgarður úr móbergi sem liggur norðaustur af Langjökli á milli Hundavatna og Seyðisárdranga í nokkurs konar framhaldi af Þjófadalafjöllum, en milli þeirra er Djöflasandur. Hæsti tindur Búrfjalla er 966 metrar yfir sjávarmáli.
Árið 1973 fórst í Búrfjöllum flugvélin Vor með öllum farþegum.

Oddnýjarhnjúkur er nokkuð brattur en þó auðveldur uppgöngu. Hann er álíka hár og Rauðkollur og útsýnið líkt en héðan sést yfir nyrsta hluta þess svæðis sem hér er fjallað um. Graslendi eins og Seyðisárdrög, Beljandatungur, Biskupstungur og Tjarnadalir breiða úr sér í norðaustri og austri. Gufan á Hveravöllum er beint í austri og sýnir afstöðu til vel þekktra staða í nágrenninu.
Miklu nær í sömu stefnu sést niður eftir stóru gili sem nær alveg vestur undir hnúkinn. Það heitir Oddnýjargil og segir sagan að það sé kennt við stúlku sem villtist í þoku á grasafjalli að vori og hafðist þarna við um sumarið. Hún lifði á grösum, berjum og mjólk úr á sem henni tókst að ná og tjóðra með sokkabandinu sínu. Neðan við gilið og þar í grennd er mikið af fjallagrösum og með tilliti til þess getur sagan verið sönn.
Litla-Oddnýjargil er svolítið sunnar og nær aðeins upp að austurbrún fjallanna. Sunnan þess er sauðfjárvarnargirðing vestur yfir fjöllin og í átt að jökuljaðrinum. Markalínan milli Árnessýslu og Austur-Húnavatnssýslu er um hesta hnúk á austurbrún sunnanverðra fjallanna og þaðan í Oddnýjarhnjúk. Áfram liggur hún í sömu stefnu að vatnaskilum í Hundadölum. Norðan Oddnýjarhnjúks er lítill nafnlaus hnjúkur en uppi á honum, í rúmlega 1000 m. hæð, er vænn brúskur af hreindýramosa. Ljós litur hans sker sig skemmtilega frá grjótinu og dökkum mosa sem þarna er víða að finna.
Háfjall er móbergshnjúkur nokkru norðar og er hæst á nyrsta hluta Þjófadalafjallanna. Hér er reyndar komið eina 5 km. frá dölunum þeim og hafa því ugglaust ýmsir efasemdir um að rétt sé að kenna þennan hluta fjallgarðsins við þá. Móbergið er hér áberandi og sums staðar fallega rauðbrúnt. Það er víða í brúnum Hvannavallagils sem sker austurhlíðina. Á þeim slóðum er víða vöxtugur gróður; lyng, víðir blóm og gras. Þarna er í giljunum gott skjól, móbergið fremur laust í sér og víða nægur raki.
Á vestanverðum fjöllunum er heldur kuldalegra en samt má þar í lægðum finna á miðju sumri, auk smávaxins mosa, grasvíði, maríustakk og lambagras svo eitthvað sé nefnt, og yfirleitt er einhver blóm að finna á melunum uppi á fjöllunum þó að þar virðist í fljótu bragði auðn. Jafnvel litlar burnirótarplöntur eru þar á milli steinanna. Hér er líka annars konar líf því að gæsir eru bæði uppí á fjöllunum og niðri í Hundadölum. Eflaust finna þær hér friðland til að endurnýja flugfjaðrir sínar og koma ungum sínum á flug.
Af nyrsta hluta fjallanna sést vel yfir svæðið þar fyrir norðan, Djöflasand, Hundavötn, Búrfjöll og Seyðisárdrög. Norðan við fjöllin rennur Dauðsmannskvísl úr Hundadölum. Hún fellur um Dauðsmannsgil niður af Djöflasandi og sameinar Hvannavallakvísl skömmu síðar. Litlir lækir koma úr norðurhlíðinni og mynda litlar gróðurvinjar sem eru áberandi í auðninni. Þeir geta bæði svalað þorsta göngufólks og glatt augu þeirra er gróðri unna.

Heiðrún Dísa Hermannsdóttir 21. júní 1932, póstafgreiðslumaður Reykjavík.
Dísa er fædd að Miklahóli í Viðvíkursveit í Skagafirði og ólst þar upp. Hún bjó hjá foreldrum sínum að Miklahóli til 1966 en flutti þá til Reykjavíkur. Dísa hefur starfað hjá Pósti og síma í Reykjavík frá 1967.

Díómedes Davíðsson 4. október 1860 - 5. júlí 1936. Vinnumaður frá Marðarnúpi, Undirfellssókn, staddur á Skagaströnd, Spákonufellssókn, Hún. 1890. Hjú á Ytri-Völlum, Melssókn í Miðfirði, Hún. 1901. Bóndi á Ánastöðum 1910 og Marbergi 1920

Dimmuborgir eru einstæðar hraunmyndanir við austanvert Mývatn. Mikill fjöldi ferðamanna heimsækir Dimmuborgir á ári hverju.
Hraunið sem rann þegar Dimmuborgir mynduðust kom frá eldgosi í Lúdentsborgum og Þrengslaborgum fyrir um 2000 árum og er það mesta hraungos sem orðið hefur á Mývatnssvæðinu eftir ísöld. Dimmuborgir eru staðsettar í lægð og er talið að þegar þær mynduðust hafi hraun frá fyrrnefndu gosi streymt í þessa lægð og smám saman fyllt hana af bráðnu hrauni. Á meðan á þessu stóð tók yfirborð hraunsins að storkna og sumstaðar storknaði það til botns og myndaði þá hraunstólpa sem fólk sér þegar það gengur um svæðið í dag. Storkið hraunið myndaði nokkurskonar þak ofan á bráðinni kvikunni en á endanum braust hraunið fram og tæmdist undan þakinu. Við þetta veiktist þakið svo að það hrundi niður og eftir varð það einstæða landslag sem flestir þekkja í dag sem Dimmuborgir.
Sumar hraunmyndanir í Dimmuborgum eru þekktari en aðrar. Þeirra þekktust er tvímælalaust Kirkjan, hraunhvelfing sem opin er í báða enda og heitir svo vegna þess að lögun hennar minnir á kirkju.

Digrimúli, grágrýtisás, það­an mjög góð útsýn til Stranda­­­fjalla. Þar lögðu kon­ur hellulagðan veg sem enn er hægt að skoða og þar er minnismerki um þessa vega­­gerð.

Dettifoss er aflmesti foss Íslands. Hann er 45 m hár og rúmlega 100 m breiður foss í Jökulsá á Fjöllum. Hann er hluti af Vatnajökulsþjóðgarði og er skilgreindur sem Náttúruvætti af Umhverfisstofnun. Nálægt honum eru tveir miklir fossar, Hafragilsfoss neðan hans, en Selfoss ofar í ánni.

Dettifoss er hluti af sýslumörkum Norður- og Suður-Þingeyjarsýslna.

Davíðsína Sigurðardóttir 20. október 1900 - 1. maí 1969 Húsfreyja Bala á Blönduósi 1930. Saumakona. Síðast bús. í Reykjavík.

Davíð Þorgrímsson 9. nóvember 1891 - 11. desember 1977. Var á Ytri-Kárastöðum, Kirkjuhvammssókn, Hún. 1901. Bóndi á Ytri-Kárastöðum 1930. Var á sama stað 1957. Síðast bús. í Hvammstangahreppi.

Davíð Östlund 19. maí 1870 - 26. janúar 1931 Fæddur í Svíþjóð, Trúðboði aðventista, ritstjóri, forleggjari, bóksali og prentari Seyðisfirði 1901. Bindindisfulltrúi í Stokkhólmi í Svíþjóð.

Davíð Már Daníelsson 19. júní 1979

Davíð Jónsson 12. september 1872 - 27. febrúar 1951 Bóndi og hreppstjóri á Kroppi í Hrafnagilshreppi. Bóndi og hreppstjóri á Kroppi, Grundarsókn, Eyj. 1930.

Davíð Jónsson 25. febrúar 1857 Var á Syðstahvammi, Kirkjuhvammssókn, Hún. 1860. Bóndi í Kirkjuhvammi, Kirkjuhvammssókn, Hún. 1901.

Davíð Guðmundsson 15. júní 1834 - 27. september 1905 Prestur á Felli í Sléttuhlíð 1860-1873 og Hofi í Hörgárdal 1873-1905. Prófastur í Eyjafjarðarsýslu 1877-1897 og alþingismaður.

Davíð Björnsson 7. júlí 1890 - 30. september 1981 Útskrifaðist úr búnaðarskólanum á Hólum 1914. Fluttist vestur um haf 1924. Stundaði fiskveiðar þar fyrst um sinn, en gerðist síðan bóksali. Var skrifari Íslendingadagsins í 18 ár. KII. 4.8.1945: Hallgerður Róslaug Jónsdóttir, f. 12.4.1893.

Davíð Aðalsteinn Sverrisson 24. september 1956 Var í Hreppshúsinu, Blönduóshr., A-Hún. 1957.

„Fjærst út í kvikasilfursbjarma hafauðnarinnar rís pínulítið, einmana, blágrýtt land. Borið saman við ógnarvíðáttu þessa hafs virðist svona klettótt landkríli naumast umfangsmeira en sandkorn á samkomuhúsgólfinu. Þannig hefst sagan um Snillingana glötuðu eftir Færeyinginn William Heinesen.
Davía Jakobína Niclasen var fædd í Færeyjum 19. febrúar 1910. Hún lést á Héraðssjúkrahúsinu á Blönduósi 17. janúar síðastliðinn.
Á Vífilstöðum kynntist hún manninum sem hún átti eftir að giftast, Einari Guðmundssyni, sem var starfsmaður á hælinu. Þau hófu búskap í Hafnarfirði í húsi við Reykjavíkurveg sem seinna varð verslun Geiru og Leifu. Þar fæddist fyrsta barn þeirra, Guðmundur. Þau fengu síðar íbúð á Vífilsstöðum og þar fæddist Harry. Eftir giftingu var Davía heimavinnandi, eins og það heitir í dag, sinnti sínu heimili. Starf Einars var mjög erfitt og kom að því að þau hjónin ákváðu árið 1942 að flytja til Hólmavíkur þar sem honum bauðst vinna við að keyra vörubíl fyrir Kaupfélagið. Þar byggðu þau sér húsið Litla-Hvamm. Þau leigðu út frá sér hluta hússins og kom það sér vel fyrir Davíu að hafa fólk hjá sér í húsinu þar sem Einar var oft lengi í förum með flutninga. Það er erfitt að ímynda sér erfiðið sem fólst í vinnu þessara ára, vegir lélegir og bílar og aðrir farkostir all frumstæðir á okkar tíma mælikvarða.
Á Hólmavík fæddist dóttirin Herdís 18. júní 1943. Það var mikil gleði hjá Davíu að eignast dóttur og var samband þeirra mæðgna alla tíð mjög náið. Herdís hefur verið hennar stoð og stytta í gegnum árin og ekki síst eftir að hún var orðin ein og heilsan farin að bila. Ég vil fyrir hönd okkar hjónanna þakka Herdísi alla þá ræktarsemi og hlýju sem hún hefur sýnt móður sinni.

Til Blönduóss flyst svo fjölskyldan 1946. Á þessum árum var fátt um íbúðarhúsnæði á lausu, svo ekki var um annað að gera en að byggja. Hús þeirra reis á "bakkanum". Þetta var á þeim tíma sem engar götur höfðu verið lagðar og menn fengu bara lóðir og byrjuðu að byggja. Seinna fékk gatan þeirra heitið Árbraut og er það réttnefni því hún liggur við árbakkann norðanverðu við Blöndu. Húsið reis á skömmum tíma þótt erfitt væri að afla byggingarefnis. Tvær íbúðir voru í húsinu; í öðrum endanum bjuggu Einar og Davía með sín börn, en í hinum bjuggu fyrst Þorvaldur Þorláksson (Valdi í Vísi) og Jónína Jónsdóttir (Ninna) með sín börn og síðar Svavar Pálsson og kona hans Hallgerður Helgadóttir (Gerða) með sín börn, varð þeirra vinskapur góður. Ég minnist þess að eitt sinn er við vorum í heimsókn á Árbrautinni og gestir komu óvænt að þá var bankað á eldhúsgluggann. Þegar ég opnaði gluggann var rétt inn nýbökuð jólakaka. Mér er ekki grunlaust um að svona sendingar hafi verið gagnkvæmar.
Davía fluttist til Íslands 1928 og bjó þar síðan. Síðustu 42 árin var hún búsett á Blönduósi.
Útför Davíu fer fram frá Blönduóskirkju í dag 23. jan. 1999 og hefst athöfnin klukkan 14.

Daphne Daisy Erlendsson 29.12.1930 San Francisco, California. Maður hennar 29.3.1969; Raynard M Bateman 1926 Santa Clara

Danmörk (danska: Danmark; framburður (uppl.)) er land í Evrópu sem ásamt Grænlandi og Færeyjum myndar Konungsríkið Danmörk.

Danmörk samanstendur af Jótlandsskaga og 443 eyjum en af þeim eru 72 (2007) byggðar. Landið liggur að sjó að vestan, norðan og austan. Að vestan er Norðursjór, Skagerrak og Kattegat að norðvestan og norðaustan og Eystrasalt að austan, en að sunnan á Danmörk landamæri að Þýskalandi við suðurenda Jótlands. Jótland er skagi sem gengur til norðurs út úr Evrópuskaganum. Það er stærsti hluti Danmerkur. Auk Jótlandsskagans er mikill fjöldi byggðra eyja sem eru í Eystrasalti. Stærstar eru Sjáland og Fjón. Helstu borgir eru Kaupmannahöfn á Sjálandi; Óðinsvé á Fjóni; Árósar, Álaborg, Esbjerg, Randers, Kolding, Horsens og Vejle á Jótlandi.

Danmörk var áður mun víðáttumeira ríki en það er í dag. Bæði átti það miklar lendur austan Eyrarsunds, Skán, Halland og Blekinge og einnig bæði héruðin Slésvík og Holtsetaland og náðu landamærin suður fyrir Hamborg þegar veldið var sem mest. Danska konungsættin er elsta ríkjandi konungsætt í heimi. Á nítjándu öld gekk Noregur úr konungssambandi við Danmörku og var þá um tíma undir sænska konunginum. Á 20. öld fékk svo Ísland sjálfstæði frá Dönum, en Færeyjar og Grænland eru enn í konungssambandi við Danmörku þó að bæði löndin hafi fengið heimastjórn.

Mikið er deilt um orðsifjar „Danmerkur“, sambandið milli Dana og Danmerkur og sameiningu Danmerkur í eina þjóð. Deilurnar snúast um forskeytið „Dan“ og hvort það eigi við ættflokkinn Danir eða konunginn Dan, og merkingu viðskeytisins „-mörk“. Oftast er forskeytið talið eiga rætur að rekja til orðs sem þýðir „flatt land“, tengt þýska orðinu Tenne „þreskigólf“, enska den „ hellir“ og sanskrít dhánuṣ- (धनुस्; „ eyðimörk“). Viðskeytið „-mörk“ er talið eiga við skóga í Suður-Slésvík, kannski svipað nöfnunum Finnmörk, Heiðmörk, Þelamörk og Þéttmerski. Í fornnorrænu var nafnið stafað Danmǫrk.

Fyrsta þekkta notkun orðins „Danmörk“ í Danmörku sjálfri er á Jalangurssteininum, sem eru rúnasteinar taldir hafa verið settir upp af Gormi gamla (um árið 955) og Haraldi blátönn (um árið 965). Orðið „Danmörk“ er notað á báðum steinunum, í þolfalli . „tanmaurk“ ([danmɒrk]) á stóra steininum og í eignarfalli „tanmarkar“ ([danmarkaɽ]) á litla steininum. Íbúar Danmerkur eru kallaðir „tani“ ([danɪ]) eða „Danir“ á steinunum.

Danmörk á aðeins landamæri að Þýskalandi og er lengd landamæranna 140 km. Strandlengjan er 7 314 km. Hæsti punktur er Møllehøj, á mið-austur Jótlandi, 171 (170,86) metra hár. Flatarmál Danmerkur er 42 434 km2. Danmörk á ekki verulegt hafsvæði og bætist innan við þúsund ferkílómetrar við heildaryfirráðasvæði Danmerkur sé það tekið með í 43 094 km2. Stöðuvötn þekja 660 km2.

Búið hefur verið í Danmörku síðan um það bil 12.500 f.Kr. og eru sannindamerki um landbúnað frá 3600 f.Kr. Bronsöldin í Danmörku var frá 1800–600 f.Kr. og þá voru margir haugar orpnir. Í þeim hafa fundist lúðrar og Sólvagninn. Fyrstu Danir komu til landsins á rómversku járnöld (1–400 e.Kr.). Þá var verslun milli Rómaveldisins og ættflokka í Danmörku og rómverskir peningar hafa fundist þar. Ennfremur finnast sannindamerki um áhrif frá Keltum, meðal annars Gundestrup-potturinn.

Frá 8. öld til 11. aldar voru Danir meðal þeirra sem þekktir voru sem Víkingar. Víkingar námu Ísland á 9. öld með viðkomu í Færeyjum. Frá Íslandi sigldu þeir til Grænlands og þaðan til Vínlands (líklega Nýfundnalands) og settust þar að. Víkingar voru snillingar í skipasmíðum og gerðu árásir á Bretlandi og Frakklandi. Þeir voru líka mjög lagnir í verslun og viðskiptum og sigldu siglingaleiðir frá Grænlandi til Konstantínusarborgar um rússneskar ár. Danskir víkingar voru mjög virkir á Bretlandi, Írlandi og í Frakklandi og settust að í sumum hlutum Englands og náðu þar völdum (þ.e. Danalög).

Danival Kristjánsson 15. febrúar 1845 - 25. ágúst 1925 Tökubarn á Vesturá, Holtastaðasókn, Hún. 1845. Bóndi í Selhaga og Litla-Vatnsskarði á Laxárdal fremri, A-Hún. Bóndi í Úlfagili, Höskuldsstaðasókn, Hún. 1901.

Daníel Ásgeir Þorleifsson 11. maí 1898 - 9. ágúst 1984 Bóndi á Stóra-Búrfelli, Svínavatnssókn, A-Hún. 1930. Bóndi á Stóra-Búrfelli. Síðast bús. í Svínavatnshreppi.

Ólafur Theódór Daníel Thorlacius 8. maí 1828 - 31. ágúst 1904. Fullt nafn: Ólafur Daníel Theodór Árnason Thorlacius. Verslunarmaður í Ólafsvík, á Búðum og í Stykkishólmi, verslunarstjóri þar 1870-1874. Alþingismaður Snæf. 1869. Húsbóndi í Sellóni, Stykkishólmssókn, Snæf. 1901.

Daníel Smári Sigurðsson 29. janúar 2003

Daníel Sigurðsson 25. nóvember 1846 - 23. janúar 1920 Vinnumaður í Hofi, Hofssókn í Vopnafirði, N-Múl. 1870. Póstur á Háahamri, Munkaþverársókn, Eyj. 1880. Fjarverandi. Bóndi og póstur á Steinsstöðum í Tungusveit, Skag. Fór til Vesturheims 1914 frá Steinsstöðum, Lýtingsstaðahreppi, Skag, en kom aftur til Íslands.

Fósturbarn á Þóroddsstöðum, Staðarsókn, Hún. 1880. Tökudrengur á Umsvölum, Þingeyrasókn, Hún. 1890. Hjú í Bakka, Undirfellssókn, Hún. 1901. Skósmiður á Ísafirði.

Daníel Jónsson 21. desember 1821 - 23. október 1886 Var á Þóroddstöðum, Staðarsókn, Hún. 1835. Fyrirvinna á Þóroddsstöðum, Staðarsókn, Hún. 1845. Hreppstjóri og dannebrogsmaður á Þóroddsstöðum.

Daníel Jónatansson 22. nóvember 1860 - 4. maí 1941 Tökudrengur á Tannastöðum, Staðarsókn, Hún. 1870. Bóndi á Bjargshóli í Miðfirði, Fremri-Torfustaðahr., V-Hún. Var þar 1920 og 1930.

Daníel Ingi Pétursson 4. október 1957. Var í Miðhúsum, Sveinsstaðahr., A-Hún. 1957. Leikari Englandi.

Daníel Hannes Teitsson 10. janúar 1877 Fór til Vesturheims 1900 frá Blönduósi, Torfalækjarhreppi, Hún. Dáinn 18.4.1969 Whatcom Washington. Jarðsettur í Enterptise kirkjugarðinum í Ferndale, Whatcom County, Washington, USA

Daníel Halldór Magnússon 11. nóvember 1954 Var í Syðri Ey, Vindhælishr., A-Hún. 1957. Bóndi Syðri Ey.

Daníel Guðjónsson fæddist á Hreiðarsstöðum í Svarfaðardal 5. september 1905. Hann lést á Dvalarheimilinu Hlíð á Akureyri 24. maí 1996. Foreldrar hans voru Anna Jónsdóttir húsmóðir og Guðjón Daníelsson bóndi. Daníel stundaði nám við Bændaskólann á Hólum í Hjaltadal. Hann bjó á Hreiðarsstöðum í foreldrahúsum þar til að hann giftist Lovísu Árnadóttur 5. ágúst 1928 og hófu þau búskap að Þverá í Svarfaðardal. Þau hættu búskap og fluttu til Akureyrar 1930 og bjuggu þar til dánardags. Á Akureyri starfaði Daníel lengst af fyrir Kaupfélag Eyfirðinga, en síðustu starfsárin hjá versluninni Eini. Lovísa Árnadóttir fæddist á Þóroddsstöðum í Ólafsfirði 19. nóvember 1908. Foreldrar hennar voru Dóróthea Þórðardóttir húsmóðir og Árni Jónsson bóndi. Lovísa flutti ásamt foreldrum sínum að Þverá í Svarfaðardal árið 1910 og bjó þar til 1930 er hún fluttist til Akureyrar. Hún hafði áður farið á húsmæðraskólann á Blönduósi. Hún lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri 2. apríl 1996. Útför hennar fór fram frá Glerárkirkju 12. apríl síðastliðinn. Börn Daníels og Lovísu eru Dóróthea, f. 3. júlí 1929, Guðjón, f. 5. júlí 1931, og Anna Lillý, f. 29. september 1940. Barnabörnin eru 11, þar af eitt látið og barnabarnabörnin eru 19. Útför Daníels Guðjónssonar fer fram frá Akureyrarkirkju í dag 31. maí 1996 og hefst athöfnin klukkan 13.30.

Daníel Davíðsson 4. maí 1872 - 26. mars 1967. Bóndi og ljósmyndari Syðri-Ey, Vindhælishr., Hún.

Daníel Benedikt Daníelsson 25. maí 1866 - 6. desember 1937 Var í Efrilækjardal, Höskuldsstaðarsókn, Hún. 1870. Smali á Þóroddsstöðum, Staðarsókn, Hún. 1880. Bókbindari, bóndi í Brautarholti, Kjalarneshr., Kjós., ljósmyndari, kaupmaður og veitingamaður á Selfossi, síðar dyravörður í Stjórnarráðinu.

Daníel Brandsson fæddist á Fróðastöðum í Hvítársíðu 10. desember 1910. Hann lést á Sjúkrahúsinu á Akranesi 5. nóvember 1994. Útför Daníels fer fram frá Reykholtskirkju í dag 12. 11. 1994.

Daníel Árnason fæddist á Blönduósi 16. mars 1948. Hann lést á heimili sínu, Hátúni 12, Sjálfsbjargarhúsinu, 12. apríl 2008. Hann ólst upp í Eyjarkoti í Vindhælishreppi, A-Húnavatnssýslu.
Var í Eyjarkoti, Vindhælishr., A-Hún. 1957. Búfræðingur, fasteignasali og sölumaður í Reykjavík. Hann var félagi í Oddfellowreglunni, stúku nr. 11, Þorgeir. Á annan áratug glímdi hann við MS-sjúkdóminn og markaði sú glíma lífsgöngu hans. Frá árinu 2003 bjó hann á Sjálfsbjargarheimilinu og naut þar góðrar umönnunar.
Daníel var jarðsunginn frá Laugarneskirkju.

Daney Benediktsdóttir 26. ágúst 1910 - 6. október 1992. Var á Moldhaugum, Lögmannshlíðarsókn, Eyj. 1930. Húsfreyja á Akureyri. fyrrum matráðskona hjá Vegagerð ríkisins á Akureyri.

Vatnsdalsá er á sem rennur um Vatnsdal í Austur-Húnavatnssýslu. Áin er dragá sem safnar í sig vatni af Haukagilsheiði og Grímstunguheiði og þar sem hún rennur niður í Vatnsdal í miklum gljúfrum eru í henni allmargir fossar. Efstur þeirra er Skínandi og neðar Kerafoss og Rjúkandi. Neðar í ánni eru Dalsfoss og Stekkjarfoss. Við hann er laxastigi. Aðrar ár og lækir renna í Vatnsdalsánna eins og til dæmis Tunguá, Álka og Kornsá.

Vatnsdalsá er ein besta laxveiðiá landsins og þar er einnig mjög góð silungsveiði. Mikið er um stórlaxa í ánni en stangveiðar hófust þar 1936; áður var eingöngu stunduð netaveiði í ánni. Besti veiðistaðurinn er Hnausastrengur. Eingöngu er veitt á flugu í Vatnsdalsá.

Vatnsdalsá rennur í stöðuvatnið Flóðið, sem myndaðist við skriðuföll í Vatnsdal árið 1720, en áin sem úr því rennur nefnist Hnausakvísl.

Dalla Jónsdóttir, lést sviplega sunnudaginn 20. þ.m. á sjötugasta og fimmta aldursári.
Hún fæddist að Skrapatungu í Laxárdal, A-Húnavatnssýslu, en fluttist þaðan ung með fjölskyldu sinni til Blönduóss.

Dalatangi er ysta nes á fjallgarðinum Flatafjalli milli Seyðisfjarðar og Mjóafjarðar. Þar rétt hjá eru sýslumörk Norður- og Suður-Múlasýslu. Á Dalatanga var fyrst reistur viti árið 1899 og hefur þar verið mönnuð veðurathugunarstöð frá árinu 1938.
Á staðnum eru tveir fallegir vitar. Dalatangviti, skærgulur að lit, var byggður árið 1908 er enn í notkun. Í vitahúsinu er jafnframt gamall hljóðviti sem var gerður nýlega upp og fær að hljóma á sunnudögum á sumrin gestum til heiðurs.
Eldri vitinn, er ekki síður falleg bygging. Hann er frá árinu 1895 og var gerður upp fyrir nokkru. Athafnamaðurinn Otto Wathne hafði forgöngu um gerð þeirra beggja.
Þá er á Dalatanga samnefndur bær þar sem vitavörður býr og er þar einnig rekið gistiheimili á sumrin. Hér hafa einnig farið fram reglubundnar veðurmælingar frá árinu 1938.
Vegurinn út í Dalatanga er á köflum seinfarinn, en er ferðalagsins virði fyrir þennan einstaka stað, sem er bókstaflega á ystu nöf. Hér endar Mjóafjarðarvegur. Lengra austur verður ekki haldið. Útsýnið yfir nærliggjandi firði er að sama skapi stórbrotið, en við Dalatangavita opnast mikið útsýni til norðurs allt að Glettingi og inn í mynni Loðmundarfjarðar og Seyðisfjarðar.

Gerður Dagný Pétursdóttir 29. júlí 1966

Dagný Pálsdóttir 4. mars 1885 - 2. mars 1979 Húsfreyja í Skógargerði í Fellum. Húsfreyja í Skógargerði, Ássókn, N-Múl. 1930.

Dagný Ósk Guðmundsdóttir 13. febrúar 1957 húsfreyja Grænuhlíð Svínavatnshrepp.

Dagný Guðmundsdóttir 1. febrúar 1896 - 17. apríl 1976 Var á Akureyri 1930. Síðast bús. á Akureyri.

Dagmar Ingólfsdóttir 22. desember 1926 - 10. janúar 2006 Var í Gilhaga, Prestbakkasókn, Strand. 1930. Var á Gilsstöðum, Staðarhr., V-Hún. 1957. Síðast bús. í Reykjavík.

Dagmar Ásdís Þorvaldsdóttir 17. júní 1962. Siglufirði

Anna Dagbjört Guðnadóttir 29. mars 1974 Sviss.

Dagbjört Böðvarsdóttir 13. júní 1858 - 21. febrúar 1921 Húsfreyja í Tungu á Vatnsnesi, V-Hún.

Daði „fróði“ Níelsson 22. júní 1809 - 8. janúar 1857 Tökubarn, Guðlaugsvík, Prestb./Óspaks.sókn, Strand. 1818. Þjónustudrengur á Víðidalsá, Staðarsókn, Strand. 1835. Fræðimaður og skáld á Akureyri og víðar. Varð úti á Skagaströnd. Ókvæntur og barnlaus. Einnig nefndur „grái.“

Daði Davíðsson 22. september 1859 ógiftur bóndi Gilá í Vatnsdal 1901 og 1910, Gili 1920

Hún lést að morgni sunnudags, 31. ágúst, og hafði þá átt við heilsuleysi að stríða um árabil. Cora Sofie fæddist í Gibostad í Senja í Noregi 20. september 1904 og hefði því orðið 82 ára í þessum mánuði. Foreldrar hennar voru Paul Pettersen útvegsbóndi og fyrri kona hans, Cecelie Martinsen, en hún lést 1908 þegar Cora var fjögurra ára. Þau systkinin voru þrjú, tvö eldri en Cora, Peder, sem lést 1985, en elsta systirin, Borghild, býr í Fauske í Noregi. Faðirinn kvæntist síðar Jensine Andreasen og með henni átti hann fimm börn. Kåre, hálfbróðir Coru, býr nú á bernskuheimili þeirra. Cora ólst upp hjá föður sínum og stjúpmóður. Er hún var um tvítugt fór hún til heimilisstarfa hjá ljósmóður í Kvefjord. Þar kynntist hún ungum Íslendingi og þar með voru örlög hennar ráðin. Eiginmaður hennar, Jóhann Daníel Baldvinsson vélstjóri, hafði þá átt heima í Noregi í nokkur ár. Þegar hann sá hina ungu stúlku í fyrsta sinn var hún að hengja út þvott til þerris. Hreifst hann svo mjög af léttleika hennar og þokka að ekki var um annað að ræða en stofna til kunningsskapar við hana. En það var ekki auðhlaupið að því, því að ljósmóðirin vakti yfir hverju spori ungu stúlkunnar og leist ekki meira en svo á útlendinginn.
Í stríðsbyrjun flutti fjölskyldan til Svalbarðseyrar. Jóhann var hræddur um að svo kynni að fara að loftárás yrði gerð á Akureyri og taldi hann að öryggi fjölskyldunnar væri betur borgið með því. Á þessum árum, og reyndar öll stríðsárin, sigldi Jóhann á togurum til Englands. Cora sagði mér eitt sinn að árin á Akureyri hefðu verið með bestu árum ævi sinnar. Hún eignaðist trygga og góða vini í Heimilissambandi Hjálpræðishersins. Þar var hún virkur starfsmaður meðan hún bjó á Akureyri. Hún var ákaflega söngelsk og söng oft og raulaði. Einnig var hún mikil handavinnukona og nutu þessir hæfileikar sín ekki hvað síst í Heimilissambandinu. Geta má nærri að mikið hefur hvílt á herðum hinnar ungu konu á þessum árum. Eiginmaðurinn langtímum saman að heiman á hafinu þar sem úði og grúði af kafbátum og tundurduflum. Hún útlendingur og börnunum fjölgaði. En Drottinn var henni hæli og styrkur og örugg hjálp í nauðum. Samfélagið í Heimilissambandinu veitti henni gleði og sál hennar næringu. Skömmu eftir að stríðinu lauk ákvað Jóhann að fara í land. Líklega er að Cora hafi haft þar áhrif á, búin að fá nóg af ótta, hræðslu og einmanaleika öll stríðsárin, þá á Svalbarðseyri. Fluttu þau þá til Skagastrandar, þar sem Jóhann tók að sér vélstjórn frystihúss þar.

Clara Sophia Gillies 29.9.1888. Manitoba
Clara Sophia Gillies (15 ára)

Christine Euphemia Benediktsson Blaine Washington.

Christiana Helena Finnsson 7.1.1906 Þórshöfn í Færeyjum

Christian Valdemar Carl Popp 22. október 1866 - 25. janúar 1920 Kaupmaður á Sauðárkróki. Ólst upp í Danmörku, en kom með foreldrum sínum aftur til Sauðárkróks 1885, og settist þá alveg að á Íslandi.

Christian Ludwig Möller 5. apríl 1887 - 11. ágúst 1946 Lögregluþjónn á Siglunesi, Siglufirði 1930. Lögregluþjónn á Akureyri og Siglufirði. Nefndur Kristján Lúðvig Jóhannsson Möller í 1930.

Christian Björn Berndsen 23. nóvember 1876 - 9. febrúar 1968 Barn hjá foreldrum á Karlsminni, Spákonufellssókn, Hún. 1880. Verslunarmaður á Blönduósi Kristjánshúsi 1901 [Ásgeirshús] og Sólheimum 1907-1913. Verkamaður á Klapparstíg 42, Reykjavík 1930. Ekkill. Síðast bús. í Reykjavík. Fóstursonur: Kristján Björn Þorvaldsson, f. 30.5.1921.
Foreldrar hans; Fritz Hendrik Berndsen 23. desember 1837 - 20. júní 1927 Beykir og síðar kaupmaður á Skagaströnd. Kaupmaður á Hólanesi, Spákonufellssókn, Hún. 1890 og 1901.

Christ Christiansson (d. 1956) (líklega sá sami og heitir Kristján Kristjánsson) Park River Norður Dakota

Christian Neuhaus stod i glarmesterlære, men skiftede ca. 1858 til fotografien, idet han gik i lære hos og derpå arbejdede for Rudolph Striegler (HER) , der var ved at tjene en formue på sine visitkortfotos.
Foråret 1862 etablerede Christian Neuhaus sig i en åben gård i Nyboder med et halvtag af lærred til at beskytte kunderne og sit apparat. I slutningen af dette år flyttede han til Købmagergade 14 og virkede der til 1894, hvorpå hans mangeårige medhjælper Oluf W. Jørgensen videreførte firmaet i fem år som Christian Neuhaus' efterfølger.
Christian Neuhaus portrætoptagelser er sobert, men ret traditionelt arbejde; i første halvdel af 1860'erne mest helfigurs, stående, med en stol som støttemøbel og kanten af en portiere som dekoration, derpå overvejende brystbilleder, indtil begyndelsen af halvfjerdserne vignetterede, senere mest ovalt afmaskede.