Hildur Bryndís Aðalgeirsdóttir 5. okt. 1956 Ólafsfirði. Kvsk á Blönduósi 1972-1973.

Hafdís Gests Hjaltadóttir 2.9.1956. Flögu II Þistilfirði. Kvsk á Blönduósi 1973-1974

Sigurlaug Þorsteinsdóttir 20.9.1960 Reykjavík. Kvsk á Blönduósi 1975-1976.

Ásta Ingvarsdóttir 5.8.1954. Akranesi, síðar húsfreyja Blönduósi og Njálsstöðum.

Jósefína Antonía Stefánsdóttir Hansen 18. júlí 1889. Var á Akureyri 1910. Húsfreyja á Akureyri 1916.

Auðbjörg Jakobsdóttir 12. mars 1875 - 3. apríl 1927 Var á Illugastöðum, Tjarnarsókn, Hún. 1880. Húsfreyja á Geitafelli, V-Hún.

Jónína Ögn Jóhannesdóttir 29.4.1950. Harastöðum og Galtarnesi, Syðri-Þverá, Vesturhópi. Kvsk á Blönduósi 1966-1967.

http://timarit.is/view_page_init.jsp?pageId=6579594

Ingibjörg Gísladóttir (Abba) 16.12.1898 - 30.1.1987. Var í Saurbæ, Undirfellssókn, A-Hún. 1930. Var á Hofi, Áshr., A-Hún. 1957. Síðast bús. í Áshreppi. Ógift barnlaus.

Ingibjörg Steinunn Eyjólfsdóttir fæddist á Seltjarnarnesi 23. september 1916. Hún lést á Hrafnistu í Hafnarfirði 18. desember síðastliðinn. Útför Ingibjargar Steinunnar fór fram frá Hvalsneskirkju 21. desember.

Halla Jónasdóttir 2. mars 1844 - 17. feb. 1929. Fósturbarn á Blöndubakka, Höskuldsstaðasókn, Hún. 1845. Var á Orrastöðum, Þingeyrarsókn, Hún. 1860. Vinnukona á Tindum, Svínavatnssókn, Hún. 1890. Stóru-Giljá 1901 og 1920

Rannveig var fædd að Brekku í Fljótsdal í Norður-Múlasýslu og ólst þar upp til sjö ára aldurs, þegar hún fluttist með foreldrum sínum til Sauðárkróks þar sem faðir hennar tók við embætti héraðslæknis. Á Sauðárkróki ólst hún upp í stórum systkinahópi á hinu merka og gestrisna heimili læknishjónanna. Þegar Kvennadeild Skagfirðingafélagsins í Reykjavík var stofnuð árið 1963, gekk Rannveig þar til liðs af heilum hug, því að hún var í hjarta sínu fyrst og fremst Skagfirðingur alla tíð og unni firðinum sínum fagra umfram önnur byggðarlög. Hún vann mikið fyrir Kvennadeildina fyrir basara og þetta var allt svo listilega gert.
Rannveig var mikil garðyrkjukona og þær mæðgur settu upp fallegan garð við læknishúsið. Þar vann Rannveig öllum stundum á sumrin og þessi garður var svo fallegur að hann var annálaður um héraðið. Eftir að fjölskyldan var sest að í Reykjavík, á Gunnarsbraut 28, var haldið áfram við ræktunina og nýr garður varð til og þessi garður varð auðvitað líka til sóma.

Byggt 1899 af Sigurði Oddleifssyni búfræðingi. Hann bjó þar 1899-1901 en flutti svo vestur um haf 1902. Lóðasamningur og útmælingargjörð voru til með vissu, en ég [JA] hef ekki séð þau plögg.
Lóðin var 1260 ferálnir [496,4 m2]. Hansína ekkja sra Þorvaldar kaupir hús og lóð af Sigurði. Hún býr í húsinu með Ásgeiri syni sínum til 1910. Ásgeir kvæntist Hólmfríði 1909 og flytjast þau þá til tengdaforeldranna í Hjálmarshús [Jónasarhús].

1911 flyst Ingibjörg Hjálmarsdóttir systir Zophoníasar í Hansínuhús, hann byggði þá yfir systur sína. Í virðingargjörð frá 18.2.1914 segir um hús Ingibjargar; Stærð þess að utanmáli er 6x4 m. Hæð undir þakskegg er 2,2 m. í mæni 2,8 m. Það er allt úr timbri með vanalegri grind og liggjandi klæðningu. Kjallari er undir 2/3 af húsinu, hlaðinn úr steini og lagður í sement. Fyrsta gólfið er skipt í 3 herbergiog inngang. Eru tvö herbergi þiljuð, veggfóðruð og máluð, eitt er aðeins þiljað. Þak er úr heilþykkum borðum á sperrur. Þar yfir þakpappi og yst rifflað þakjárn menjumálað og útveggir einnig málaðir. Í húsinu er múrpípa, eldavél og 1 ofn.
Við húsið eru 2 skúrar, annar við útidyr 1,26 x 1,57 m. Hæð 2 m. Hann er með einfaldri klæðningu, hinn skúrinn er við húshliðina að að stærð 2 x 3 m. hæð 1,9 m. Hann er klæddur með heilþykkum borðum og pappi yfir. Þök á skúrum þessum eins og aðalhúsinu. Meðfylgjandi lóð er sögð 484 m2. Ekki var komin vatnslögn í húsið 1916, en brunnur var snemma gerður í lóðinni og er hann enn þar, en jarðvegur yfir.

Ásgeir kaupir hið nýbyggða hús af Ingibjörgu 23.5.1914. Zophonías tengdafaðir Ásgeirs, sem hafði byggt sér hús 1905, seldi það og byggði sér annað hús, Lindarbrekku. Hann seldi húsið 19.2.1923 Stefáni Þorkelssyni og byggði yfir sig viðbyggingu við Ásgeirshús. Þessa viðbyggingu seldi Zophonías Torfalækjarhreppi og Bkönduóshreppi 13.6.1928. Ásgeir kaupir hana svo af hreppnum 17.4.1943.
Ásgeir býr svo í húsinu til um 1960. Þorvaldur sonur hans bjó þar þar til hann byggir yfir sig utan ár [Hvanná] og fór Ásgeir þá með honum.
Sigurður H Þorsteinsson keypti Ásgeirshús og bjó þar þar til hann byggði yfir sig utan ár. Þá settist Sigurgeir Sverrisson að í Ásgeirshúsi og bjó í því uns það brann 1970.

Sumarið 1878 var Sverri Runólfssyni steinhöggvara úthlutuð lóð sem þá nefndist Sverrishorn en síðar Einarsnes eftir að Einar Einarsson fór að búa þar. Hann náði þó ekki að koma yfir sig húsi áður en hann dó. Hann hafði þó viðað að sér efni sem var selt á uppboði eftir lát hans.

Sá fyrsti sem byggir á nesinu var Sigtryggur Benediktsson, sem settist þar að 1898 og bjó þar til 1903 er hann missti konu sínu og flutti burt. Dóttir þeirra var móðir Hannesar Péturssonar rithöfundar.
Húsið var rifið eða brennt 1987

Byggt 1918 af Zophoníasi Hjálmssyni. Hann hafði þá selt Jóni Kristóferssyni steinhúsið. Stefán Þorkelsson kaupir húsið 19.2.1923, en þá er Zophonías að byggja sér hús enn einu sinni, nú við Ásgeirshús.
Stefán bjó í húsi sínu til æviloka 1957 og ekkja hans eftir það til 1962.
Engihlíðarsystur Jakobína og Elísabet Guðmundsdætur bjuggu í Lindarbrekku frá 1964. Jakobína dó 1980 en Elísabet var eitthvað lengur þar.
Húsið var rifið 199X

Sigfús Eymundsson 21. maí 1837 - 20. okt. 1911. Var á Svínabökkum, Hofssókn, N-Múl. 1845. Ljósmyndari og bóksali í Reykjavík. Húsbóndi í Reykjavík 1910.

Ásgeir Þorvaldsson 4. ágúst 1881 - 25. janúar 1962 Verslunarmaður á Blönduósi. Múrarameistari. Var í Vinaminni, Blönduóshr., A-Hún. 1957

Hólmfríður Zóphoníasdóttir 9. júní 1889 - 5. apríl 1957. Var á Neðra-Vatnshorni, Víðidalstungusókn, Hún. 1890. Var í Sigtryggshúsi, Blönduóssókn, Hún. 1901. Húsfreyja á Blönduósi. Húsfreyja þar 1930

Jón Jóhann Bjarnason 10. nóvember 1863 - 14. október 1948. Smaladrengur á Finnstöðum, Spákonufellssókn, Hún. 1880. Bátsformaður á Brúarlandi á Skagaströnd. Verkamaður í Skagastrandarkaupstað 1930.

Hrólfur Jónsson 10. júlí 1910 - 1. ágúst 1989. Var í Skagastrandarkaupstað 1930. Sjómaður og verkamaður á Skagaströnd. Var í Bjarmalandi, Höfðahr., A-Hún. 1957. Síðast bús. í Blönduóshreppi.

Björn Bergmann Jónsson 12. mars 1905 - 12. janúar 1964. Sjómaður á Brúarlandi, síðar á Akranesi.

"Brú smíðaði Karl Hinrik Árnason frá Víkum, á Fossá á Skaga fyrir Vegagerðina fyrir um það bil hálfri öld, sem enn er notuð. Ekki þurfti hann að nota nema tvo þriðju hluta þess fjár sem til verksins var ætlað og sýndi þar sig sem oft fyrr og síðar hversu verkhygginn hann var."

Jón Skúlason 14. ágúst 1836 - 4. september 1907 Tökubarn á Söndum, Melstaðarsókn, Hún. 1845. Fóstursonur á Söndum, Melstaðasókn, Hún. 1860. Húsmaður á Tannastaðarbakka, Staðarsókn, Hún. 1870. Bóndi og söðlari á Söndum.

Stefán Magnús Jónsson 18. janúar 1852 - 17. júní 1930. Prestur á Bergsstöðum í Svartárdal 1876-1885 og síðar á Auðkúlu í Svínadal, Hún. 1885-1920

Þorbjörg Halldórsdóttir 12. október 1851 - 18. ágúst 1895. Húsfreyja í Auðkúlu. Var í Laxamýri, Húsavíkursókn, S-Þing. 1860.

Björn Stefánsson 13. mars 1881 - 10. nóvember 1958 Bóndi og prestur á Auðkúlu, Svínavatnssókn, A-Hún. 1930. Prestur á Tjörn á Vatnsnesi 1907-1912, aðstoðarprestur og síðar prestur í Görðum á Álftanesi 1912-1914, Bergstöðum í Svartárdal, Auðkúlu, Sauðárkróki og víðar. Prófastur í Húnavatnsprófastsdæmi frá 1931.

Valdís Jónsdóttir 1. september 1886 - 25. maí 1929. Var á Ljótshólum, Auðkúlusókn, Hún. 1890 og 1901. Lausakona Auðkúlu 1910. Húsfreyja Gautsdal 1920.

Sigurður Sigurðsson 3. júlí 1829 - 2. maí 1897. Bóndi og hreppstjóri á Skeggsstöðum í Svartárdal, A-Hún. Var í Miðhúsum, Þingeyrarklausturssókn, Hún. 1835. Kom 1844 frá Miðhúsum að Mörk í Bergsstaðasókn. Bóndi á Vakurstöðum, Spákonufellssókn, Hún. 1860. Bóndi á Æsustöðum, Bólstaðarhlíðarsókn, Hún. 1870. Húsbóndi, söðlasmiður á Skeggstöðum, Bólstaðarhlíðarsókn, Hún. 1880.

Lárus Stefánsson 6. mars 1887 - 3. janúar 1974. Bóndi í Gautsdal. Síðast bús. í Svínavatnshreppi.

Byggt 1882 sem íbúðarhús fyrir verslunarstjóra Höepfnerversluna. Hemmertshús 1882. Nefndist fyrst Verslunarstjórahús Höepnersverslunar, eftir 1884 nefnist það Sæmundsenhús og með tilkomu Hemmerts fær það nafnið sem ég nota,
Á tíma bar það nafnið Guðmundarhús [Kolka} og síðast Snorrahús [Arnfinnssonar]. Augljóst er að fyrstu 2 nöfnin henta ekki enda kom nýtt Sæmundsenhús 1921-1922.

Fyrsti verslunarstjóri var Friðrik Valdemar Davíðsson. Hann var búsettur þar í árslok 1882, en dó næsta ár kornungur. Starfsfólk verslunarinnar bjó í húsinu næstu mánuði.

Árið 1884 kom nýr verslunarstjóri Pétur Sæmundsen að versluninni. Hann bjó í þessu húsi til 1913.
Evald sonur hans bjó þar til 1922 er hann byggði sér nýtt hús og yfirfærðist nafnið þá á það hús.

Síðasti íbúinn (2018) var Erlendur Finnbogason tálgmeistari.

Indriði Jósefsson 30. ágúst 1877 - 13. ágúst 1935. Tökubarn á Helgavatni, Undirfellssókn, Hún. 1880. Lausamaður í Breiðabólstað, Þingeyrasókn, Hún. 1901. Verkamaður Baldurshaga á Blönduósi.

Þórunn Elísabet Halldórsdóttir Guðjohnsen 8. júlí 1845 - 18. mars 1922. Var í Glaumbæ, Glaumbæjarsókn, Skag. 1845. Húsfreyja á Vopnafirði. Húsfreyja þar 1910 og 1920.

Kristín Björnsdóttir var fædd á Litlu-Giljá í Húnavatnssýslu 1. júní 1909. Hún lést í Reykjavík 11. október síðastliðinn. Í Reykjavík starfaði hún í mörg ár á Landsímastöðinni, með árshléi er hún var í London og lærði m.a. á hið nýja langlínusamband til Íslands, sem opnað var er hún kom heim. Árið 1937 fór hún alfarið utan og dvaldist í París og síðar á Ítalíu, þar sem hún var í stríðsfangabúðum fasista í þrjú ár.Á þeim tíma voru kreppuár á Íslandi og fór sendinefnd þaðan til að fá lán fyrir Ísland hjá Hambrosbanka, þar sem Ísland var á barmi gjaldþrots. Var sendinefndin undir forystu Magnúsar Sigurðssonar landsbankastjóra. Elín dóttir Magnúsar var náin vinkona Kristínar. Af þeim sökum kom Magnús í heimsókn til Kristínar og bar sig illa vegna synjunarinnar. Kristín kvað hann ekki þurfa að örvænta, þar sem hún þekkti áhrifamenn, sem gætu komið þessu í lag, sem hún og gerði og bjargaði þar þjóðarhag Íslendinga í bili. Hefir hún aldrei hlotið þakklæti sem skyldi. Eftir það ferðaðist hún mikið um Evrópu, en dvaldi lengst í París. Var hún einstök málamanneskja.
Í stríðsbyrjun var hún stödd í Belgíu og mun hafa flust fljótlega til Ítalíu. Á Parísarárunum buðust henni leikkonustörf hjá Alexander Corda. Hafði hún oft orð á því að það boð hefði hún átt að þiggja.
Erlendis kynntist hún ýmsum frammámönnum og um tíma var hún málakennari Eddu Mussolini og kynntist þar mörgum háttsettum Þjóðverjum, sem eindregið vildu fá hana sem njósnara í Kaíró. Höfðu þeir í ríkum mæli afhent henni ýmis gögn til þess starfa. Þegar hún neitaði eindregið, þótti Þjóðverjum ekki fært annað en setja hana í fangelsi á Ítalíu með ýmsum öðrum pólitískum föngum. Þurfti hún að dvelja þar við illan aðbúnað í 3 ár, eða þar til Bandaríkjamenn komu til sögunnar og leystu fangana.
Í stríðslok hélt hún til New York, þar sem hún gekk í skóla stórfyrirtækisins IBM og fór að vinna fyrir það. Haustið 1946 réðst hún til starfa í aðalstöðvum Sameinuðu þjóðanna í New York og alþjóðasamtökunum lagði hún krafta sína í meira en tvo áratugi. Við starfslok 1969 fluttist Kristín til Íslands og bjó í Reykjavík til æviloka. Útför hennar fer fram frá Áskirkju í dag.

Hallgrímur Sveinn Jónsson 10.8.1852 [12.8.1851] - 22.10.1922. Bóndi á Hnjúki, Sveinstaðahr., A-Hún.

Eyþór Jósep Guðmundsson 19. mars 1896 - 3. júní 1956 Vinnumaður á Auðkúlu, Svínavatnssókn, Hún. 1920. Bóndi. Nefndur Jósef Eyþór í Æ.A-Hún. Bræðslubúð / Kristjanía á Blönduósi [síðar Lágafell]

Friðgeir Ágúst Eiríksson 4. ágúst 1904 - 17. maí 1985 Vinnumaður á Sviðningi, Hofssókn, A-Hún. 1930. Bóndi og vitavörður á Sviðningi á Skaga, Hún.

Guðmundur Pálsson Kolka 21. október 1917 - 23. mars 1957 Var á Kirkjuvegi 27, Vestmannaeyjum 1930. Verslunarmaður Hemmertshúsi á Blönduósi og í Reykjavík.

Sveinn Þórarinsson f. 22. september 1945. Var í Árbæ, Blönduóshr., A-Hún. 1957.

Agla Sigríður Björnsdóttir f. 11. desember 1965

Heiðrún Þórarinsdóttir f. 9. ágúst 1944 - 3. júní 1977 Árbæ, Blönduóshr., A-Hún. 1957. Húsfreyja á Eldjárnsstöðum. Síðast bús. í Svínavatnshreppi,

Björg Jóhannsdóttir 15. mars 1868 - 14. febrúar 1954 Var í Mjóadal, Bólstaðarhlíðarsókn, Hún. 1890. Húsfreyja á Köldukinn, Blönduósssókn, A-Hún. 1930. Húsfreyja á Auðólfsstöðum í Langadal, A-Hún.

Guðmundur Jónasson 6.11.1860 Var á Ytrivöllum, Melstaðarsókn, Hún. 1870. Hjá foreldrum í Svarðbæli, Melstaðarsókn, Hún. 1880 og ekkill þar 1890. Bóndi á Svertingsstöðum.

Fjóla Kristjánsdóttir 10. nóv. 1918 - 16. feb. 2014. Var á Lýtingsstöðum, Mælifellssókn, Skag. 1930. Var á Torfustöðum, Bólstaðarhlíðarhr., A-Hún. 1957.

Guðrún Jónasdóttir 9.5.1856 [12.9.1856] - 17.4.1942. Var á Ytri-Völlum, Melstaðasókn, Hún. 1860. Kona hans á Melstað, Melstaðarsókn, Hún. 1880

Jónas Jónasson 11. sept. 1867 - 21. apríl 1941. Fór til Vesturheims 1890 frá Vesturhópshólum, Þverárhreppi, Hún. Kaupsýslumaður í Winnipeg, Kanada.
Hann rak um langt skeið verzlun og kvikmyndahús á Osborne stræti við Corydon, og farnaðist vel meðan heilsu hans naut við. Jónas var hvers manns hugljúfi, er ekki mátti vamm sitt vita í neinu, vinfastur og drenglyndur maður. Lézt á Grace sjúkrahúsinu í Winnipeg.
Kveðjuathöfn var haldin hjá Bardals á miðvikudaginn, er séra Valdimar J. Eylands stýrði, en síðan voru jarðneskar leifar Jónasar fluttar til Geysis til jarðsetningar

Björn Benediktsson Blöndal 23. október 1852 - 5. ágúst 1887. Bóndi á Breiðabólsstað í Neðri Vatnsdal. Drukknaði. Lögheimili í Hvammi í Vatnsdal, staddur í Stóru Strandgötu, Akureyrarsókn, Eyj. 1880. Bóndi í Steinnesi 1885.

Bóndi í Hvammi í Vatnsdal.

Margrét Gísladóttir 29.6.1865 - 1895. Stóru-Giljá 1890. Var á Húnstöðum, Hjaltabakkasókn, Hún. 1870. Dóttir bónda á Húnsstöðum, Hjaltabakkasókn, Hún. 1880.

Nyrsti bærinn í Langadal. Bæjar og peningahús standa uppi undir brekkurótum, í fallegu láréttu túni. Vestan túns er lítt gróið melsvaæði, sem nær um þvert land jarðarinnar og nefnast Breiðavaðsmelar. Í melum þessum að kalla beint vestur af íbúðarhúsi er lítil tjörn í alldjúpri kvos, sem heiti Gullkista. Þar er sagt að fjársjóður sé falinn. Utan og neðan túns er önnur tjörn sem Grafarvatn nefnist og er þar silungur til nytja. Ekki er nú vitað hvar vað það var á Blöndu, er jörðin tók nafn sitt af, en tvö vöð ery fyrir landi jarðarinnar og heiti hið syðra Hrafnseyrarvað en hið nyrðra Strákavað. Íbúðarhús úr steini, gyggt 1940 kjallari og hæð 343 m3. Fjós fyrir 9 gripi. Fjárhús yfir 280 fjár. Hesthús fyrir 9 hross. Hlöður 623 m3. Votheysgeymsla 48 m3. Vélageymsla 129 m3. Tún 22 ha. Veiðiréttur í Blöndu og Grafarvatni.

Á Breiðavaði í Langadal var hálfkirkja fyrir 1394 og lá til Holtastaða.

Jón Steingrímsson 18.6.1862 - 20.5.1891. Aðstoðarprestur í Reykjavík 1887. Prestur í Gaulverjabæ í Flóa, Árn. frá 1887 til dauðadags.

Jón Jónsson 25.12.1824 - 3.6.1900. Hreppstjóri og bóndi á Melum í Hrútafirði. Bóndi á Melum, Staðarsókn í Hrútafirði, Hún. 1855. Sagður fóstursonur sýslumanns í mt 1835.

Var í Kollafjarðarnesi, Fellssókn, Strand. 1845. Síðar bóndi á Þingeyrum í Sveinstaðahr. A.-Hún. Ekkill á Þingeyrum, Þingeyrasókn, Hún. 1880. Einkabarn.

Bærinn stendur skammt austan Reykjabrautar við norðurenda Svínadalsfjalls og gnæfir Reykjanibban þar á fjallsöxlinni. Landiði nær norðan frá Torfavatni suður að Svínavatni, þar er kallað Reykjabót. Gamla túniðvar talið grasgefið og löngum var jarðsælt hér og gott til útbeitar. Jarðhiti er steinsnar frá bænum og var þar þar lengi sundlaug. Nú hefur Húnavallaskóli verið byggður þar og borað eftir heitu vatni skammt frá bænum. Eigendur Húnavallaskóla hefur keypt alla jörðina en jarðhitann eiga Blönduós 90% og Torfalækjarhreppur 10%. Íbúðarhús byggt 1936 viðbygging 1964, 441 m3. Fjárhús yfir 400 fjár með vélgengnum áburðakjallara. Hesthús yfir 12 hross. Tún 20,2 ha. Veiðiréttur í Svínavatni

Frederikke Caroline Riis 20.7.1830 Húsfreyja á Ísafirði. Verslunarfulltrúafrú í Ísafjarðarkaupstað, Ís. 1870. Húsfreyja á Ísafirði, Eyrarsókn í Skutulsfirði, N-Ís. 1880. F. á Rönne á Bornholm.

Anna Lárusdóttir Rist fæddist á Akureyri 19. mars 1914. Hún lést á Landspítalanum 9. mars 1999.

Helga Björnsdóttir 1. júlí 1890 - 12. júlí 1972. Húsfreyja á Hæðarenda, Reykjavík 1930. Var að Holti, Hjaltabakkasókn, Hún. 1890. Húsfreyja í Hólkoti, Undirfellsókn, Hún. 1920. Húsfreyja á Gilsstöðum í Vatnsdal.

Magnús Björnsson 11. júní 1903 - 9. júní 1979. Bóndi í Hnausum í Þingi. Kaupamaður á Þingeyrum, Þingeyrasókn, A-Hún. 1930. Var á Hnausum, Sveinsstaðahr., A-Hún. 1957. Síðast bús. í Sveinsstaðahreppi. Hann var fæddur 11. júní 1903 að Sauðanesi á Ásum.
Útför hans fór fram frá Þingeyrakirkju 15. júní

Margrét Friðrika Hemmert, eins og hún hét fullu nafni, var fædd og alin upp á Skagaströnd. Heimili þeirra var mikið menningar- og rausnarheimili og voru þau hjón að mörgu leyti langt á undan sinni samtíð. Eftir að Margrét missti mann sinn flutti hún til Reykjavíkur og bjó lengst af á Holtsgötu 14. Síðustu árin þegar heilsan tók að bila bjó hún hjá Helgu dóttur sinni og tengdasyni, sem allt vildu fyrir hana gera. Barnabörnin hennar eru átta og langömmubörnin tvö. Margrét breiddi faðm sinn yfir fjölskyldu sína og vildi þeim allt sem best. Þau reyndust henni líka vel þegarhún þurfti þeirra með, og sérstaklega núna síðustu mánuðina. Barnabörnin voru viljug að skiptast á að vera hjá ömmu sinni og kunni hún vel að meta það, því að á sjúkrahús gat hún ekki hugsað sérað fara fyrr en í það síðasta.

Stefán Þorsteinsson 29. sept. 1845 - 13. feb. 1918. Var á Ytri-Kárastöðum, Kirkjuhvammssókn, Hún. 1845. Útibleiksstöðum 1870, Húsbóndi, bóndi í Tjarnarkoti, Melstaðarsókn, Hún. 1880. Húsbóndi á Gröf, Kirkjuhvammssókn, Hún. 1890. Bóndi í Sauðadalsá, Kirkjuhvammssókn, Hún. 1901.

Sigríður Stefánsdóttir Stephensen 25. maí 1841 - 18. maí 1889. Húsfreyja í Flatey, Glæsibæ og víðar. Var á Kálfafelli, Kálfafellssókn, V-Skaft. 1845

Óskar Tómas Guðmundsson 2. ágúst 1905 - 29. júlí 1989. Lærlingur á mótornámskeiði í Aðalbóli, Vestmannaeyjum 1930. Heimili: Brú, Biskupstungum. Var um tima í Vestmannaeyjum en varð síðan bóndi á Brú 1936-68. Fluttist þá til Reykjavíkur. Síðast bús. í Reykjavík.

Sigurður Guðlaugsson fæddist að Skúfi í Norðurárdal. Foreldrar hans voru Guðlaugur Guðmundsson og Arnbjörg Þorsteinsdóttir.
Fjölskyldan flutti síðar að Felli, og þaðan að Sæunnarstöðum á Hallárdal. Þar ólst Sigurður upp frá sjö ára aldri og fram á efri unglingsár er hann fór í vinnumennsku. Þau voru sjö systkinin sem upp komust. Eldri bræður Sigurðar voru Þorsteinn og Guðmundur, sem eru látnir, og yngsta systirin, Áslaug er einnig látin. Þau þrjú sem enn eru á lífi eru Sigurlaug í Asi er nú dvelur á sjúkrahúsinu á Blönduósi, Sigríður, sem býr í Hnitbjörgum á Blönduósi, en var lengst á Skagaströnd, og Ólafur, búsettur í Reykjavík. Árið 1930 bjó Sigurður á Ytra-Hóli sem leiguliði við hlið Björns Jónssonar, en á næsta ári eignaðist hann bæði konu og jörð. Hann kvæntist Auðbjörgu Albertsdóttur frá Neðstabæ í Norðurárdal og settust þau þar að og tóku við búinu afforeldrum Auðbjargar, sem voru áfram hjá þeim. Sigurður hafði kynnst lífsbaráttu leiguliðans í bernsku og ásetti sér snemma að vinna að því hörðum höndurn að geta eignast eigið bú. Eftir þrettán ár í Neðstabæ keyptu þau Hafursstaði og bjuggu þar í 28 ár, eða þar til Sigurður stóð á sjötugu. Þá brugðuþau búi og fluttust til Blönduóss. Á næstu 20 árum fann Siguröur margt að fást við. Um tíma hafði hann kindur. Hann veitti öðrum aðstoð við slátt og fleira. Einnig notfærði hann sér lagni sína og smíðaði ýmsa muni, spann líka hrosshár og bjó úr því nýtilega hluti til sölu og gjafa. Börn Sigurðar og Auðbjargar eru fimm. Elst er Hólmfríður Auðbjörg, sem er búsett í Hveragerði. Næstur er Albert Sveinbjörn á Blönduósi, kona hans er Svava Leifsdóttir. Hafþór Örn er einnig á Blöndnósi, kona hans er Ragnheiður Þorsteinsdóttir. Sigrún Björg býr í Eyjafirði, maður hennar er Hörður Kristinsson. Yngst er Bergþóra Hlíf á Blönduósi, maður hennar er Ólafur Þorsteinsson. Spor Sigurðar Guðlaugssonar urðu mörg. Níu áratugir eru að baki svo að margs er að minnast. Samferðamenn hafa verið margir, og þótt ýmsir séu horfnir á undan öldungnum standa eftir rninningar um góðan dreng sem rækti hlutverk sín af umhyggju og natni. Sigurður og Auðbjörg lilðu það að eiga 60 ára hjúskaparafmæli. Hann var styrkur heimilisfaðir, rnikill bóndi og náttúruunnandi. Hann hafði ákveðnar skoðanir, var glettinn og átti auðvelt með að sjá spaugilegu hliðar tilverunnar. Hann hafði gaman afmannamótum og naut þess að fá gesti, en aðaláhugamálið var landbúnaðurinn og honum fannst best að vera heima. Fjölskylduböndin voru sterk, og eins og börnin höfðu verið þiggjendur framan af ævi, endurguldu þau sem gefendur hin síðari ár. Sigurður Guðlaugsson var jarðsunginn frá Blönduósskirkju 25. júlí 1992.

Meirihluti Höfðakaupsstaðar er byggður í Höfðahólalandi. Höfðahólar stóðu á fallegum stað neðan svokallaðrar Hólabergja. Land jarðarinnar náði frá landamerkjum Spákonufells suður að Spákonufellshöfða, sem var í eigu Spákonufells. Mikið af landi Höfðahóla hefur verið ræst fram og ræktað. Núverandi eigandi er Höfðahreppur.

Ellert Bergsson 3. júní 1893 - 30. janúar 1950 Daglaunamaður á Sléttu, Blönduósi 1930. Verkamaður á Blönduósi.

Pálína Bergsdóttir 17. apríl 1902 - 3. júlí 1985. Húsfreyja á Sauðárkróki 1930. Húsfreyja á Sauðárkróki. Síðast bús. á Sauðárkróki.

Ingunn Elísabet Jónsdóttir 1. nóv. 1868 - 1940. Var í Vesturhópshólum, Vesturhópshólasókn, Hún. 1870. Fósturdóttir á Stóruborg, Breiðabólstaðarsókn, Hún. 1880. Fór til Vesturheims 1888, Boston Massachusetts USA. Gloucester Essex Massachusetts

Rósa Jóna Sumarliðadóttir 25. sept. 1917 - 28. júní 1969. Fædd á Hjöllum í Skötufirði. Tökubarn Efra-Spákonufelli 1920, á Ytri-Ey, Hofssókn, A-Hún. 1930. Húsfreyja á Húsavík, síðar á Akureyri. Var Jarðsungin frá Akureyrarkirkju 5.7.1969 kl 13.

Sigríður Bergsdóttir 5. febrúar 1898 - 18. júní 1921. Húsfreyja á Skeggsstöðum.

Bergur Sveinsson 12. júlí 1856 - 18. mars 1911 Bóndi á Þorbrandsstöðum, Holtastaðasókn, Hún. 1901. Bóndi, síðast á Mánaskál á Laxárdal fremri, A-Hún.

Neðstibær. Tún 9 ha Íbúðarhús byggt 1920 285 m3.

Eigandi 1975;
Einar Þorgeir Húnfjörð Guðlaugsson 30. mars 1920 - 1. apríl 2008. Var á Þverá, Hofssókn, A-Hún. 1930. Var í Húsi Einars Guðlaugssonar, Blönduóshr., A-Hún. 1957. Múrari og verkamaður á Blönduósi. Kona hans; Ingibjörg Þórkatla Jónsdóttir 25. sept. 1928. Var á Sölvabakka, Holtastaðasókn, A-Hún. 1930. Var í Húsi Einars Guðlaugssonar, Blönduóshr., A-Hún. 1957.
Núverandi eigandi;
Skarphéðinn Húnfjörð Einarsson 11. sept. 1948. Var í Húsi Einars Guðlaugssonar, Blönduóshr., A-Hún. 1957. Kona hans; Sigrún Kristófersdóttir 28. júní 1947. Var á Sunnuhvol, Höfðahr., A-Hún. 1957.

Barn í Sauðanesi, Hjaltabakkasókn, Hún. 1845. Húsfreyja á Torfalæk, Torfalækjarhr., A-Hún.

Þrúður Gunnarsdóttir 27. mars 1904 - 25. febrúar 1977. Húsfreyja í Reykjavík 1945. Hárgreiðslumeistari, síðast bús. í Reykjavík. Jarðsett 4.3.1977, kl 10:30 frá Fossvogskirkju

Húsfreyja á Sölvabakka í Engihlíðarhr., A-Hún.

Á jörðinni er ekkert íbúðarhús og hefur eigandi heimili sitt á Leifsstöðum. Býlið er austan Svartár gegnt Hóli og gnæfir Oksinn vestan árinnar. Á Skottastöðum er skýlt fyrir norðanátt og oft snemmgróið. Landgott til fjalls. Túnið er að mestu framræst mýrlendi í Skottastaðahlíð. Fjárhús yfir 200 fjár. Hlaða 360 m3. Hesthús.. Tún 10 ha. Veiðiréttur í Svartá.

Hafnarfjörður var í landnámi Ásbjarnar Özurarsonar, bróðursonar Ingólfs Arnarsonar. Hafnarfjörður er fyrst nefndur í Hauksbók Landnámu, þar sem segir frá brottför Hrafna-Flóka og samferðamanna hans frá Íslandi. Frá upphafi landnáms á Íslandi og fram til upphafs 15. aldar kemur staðurinn annars lítið sem ekkert við sögu.

Vegna góðra hafnarskilyrða frá náttúrunnar hendi varð Hafnarfjörður ein helsta verslunar- og fiskveiðihöfn landsins frá og með upphafi 15. aldar, eftir því sem skreið tók við af vaðmál sem eftirsóttasta útflutningsvara Íslendinga. Í upphafi 15. aldar hófu Englendingar fiskveiðar og verslun við Ísland. Árið 1413 kom fyrsta enska kaupskipið að landi sem sögur fara af við Hafnarfjörð. Íslendingar tóku ensku kaupmönnunum vel, en Danakonungur reyndi að koma í veg fyrir verslun Englendinga við Ísland og þess vegna kom oft til átaka milli Englendinga og sendimanna Danakonungs. Eftir því sem árin liðu urðu Englendingarnir ekki eins vel liðnir vegna yfirgangs. Einnig áttu þeir til að ræna skreið frá Íslendingum.
Um 1468 hófu þýskir Hansakaupmenn siglingar til Íslands frá Bergen í Noregi. Næstu tvo áratugina var hörð samkeppni á milli Englendinga og Hansakaupmanna, sem leiddist oft út í slagsmál og bardaga. Þýsku kaupmennirnir höfðu betur að lokum. Þeir gátu boðið ódýrari og fjölbreyttari vöru heldur en Englendingarnir. Á 16. öld var Hafnarfjörður orðinn aðalhöfn Hamborgarmanna á Íslandi.
Um miðja öldina reyndu Danakonungar enn að koma í veg fyrir verslun Þjóðverja á Íslandi og koma versluninni í hendur danskra kaupmanna. Árið 1602 gaf Kristján 4. Danakonungur út tilskipun um einokunarverslun og þar með varð úti um verslunarsamband milli Íslands og Þýskalands.

Á fyrri hluta einokunartímabilsins var Hafnarfjörður helsti verslunarstaður á Íslandi. Frá 1602-1774 var verslunin í höndum danskra kaupmanna og verslunarfélaga, en árið 1774 tók konungurinn við versluninni. Árið 1787 voru eignir konungsverslunarinnar seldar starfsmönnum hennar. Þá myndaðist vísir að samkeppni í verslunarrekstri þegar lausakaupmenn fóru að keppa við arftaka konungsverslunarinnar. Ekkert varð þó meira úr þessari samkeppni, þar sem dönsku kaupmennirnir höfðu yfirhöndina. Árið 1795 kærðu bændur dönsku kaupmennina fyrir of hátt verð á innfluttum vörum og kröfðust þess að verslun yrði gefin algerlega frjáls.

Árið 1794 keypti Bjarni Sívertsen verslunarhús konungsverslunarinnar. Hann gerðist brátt umsvifamikill kaupmaður og útgerðarmaður. Hann keypti gamlar bújarðir í landi Hafnarfjarðar og kom upp skipasmíðastöð. Bjarni varð einn af fyrstu Íslendingunum til að fá verslunarleyfi eftir að danska einokunarverslunin var lögð niður. Vegna umsvifa sinna í Hafnarfirði hefur hann oft verið nefndur faðir Hafnarfjarðar.
Frá árinu 1787 til 1908 voru flestir kaupmenn í Hafnarfirði danskir. Einn norskur kaupmaður var þar, Hans Wingaard Friis frá Álasundi í Noregi og hann búsettist í Hafnarfirði. Í upphafi tuttugustu aldar fór íslenskum kaupmönnum hins vegar að fjölga, en þeim dönsku fór fækkandi að sama skapi.

Hafnarfjörður er bær á höfuðborgarsvæðinu. Þar bjuggu 27.870 manns 1. janúar árið 2015 og hefur bærinn vaxið gríðarlega á síðustu árum og áratugum líkt og önnur sveitarfélög á höfuðborgarsvæðinu hafa gert. Höfnin sem bærinn er kenndur við var ein stærsta verslunarhöfn landsins allt frá 16. öld og mikil útgerð hefur verið stunduð þaðan í sögunni. Á 18. öld var rætt um að gera Hafnarfjörð að höfuðstað Íslands, en slæm samgönguskilyrði þangað, lítil mótekja og lítið undirlendi urðu helstu ástæður þess að Reykjavík varð ofan á í valinu. 29. febrúar 2008 náði íbúafjöldi Hafnarfjarðar upp í 25.000 manns, og gaf bæjarstjórinn Lúðvík Geirsson 25 þúsundasta Hafnfirðinginum gjöf og heiðursskjal.
Hafnarfjörður heyrði undir Álftaneshrepp framan af en eftir skiptingu hans árið 1878 varð bærinn hluti hins nýmyndaða Garðahrepps. Hinn 1. júní 1908 fékk Hafnarfjörður kaupstaðarréttindi og varð þá að sjálfstæðu bæjarfélagi. Íbúar voru þá orðnir 1469 talsins.

Skammt sunnan Hafnarfjarðarbæjar er Straumsvík þar sem Alcan á Íslandi rekur álver. Þann 31. mars, árið 2007 fóru fram íbúakosningar um stækkun álversins í Hafnarfirði. Stækkunin var felld með aðeins 88 atkvæðum.
Fyrsta almenningsrafveitan á Íslandi var sett upp 12. desember 1904 í Hafnarfirði af Jóhannesi Reykdal, veitan liggur í gegnum Hamarskotslæk. Hann er líka einn mesti gufustaður landsins.

Upphaflega var Hafnarfjörður hluti af Álftaneshreppi. Hafnarfjörður hafði þá sérstöðu miðað við aðra staði í hreppnum að aðalatvinnuvegur þar var sjávarútvegur, en ekki landbúnaður. Vegna þessarar sérstöðu var vilji til þess að gera Hafnarfjörð að sérstöku sveitarfélagi og kom hugmyndin fyrst fram opinberlega árið 1876.

Árið 1878 var haldinn hreppsnefndarfundur í Álftaneshreppi, þar sem samþykkt var að skipta hreppnum í þrennt: Álftaneshrepp, Garðahrepp og Hafnarfjörð. Gengi það ekki var ákveðið að hreppnum yrði skipt í tvennt: Bessastaðahrepp og Garðahrepp. Seinni tillagan var samþykkt og varð Hafnarfjörður því hluti af Garðahreppi.
Aftur var reynt að fá kaupstaðarréttindi árið 1890. Á fundi hreppsnefndar Garðahrepps í júní það ár var kosin nefnd til að ræða um kaupstaðarréttindi Hafnarfjarðar. Nefndin hélt fund 27. febrúar 1891, þar sem kosið var um skiptingu hreppsins, en meirihluti fundarmanna var andvígur skiptingunni. Var málið því látið niður falla og lá það niðri næstu árin vegna erfiðra tíma í Hafnarfirði.

Næst var hreyft við málinu árið 1903. Í mars það ár komu nokkrir íbúar í Hafnarfirði því til leiðar að frumvarp var lagt fram á Alþingi til laga um kaupstaðarréttindi Hafnarfjarðar. Í frumvarpinu var m.a. gert ráð fyrir því að bæjarfógetinn í Hafnarfirði yrði jafnframt bæjarstjóri og laun hans yrðu greidd úr landssjóði. Frumvarpið var fellt í atkvæðagreiðslu á Alþingi. Það var lagt fram aftur á Alþingi árið 1905, en aftur fellt í atkvæðagreiðslu. Hins vegar afgreiddi Alþingi frumvörp sem gáfu kauptúnum meiri sjálfstjórn en áður, en þau gengu ekki nógu langt til að Hafnfirðingar yrðu ánægðir.

Enn var því komið til leiðar að frumvarp um kaupstaðarréttindi Hafnarfjarðar var lagt fyrir Alþingi, nú árið 1907. Meðal breytinga frá fyrra frumvarpinu var sú að nú var gert ráð fyrir því að bæjarstjóri fengi greidd laun úr bæjarsjóði en ekki landssjóði. Þetta frumvarp var samþykkt sem lög nr. 75, 22. nóvember 1907 og tóku lögin gildi 1. júní 1908. Hafnarfjörður varð þar með fimmta bæjarfélagið á Íslandi sem fékk kaupstaðarréttindi

Sigríður Hansína Sigfúsdóttir fæddist á Ægissíðu á Vatnsnesi í Vestur-Húnavatnssýslu 21. ágúst 1915. Hún lést á Sjúkrahúsinu á Hvammstanga 29. ágúst síðastliðinn. Lilla var svo sterkbyggð allt frá fæðingu. Það var vissulega kraftaverk að hún skyldi halda lífi þegar hún fæddist aðeins sex merkur að þyngd. Ögn, móðuramma hennar, og Valgerður gamla héldu í henni lífinu með því að liggja hjá henni til skiptis í rúminu í torfbænum, halda á henni hita og næra. Sigríður Hansína móðir hennar lést þegar hún fæddist og var hún nefnd eftir henni. Lilla eins og hún var alltaf kölluð ólst upp á Ægissíðu með ömmu sinni, föður og systkinum og lærði þar að sinna búverkum eins og þau gerðust á þeim tíma.
Á Hörgshóli bjó Sigríður Hansína til ársins 1983, er hún fluttist á Laugarbakka í Miðfirði, þar sem hún bjó fyrst á Ytri-Reykjum og síðan á Gilsbakka 11. Síðastliðin tíu ár dvaldi hún á Sjúkrahúsinu á Hvammstanga. Útför Sigríðar fer fram frá Breiðabólsstaðarkirkju í Vesturhópi í dag og hefst athöfnin klukkan 15.

Kristín Árný Runólfsdóttir 30. des. 1924 - 6. sept. 1994. Var á Innri-Kleif, Eydalasókn, S-Múl. 1930. Kvsk á Blönduósi 1943-1944.
Árný Runólfsdóttir var fædd á Innri-Kleyfi í Breiðdal
Útför Árnýjar fór fram frá Fossvogskirkju 13.9.1994

Guðrún Árnadóttir Johnson 27. maí 1902 - 11. september 1973 Húsfreyja í Reykjavík 1945. Húsfreyja, síðast bús. í Reykjavík.

Bóndi og leigjandi á Skólavegi 7, Vestmannaeyjum 1930. Heimili: Glaumbær, Hún. Bóndi í Glaumbæ. Síðast bús. í Vestmannaeyjum. Einn af Ofanbyggjurum Vestmannaeyja, Páll Árnason bóndi í Þórlaugargerði vestra, hefur kvatt jarðartilveru og verður útför hans gerð frá Landakirkju í dag. Fallinn er í valinn valinkunnur maður sem alla ævi vann hörðum höndum og í hverju einu sem hann tók sér fyrir hendur, stóru sem smáu, skilaði hann af sér betri hlut en hann tók við. Þannig er vandlifað, en svo mikill ræktunarmaður var Páll í Þórlaugargerði hvort sem var til andagiftar eða móður Jarðar að kynni við hann voru í senn skóli sem skemmtun. Skóli að skynja endalausan dugnað og vilja, skemmtun að skilja lífsgleðina sem á bak við bjó, ástina til þesssem lifir og hrærist.
Páll í Þolló, eins og við Ofanbyggjarapeyjarnir kölluðum hann í daglegu tali, flutti til Vestmannaeyja frá Húnavatnssýslu 1951 með Guðrúnu Aradóttur konu sinni og sonum. Páll fæddist á Geitaskarði í Langadal 5. ágúst 1906. Þau Guðrún giftu sig 1932 og höfðu búið í 17 ár nyrðra þegar þau fluttu búferlum til Eyja 1951. Þá höfðu þau búið á Móbergi og í Glaumbæ í Langadal. Ástæðan fyrir því að þau fluttu til Eyja var sú að Páll þjáðist af asma og hafði trú á sjávarloftinu til heilsubótar og meiningin var sú að stunda ekki búskap í Eyjum. Þegar þau Guðrún tóku við Þórlaugargerði vestra, einum Ofanbyggjarabæjanna í sveitinni í Eyjum, voru þar tvær kýr fyrir og bóndinn í Páli vildi halda þeim. En mói sem hægt var að brjóta í besta ræktunarland, hvanngræna grasið í Eyjum og andi bóndans tók í taumana og fyrr en varði var Páll farinnað rækta upp svæði Ofanbyggjara byggðarinnar sem aldrei fyrr höfðuverið ræktuð.
Í Þórlaugargerði bjuggu þau Guðrún til 1985 er þau fluttu sig um set til bæjarins. Í brennuleiðöngrum bernskuáranna fyrir hver áramót stálum við peyjarnir oft traktornum hans Páls, drógum hann með reipi út að hliði í skjóli nætur og gangsettum þar með allt annað en fermingarsvip. Auðvitað vissi Páll af þessu, en aldrei sagði hann orð þótt oft leiddi hann okkur til verkkunnáttu og vits í hinu daglega brauðstriti. Mest voru þau Guðrún og Páll með 16 kýr og alla tíð réð andi bóndans stemmningu þeirra Þórlaugargerðishjóna. Það var satt að segja með ólíkindum hvað Páll vann afkastamikinn og langan vinnudag þrátt fyrir veika heilsu lengstaf ævinnar. En ef andinn getur verið holdinu yfirsterkari þá var sú náttúra í Páli í Þórlaugargerði og ætíð fór hann blíðum höndum um gróður jarðar þótt heilsan væri honum ekki eins holl og vonir stóðu til. Páll í Þolló var sérstæður maður, sterkur persónuleiki og blærinn í lífi hans var hún Guðrún. Hann hélt sínu striki, laus við pjatt og hégóma, en lifði lífinu eins og sannur maður. Þegar aðrir óku um á tryllitækjum nútímans lét Páll sér nægja gamla traktorinn sinn og það var stórkostlegt eftir eldgosið 1973 að fylgjastmeð Páli í verkum sem lögðu grunninn að uppgræðslu Heimaeyjar. Þá nutu Eyjarnar sérstaklega bóndans sem bar að svo óvænt norðan úr landi.

Þar byggði Lárus Jóhannsson 1920, bjó áður í Kistu og Vinaminni.