Fæddur 12.1.1859, d. 1884. Stúdent. Var í Bollastöðum, Blöndudalshólasókn, Hún. 1860 og 1870. Drukknaði ungur á leið til Íslands.

Axel Valdimar Karl Jónsson 11. janúar 1883 Fór til Vesturheims 1883 frá Blönduósi, Torfalækjarhreppi, Hún.

Sigríður Jónína Þorsteinsdóttir (1981-1980) fædd og búsett að Vesturgötu 33, Reykjavík og rak lengi (um 50 ár) saumastofu að Nýlendugöru 11, Reykjavík en hún lærði kjólasaum í Kaupmannahöfn 1916-1918.

Húsmóðir á Skagaströnd

Húsfreyja á Reykjum, Torfalækjarhr., A-Hún. Var á Akri, Þingeyrasókn, Hún. 1870. Húsfreyja á Reykjum, Þingeyrasókn, Hún. 1901.

Var á Sigríðarstöðum, Vesturhópshólasókn, Hún. 1901.

Bóndi á Litlu-Giljá í Sveinsstaðahr., A-Hún.

Guðrún Árnadóttir 14. des. 1924 - 30. okt. 2004, [Guðrún Árdal]. Yfirhjúkrunarkona Blönduósi. Var á Þverá, Munkaþverársókn, Eyj. 1930. Síðast bús. á Akureyri.

Þorvaldur Þorláksson f. 21. september 1919 - 17. desember 1992 Vélsmiður á Blönduósi. Var á Blönduósi 1930. Var í Bræðraborg, Blönduóshr., A-Hún. 1957.

Guðrún Angantýsdóttir 3. febrúar 1940 Var í Fjallsminni, Höfðahr., A-Hún. 1957.

Lilja Kristín Árnadóttir 29. júní 1901 - 27. desember 1981 Húsfreyja á Þorbjargarstöðum á Laxárdal ytri, Skag. Húsfreyja þar 1930. Síðast bús. á Sauðárkróki.

Pálína Elísabet Árnadóttir (1895-1962) fæddist á Steiná í Svartárdal, dóttir hjónanna, Árna Sigurðssonar (1865-1907) og Guðlaugar Jónsdóttur (1863-1951). Hún ólst upp með foreldrum sínum til ársins 1907 er faðir hennar lést en þá leystist heimilið upp. Árið 1910 er hún vinnukona á Stóra-Bergi á Skagaströnd, stundaði nám í Kvennaskólanum á Blönduósi 1912-1914 en fer síðan þá til Blönduóss. Þaðan fer hún 1915 að Kornsá í Vatnsdal og 1916 til Haganesvíkur, Skagafirði.
Pálína Elísabet giftist 31. desember 1917, Kristni Ágústi Ásgrímssyni (1894-1971) járnssmið í Barðskirkju. Þau bjuggu á Stóra-Grindli í Fljótum 1917-1921, í Ólafsfirði 1921-1925, í Hrísey 1925-1944, á Skagaströnd 1944-1960 og síðan í Kópavogi.
Pálína Elísabet og Kristinn Ágúst eignuðust sjö börn sem voru, Björn Ottó (1918-1992), Árni Garðar (1920-1987), Magnús Bæring (1923-1995), Guðmar Jón (1926-1974), Gígja Sæbjörg (1929-2019), Stefán Sigurður (1932-2016) og Brynhildur Steinunn (1934-1935).

Pálína Elísabet lést í Reykjavík 6. febrúar 1962, 67 ára að aldri. Kristinn Ágúst lést í Reykjavík 21. desember 1971, 77 ára.

Jón Ingimar Ólafsson (1891-1987) Óslandi (heitir Jón Ingimundur samkvæmt íslendingabók en Jón Ingimar samkvæmt kirkjubók)
Fæddur 6. nóvember 1891 í Stóradalsseli (Sléttárdal)

Foreldrar hans voru Ólafur Björnsson (14.01.1864-27.05.1894) Var á Ósi, Hofssókn, Hún. 1870. Vinnumaður á Höllustöðum, Svínavatnssókn, Hún. 1890 Bóndi á Höllustöðum og ráðskona hans Sigríður Jónsdóttir (19.09.1850-08.08.1919) Var með móður sinni á Sneis, Holtastaðasókn, Hún. 1860. Fór 1862 frá Sneis að Núpi. Kom 1863 frá Núpi að Tungunesi í Svínavatnssókn. Vinnukona á Ásum, Svínavatnssókn, Hún. 1870. Ógift vinnukona á Ásum í Svínavatnshr., A-Hún. 1870-71. Húsfreyja á Höllustöðum.

Halldóra Eggertína Karlsdóttir 15. okt. 1906 - 8. sept. 1984. Húsfreyja í Efri-Lækjardal, Holtastaðasókn, A-Hún. 1930. Síðast bús. í Reykjavík.

Herdís Gróa fæddist norður í Húnavatnssýslu og ólst þar upp við lífshætti þeirra tíma: vinnusemi og grandvarleik. Líf hennar allt einkenndist af þessum fornu dyggðum ásamt heilbrigðu brjóstviti og stakri fórnarlund. Ung fluttist hún til Reykjavíkur en þar kynntist hún Sigurhirti Péturssyni lögfræðingi. Eignuðust þau tvo syni, Karl og Sigfús, sem nú eru kunnir menn og harðgiftir fjölskyldufeður. Barnabörn Dísu eru orðin fimm.
Herdís og Sigurhjörtur slitu sambandi sínu eftir fárra ára samlíf en síðan kom það að mestu í hlut Herdísar að annast uppeldi drengjanna tveggja. Hún axlaði þessa ábyrgð möglunarlaust. Slíkt hið sama urðu margar aðrar einstæðar konur að gera bæði þá og síðar en það voru aðrir og fátækari tímar á Íslandi fyrir 40-50 árum. Með stakri iðjusemi, fórnfýsi og miklum sjálfsaga einbeitti Herdís lífsþreki sínu að því að koma hinum mannvænlegu drengjum sínum til þroska. Framanaf var stundum knappt í búi eins og reyndar víða um íslenzka mannheima á þeim árum en smámsaman vænkaðist hagur fjölskyldunnar. Synirnir brugðust ekki vonum Herdísar og urðu hinir mætustu og nýtustu menn. Fyrir þessar sakir og vegna þeirrar gleði er henni veittist af góðum tengdadætrum og barnabörnum fannst Dísu hún uppskera í garði lífsins þá ávexti sem sætastir eru: velgengni, heilbrigði og hamingja niðjanna. Megindrættir í lífi Herdísar breyttust aldrei hvorki í blíðu né stríðu, elja hennar var líkust náttúrulögmáli og má segja að henni félli aldrei verk úr hendi. Þegar hlé varð á skyldum greip hún í hannyrðir og liggur eftir hana fjöldi fagurra útsaumsverka sem prýða heimili vina og vandamanna og er mitt ekki undanskilið. Leikni Dísu og vandvirkni í þessumefnum sem öðrum var fágæt, en saum hennar stenzt samanburð viðþað, sem bezt hefur verið gert í þessu landi og eru íslenzkar konur þó engir aukvisar í handaverkum sínum. Í stórum og smáum saumuðum myndverkum Herdísar má skoða mikla mannkosti hennar og hagleik.

Ágúst Sigurðsson 5. maí 1945, bóndi Geitaskarði, Engihlíðarhr., A-Hún.

Húsfreyja í Galtarnesi, Víðidalstungusókn, V-Hún. 1930. Húsfreyja á Brautarlandi í Víðidal, Þorkellshólshr., V-Hún.Síðast bús. í Reykjavík.

Finney Reginbaldsdóttir 22. júní 1897 - 7. desember 1988 Var í Barnaskólanum, Aðalvíkursókn, N-Ís. 1901. Nefnd Finney Bjarnadóttir í manntalinu 1901. Húsfreyja á Sjávarborg í Borgarsveit og á Heiði í Gönguskörðum, Skag. Húsfreyja á Heiði, Sauðárkrókssókn, Skag. 1930. Síðast bús. á Sauðárkróki.

Guðbjörg Jónsdóttir 15. desember 1866 - 26. apríl 1943 Húsfreyja Þverárdal, í Gili, Sauðárkrókssókn, Skag. 1930.

Eiríkur Björnsson 14. október 1895 - 3. september 1986 Bóndi í Þverárdal í Bólstaðarhlíð, A-Hún. Bóndi á Sjávarborg og Gili í Borgarsveit, Skag. Oddviti Skarðshrepps 1931-33. Síðar bifreiðarstjóri á Sauðárkróki. Síðast bús. á Sauðárkróki. „Eiríkur var hlédrægur og hæglátur, traustur maður og vandaður“ segir í Skagf.1910- Bóndi í Gili, Sauðárkrókssókn, Skag. 1930.1950 I,

Sigvaldi Sigurjónsson 19. júní 1930 býr í Kópavogi og er ókvæntur.

Guðmundur Árnason 9. september 1877 - 24. febrúar 1954 Bóndi í Múla í Línakradal. Verkamaður í Reykjavík 1930. Lausamaður á Hörghóli, Breiðabólstaðarsókn, Hún. 1901.

Bóndi í Þverárdal, Bólstaðarhlíðarsókn, Hún, á Sjávarborg í Borgarsveit og á Heiði í Gönguskörðum, Skag. Síðast bús. á Sauðárkróki. Jón „var greindur maður og gegn, hæglátt prúðmenni, en þægilega glaðvær, gætinn í öllum efnum og farsæll“ segir í Skagf.1910- Bóndi á Heiði, Sauðárkrókssókn, Skag. 1930.1950 I.

Var í Bergstaðastræti, Reykjavík. 1901. Var í Reykjavík 1910. Húsfreyja á Akureyri 1930.

Guðrún Anna Björnsdóttir 28. júní 1884 - 15. desember 1973 Kennari, skólastjóri og bæjarfulltrúi á Siglufirði. Síðast bús. í Hveragerðisbæ.

Eg fór í refamennskuna. Það voru hérna þrjú refabú, tvö þeirra stór.

Refa-Björn, sem kallaður var, sá um bú hér uppi undir Brekku.
Kolka var með annað sem hét Silfri, og var þar sem Héraðshælið er núna.
Síðan voru Páll Geirmundsson og fleiri komnir með eitt á melunum heldur vestar en þar sem nýja kirkjan er og ég var fenginn til þess að sjá um það bú.

Ég hafði aldrei komið nærri tófum, og vinnan hjá mér byrjaði þannig að það þurfti að hreinsa dýrin í öllum búunum þremur. Þeir Svavar frá Móbergi og Björn Jónsson sem höfðu verið í þessu í nokkur ár spyrja mig hvað ég vilji helst gera. Ég sagði að mér væri alveg sama. „Þú vilt kannski taka dýrin", segja þeir.

Þeir fengu mér töng og ég fór inn í fyrsta búrið. Tófan fer náttúrulega yfir mig og undir og alls staðar því að ég kunni ekki að taka dýr. Þeir hlógu svo mikið að mér að þeir urðu að leggjast á grasið úti. En það endaði nú samt með því að ég tók hvert einasta dýr og þeir voru orðnir skrítnir á svipinn í lokin.

Ég fékk aldrei bit en þeir voru alltaf með einhverja putta reifaða. Við Svavar hlógum mikið einu sinni, við fórum í heimsókn upp til Björns þegar við vorum búnir í okkar búum. Þá var hann með prímus með vatnsfötu á og einn putta niðri og var að sótthreinsa hann eftir bit.

Þeir voru klaufar að láta bíta sig. Þegar tófurnar voru hreinsaðar var sett töng í kjaftinn á þeim, pillur ofan í þær og laxerolía. En svo kom verðfall.

Fyrst gafst Björn upp og þá tókum við Svavar það bú að okkur, síðan gafst Svavar upp og þá drap ég þetta allt niður. Það var feikna verk. Ég hreinsaði skinnin líka og spýtti þau." Viðtal við Sverri Kristófersson

Anna Maggý Gunnarsdóttir f. 9.7.1957 Reykjavík

Sumarið 1878 var Sverri Runólfssyni steinhöggvara úthlutuð lóð sem þá nefndist Sverrishorn en síðar Einarsnes eftir að Einar Einarsson fór að búa þar. Hann náði þó ekki að koma yfir sig húsi áður en hann dó. Hann hafði þó viðað að sér efni sem var selt á uppboði eftir lát hans.

Sá fyrsti sem byggir á nesinu var Sigtryggur Benediktsson, sem settist þar að 1898 og bjó þar til 1903 er hann missti konu sínu og flutti burt. Dóttir þeirra var móðir Hannesar Péturssonar rithöfundar.
Húsið var rifið eða brennt 1987

Guðmann Einar Bergmann Magnússon 9. desember 1913 - 22. nóvember 2000 Bóndi á Vindhæli, Vindhælishr., A-Hún. Var á Blönduósi 1930.
Guðmann Einar Magnússon andaðist á Héraðssjúkrahúsinu á Blönduósi, jarðsunginn frá Höskuldsstaðakirkju á Skagaströnd.

Guðmann Einar Magnússon fæddist á Skúfi í Norðurárdal 9. desember 1913. Hann andaðist á Héraðssjúkrahúsinu á Blönduósi 22. nóvember síðastliðinn. Foreldrar hans voru Guðrún Einarsdóttir, f. 10.8. 1879, d. 17.10. 1971 frá Hafurstaðakoti á Skagaströnd og Magnús Steingrímsson, f. 3.4. 1988, d. 25.7. 1951 frá Njálsstöðum á Skagaströnd. Systkini Guðmanns eru: Steingrímur, f. 15.6. 1908, d. 13.3. 1975, bóndi á Eyvindarstöðum í Blöndudal; María Karólína, f. 22.11. 1909, ljósmóðir á Sauðárkróki, nú búsett í Hafnarfirði; Sigurður, f. 4.12. 1910, d. 16.12. 1997, verkstjóri á Sauðárkróki; Guðmundur Bergmann, f. 23.7. 1919, bóndi á Vindhæli og Páll Bergmann, f. 4.12. 1921, bóndi á Vindhæli.
Guðmann Einar ólst upp með foreldrum sínum og systkinum á ýmsum bæjum í Vindhælishreppi, en lengst af bjuggu þau á Bergsstöðum, Þverá og Sæunnarstöðum í Hallárdal á Skagaströnd. Guðmann hóf búskap með foreldrum sínum á Sæunnarstöðum í Hallárdal og þar bjó hann með þeim í félagi við bræður sína þá Guðmund og Pál til ársins 1944, þegar hann festi kaup á jörðinni Vindhæli á Skagaströnd. Að Vindhæli flutti Guðmann ásamt fjölskyldu sinni árið 1944 og bjó þar ásamt bræðrum sínum allt til ársins 1992.
Á yngri árum sat Guðmann í stjórn Kaupfélags Skagstrendinga og hreppsnefnd Vindhælishrepps.
Eiginkona Guðmanns er María Ólafsdóttir, f. 27.11. 1931, frá Stekkadal í Rauðasandshreppi, dóttir hjónanna Önnu Guðrúnar Torfadóttur, f. 6.12. 1894, d. 21.3. 1965 frá Kollsvík, Rauðasandshreppi, og Ólafs H. Torfasonar, f. 27.9. 1891, d. 25.5. 1936, frá Stekkadal í Rauðasandshreppi.
Guðmann og María eiga sex börn, sem eru: 1) Guðrún Karólína, f. 11.5. 1953, framkvæmdastjóri á Ísafirði, í sambúð með Bjarna Jóhannssyni, þau eiga tvær dætur, Sigrúnu Maríu, f. 8.10. 1975, í sambúð með Gísla Einari Árnasyni og Jóhönnu Bryndísi, f. 25.4. 1980, í sambúð með Jóhanni Hauki Hafstein. 2) Anna Kristín, f. 17.4. 1955, deildarstjóri í Reykjavík, í sambúð með Sigurði Halldórssyni. Anna á tvær dætur með Erni Ragnarssyni, Maríu Guðrúnu, f. 23.11. 1976, í sambúð með Bergþóri Ottóssyni og Ásdísi Ýri, f. 27.4. 1981. 3) Einar Páll, f. 9.6. 1956, smiður á Sauðárkróki, eiginkona hans er Ingibjörg R. Ragnarsdóttir, þau eiga þrjár dætur Lilju Guðrúnu, f. 14.4. 1979, í sambúð með Sverri Hákonarsyni, Margréti Huld, f. 7.3. 1983, og Hörpu Lind, f. 7.11. 1995. 4) Ólafur Bergmann, f. 7.1. 1959, starfsmaður Brunna hf., búsettur í Kópavogi, hann á þrjú börn með Helgu Káradóttur, Lindu, f. 25.10. 1978, í sambúð með Jóhanni Barkarsyni, þau eiga eina dóttur Anítu Ósk, Bjarka, f. 5.1. 1982, d. 16.6. 1982 og Kolbrúnu Evu, f. 24.8. 1983. 5) Magnús Bergmann, f. 27.7. 1961, starfsmaður Skagstrendings hf. og bóndi á Vindhæli, Skagaströnd. Eiginkona hans er Erna Högnadóttir, þau eiga fjögur börn Rögnu Hrafnhildi, f. 28.10. 1981, í sambúð með Jónasi Þorvaldssyni, þau eiga eina dóttur, Maríu Jónu, Önnu Maríu, f. 5.11. 1985, Magnús Jens, f. 1.9. 1995, og Guðmann Einar, f. 22.8. 1998. 6) Halldóra Sigrún, f. 8.11. 1972, röntgentæknir Reykjavík, í sambúð með Ísleifi Jakobssyni.

Var í Héðinshöfða, Blönduóshr., A-Hún. 1957.

Ásmundur Árnason 9. september 1884 - 17. júní 1962 Bóndi á Ytra-Mallandi á Skaga, Skag. og síðar á á Ásbúðum, Skagahr., A-Hún. Var þar 1957. Ásmundur „var yfirburðagreindur maður“ segir í Skagf.1910- Bóndi í Ásbúðum, Ketusókn, A-Hún. 1930. 1950 II.

Helga Árnadóttir 1. feb. 1898 - 4. feb. 1985. Hjúkrunarkona á sjúkrahúsinu á Blönduósi 1930. Bús. í Neðra-Nesi og síðar Ásbúðum í Skagahreppi.

Benedikt Helgason 2. október 1877 - 28. apríl 1943 Bóndi í Ytra-Tungukoti, Blöndudal, á Skinnastöðum í Húnavatnssýslu, Agnarsbæ Blönduósi 1925 og 1941.

Sjómaður í Skagastrandarkaupstað 1930. Sjómaður og verkamaður á Akranesi, síðar ráðsmaður við Sjúkrahús Akraness. Síðan gjaldkeri og bókari í Reykjavík. Síðast bús. í Reykjavík. Var í Keflavík 1920.

Var á Másstöðum, Sveinsstaðahr., A-Hún. 1957.

Húsfreyja á Sölvabakka í Engihlíðarhr., A-Hún.

Benedikt Gröndal Þórðarson f. 27. ágúst 1899 - 11. september 1984 Verkfræðingur í Bergstaðastræti 79, Reykjavík 1930. Vélaverkfræðingur og forstjóri í Reykjavík. Verkfræðingur í Reykjavík 1945.

Kvenfélagið Hekla í Skagabyggð var stofnað 28. ágúst 1927 af 14 konum yst í gamla Vindhælishreppi. Það hefur í 90 ár starfað að ýmsum framfaramálum og lagt mörgum góðum málum lið. Félagið stóð m.a. fyrir kaupum á vefstólum, prjónavél og spunavél á fyrstu árum félagsins. Þá stóðu kvenfélagskonur fyrir merku átaki í vegagerð á Skaga á 4. áratug síðustu aldar og var því átaki reistur minnisvarði sem vígður var 2. júlí 1989. Líkt og önnur kvenfélög landsins voru helstu mál kvenfélagskvenna þá og eru enn, að styðja við þá sem minna mega sín, stuðla að ýmsum framfaramálum er snerta heimili og íbúa svæðisins sem og fjölbreyttar fjáraflanir og samkomur. Má þar nefna réttarkaffisölu, basara, jólaböll og jólahlaðborð.
Í ársbyrjun 2018 eru kvenfélagskonur 12 talsins. Félagsfundir eru haldnir nokkrum sinnum á ári. Starfsstöð kvenfélagsins er í félagsheimilinu Skagabúð. Helstu viðburðir í starfsemi félagsins eru hátíðarkaffi á þjóðhátíðardaginn, réttarkaffisala við Fossárrétt, jólabasar, jólahlaðborð og jólaball. Þá sjá félagskonur um ýmsa veitingasölu, s.s. erfidrykkjur, fundakaffi og matarveislur.

Digrimúli, grágrýtisás, það­an mjög góð útsýn til Stranda­­­fjalla. Þar lögðu kon­ur hellulagðan veg sem enn er hægt að skoða og þar er minnismerki um þessa vega­­gerð.

Finnstaðir og Háagerði eru samliggjandi jarðir. Þetta eru grasgefnar jarðir sem eiga land að sjó með góðri fjörubeit. Í landiþeirra er Finnstaðanes. Háagerði srendur í klettaás, sem mjög víðsýnt er af en Finnstaðir sunnar á skjólríkum stað. Núverandi (1975) eigandi Finnstaða er Höfðahreppur en Háagerði er í eigu Magnúsar Hjaltasonar á Bakka í Skagahreppi.

Skrá um landamerki Háagerðis og Finnsstaða.

Að norðan byrja merki á Gullhellisnöf við sjó, og er þar grjótvarða hlaðin á bakkanum, þaðan liggja merki beina sjónhending fyrir sunnan Hólkot, til vörðu, sem hlaðin er uppá Hólkotsbrekku, þaðan beina stefnu til vörðu á Hrossamýrarhrygg, þaðan ganga merki beina stefnu austur Brandaskarð, sunnan við Háagerðissel til vörðu á Selhrygg, þaðan liggja merki í Brandaskarðsgilbotn, þá ganga merki til vesturs norðan í fjallsbrúnum til klettastrýtu fyrir norðan Leynidali, fyrir norðan Borgarhaus, þaðan liggja merki beina stefnu yfir norðurenda Grenjadals, til Landamerkjagils, og þar sem það endar, sjer fyrir garði til sjóar, er stefnir norðanvert í Sandlækjarós. Í Finnstaðalandi á Spákonufell þrjá teiga fyrir utan Sandlæk út að Sandenda, og upp í flóann, eptir sem vörður vísa, ásamt öllum reka fyrir teigunum. Spákonuarfur er að nokkru leyti fyrir landi jarðanna, að undanteknum þeim hluta, sem liggur fyrir áður nefndum teigum, er heyra Spákonufelli til.

Árbakka í maí 1890.
J. Jósefsson, meðeigandi og í umboði meðeiganda minna að Háagerði
J. Jósefsson, Jens Jósefsson, Jóhann Jósefsson eigendur Spákonufells.
Árni Jónsson í umboði meðeiganda Harastaða.
Fyrir hönd ¾ Harastaða: Andrjes Árnason.
Jónann Jósefsson eigandi Finnsstaða.

Pétur Lárusson 23. mars 1892 - 4. maí 1986. Bóndi á Steini á Reykjaströnd, Skarðshr., Skag., síðar eftirlitsmaður í Keflavík (1946). Síðast bús. í Keflavík.

Anna Sigurðardóttir 10. janúar 1881 - 1. janúar 1962. Húsfreyja í Viðvík, Viðvíkursókn, Skag. 1930. Húsfreyja í Viðvík og á Hofsósi.

Ásgrímur Jónsson 4. mars 1876 - 5. apríl 1958 Listmálari í Reykjavík. Var í Reykjavík 1910. Listmálari á Óðinsgötu 17 b, Reykjavík 1930. Ókvæntur og barnlaus.

Björg Jónsdóttir 29. ágúst 1844 - 10. febrúar 1924 Var í Háagerði, Spákonufellssókn, Hún. 1845. Húsfreyja í Hofi, Undirfellssókn, Hún. 1880.

Christian Neuhaus stod i glarmesterlære, men skiftede ca. 1858 til fotografien, idet han gik i lære hos og derpå arbejdede for Rudolph Striegler (HER) , der var ved at tjene en formue på sine visitkortfotos.
Foråret 1862 etablerede Christian Neuhaus sig i en åben gård i Nyboder med et halvtag af lærred til at beskytte kunderne og sit apparat. I slutningen af dette år flyttede han til Købmagergade 14 og virkede der til 1894, hvorpå hans mangeårige medhjælper Oluf W. Jørgensen videreførte firmaet i fem år som Christian Neuhaus' efterfølger.
Christian Neuhaus portrætoptagelser er sobert, men ret traditionelt arbejde; i første halvdel af 1860'erne mest helfigurs, stående, med en stol som støttemøbel og kanten af en portiere som dekoration, derpå overvejende brystbilleder, indtil begyndelsen af halvfjerdserne vignetterede, senere mest ovalt afmaskede.

Gæti verið Olga Emilie Basberg Horgen f. 27.11.1889 - 1.12.1964. Tönsberg Vestfold Noregi.

ljósmyndari frá 29.4.1888-ca. 1902: Amagertorv 19 og ca. 1902-1938: Amagertorv 25.
þegar hann hætti störfum 1938, fluttist hann í Ljósmyndarahúsið í Rysgade

Var á Mörk, Bólstaðarhlíðarsókn, Hún. 1860. Húsfreyja á Akureyri. Húsfreyja í Reykjavík 1910. Leigjandi á Tjarnargötu 43, Reykjavík 1930.

Hrútafell [Rútsfell sbr Rútshellir] er í Eyvindarhólasókn í Rangárvallasýslu. 1703 bjugggu 44 í Hrútafelli.

„Fyrir austan láglendið gengur Hrútafell framundan hálendinu, það er tindóttur móbergsrani með hellum og skvompum. Fyrir austan Hrútafell rennur Skógaá, í henni er bergvatn, hún íellur fram af brúnunum í háum fossi, það er hinn fagri Skógafoss, sem svo opt hefir verið lýst. Fyrir austan Hrútafell taka við gróðurlausir sandar, sem haldast alla leið austur fyrir Pétursey.“
Vestan við Hrútafell er Drangshlíð og Drangshlíðarheiði.
Dómur féll í landamerkjadeilu Hrútafells, Skarðshlíðar og Drangshlíðar 31.3.1912.
Landsyfirréttardómar og hæstaréttardómar í íslenzkum málum, Annað (01.01.1917), Blaðsíða 36. http://timarit.is/view_page_init.jsp?pageId=3527887

Hrafn heimski Valgarðsson nam land vestan við Þrasa frá Kaldaklofsá að Lambafelli og bjó að Rauðafelli eystra. Landnám Hrafns hefur náð yfir Eyvindarhóla-, Stóruborgar- og Miðbælissóknir. Ekki er ljóst hvaða á Lambafellsá hefur verið en Haraldur Matthíasson bendir á tvær mögulegar ár sem renna sitt hvoru megin við Lambafell, Svaðbælisá og Laugará.

Stórisandur er landflæmi í óbyggðum norðan við Langjökul, gróðurlítið og mishæðótt. Sandurinn er í 700-800 metra hæð yfir sjávarmáli. Um hann lá fyrr á öldum Skagfirðingavegur, þjóðleið milli Norður- og Vesturlands, en oft var einfaldlega talað um að fara Stórasand. Leiðin var fremur greiðfær þótt sumstaðar lægi hún um stórgrýtt hraun og var vel vörðuð.

Þegar Stórisandur var farinn úr Skagafirði var haldið upp Mælifellsdal og yfir húnvetnsku heiðarnar, þvert á Kjalveg norðan Seyðisár. Við Sauðafell, skammt frá Kjalvegi, taka við melöldur með grunnum dölum á milli. Þær þóttu leiðigjarnar yfirferðar eins og gamall vísuhelmingur bendir til: „Átján öldur undir Sand / eru frá Sauðafelli.“ Þá tók Stórisandur við og af honum var svo komið á Arnarvatnsheiði og þaðan ýmist haldið niður með Hvítá til Borgarfjarðar eða suður Kaldadal.

Sunnan við sandinn er fjallið Krákur, sem er 1167 m á hæð og sést víða að. Grettishæð heitir strýta á sandinum og er stundum sagt að þar hafi Þorbjörn öngull grafið höfuð Grettis Ásmundarsonar.

Kjalhraun kom upp úr Strýtum

Lómagnúpur er 767 m hátt fjall á Skeiðarársandi. Lómagnúpur er eitt hæsta standberg á Íslandi (671 m).

Eins og mörg fjallshlíð á svæðinni á milli Kirkjubæjarklausturs og Skeiðarársands, hefur núpurinn áður fyrr verið hornbjarg. Lengi hefur hann skagað fram í sjó og mótast af afli haföldunnar og landrisi. Fjörður mikill hefur í þann tíð gengið inn í landið, þar sem Skeiðarársandur er núna. Samt er nú langt síðan árnar á sandinum hafa fyllt upp þennan fjörð og raunar miklu meir en það - ekki síst í mörgum jökulhlaupum.
Lómagnúpur er úr móbergi, seti og grágrýti. Að meginhluta til er Lómagnúpur byggður upp af móbergi, tvær áberandi syrpur af kubbabergi og stuðludu basalti blasa þó við í hamrahlíðum fjallsins. Á jökulskeiðum ísaldar hefur móbergið myndast og jarðlögin í höfðanum í heild hlaðist upp á um einni milljón ára.
Tvö þekkt berghlaup hafa fallið úr honum, eitt af þeim á árinu 1789. Skriðan kom niður í jarðskjálfta í júli 1789. Hún fell úr 600 métra hæð niður á sandinn og nær fast að þjóðvegi, hún kallast Hlaup og verður því stórgrýttari sem nær dregur fjallinu.

Skessufoss heitir fram í gljúfrunum, nærri Glámsþúfu, allmikill foss, og eru þar gljár miklar í ánni. Þar er talið að óvættur sú hafi búið, er grandaði sauðamönnum Þórhalls bónda. Talið er að Glámur hafi ráðið henni bana, því ekki varð hennar vart síðan. Ekki tók þó betra við er Glámur lá eigi kyrr í dysinni. Og enn versnaði er Glámur hafði hálsbrotið Þorgaut sauðamann er þó var tveggja manna maki. Ekki létti ófögnuðinum af Þórhallsstöðum fyrr en Grettir hafði lagt Glám en sú glíma varð honum dýr sakir álaga Gláms, og „hvar sem feigra fold þú byggir, ég finn þig aftur þegar skyggir“. Þótt hér hafi skeð stóratburðir Grettlu finnum við nú enga nálykt af Glámi, aðeins gróðurilm. á vordegi.

Rjóðurháls í landi Guðrúnarstaða, Rjóðurá og Rjóðurflá.
Rjúpnafelli að norður enda Rjóðurháls liggur Dalagil og eftir því rennur Dalagilslækur sem svo kvíslast í Vaglakvísl. Vaglakvísl sameinast svo Hólkotskvísl sem einnig á upptök sín fram á hálsum og úr verður Tunguá sem síðan rennur í Vatnsdalsá. Þessar tvær kvíslar eru ein

Hið forna bæjarstæði var á all háum hól undir hlíðarrótum. Þaðan var hið fegursta útsýni yfir Húnaflóa. Gamli bærinn var með burstastíl með grasi grónum þekjum og féll vel inní hlýlegt umhverfi. Nú stendur bærinn miklu neðar. Landinu hallar á móti vestri og er það skjólsamt og grær snemma á vorin. Íbúðarhús byggt 1960 431 m3. Fjós yfir 16 kýr. Fjárhús yfir 250 fjár. Hlöður 815 m3. Vélageymsla 108 m3. Tún 29,3 ha. Veiðiréttur í Ytri-Laxá.

Kolbeinsstaðafjall 675 mys
Fagraskógarfjall er um 684 m. fjall í Hnappadal í Borgarbyggð, sunnan við Hítardal. Við suðaustanvert fjallið er fellið Grettisbæli.
Þann 7. júlí 2018 féll skriða eða berghlaup úr fjallinu sem stíflaði um tíma Hítará. Við það myndaðist vatn sem nefnt var Bakkavatn. Skriðan var einfaldlega nefnd Skriðan.
Grettisbæli er 426 m hátt móbergsfjall, er gengur suðaustur úr Fagraskógarfjalli (684 m). Efst í fjallinu eru skörðóttir móbergstindar er standa upp úr annars snarbröttum skriðunum. Í Grettis sögu segir að Grettir Ásmundarson hafi haft aðsetur í hellisskúta í fjallinu í þrú ár, enda hafi fjallið verið mjög svo ákjósanlegt vígi til varna frá náttúrunnar hendi. Aðrar heimildir segja hann hafa dvalist þar nokkuð skemur, eða í um eitt ár. Mun Grettir hafa gengið svo frá hellismuna að lítið bæri þar á mannaferðum og síðan herjað á nágrannabyggðir um vistir og viðurværi.
Hítará er bergvatnsá sem rennur úr Hítarvatni eftir Hítardal og fellur í Akraós. Hítará afmarkar Mýrasýslu og Snæfells- og Hnappadalssýslu.
Í ánni eru fossarnir Kattarfoss og Brúarfoss og er í henni góð laxveiði en hún er nú laxgeng allt til upptaka. Selir ganga stundum upp í ána allt að Brúarfossi. Jóhannes á Borg byggði sér veiðihús á árbakkanum og kallaði Lund. Þar er að finna mikið safn uppstoppaðra fugla sem Jóhannes viðaði að sér.
Barnaborgarhraun og Barnaborg eru í Kolbeinsstaðahreppi, Snæfellsnessýslu. Þetta er úfið apalhraun frá nútíma, víða lyngi og kjarri vaxið, runnið frá Barnaborg, eldvarpi í miðju hrauninu.

Laxárbrú.
Endurbyggingu hennar var lokið 1974.
Elsta brúin á Laxá, var á hlaupinu fyrir ofan gljúfrin í Laxá. Miðbrúin var ofar fyrir sunnan Syðra-Hól, var byggð 1928 og var 24 m löng, en hæð frá brúargólfi niður á botn 16 metrar. Kostaði hún 13 þúsund og 200 kr. Var mynd af henni í hinu svonefnda riti ríkisstjórnarinnar, „Verkin tala". Erfitt hefur oft verið beggja vegna við þessa brú. Hliðarhalli að sunnan, en var lagaður. Að norðan var snjóþung brekka og snjósækin og svellrunninn vegurinn því uppspretta virtist vera í jarðveginum. Auk þess var brúin brostin og verið sett á hana timburgólf ofan á steingólfið. Hin nýja brú er nokkru ofar, lengri og hærri en sú eldri og mikil uppfylling beggja megin brúarsproða svo lárétt er að aka að og frá brúnni

Frostaveturinn mikla 1917-18 veiktist Sigvaldi af taugaveiki og náði sér aldrei fyllilega eftir það. Hann fluttist frá Ármúla 1921. Hann dvaldist á Vífilstaðahæli og fór síðan utan til Kaupmannahafnar á heilsuhæli. Dvöl hans í Grindavík hefur verið líkt við "menningarlega vígslu" í héraðinu. Þar dvöldu löngum hjá honum eða í návist hans þjóðkunnir listamenn eins og Gunnlaugur Scheving, Halldór Laxness, Ríkharður Jónsson, Steinn Steinarr o.fl.

Skúli Magnússon 9. ágúst 1916 - 17. nóvember 1969 Var á Hvammstanga 1930. Var í Víðigerði, Hvammstangahr., V-Hún. 1957. Vegaverkstjóri á Hvammstanga.

Hann ólst upp í foreldrahúsum og stundaði margs konar sveitastörf þar vestra. Snorri keypti gömul hús á Blönduósi, lét breyta þeim og gerði þannig mjög vistleg húsakynni. Fljótlega hófst hann handa með nýbyggingu, og byggði við Hótelið samkomusal — Hljómskálann — og nokkur svefnherbergi. Síðar réðist hann í stórendurbyggingu og byggði Hótel Blönduós upp í það form, sem er í dag. Því miður bilaði heilsa Snorra heitins fljótlega eftir að þessi síðasti byggingaráfangi var fullgerður, svo hann naut skemur en skyldi bættra aðstæðna við veitingareksturinn, en samtíð hans naut framtaksseminnar og framsýni í þessu sem og mörgum öðrum störfum Snorra heitins. Árið 1962 seldi Snorri Hótel Blönduós, og hefur það örugglega verið hans ósk við það tækifæri, að það mætti vaxa og dafna hjá hinum nýja eiganda.

Snorri Bjarnason fæddist í Reykjavík 24. september 1925. Hann lést á Heilbrigðisstofnuninni á Blönduósi 21. desember síðastliðinn. Snorri ólst upp í Reykjavík. Hann starfaði við húsasmíðar í Reykjavík til ársins 1960 en þá flutti hann með fjölskylduna norður að Sturluhóli í Engihlíðarhreppi í Húnavatnssýslu þar sem hann reisti nýbýli. Snorri og Erla bjuggu á Sturluhóli til ársins 1981 þegar þau fluttu til Blönduóss. Útför Snorra verður gerð frá Fossvogskirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 15.

Soffía Ingibjörg Jóhannsdóttir fæddist á Mjóabóli í Haukadal í Dalasýslu 17. febrúar 1916. Hún lést á Borgarspítalanum 6. febrúar síðastliðinn.
Útför Soffíu fer fram frá Kópavogskirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 15.00.

Sólrún Sigurðardóttir fæddist 2. ágúst 1928 á Eyrarbakka. Hún lést á Fossheimum, Heilbrigðisstofnun Suðurlands, 14. janúar 2013. Sólrún ólst upp með foreldrum sínum og níu systkinum í Búðarhamri á Eyrarbakka og gekk í barnaskólann á Bakkanum. Hún vann við verslunarstörf, fyrst í Bókabúð Lárusar Blöndal í Reykjavík og síðar í Bókabúð Kaupfélags Árnesinga á Selfossi.
Sólrún og Sigurður bjuggu á Víðivöllum 6 á Selfossi. Frá 1985 bjuggu Sólrún og Ástríður systir hennar saman á Grænuvöllum 6 og síðar í Álftarima 11. Síðastliðið ár dvaldi Sólrún á Fossheimum, Heilbrigðisstofnun Suðurlands.
Útför Sólrúnar verður gerð frá Selfosskirkju í dag, 24. janúar 2013, og hefst athöfnin klukkan 13.30.