Guðrún Rósa Skúladóttir 15. maí 1834 - 21. nóvember 1920. Var á Skinnastöðum, Þingeyrarsókn, Hún. 1845. Vinnukona í Sauðá, Sjávarborgarsókn, Skag. 1860. Vinnukona á Ytri-Ey, Höskuldsstaðasókn, Hún. 1880. Los Angeles. vk Sauðá 1860, sigldi frá Seyðisfirði 1877 til Winnipeg með Miacra-Los Angeles. [Ath; í íslendingabók er hún sögð hafa farið vestur 1887 en 1877 skv Vesturfaraskrá]

Guðrún Rolvsdóttir 1937 Holmås Noregi

Guðrún Rebekka Runólfsdóttir 27.2. 1917, d. 15.8. 1985. Var í Ingólfsstræti 21 b, Reykjavík 1930. Húsfreyja í Reykjavík 1945. Síðast bús. í Reykjavík. Sjúkraþjálfari.

Guðrún Davía Ragúels Davíðsdóttir 22. des. 1880 - 24. júní 1973. Tökubarn á Geirseyri, Sauðlauksdalssókn, Barð. 1890. Vinnukona í Austurstræti, Reykjavík. 1901. Húsfreyja á Akureyri 1930. Síðast bús. á Akureyri.

Guðrún Ragna Ragnarsdóttir Ragnars Borg 2. júlí 1917 - 22. nóv. 2004. Sjúkraliði og húsfreyja, síðast bús. í Reykjavík. Nemandi á Akureyri 1930.
Hún lést á Landspítalanum í Fossvogi 22. nóvember 2004.
Útför Guðrúnar verður gerð frá Háteigskirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 15.

Guðrún Ingibjörg Rafnsdóttir 10. september 1875 - 24. maí 1932 Fór til Vesturheims 1900 frá Hvalnesi í Skefilsstaðahr., Skag. Gardar, Pembina, North Dakota. Innflytjandi til Pembina, North Dakota, Canada 8.7.1900 frá Quebec, Canada með skipinu Lake Megantic. Walsh, North Dakota, United States Census 1932, jarðsett í Gardar

Guðrún Karólína Pétursdóttir 5. des. 1970. Brandsstöðum

Guðrún Soffía Pétursdóttir 14. júní 1956. Var í Húsi Péturs Péturssonar, Blönduóshr., A-Hún. 1957. Skagaströnd:

Guðrún Valgerður Pétursdóttir Hoffmann 18. júní 1901 - 22. sept. 1992. Vordingborg Danmörku.

Guðrún Pétursdóttir 28.10.1866-24.7.1951. Var í Þorsteinskoti, Reykjavík 1870. Húsfreyja á Njálsgötu 40 b, Reykjavík 1930.

Guðrún Edda Paulsdóttir 10. apríl 1958. Svíþjóð, Skrifstofumaður Blönduósi, Sóló flugmaður.

Guðrún Pálsdóttir 15. sept. 1943. Starfaði um árabil hjá Pósti og síma, síðar bankastarsfmaður á Blönduósi.

Guðrún Pálsdóttir 19. sept. 1839 - 17. nóv. 1927. Húsfreyja á Syðri-Reistará á Galmaströnd 1873. Húsfreyja í Reykjavík 1910.

Guðrún Sigríður Pálmadóttir 1. mars 1951. Iðjuþjálfi frá Holti.

Guðrún Solveig Pálmadóttir 4. jan. 1878 - 26. júlí 1960. Húsfreyja á Æsustöðum í Langadal, A-Hún. Var á Bjarnastöðum, Þingeyrasókn, A-Hún. 1930. Var á Bjarnastöðum, Sveinsstaðahr., A-Hún. 1957. Þórðarhúsi 1941

Guðrún Ólafsdóttir 27. mars 1943 - 7. maí 1994, Gili, Hólshreppi. Bjó á Bolungarvík.

Guðrún Sigríður Ólafsdóttir 27. nóv. 1890 - 25. júní 1918. Prestfrú í Görðum á Álftanesi, Bergstöðum, á Sauðárkróki og víðar.

Guðrún Ólafsdóttir 23. ágúst 1866 - 10. júlí 1922. Húsfreyja á Keldulandi í Vindhælishreppi, A-Hún. Syðra Mallandi 1870.

Var í Steinnesi, Þingeyrarsókn, Hún. 1835. Skrifuð Þórunnardóttir í 1835. Vinnukona í Steinnesi, Þingeyrarsókn, Hún. 1860. Húsfreyja á Hólabaki, Þingeyrasókn, Hún. 1870. Húsmóðir á Flögu, Undirfellssókn, Hún. 1880. Húsfreyja á Flögu, Undirfellssókn, Hún. 1890. Lýstur faðir: Ólafur Ólafsson vinnumaður á Framnesi í Skagafirði, en hann sór fyrir að eiga barnið.

Guðrún Nordal Þorsteinsdóttir 21.4.1947 Reykjavík. Kvsk á Blönduósi 1964-1965.

Sú aldraða kona, hét Guðrún María Teitsdóttir og var frá Bergsstöðum á Vatnsnesi í Vestur-Húnavatnssýslu. Þar fæddist hún á aldamótaárinu og ólst upp í stórum systkinahópi við harða lífsbaráttu og þau kröppu kjör sem tíðkuðust hjá smábændum þeirra tíma. Hún var komin af harðduglegu og vinnusömu fólki sem lét ekki deigan síga fyrr en fullreynt var. Alla sína löngu æfi var það siður hennar sjálfrar að skila sínu dagsverki þannig að sómi væri að. Náið sambýli við húsdýrin og náttúruna hefur án efa mótað skapferli hennar þegar í æsku og skerpt athyglisgáfuna. Ung taldi hún sig sjá og heyra hluti, sem öðrum var ekki gefið að nema, og sambýli við álfa og huldufólk var henni ekki síðri veruleiki en það sem gaf að líta í þessum heimi. Skömmu eftir tvítugt fór Guðrún úr foreldrahúsum og dvaldi síðan í nokkur ár hjá vinafólki sínu í Saurbæ á Vatnsnesi. Þar vann hún við almenn sveitastörf, en flutti síðar að Geitafelli í sömu sveit og þar mun hún hafa verið einyrki um nokkurra ára skeið. Breyting varð í fábreyttu lífi hennar þegar hún fluttist til Hvammstanga og tengdist fjölskyldu Björns Sigurðssonar, læknis, og konu hans Sólveigar Sigurbjörnsdóttur. Í skjóli þeirra og síðan barna þeirra hefur hún síðan verið. Sagan segir að Björn læknir hafi sótt Guðrúnu fárveika um miðja nótt út að Geitafelli og flutt í sjúkraskýlið á Hvammstanga til meðferðar. Meðan á sjúkralegunni stóð tókst mikil vinátta með henni og eldri börnum Björns. Eftir þessi veikindi gat Guðrún ekki búið ein lengur og fluttist hún þá að Höfða við Hvammstanga til Jakobínu systur sinnar. Sambandið við fjölskyldu Björns treystist, hún tók að sér ýmis verk fyrir heimilið og fluttist loks í læknisbústaðinn sem heimilismaður haustið 1942. Þegar Björn flutti svo til Keflavíkur árið 1945 fylgdi Guðrún með fjölskyldunni og bjó þar til ársins 1960 er hún fylgdi augasteininum sínum, yngri dóttur Björns, í skóla til Reykjavíkur árið 1960. Þá keypti hún sér lítið hús á Njálsgötunni og varð þá aftur einbúi. Síðustu árin bjó hún svo í lítilli íbúð við Efstaland í Reykjavík. Alveg ein var Guðrún þó aldrei, því að litla heimilið hennar varð fljótt vinsæll áningarstaður vina og vandamanna, sem leið áttu um.

Í Keflavík vann Guðrún fyrst á heimili Björns, en tók brátt að sér ýmis trúnaðarstörf á lækningastofu hans og í litlu apóteki sem læknirinn rak þar. Hún sá meðal annars um ljósböð fyrir börn, annaðist nudd, stuttbylgjumeðferð og fleira þess háttar og gaf einnig sprautur þegar á þurfti að halda. Komin um sextugt hóf hún störf í sláturhúsi hjá Sláturfélagi Suðurlands í Reykjavík og síðar vann hún við ullariðnað hjá félaginu Framtíðinni. Starfsþrekið var ekki aldeilis á þrotum þegar komið var að sjötugu, því að þá tók hún að sér að sjá um kaffi og hreingerningar í litlu fyrirtæki og sinnti því fram undir áttrætt. Kappsemi hennar og vinnuharka varð að sögn ekki alltaf til að afla henni vinsælda meðal samstarfsmanna, en réttlætistilfinning hennar var svo rík að allt annað en að leggja sig af alhug í starfið varð að skoða sem vinnusvik.
Foreldrar Guðrúnar bjuggu við mikla fátækt og oft var mjög þröngt í búi þótt heldur væri farið að rætast úr eftir að þau fluttust að Bergsstöðum árið 1897. Þegar Guðrún fæddist voru ekki aðrir fullorðnir á heimilinu en móðir hennar og 17 ára dóttir og tók hún á móti Guðrúnu með tilsögn móður sinnar. Guðrún var snemma tápmikil og þegar árin og getan leyfðu fór hún að hjálpa til við heimilisstörfin og þá einkum utanhúss en Guðrúnu féll alltaf vel að vinna útistörf enda harðdugleg og sterk svo að hún gaf karlmönnum ekki eftir. Gekk hún hiklaust í hin erfiðustu karlmannsverk og leysti þau vel af hendi. Guðrún sá að klæðnaður karla hentaði betur við útiverkin og það var því snemma sem hún braut allar hefðir í klæðaburði og klæddist karlmannsfötum við störf sín. Guðrún var á Bergsstöðum til ársins 1923 en þá réðist hún til starfa að Saurbæ á Vatnsensi og var þar til ársins 1930 er hún fluttist að Geitafelli í sömu sveit og hóf þá búskap sjálfstætt. Árið 1941 hætti hún búskap og flutti að Höfða við Hvammstanga og byggði þar hús yfir nokkrar kindur. Um þessar mundir varð Gurðún fyrir því að veikjast og þurfti að fara á sjúkrahúsið á Hvammstanga. Þá kynntist hún læknishjónunum Birni Sigurðssyni og Sólveigu Sigurbjörnsdóttur.

Guðrún M. Andrésdóttir ­ Minning Fædd 17. janúar 1896 Dáin 25. mars 1991 Guðrún Margrét Andrésdóttir, sem jarðsungin verður frá Fossvogskirkju í dag, fæddist á Búrfellshóli í Svínadal í Húnavatnssýslu, dóttir hjónanna Sigurlaugar Friðriksdóttur og Andrésar Jónssonar bónda. Guðrún lést á sjúkradeild Elliheimilisins Grundar 25. mars sl. Lítið veit ég um ættir Guðrúnar nema hvað þær voru úr Húnavatns- og Skagafjarðarsýslum, en með þeirri undantekningu einni að Friðrik Hildebrandt, danskur kaupmaður á Skagaströnd, var móðurafi hennar. Foreldrar Guðrúnar voru leiguliðar og síðustu þrjú hjúskaparárin bjuggu þau í Grundargerði í Blönduhlíð í Skagafirði. Andrés drukknaði í Héraðsvötnum 30. ágúst 1901, þegar hann var á leið til vinnu upp í afgjald jarðarinnar. Sigurlaug móðir Guðrúnar gat ekki haldið áfram búskapnum eftir lát Andrésar og kom því Guðmundi bróður Guðrúnar, sem var tíu árum eldri, fyrirhjá vandalausum en réðst sjálf í vist til Einars bónda Jónssonar og konu hans Sesselju Sigurðardóttur í Flataratungu í Skagafirði, þar sem Guðrún ólst upp til fermingaraldurs. Eftir Flatartungu lá leiðin á aðra bæi í Skagafirði, í vist á Uppsölum í Blönduhlíð hjá Jónasi Sveinssyni og Björgu Björnsdóttur og síðan að Miklabæ hjá séra Birni Jónssyni og Guðfinnu Jensdóttur. Stundum rifjaði Guðrún upp minningar sínar frá uppvaxtarárunum í Skagafirði. Það var bjart yfir þeim minningum og ljóst er að hún hafði verið heppin með húsbændur. Vinátta samferðarfólksins á æskuárunum entist ævilangt og síðast í fyrra fór hún í 95 ára afmæli einnar dætranna frá Miklabæ, Guðbjargar Bjarman. Frá þessum tíma er einnig ævilöng vinátta hennar við móður mína, Ingibjörgu Árnadóttur, sem var í fóstri hjá Jónasi og Björgu í Uppsölum. Frá Miklabæ lá leiðin suður á landað Hesti í Borgarfirði, til Sigríðar dóttur prestshjónanna á Miklabæ og manns hennar séra Eiríks Albertssonar. Guðrún var um tíma í kaupamennsku í Viðey og á Korpúlfsstöðum, en þá var Sigurlaug móðir hennar komin til hennar og bjó hún síðan hjá dóttur sinni þar til hún lést á nítugasta og fjórða aldursári árið 1948.
Guðrún var á Korpúlfsstöðum þegar Ingibjörg Árnadóttir æskuvinkona hennar lést frá tveimur ungum sonum, Hauki og undirrituðum. Faðir okkar Davíð Jóhannesson símstöðvarstjóri á Eskifirði hafi samband við Guðrúnu og bað hana að koma til sín og sjá um heimilishaldið. Ekki var hægt um vik fyrir Guðrúnu að verða við þessari bón, því nú var móðir hennar á áttræðisaldri hjá henni. Þó lauk því svo að þær mæðgur fóru austur á Eskifjörð, þar sem þær dvöldu í tæp fjögur ár, þar til Davíð kvæntist öðrusinni Sigrúnu, systur Ingibjargar. Eftir þetta vann Guðrún á ýmsum stöðum í Reykjavík og var um tíma ráðskona hjá Birni Rögnvaldssyni byggingameistara, sem þá var ekkjumaður. Guðrún giftist aldrei, né eignaðist sjálf börn, en börn þau sem hún annaðist fyrir aðra urðu öll vinir henar og héldu sambandivið hana til æviloka. Vináttusambönd þessi voru henni og móður hennar mikils virði sem og börnunum sem uxu úr grasi og eignuðust börn sem einnig fylltu vina- og kunningjahóp Guðrúnar. Hjá henni varþví oft glatt á hjalla þegar unga fólkið var í heimsókn. Guðrún var gangastúlka á Landspítalanum í áratug og vann síðan í sælgætisgerð í mörg ár á meðan starfsþrek entist. Tveggja ára hlé varð þó á útivinnunni þegar hún gegndi ráðskonustörfum fyrir Víglund Gíslason, sem hafði verið kvæntur Þórhildi Sveinsdóttur, frænku Guðrúnar. Þetta varð afdrifaríkasta ráðskonustarf Guðrúnar, því þegar Víglundur kvæntist öðru sinni varð yngsta barnið Vilborg Guðrún eftir hjá Guðrúnu og ólst upp í skjóli frænku sinnar. Þegar Vilborg síðar giftist Gísla Albertssyni byggingameistara fluttist Guðrún til þeirra og dvaldi hjá þeim og börnum þeirra í góðu yfirlæti þartil hún fór á Elliheimilið Grund, þarsem hún dvaldi síðasta áratug ævinnar. Guðrúnu leið vel á Grund og hrósaði starfsfólki og stjórnendum fyrir góða aðhlynningu.

Guðrún Elísa Magnúsdóttir 24. apríl 1899 - 26. júní 1988. Húsfreyja í Austurhlíð, Holtastaðasókn, A-Hún. 1930. Húsfreyja í Kolgröf Skagafirði o.v. Síðast bús. á Sauðárkróki.

Guðrún Magnúsdóttir 1. des. 1884 - 1. nóv. 1968. Húsfreyja Klömbrum 1910 og á Stóru-Borg, Þverárhreppi, V-Hún. 1930, ekkja þar 1920. Var í Ytri-Stóru-Borg, Þverárhr., V-Hún. 1957. Síðast bús. í Þverárhreppi.

Guðrún Magnúsdóttir frá Fagranesi. Fædd 17. apríl 1913 Dáin 26. júní 1993, fædd í Reykjavík.
Haustið 1933 lá leið Guðrúnar til Blönduós, á kvennaskóla Húnvetninga. Þar kynntist hún tilvonandi manni sínum, Óskari Jóhannessyni frá Móbergi. Reistu þau sér bæ í landi Holtastaða og gáfu honum nafnið Fagranes. Bjuggu þau þar uns þau fluttust til Blönduóss. Síðustu árin áttu þau heimili í Hnitbjörgum, heimili aldraðra. Þar var gott að dveljast í góðum félagsskap við aðra íbúa hússins þar sem allir voru boðnir og búnir að rétta hver öðrum hjálparhönd.
Guðrún og Óskar voru bæði viðmótsgóð og létt í lund, góð heim að sækja. Það var gaman að sjá hve samstillt þau voru og tóku þátt í öllu félagsstarfi aldraðra sem fór fram í húsinu. Eftir að heilsu Óskars hrakaði rétti Guðrún honum hjálparhönd við það sem hann var að vinna að.

Guðrún Kristófersdóttir 16. feb. 1962, Skólaliði Blönduósi.

Guðrún Kristófersdóttir fæddist í Vestmannaeyjum 10. desember 1925. Hún lést 7. janúar 2018 á Hraunbúðum, dvalarheimili aldraðra í Vestmannaeyjum.

Guðrún Kristmundsdóttir 5. des. 1883 - 28. des. 1947. Var í Ásbjarnarnesi, Vesturhópshólasókn, Hún. 1890. Húsfreyja á Litla-Búrfelli og Smyrlabergi, A-Hún. Húsfreyja á Smyrlabergi, Þingeyrasókn, A-Hún. 1930.

Guðrún Kristmundsdóttir 24. nóv. 1840 - 27. júlí 1930. Húsfreyja í Auðunnarstaðakoti, Víðidalstungusókn, Hún. 1870 og 1880. Var á Sveinsstöðum, Þingeyrasókn, Hún. 1901. Húsfreyja á Auðólfsstöðum í Langadal, A-Hún.

Guðrún Hanna Kristjánsdóttir 17. júní 1937. Var í Reykjavík 1945.

Guðrún Medonía Kristjánsdóttir 17. nóv. 1892 - 28. des. 1928. Var á Bakka, Garpsdalssókn, Barð. 1901. Flutti til Reykjavíkur 1905. Var í Reykjavík 1910. Ógift.

Guðrún Kristín Sigurmarsdóttir Jensen 28. júní 1936.

Guðrún Katrín Konráðsdóttir 3. ágúst 1951 Dalvík, Var í Haukagili, Áshr., A-Hún. 1957.

Guðrún Sigríður Rannveig Lárusdóttir Knudsen 16. sept. 1852 - 8. júlí 1882. Tökubarn í Hrappsey, Dalverðarnessókn, Dal. 1860. Húsi Jóns Árnasonar 1880. Húsfreyja á Lundi, dó af barnsförum. Barnlaus.

Guðrún Katrín Þorbergsdóttir forsetafrú lést á sjúkrahúsi í Seattle í Bandaríkjunum skömmu fyrir miðnætti 12. október. Hún var 64 ára gömul þegar hún lést. Guðrún Katrín hafði í rúmt ár barist við alvarlegan sjúkdóm. Herra Ólafur Ragnar Grímsson, forseti Íslands, var við sjúkrabeð konu sinnar við lát hennar ásamt dætrum þeirra.

Guðrún Katrín fæddist í Reykjavík 14. ágúst 1934. Guðrún Katrín ólst upp í Vesturbæ Reykjavíkur í skjóli móður sinnar, en föður sinn missti hún sjö ára gömul. Hún fór í Menntaskólann í Reykjavík og varð stúdent árið 1955. Á árunum 1956¬1963 starfaði Guðrún Katrín sem fulltrúi á Náttúrufræðistofnun Íslands. Frá 1965¬1973 bjó hún á Hvammstanga, í Danmörku og Svíþjóð. Hún las fornleifafræði við Gautaborgarháskóla skólaárið 1971¬1972. Eftir að Guðrún Katrín kom heim settist hún á skólabekk og nam þjóðfélagsfræði við Háskóla Íslands frá 1973¬1975.

Árið 1979 tók Guðrún Katrín við starfi framkvæmdastjóra Póstmannafélags Íslands. Starfinu gegndi hún til ársins 1988 þegar hún setti á stofn verslunina Garn gallerí við Skólavörðustíg í Reykjavík. Verslunina rak hún til ársins 1991 þegar hún tók aftur við starfi framkvæmdastjóra Póstmannafélagsins og gegndi því til ársins 1996. Um tíma var Guðrún Katrín dagskrárfulltrúi hjá Sjónvarpinu og hún var framkvæmdastjóri verkefnisins Þjóðþrif.

Guðrún Katrín sat í bæjarstjórn Seltjarnarness frá 1978¬-1994. Frá 1991 sat hún í stjórn Minja og sögu, vinafélags Þjóðminjasafns Íslands.
Guðrún Katrín bjó yfir ríkum listrænum hæfileikum og vann alla tíð mikið að sauma- og prjónaskap. Prjónauppskriftir eftir hana hafa birst í blöðum bæði heima og erlendis. Hún hafði fágaða framkomu og vakti hvarvetna aðdáun fyrir glæsileik.

Guðrún Katrín tók virkan þátt í kosningabaráttu með eiginmanni sínum Ólafi Ragnari Grímssyni þegar hann bauð sig fram til embættis forseta Íslands árið 1996. Eftir að hann var kjörinn forseti fylgdi hún honum í fjölmargar heimsóknir hér heima og erlendis.

Í september 1997 greindist Guðrún Katrín með bráðahvítblæði og gaf forseti Íslands út yfirlýsingu um veikindi hennar 17. september það ár þar sem sagði að hún myndi ekki geta gegnt starfsskyldum á opinberum vettvangi næstu mánuði. Gekk hún í gegnum erfiða sjúkdómsmeðferð um veturinn á Landspítalanum. Árangur af meðferðinni virtist í fyrstu vera góður og kom hún fram opinberlega með eiginmanni sínum á fyrri hluta þessa árs. Í júní sl. kom í ljós að sjúkdómurinn hafði tekið sig upp að nýju og hélt hún til Seattle í Bandaríkjunum 23. júní þar sem hún gekkst undir beinmergsaðgerð.

Í síðasta mánuði veiktist Guðrún Katrín alvarlega af lungnabólgu og var lögð inn á gjörgæsludeild. Hún lést skömmu fyrir miðnætti 12. október. Ólafur Ragnar Grímsson og dætur þeirra, Guðrún Tinna og Svanhildur Dalla, voru hjá henni við andlátið.

Guðrún Júlíusdóttir 22. jan. 1917 - 24. sept. 1981. Var á Hæðarenda, Reykjavík 1930. Var í Hólkoti, Undirfellsókn, Hún. 1920. Síðast bús. í Reykjavík.

Guðrún Jósafatsdóttir 16. júlí 1888. Var á Holtastöðum, Holtastaðasókn, Hún. 1901. Var í Reykjavík 1910.

Guðrún Margrét Jónsdóttir Petersen 8. júní 1892 - 16. des. 1961. Húsfreyja í Reykjavík. Var í Reykjavík 1910. Húsfreyja í Skólastræti 3, Reykjavík 1930.

Guðrún Jónsdóttir, Köldukinn. Í dag er til moldar borinn á Blönduósi Guðrún, húsfreyja í Köldukinn á Ásum, merk kona, sem orðin var háöldruð, komin hátt á tíunda tuginn. Fullu nafni hét hún Guðrún Sigríður. Var í Reykjavík 1910. Húsfreyja á Köldukinn, Blönduósssókn, A-Hún. 1930. Var í Köldukinn í Torfalækjahr., A-Hún. 1957. Húsfreyja þar.
Guðrún hafði ríka löngun til lærdóms og fór ung í Kennaraskóla Íslands, lauk þar prófi vorið 1911, tvítug að aldri. Eftir það gaf hún sig að kennslu, starfaði fyrst tvo vetur við barnaskólann í Hnífsdal og síðan einn vetur í Keflavík. Að svo búnu sneri hún norður á heimaslóðir og kenndi 1914-16 í Engihlíðarhreppi, en þá mun þar hafaverið farskóli. Að þessu fimm kennsluárum liðnum tóku við húsmóðurstörf.
Tengdafeður beggja höfðu þar nokkur jarðarnot næstu árin. Þeir lifðu nokkuð jafnlengi, eða þar til á miðjum styrjaldarárunum síðari, en höfðu þá hætt búsumstangi fyrir þó nokkrum árum, enda komnir um eða yfir áttrætt, er þeir féllu frá. Björg, móðir Guðrúnar, lifði þó lengst, eða þar til 1954 og var þá nær 86 áragömul.
Þegar Kristján í Köldukinn andaðist árið 1973 voru liðin allmörg ár síðan þau Guðrún höfðu lagt jörðina í hendur sona sinna. Voru þau þá búin að standa fyrir búi á fimmta áratug. Síðasta áratuginn eða rúmlega það bjuggu þau ásamt sonunum, sem byrjuðu búskap með fárra ára millibili, Jón, árið 1946, og Kristófer 1950. Þeir bræður sýndu strax mikinn dugnað og forsjálni, og hófst með þeim innreið nýaldar í búskaparháttum þar á bæ. Leið ekki á löngu unz þeir höfðu breytt góðri fjárjörð í stórbýli með mikilli ræktun og góðum húsakosti fyrirfólk og fénað. Er vonandi að óáran síðustu tíma í íslenzkum landbúnaði, sem bitnað hefur á þeim bræðrum eins og mörgum öðrum, verði ekki varanleg til langframa.

Guðrún Jónsdóttir 17. feb. 1952 Skagaströnd; nefndist Guðrún Sigurlína í vegabréfi 1973.

Forstöðumaður Félagsstarfs Gerðubergs

Guðrún Hadda Jónsdóttir 5.11.1948 Akranesi. Kvsk á Blönduósi 1966-1967.

Guðrún Ólafía Jónsdóttir 20. mars 1935 á Blönduósi - 2. sept. 2016 á Land­spít­al­an­um við Hring­braut 2. sept­em­ber 2016, 81 árs að aldri.
Arkitekt í Reykjavík. Gegndi margvíslegum félags- og trúnaðarstörfum.
Útför Guðrún­ar fór fram í Dóm­kirkj­unni 16. sept­em­ber 2016. og hófst kl. 13.

Guðrún Jónsdóttir 6. okt. 1926. Var á Haðarstíg 18, Reykjavík 1930.

Guðrún Jónsdóttir 1. des. 1915 - 12. nóv. 1946. Var á Ásum, Svínavatnssókn, A-Hún. 1930. Ljósmóðir og húsfreyja í Litla-Enni og á Syðri-Löngumýri, A-Hún.

Guðrún fæddist í Fosskoti í Miðfirði 1. október árið 1904. Útför, Guðrúnar Jónsdóttur, sem andaðist á Sólvangi var hinn 20. þ.m. frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði. Um tvítugsaldur fer Guðrún í Kvennaskólann á Blönduósi. Að loknu námi fer hún aftur heim á bernskustöðvarnar og er þar um nokkurt skeið. Hún fer svo aftur að heiman og þá til Hafnarfjarðar, þar sem hún stundaði fiskvinnu. Það átti fyrir Guðrúnu að liggja að ílengjast á æskustöðvunum. Systkinin Jón og Guðrún taka síðan við búi í Fosskoti og búa þar góðu búi meðan kraftar entust. Haustið 1965 flytja þau Guðrún og Jón til Hafnarfjarðar, þar sem þau kaupa sér lítið og snoturt hús við Álfaskeið og koma sér þar vel fyrir. Eftir að Jón lést árið 1971, bjó hún ein í húsinu þar til hún flutti á Sólvang. Guðrún var bókhneigð og las mikið, hún var ljóðelsk og kunni ógrynni ljóða. Eins og áður er getið dvaldist Guðrún síðustu árin á Sólvangi. Á starfsfólkið þar þakkir skildar fyrir þá umönnun og hlýju, sem það sýndi henni.

Guðrún Margrét Jónsdóttir Stefansson 10. ágúst 1903 - 28. desember 1972 Vinnukona á Eiðsstöðum, Svínavatnshr., A-Hún. 1920. Fór til Vesturheims 1925.
Barnabörnin eru sex. Útförin fór fram frá lútersku kirkjunni í Árborg að viðstöddum fjöIda tryggra góðvirta.

Guðrún Jónsdóttir fæddist á Másstöðum í Vatnsdal 25. nóvember 1900. Hún lést á Héraðssjúkrahúsinu á Blönduósi 1. desember síðastliðinn. Útför Guðrúnar fer fram frá Þingeyrarkirkju í dag. Eftir lát Elínborgar stóð Guðrún ljósmóðir, systir Jóns, fyrir búi með honum í nokkur ár, væn kona og vönduð. En árið 1919 hafði ung og gjörvuleg kona komið sem kaupakona að Sveinsstöðum. Hét hún Halldóra Gestsdóttir og var systir Gests Gestssonar kennara sem þá var í Skólahúsinu í Sveinsstaðahreppi. Þau systkin voru frá Hjarðardal í Dýrafirði. Þau Halldóra og Jón á Másstöðum gengu í hjónaband og bjuggu saman á Másstöðum í 27 ár. Þau eignuðust dótturina Elínborgu Margréti, síðar kennara á Skagaströnd, árið 1921 og er hún nú ein eftirlifandi þeirra systra. Þær eldri dætur Jóns voru nú orðnar gjafvaxta og Þorbjörg gift. Guðrún hleypti heimdraganum og fór aftur á Kvennaskólann 1919­1920 og síðar til Ísafjarðar á árunum 1922­-1924 að læra karlmannafatasaum. En Guðrún, líkt og þær systur allar, var hög í höndum. Um þessar mundir átti ungur bóndason heima á Bjarnastöðum. Hann hét Pálmi Zophaníasson og var nokkru yngri en Guðrún. Pálmi hafði mikið hrokkið hár og hafði gullfallega rithönd. Faðir hans var löngu látinn en móðirin, Guðrún Pálmadóttir, var systir Sigurðar Pálmasonar kaupmanns á Hvammstanga. Hún var skörungskona sem lifði til hárrar elli í skjóli Zophaníasar Zophaníassonar, bílstjóra á Blönduósi.

Þau Guðrún og Pálmi felldu hugi saman og hófu búskap á Bjarnastöðum árið 1929. Bjarnastaðir voru lítil jörð og jarðnæðið minnkaði við það að bóndi þar á bæ hafði skipt á miklu stórþýfðu landi sem lá að landi Hnausa og svonefndum Skýjubakka sem var votengi utar í sveitinni. Heyskapur var óhægur á Skýjubakka, en þessi skipti sýna hve bændur á fyrri tímum áttu erfitt með jarðarbætur, því nú er slétt og mikið tún þar sem stóra kargaþýfið var áður, og enginn hefði látið það af hendi nú. Heyskapur utan túns á Bjarnastöðum var því yfirleitt óhægur, og aldrei var heyjað á Skýjubakka eftir að ég kom norður, 1942, heldur leigðar engjar frá Hjallalandi á hólmum í Flóðinu, tveimur bæjarleiðum framar í dalnum. Flóðið er stórt og fagurt vatn í ytri hluta Vatnsdals. Þar hópast svanir á haustin og þar er mikil lax- og silungsgengd, og eiga Bjarnastaðir sinn hlut í þeirri búbót sem fiskurinn er. Engan fisk veit undirrituð betri en sjógengna bleikju úr ósnum. Þau Guðrún og Pálmi settust því ekki að á jörð sem kalla mætti hæga, enda féll þeim sjaldan eða aldrei verk úr hendi. Í búskapartíð Guðrúnar og Pálma voru húsakynni lengst af úr torfi og var baðstofan meira en 100 ára. Útihús voru einnig úr sama efni. Ekki minnist undirrituð þó annars en að þarna væri alltaf hreint og þokkalegt og okkur leið vel í hlýju þeirra jarð- og náttúruefna sem umvafði okkur í bænum. Viðarþiljur og trégólf, torfþekja og þykkir veggir. Eins og áður sagði féll Guðrúnu sjaldan verk úr hendi. Hún söng oft við vinnu sína og kenndi mér stelpukrakkanum marga góða vísuna. Hún kenndi mér líka ýmislegt til verka, sem ég nýt enn góðs af. Aldrei var þó nein vinnuharka á Bjarnastöðum og við Elli yngsti sonur hjónanna höfðum nægan tíma til leikja og leti. Synirnir á bænum voru þrír Jón Pálmi, Zophanías og Ellert. Pálmi bóndi var listaskrifari og hefði e.t.v. notið sín betur á öðrum vettvangi en í búskap. Hann gerði lengi markaskrá þeirra Húnvetninga. Pálmi lést í ágúst 1971 en þá var nokkru áður búið að reisa steinhús á Bjarnastöðum og jafna gamla bæinn við jörðu. Ellert sonur þeirra hjóna hafði nú tekið við búi á Bjarnastöðum og kvænst Vigdísi Bergsdóttur, vænni konu ættaðri úr Sandgerði, og bjó Guðrún í skjóli þeirra til æviloka. Einkar vel fór á með Vigdísi og Guðrúnu. Það er mikil gæfa þegar svo vel tekst til. Eldri synirnir bjuggu líka í nágrenninu, fyrst á Hjallalandi og hin síðari ár í Hnausum. Það var því ætíð skammt milli Guðrúnar og sona hennar. Ellert og Vigdís eignuðust þrjú börn, en fyrir átti Vigdís tvær dætur. Fjölskyldan er samhent og veit ég að Guðrún leit á sig sem ömmu og langömmu allra barna og barnabarna Vigdísar.

Saga Guðrúnar á Bjarnastöðum hart nær heila öld er saga tímabils þar sem hvað mestar breytingar hafa orðið með þjóðinni. Í öllu þessu tók Guðrún lifandi þátt. Með jafnri lund og æðruleysi kljáðist hún við kreppuna á fyrstu búskaparárum sínum og tók líka fegins hendi þeim þægindum sem um síðir komu á Bjarnastaði. Eftir að hún var sjálf hætt búskap annaðist hún oft heimilisstörfin á Bjarnastöðum. Það var einkum þegar Vigdís vann annars staðar með búskapnum. Á efri árum stundaði hún líka mikið hannyrðir og myndirnar sem hún gerði og gaf okkur ættingjum og vinum eru okkur hjartfólgnar gersemar unnar af vandvirkni og ótrúlega vel gerðar. Hannyrðum hætti Guðrún þó að mestu um nírætt, taldi sig ekki sjá nægilega vel lengur. Áfram las hún sér til ánægju og minnið var trútt til æviloka en henni var farin að förlast heyrn. Fyrir stuttu datt Guðrún og lærbrotnaði og upp úr þeim veikindum stóð Guðrún ekki. Sex dögum eftir að við höfðum sótt hana heim til að árna henni heilla á 95 ára afmælinu fékk hún hægt andlát.

Guðrún Jónsdóttir Einarsson 10. maí 1895 - í jan. 1980. Var í Þórormstungu, Undirfellssókn, Hún. 1901. Húsfreyja í Seljabrekku I við Vesturgötu, Reykjavík 1920. Saumakona í Chicago, Cook, Illinois, Bandaríkjunum 1930 og 1940.

Guðrún Jónsdóttir 5. maí 1892 - 20. apríl 1967. Húsfreyja á Ytra-Vatni á Efribyggð, Skag. 1930. Síðast bús. í Lýtingsstaðahreppi.

Guðrún Jónsdóttir 7. júní 1887 - 9. júní 1982. Húsfreyja á Guðrúnarstöðum í Vatnsdal, A-Hún. Síðast bús. í Reykjavík.

Guðrún Ragnheiður Jónsdóttir 27. júlí 1887 - 7. júlí 1968. Tökubarn á Undornfelli, Undirfellssókn, Hún. 1890. Húsfreyja í Reykjahlíð , Reykjavík 1930. Húsfreyja í Reykjavík.

Guðrún Jónsdóttir 12. júlí 1881 - 28. apríl 1952. Húsfreyja á Snæringsstöðum, Auðkúlusókn, A-Hún. 1930. Húsfreyja á Snæringsstöðum.

Guðrún Jóhanna Jónsdóttir 14. mars 1880 - 4. ágúst 1967. Húsfreyja í Finnstungu í Blöndudal, A-Hún. Húsfreyja í Finnstungu, Bólstaðarhlíðarsókn, A-Hún. 1930.

Guðrún Stefanía Jónsdóttir 6. jan. 1878 - 9. ágúst 1960. Var á Laugavegi 44, Reykjavík. 1901. Var í Reykjavík 1910. Saumakona á Laugavegi 37 b, Reykjavík 1930. ógift.

Guðrún Jónsdóttir 21. maí 1878 - 15. okt. 1947. Leigjandi í Litladal í Auðkúlus., A-Hún. 1910. Ljósmóðir á Helgavatni.

Guðrún Jónsdóttir 14. ágúst 1878. Skagfjörðshúsi Blönduósi, Hjaltabakkasókn, Hún. 1880 og 1890. Húsfreyja í Múla í Línakradal.

Guðrún Jónsdóttir 7. mars 1871 - 23. mars 1956. Húsfreyja á Ormsstöðum, Dagverðarnessókn, Dal. 1930. Forstöðukona, rjómabústýra víða og síðar húsfreyja á Ormsstöðum á Skarðsströnd.

Guðrún Jónsdóttir 24. des. 1864 - 8. ágúst 1953. Húsfreyja á Hólabæ, Holtastaðasókn, Hún. 1890. Húsfreyja í Ásgrímsbúð, Hofssókn, Skag. 1901. Húsfreyja á Akureyri.

Guðrún Jónsdóttir 1. maí 1863 - um 1920. Húsfreyja í Reykjavík 1910. Dó vestan hafs. [Maður hennar sagður ekkill við komuna til Ellis Island, svo hún virðist hafa látist í hafi. Fóru utan með Gullfossi 1917

Guðrún Þórey Jónsdóttir 2. feb. 1854 - 21. des. 1918. Húsfreyja á Grund í Eyjafirði. Húsfreyja á Grund, Grundarsókn, Eyj. 1890.

Guðrún Jónsdóttir 20. sept. 1852 - 16. júní 1914. Húsfreyja á Kagaðarhóli.

Guðrún Jónsdóttir 21. ágúst 1850 - 4. jan. 1904. Fór til Vesturheims 1878 frá Nýjabæ, Strandahreppi, Borg. Sigldu með SS Cumbrae

Guðrún Jónsdóttir 30. des. 1836 - 9. feb. 1910. Húsfreyja í Mjóadal á Laxárdal fremri.

Guðrún Jónsdóttir 15. jan. 1835 - 16. sept. 1905. Var á Undirfelli, Undirfellssókn, Hún. 1845. Húsfreyja á Auðólfsstöðum. Ólafshúsi 1880 Blönduósi. Guðrúnarhúsi Blönduósi.

Guðrún Jónsdóttir 22. júní 1832 - 11. apríl 1915. Húsfreyja á Akri, Torfalækjarhr., A.-Hún. Var í Miðhlíð, Hagasókn, Barð. 1845. Húsfreyja á Gilsstöðum, Undirfellssókn, Hún. 1860.

Guðrún Jónsdóttir 18. okt. 1818 - 24. okt. 1902. Sennilega sú sem var vinnuhjú í Litladal, Auðkúlusókn, Hún. 1845. Sólheimum 1850. Vinnukona á Mosfelli.

Guðrún Jónína Þorfinnsdóttir fæddist á Kagaðarhóli á Ásum í Austur-Húnavatnssýslu 9. nóvember 1895. Hún lést á Hrafnistu 1. desember síðastliðinn, 99 ára að aldri. Vegna veikinda móður hennar var hún tekin í fóstur af Helgu Jónsdóttur og Jóni Konráð Stefánssyni og ólst hún upp hjá þeim á Strjúgsstöðum í Langadal í Austur-Húnavatnssýslu.
Björn og Guðrún bjuggu lengst af á Hnjúkum við Blönduós, þar til þau fluttu til Reykjavíkur. Útför Guðrúnar fer fram frá Fossvogskirkju í dag.

Guðrún Jónatansdóttir 13. mars 1889 - 14. nóv. 1965. Var í Svartárdal fremri, Goðdalasókn, Skag. 1890. Húsfreyja á Þorljótsstöðum í Vesturdal, Skag. Húsfreyja á Gili, Lýtingsstaðahreppi, Skag. 1920. Síldarvinnukona á Sauðárkróki 1930.

Hún fæddist að Ásum, Svínavatnshreppi, Austur-Húnavatnssýslu. Guðrún gekk í Kvennaskólann á Blönduósi um tvítugsaldur og eftir það fékkst hún nokkuð við barnakennslu, en lengst af var aðalatvinna hennar saumaskapur. Árið 1941 flyst Guðrún til Reykjavíkur. Er hún þá komin til sæmilegrar heilsu. Þar búa þær Ásta systir hennar saman í næstum 50 árum. Í fyrstu búa þær í leiguíbúðum en árið 1953 ráðast þær í að kaupa íbúð, fyrst í Þverholti 18 en síðan á Grettisgötu 55.

Árin þeirra systra í Reykjavík hafa verið góð. Heimili sitt ráku þær af rausn og myndarskap. Voru þær mjög félagslyndar og höfðu þær gaman af að umgangast fólk. Guðrún var mjög söngvin, hafði góða söngrödd og spilaði á orgel og kenndi nokkuð að spila á það hljóðfæri. Hún fylgdist vel með þjóðmálum og hafði ákveðnar skoðanir. Börn eignaðist Guðrún ekki en bræðrabörnum sínum reyndist hún frábærlega vel og börnum þeirra var hún sem besta amma.

Guðrún Jónasdóttir 10. mars 1892 - 7. sept. 1983. Var á Bjargshóli, Staðarbakkasókn, Hún. 1901. Húsfreyja á Haugi, Staðabakkasókn, V-Hún. 1930. Var í Höfn, Hvammstangahr., V-Hún. 1957. Síðast bús. í Ytri-Torfustaðahreppi. Hún var jarðsungin á Melstað 17. september.

Guðrún Jónasdóttir 23. maí 1889 - 16. okt. 1958. Eiríksstöðum. Húsfreyja á Kúfustöðum og víðar í Svartárdal. Var á Brandsstöðum, Bólstaðarhlíðarhr., A-Hún. 1957.

Guðrún Jónasdóttir Skúlason 8. mars 1864 - 5. maí 1935. Fór til Vesturheims 1890 frá Stöpum, Kirkjuhvammshreppi, Hún. Gimli Lisgar 1901. Húsfreyja í Fögruhlíð í Geysisbyggð, Manitoba, Kanada.

Guðrún Jónasdóttir 27. ágúst 1859 - 24. sept. 1923. Þverárdal 1860, tökubarn Botnastöðum 1870. Húsfreyja á Brandsstöðum. Húsfreyja á Brandsstöðum, Bergstaðasókn, Hún. 1890. Húsfreyja á Stafni, Bergsstaðasókn, A-Hún. 1910

Guðrún Jónasdóttir 9.5.1856 [12.9.1856] - 17.4.1942. Var á Ytri-Völlum, Melstaðasókn, Hún. 1860. Kona hans á Melstað, Melstaðarsókn, Hún. 1880

Guðrún Jónasdóttir 26. okt. 1829 - 26. apríl 1906. Var á Öxl, Þingeyrarklausturssókn, Hún. 1835. Var í Stóruhlíð, Víðidalstungusókn, Hún. 1845. Húsfreyja í Yxnutungu, Víðidalstungusókn, Hún. 1860. Húsfreyja í Gröf í Víðidal.

Guðrún Jóna Thorsteinsson fæddist á Blönduósi 25. mars árið 1926. (íslendingabók 26. mars). Hún lést á Borgarspítalanum 28. mars síðastliðinn. Húsfreyja. Síðast bús. í Reykjavík.
Útför Guðrúnar Jónu verður gerð frá Fossvogskirkju í dag og hefst athöfnin kl. 13.30.

Guðrún Jóhannsdóttir 16. júlí 1944. Akranesi

Guðrún Jóhanna Jóhannsdóttir 5. ágúst 1939. Blönduósi og Bálkastöðum