Hún fæddist að Ásum, Svínavatnshreppi, Austur-Húnavatnssýslu. Guðrún gekk í Kvennaskólann á Blönduósi um tvítugsaldur og eftir það fékkst hún nokkuð við barnakennslu, en lengst af var aðalatvinna hennar saumaskapur. Árið 1941 flyst Guðrún til Reykjavíkur. Er hún þá komin til sæmilegrar heilsu. Þar búa þær Ásta systir hennar saman í næstum 50 árum. Í fyrstu búa þær í leiguíbúðum en árið 1953 ráðast þær í að kaupa íbúð, fyrst í Þverholti 18 en síðan á Grettisgötu 55.

Árin þeirra systra í Reykjavík hafa verið góð. Heimili sitt ráku þær af rausn og myndarskap. Voru þær mjög félagslyndar og höfðu þær gaman af að umgangast fólk. Guðrún var mjög söngvin, hafði góða söngrödd og spilaði á orgel og kenndi nokkuð að spila á það hljóðfæri. Hún fylgdist vel með þjóðmálum og hafði ákveðnar skoðanir. Börn eignaðist Guðrún ekki en bræðrabörnum sínum reyndist hún frábærlega vel og börnum þeirra var hún sem besta amma.

Guðrún var dóttir hjónanna Elínar Ólafsdóttur frá Guðrúnarstöðum í Vatnsdal og Jónasar B. Bjarnasonar frá Þórormstungu í sömu sveit.
Systkini Guðrúnar voru Bjarni, fæddur 1891, lengi kennari, bóndi og ættfræðingur í Blöndudalshólum í Austur-Húnavatnssýslu, kvæntur Önnu Sigurjónsdóttur; Ólafur bóndi í Litla-Dal, fæddur 21. desember árið 1892, dáinn 1936, kvæntur Hallfríði Björnsdóttur frá Bessastöðum í Miðfirði. Þriðja í systkinaröð inni var Guðrún, þá Sigurbjörg, fædd 6. ágúst 1895. Hún var lengst af heima í Litla-Dal eða þangað til Ólafur bróðir hennar dó, en eftir það réðst hún sem ráðskona að StóruGiljá í Þingi. Nú dvelst hún á Héraðshælinu á Blönduósi. Yngst af systkinunum var Ásta, fædd 10. júlí 1904.