Kristín Eggertsdóttir 17.11.1912 - 11.9.2006. Vinnukona í Haukagili, Undirfellssókn, A-Hún. 1930. Kennari Kvsk 1936-1937, ógift.

Kristín Lilja Diðriksdóttir 28. feb. 1956, frá Kanastöðum í Austur Landeyjum. Kvsk á Blönduósi 1973-1974

Kristín Davíðsdóttir 11. ágúst 1867 - 4. nóvember 1966. Ógift vk Akureyri 1901. Bústýra í Gerðahreppi, Gull. 1910. Saumakona á Grundarstíg 2, Reykjavík 1930. Síðast bús. í Reykjavík. Ógift

Kristín Carolina Sigurðardóttir 11.8.1866 - 20.7.1944. Var í Finnsstaðanesi, Spákonufellssókn, Hún. 1870. Balaskarði. Ráðskona í Reykjavík 1910. Ráðskona á Frakkastíg 14, Reykjavík 1930.

Kristín Bragadóttir 5. desember 1954. Var í Forsæludal, Áshr., A-Hún. 1957.

fædd í Reykjavík. Svíþjóð 1957-1962. Blönduósi 1970-1973

Kristín Blöndal 16. desember 1901 - 22. maí 1959 Vetrarstúlka á Blönduósi 1930. Veitingastýra. Var í Matarbragga, Blönduóshr., A-Hún. 1957. Sjúkrahúsinu 1933, Ógift.

Kristín Björnsdóttir var fædd á Litlu-Giljá í Húnavatnssýslu 1. júní 1909. Hún lést í Reykjavík 11. október síðastliðinn. Í Reykjavík starfaði hún í mörg ár á Landsímastöðinni, með árshléi er hún var í London og lærði m.a. á hið nýja langlínusamband til Íslands, sem opnað var er hún kom heim. Árið 1937 fór hún alfarið utan og dvaldist í París og síðar á Ítalíu, þar sem hún var í stríðsfangabúðum fasista í þrjú ár.Á þeim tíma voru kreppuár á Íslandi og fór sendinefnd þaðan til að fá lán fyrir Ísland hjá Hambrosbanka, þar sem Ísland var á barmi gjaldþrots. Var sendinefndin undir forystu Magnúsar Sigurðssonar landsbankastjóra. Elín dóttir Magnúsar var náin vinkona Kristínar. Af þeim sökum kom Magnús í heimsókn til Kristínar og bar sig illa vegna synjunarinnar. Kristín kvað hann ekki þurfa að örvænta, þar sem hún þekkti áhrifamenn, sem gætu komið þessu í lag, sem hún og gerði og bjargaði þar þjóðarhag Íslendinga í bili. Hefir hún aldrei hlotið þakklæti sem skyldi. Eftir það ferðaðist hún mikið um Evrópu, en dvaldi lengst í París. Var hún einstök málamanneskja.
Í stríðsbyrjun var hún stödd í Belgíu og mun hafa flust fljótlega til Ítalíu. Á Parísarárunum buðust henni leikkonustörf hjá Alexander Corda. Hafði hún oft orð á því að það boð hefði hún átt að þiggja.
Erlendis kynntist hún ýmsum frammámönnum og um tíma var hún málakennari Eddu Mussolini og kynntist þar mörgum háttsettum Þjóðverjum, sem eindregið vildu fá hana sem njósnara í Kaíró. Höfðu þeir í ríkum mæli afhent henni ýmis gögn til þess starfa. Þegar hún neitaði eindregið, þótti Þjóðverjum ekki fært annað en setja hana í fangelsi á Ítalíu með ýmsum öðrum pólitískum föngum. Þurfti hún að dvelja þar við illan aðbúnað í 3 ár, eða þar til Bandaríkjamenn komu til sögunnar og leystu fangana.
Í stríðslok hélt hún til New York, þar sem hún gekk í skóla stórfyrirtækisins IBM og fór að vinna fyrir það. Haustið 1946 réðst hún til starfa í aðalstöðvum Sameinuðu þjóðanna í New York og alþjóðasamtökunum lagði hún krafta sína í meira en tvo áratugi. Við starfslok 1969 fluttist Kristín til Íslands og bjó í Reykjavík til æviloka. Útför hennar fer fram frá Áskirkju í dag.

Kristín M.J. Björnson fæddist á Gauksmýri, V- Húnavatnssýslu, 16. apríl 1901. Hún lést á dvalarheimilinu Grund 9. október síðastliðinn. Kristín og Einar hófu búskap á Gauksmýri, ræktuðu og byggðu upp jörðina og voru þar í 13 ár uns aldur og heilsa fóru að segja til sín. Kristín fór til Bandaríkjanna í lok fyrri heimsstyrjaldar til að læra hjúkrun og var þar fyrst í skjóli föðursystra sinna, Kristínar og Margrétar Benedictsson, sem var þekkt kvenréttindakona og gaf út tímaritið Freyju. Margréti var boðið á Alþingishátíðina 1930 af íslenskum almenningi í Vesturheimi. Kristín var í Bandaríkjunum sín mestu mótunarár og hreifst mjög af hugmyndum eftirstríðsáranna fyrri um bræðralag þjóða, mannréttindi, sér í lagi kvenréttindi og bindindi á áfengi og tóbak. Hún útskrifaðist frá Ripley Memorial Hospital School of Nursing 1924. Útför Kristínar fer fram í dag frá Kapellunni í Fossvogi og hefst athöfnin klukkan 13.30. Hún verður jarðsett við hlið Einars, seinni manns síns, í Grafarvogskirkjugarði.

Kristín Herdís Bjarnadóttir 18.7.1955 Ólafsfirði ritari hjá ríkissaksóknara, Kvsk á Blönduósi 1975-1976.

Leikkona og leiklistarkennari Svíþjóð, var í Haga, Sveinsstaðahr., A-Hún. 1957.

Kristín Bjarnadóttir var fædd á Blönduósi 18. maí 1932. Hún lést í Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri 30. janúar síðastliðinn. Útför Kristínar fer fram frá Blönduóskirkju í dag. Athöfnin hefst kl. 14.

Búsett Oddeyri 1910, en stödd að Hvammi Langadal 1910. vk Sauðanesi 1920. frá Illugastöðum á fremri Laxárdal, var þar 1890

Fór til Vesturheims 1904 frá Sauðárkróki í Sauðárhr., Skag. Var í Stafni í Bergstaðasókn, Hún. 1870. Var í Selkirk, Manitoba, Kanada 1911.

Kristín Jóhannesdóttir (Kristin Bergman) 23. okt. 1898 [21.10.1898]. Var í Selkirk, Manitoba, Kanada 1901. Var á Bifröst, Selkirk, Manitoba, Kanada 1921.

Kristín Blöndal Ásgeirsdóttir 26.2.1838 - 11.2.1919. Húsfreyja á Staðarfelli á Fellströnd, í Innri-Fagradal í Saurbæjarhr., Dal., á Kornsá í Áshr., A-Hún, síðar í Reykjavík og á Siglufirði. Var í Reykjavík 1845. Húsfreyja í Reykjavík 1910.

Ingibjörg Kristín Árnadóttir 7.10.1885 - 18.7.1966. Verkakona á Sauðárkróki 1930. Rak prjónastofu á Sauðárkróki. óg, bl.

Kristín Sesselja Arason 6.10.1855 - 26.2.1914. Húsfreyja í Reykjavík 1910. Kennari við kvennaskóla Skagfirðinga, heimiliskennari á Reykhólum, síðast við bsk. Rvík. Ógift og barnlaus. Sögð Arasen í Kennaratali.

Var í Hlaðhamri, Prestbakkasókn, Strand. 1901. Húsfreyja í Neskaupstað 1930. Póst- og símstöðvarstjóri í Neskaupstað.

Var í Ágústshúsi, Blönduóshr., A-Hún. 1957.

Kristíana Baldursdóttir f. 13.5.1954, Hólabaki

Þóranna Kristbjörg Þorsteinsdóttir 4.11.1891 - 14.4.1947. Var í Reykjavík 1910. Verslunarmaður í Vöruhúsinu í Reykjavík 1920, ógift.

Vinnumaður í Hólmavík 1930. Var í Brautarholti, Blönduóshr., A-Hún. 1957. Síðast bús. í Blönduóshreppi.

Kristbjörg Pétursdóttir 26. júní 1882 - 18. okt. 1974. Ráðskona í Grímstungu, Undirfellssókn, A-Hún. 1930. Var á Ósi, Blönduóshr., A-Hún. 1957. Ráðskona á Orrastöðum. Síðast bús. í Blönduóshreppi.

Verslunarmaður í Reykjavík 1945. Síðast bús. í Reykjavík.

Var í Syðri-Leikskála, Þóroddsstaðasókn, S-Þing. 1845. Var í Hólmavík, Staðarsókn, Strand. 1901.

Bærinn stendur skammt ofan við þjóðveginn undir víðáttumikilli bungu. Túnið er að mestu ræktað á mel og lyngmóum, en hið efra er landið mýrlendara og grasi vafið. Land Kringlu og Skinnastaða mætist á melunum miðja vegu á milli bæjanna, en suðurmörk eru við Þúfnalæk, sem er vinsæll tjaldstaður. Íbúðarhús byggt 1954, 403 m3. Fjós fyrir 8 gripi. Fjárhús yfir 460 fjár. Hlöður 925 m3. Tún 26,4 ha.

Krákur á Sandi (1167m; móberg), rétt sunnan Stórasands, er stór og fagur. Af honum er mikið útsýni á góðum degi, enda sést hann víða að. Krákshali með gígaröð gengur til norðurs frá honum. Þaðan er Krákshraun, fornt helluhraun, líklegast runnið.

Stórisandur er hæðótt og lítt gróið svæði í 700-800 m hæð yfir sjó norðan Langjökuls í Vestur-Húnavatnssýslu. Nánar tiltekið er hann milli Arnarvatnsheiðar og Kjalvegar norðan Seyðisár. Þarna eru jökulsorfin og víða stórgrýtt grágrýtishraun, sem eru þó víða greiðfær, enda liggur hinn forni Skagfirðingavegur um þau. Fjallvegafélagið lét ryðja þar braut og varða á árunum 1831-34. Grettishæð er áberandi strýta á Sandinum. Hún er e.t.v. Grettisþúfa, sem kunn er úr Grettissögu, þar sem Þorbjörn öngull er sagður hafa grafið höfuð Grettis. Einnig er til sögn um að Grettir hafi barizt þar við óvini sína.

Víða eru uppsprettur meðfram Stórasandi og vatnið fellu til norðurs til Vatnsdals- og Víðidalsár og einngi til suðurs í Fljótsdrög (Norðlingafljót). Krákur (1167m), norðan Langjökuls, er mesta fjallið við Stórasand.
Skagfirðingar stunduðu skreiðarferðir um Sand til 1890. Þeir litu til Mælifellshnjúks til að átta sig á færðinni um Sandinn. Þar má sjá stóra fönn, sem líkist hesti í lögun. Þegar hún var gengin í sundur um bógana var Sandurinn orðinn fær.

Krabbameinsfélag Austur-Húnavatnssýslu var stofnað 2. nóvember 1968 og eru félagsmenn 200 talsins. Á hverju ári veitir félagið styrki til að létta undir með þeim sem greinst hafa með krabbamein. Formaður stjórnar félagsins er Sveinfríður Sigurpálsdóttir.
Stjórn kosin á aðalfundi 2. maí 2018

Formaður: Sveinfríður Sigurpálsdóttir, Brekkubyggð 11, 540 Blönduósi, S: 452 4528 og 862 4528, sveinfridur@simnet.is
Ritari: Kristín Rós Sigurðardóttir, Tindum, 541 Blönduósi
Gjaldkeri: Péturína L. Jakobsdóttir, Hólabraut 9, 545 Skagaströnd
Meðstjórnandi: Viktoría Erlendsdóttir, Árbraut 18, 540 Blönduósi
Meðstjórnandi: Margrét Einarsdóttir, Árbraut 12, 540 Blönduósi

Kotstrandarkirkja er kirkja að Kotströnd í Ölfusi. Hún var byggð 1909 og vígð þann 14. nóvember eftir að ákveðið var að leggja niður kirkjurnar að Reykjum og Arnarbæli. Kotstrandarkirkja hefur verið útkirkja frá Hveragerði frá 1940 en þangað til sat presturinn að Arnarbæli og þjónaði Hjalla-, Selvogs- og Kotstrandarkirkju. Hvergerðingar sóttu kirkju að Kotströnd þar til þeirra kirkja var fullbúin.
Hún er úr járnklæddu timbri, um 85 m² og tekur 200 manns í sæti. Samúel Jónsson frá Hunkubökkum á Síðu var yfirsmiður. Gamla altaristaflan er úr Reykjakirkju og Örlygur Sigurðsson málaði málverkið af séra Ólafi Magnússyni.
Kirkjan var friðuð 1. janúar 1990 samkvæmt aldursákvæði 1. mgr. 36. gr. þjóðminjalaga nr. 88/1989.

Kristfjárjörð:

Kotá hefur smám saman sorfið út mikið gljúfur sem sker í sundur þykkan hraunlagastaflann. Hraunlög og millilög eru áberandi. Gljúfrið er hrikalegt og djúpt og innst í því er hár foss.
Sérstaklega er áhugavert að sjá í neðstu hraunlögunum (og jafnframt þeim elstu) holrúm eftir mikla trjáboli úr fornaldarskógi. Veðurfar á Íslandi var töluvert hlýrra þegar þessi tré uxu fyrir um 5 milljónum ára.

Á grasi grónum höfða niðri við Norðurá alllangt vestan við gilið er steinn sem álitin er úr sama lagi og þar sem holrúmin eru eftir trjábolina. Í gegnum stein þennan eru tvær fremur grannar rásir sem gætu verið eftir trjágreinar. Steinninn er píramídalaga og er um einn metri á hæð. Hann hefur fengið nafnið Skeljungssteinn og kemur hann fyrir í þjóðsögu. Lesa þjóðsögu.

För eftir trjáboli, svonefndar trjáholur, eru allvíða þekktar í tertíera basaltstaflanum, en hafa ekki verið kortlagðar kerfisbundið. Þegar hraun rann frá eldstöð yfir skógi vaxið land féllu trén um koll en stundum stóðu þau keik eftir. Hraunkvikan umlukti trjábolinn sem brann oftast upp til agna og skildi eftir sig trjáholu. Seinna hafa sumar slíkar holur fyllst þegar eldumbrot endurtóku sig nærri holunni og bergkvika náði að þrengja sér inn í farið eftir trjábolinn.
Einna þekktastur fundarstaður trjáhola er í Norðurárdal, þar sem heitir Kotagil og er vinsæll viðkomustaður ferðamanna á leið um Norðurland. Þegar staðið er á gömlu brúnni yfir gilið, má sjá ef vel er að gáð, nokkrar holur neðst í hraunlögum tertíera basaltstaflans.

Gamalt höfuðból og sýslumannssetur um skeið. Bærinn stendur á sléttri túngrund nokkuð neðan við Kornsána og dregur nafn af henni. Áin á upptök sín í Kornsárvatni suður af Víðidalsfjalli. Undirlendi jarðarinnar er mikið, sumt mjög votlent, en árbakkar þurrir, sléttir og grasgefnir. Hér bjó lengi Lárus Blöndal sýslumaður og seinna Björn Sigfússon alþingismaður um skeið. Íbúðarhús byggt 1885, 572 m3. Fjós fyrir 4 gripi. Fjárhús yfir 630 fjár. Hlöður 1608 m3. Tún 42,6 ha. Vélaskúr. Veiðiréttur í Vatnsdalsá og Kornsá.
Kornsá II. Nýbýli 3/10 úr jörðinni Kornsá. Húsið stendur í túninu spöl frá gamla húsinu. Fyrrum áttur jarðirnar svokallaðar Kornsárkvíslar, þe. land það, er liggur á milli Kornsár og Gljúfurár og náði fram og vestur í Bergárvatn. Nú liggur þetta land undir Þingeyrar. Oft flæða árnar, Vatnsdalsá og Kornsáin yfir undirlendið og bera frjóefni, en líka stundum leir og möl til skemmda. Merkileg vatnsuppspretta er rétt norðan við túnið og heitir Kattarauga, nú friðlýst. Íbúðarhús byggt 1958, 350 m3. Fjós fyrir 10 gripi. Fjárhús yfir 335 fjár. Hlöður 739 m3. Votheysgryfja 40 m3. Tún 21,1 ha. Veiðiréttur í Vatnsdalsá og Kornsá.

Sigurður Birkis söngmálastjóri boðaði til fundar þirðjudaginn 26. júní 1945, með söngfólki Blönduósskirkju, í þeim tilgangi að stofna félagsbundinn kirkjukór.
Var það samþykkt samhljóða og fyrsta stjórn kórsins er:
Kristinn Magnússon, gjaldkeri
Þuríður Sæmundsen, ritari
Margrét Jónsdóttir
Sigurgeir Magnússon
Karl Helgason, formaður
Stofnendur félagsins voru 18, þar af 16 virkir söngmenn. En organisti og söngstjóri var nýráðinn Þorsteinn Jónsson í stað Karls Helgasonar, er hafði verið með reglulegar æfingar síðastliðin 10 ár.

Konráð Már Eggertsson 17. nóv. 1911 - 15. júlí 1995. Bóndi á Haukagili í Vatnsdal, A-Hún., síðar á Blönduósi. Vinnumaður í Haukagili, Undirfellssókn, A-Hún. 1930. Var í Haukagili, Áshr., A-Hún. 1957. Síðast bús. Bjargi á Blönduósi.

Hann réðist sem verslunarmaður til Sigurðar Pálmasonar 19 ára gamall og gengdi því starfi um 10 ára skeið. Reyndist hann þá þegar framúrskarandi greiðvikinn, duglegur og ábyggilegur verlslunarmaður. Varð hann brátt mjög vinsæll í Vestur-Húnavatnssýslu, því að öllum er hlut áttu að máli, þótti mjög ánægjulegt, að njóta hans fyrirgreiðslu.Árið 1939 fluttist hann svo til Blönduóss og byrjaði þar þar verslum við vaxandi álit og traust. Aðstaðan er slík á þeim stað að um stórverslun hefur ekki verið að ræða. En vegna prúðmennsku sinnar, atorku og heiðarkeika, fóru viðskipti Konráðs stöðugt vaxandi og svo mundi áfram gengið ef honum hefði enst heilsa og aldur.

Konkordía Steinsdóttir 11.9.1864 - 14.3.1941. Var í Grundarkoti, Holtastaðasókn, Hún. 1870. Húsfreyja Kristjánshúsi [Kristjaníu] 1916 og 1920 í Kistu. [Næstahús á undan Kistu í fasteignaskrá 1917]

Einnig húsfreyja í Mýrarkoti á Laxárdal, A-Hún.

Þegar ekið er fram Víðidal kemur maður að Kolugili sem stendur við Víðidalsá. Rétt neðan við bæinn rennur áin friðsæl niður í stórbrotið gljúfur sem heitir Kolugljúfur og þar eru fossar sem kenndir eru við tröllkonuna Kolu og heita Kolufossar.

Kolugljúfur er gljúfur Víðidalsár í Víðidal í Vestur-Húnavatnssýslu, 1-2 km að lengd og nokkrir tugir metra á dýpt. Þar sem áin fellur niður í gljúfrið eru fossar sem heita Kolufossar.

Gljúfrin eru víðast hvar ógeng en þykja falleg og stórbrotin. Þau eru sögð kennd við tröllskessuna Kolu, sem sagt er að hafi grafið þau og átt þar síðan bústað. Bærinn Kolugil stendur við ána, rétt ofan við þar sem hún rennur ofan í gljúfrin, og ýmis örnefni tengd Kolu tröllkonu eru þar og í gljúfrunum.

Það er afar áhrifamikið að aka út á brúna yfir gljúfrið og sjá hina friðsælu á steypast fram í svo mikilfenglegum fossum. Sýn sem lætur engan ósnortinn.

Kolugils er fyrst getið í máldögum Pétur Nikulássonar biskups á Hólum frá 1394 og er jörðin þá komin í eigu Víðidalstungukirkju. Í máldaga kirkjunnar segir að kirkjubóndi eigi að taka
lýsis-, heytolla og tíund af Kolugili eins og öðrum kirkjujörðum.

Í máldaga kirkjunnar frá 1461 stendur að húsfrú Sólveig Þorleifsdóttir gefið kirkjunni jarðirnar Kolugil, Hávarðsstaði og Hrafnsstaði til fullrar eignar.
Sólveig er enn að sýsla með jörðina 1479 en þá gefur hún syni sínum Jóni Sigmundssyni Víðidalstungu í Víðidal með kirkjujörðum þar í dalnum, þar á meðal Kolugil. Fær hún í staðinn frá Jóni jörðina Flatatungu í Skagafirði.

Kolugil var að fornu 16 hundruð en með nýju jarðamati 1861 var það hækkað í 19,3 hundruð.
Í jarðabók frá 1706 segir „Munnmæli eru að í þessarar jarðar landi hafi til forna gerði verið, kallað Njálsstaðir. Enginn veit rök til þess og engin sjást til þess líkindi.“

Í þætti um eyðibýli í Húnaþingi segir að Njálsstaðir muni hafa verið nyrst í túninu á Hrappstöðum (Hrafnsstöðum) þar sem síðar stóðu fjárhús Hrappsstaðabænda (bls. 320).
Bærinn dregur nafn sitt af Kolugljúfri eða Kolugili sem er nokkuð niður frá bænum. Eftir því rennur Víðidalsá.

Neðan við bæinn Kolugil rennur Víðidalsá niður í stórbrotið gljúfur sem er á annan kílómeter að lengd og allt að 40-50 metra djúpt. Áin fellur í Kolugljúfur í tveimur tilkomumiklum fossum er nefnast Kolufossar og eru kenndir við tröllkonuna Kolu. Laut í vestanverðu gljúfrinu, rétt við brúna var svefnstaður skessunnar og kallast Kolurúm. Góðar gönguleiðir eru meðfram gilinu sitthvoru megin, fara verður þó með varúð og hætta sér ekki of nærri gilinu. Þvergil lokar leið að vestanverðu svo ekki er hægt að ganga hringleið niður á Víðidalsbrúna.

Rauður hét maður, er nam land (hið syðra) upp frá Rauðsgili til Gilja og bjó að Rauðsgili; hans synir voru þeir Úlfur á Úlfsstöðum og Auður á Auðsstöðum fyrir norðan á, er Hörður vó. Þar hefst (af) saga Harðar Grímkelssonar og Geirs.

Grímur hét maður, er nam land hið syðra upp frá Giljum til Grímsgils og bjó við Grímsgil; hans synir voru þeir Þorgils auga á Augastöðum og Hrani á Hranastöðum, faðir Gríms, er kallaður var Stafngrímur. Hann bjó á Stafngrímsstöðum; þar heitir nú á Sigmundarstöðum. Þar gagnvart fyrir norðan Hvítá við sjálfa ána er haugur hans; þar var hann veginn.

Þorkell kornamúli nam Ás hinn syðra upp frá Kollslæk til Deildargils og bjó í Ási. Hans son var Þorbergur kornamúli, er átti Álöfu elliðaskjöld, dóttur Ófeigs og Ásgerðar, systur Þorgeirs gollnis. Börn þeirra voru þau Eysteinn og Hafþóra, er átti Eiður Skeggjason, er síðan bjó í Ási. Þar dó Miðfjarðar-Skeggi, og er þar haugur hans fyrir neðan garð. Annar son Skeggja var Kollur, er bjó að Kollslæk. Synir Eiðs (voru) Eysteinn og Illugi.

Úlfur, son Gríms hins háleyska og Svanlaugar, dóttur Þormóðar af Akranesi, systur Bersa, hann nam land milli Hvítár og suðurjökla og bjó í Geitlandi.

Hans synir voru þeir Hrólfur hinn auðgi, faðir Halldóru, er átti Gissur hvíti, þeirra dóttir Vilborg, er átti Hjalti Skeggjason.

Annar son hans var Hróaldur, faðir Hrólfs hins yngra, er átti Þuríði Valþjófsdóttur, Örlygssonar hins gamla; þeirra börn voru þau Kjallakur að Lundi í Syðradal, faðir Kolls, föður Bergþórs. Annar var Sölvi í Geitlandi, faðir Þórðar í Reykjaholti, föður Sölva, föður Þórðar, föður Magnúss, föður Þórðar, föður Helgu, móður Guðnýjar, móður Sturlusona.

Þriðji son Hrólfs var Illugi hinn rauði, er fyrst bjó í Hraunsási; hann átti þá Sigríði, dóttur Þórarins hins illa, systur Músa-Bölverks. Þann bústað gaf Illugi Bölverki, en Illugi fór þá að búa á Hofstöðum í Reykjadal, því að Geitlendingar áttu að halda upp hofi því að helmingi við Tungu-Odd. Síðarst bjó Illugi að Hólmi innra á Akranesi, því að hann keypti við Hólm-Starra bæði löndum og konum og fé öllu. Þá fékk Illugi Jórunnar, dóttur Þormóðar Þjóstarssonar af Álftanesi, en Sigríður hengdi sig í hofinu, því að hún vildi eigi mannakaupið.

Hrólfur hinn yngri gaf Þorlaugu gyðju dóttur sína Oddi Ýrarsyni. Því réðst Hrólfur vestur til Ballarár og bjó þar lengi síðan og var kallaður Hrólfur að Ballará.

Kollafjörður er stuttur fjörður á Ströndum. Bændur þar lifa á sauðfjárrækt. Grunnskóli var rekinn á Broddanesi frá 1978 fram til ársins 2004, en hætti þá um haustið og skólabörnum er nú ekið til Hólmavíkur. Skólabyggingin er nú notuð í ferðaþjónustu, en þar er farfuglaheimili. Hún er teiknuð af dr. Magga Jónssyni arkitekt.
Næsti fjörður norðan við Kollafjörð er Steingrímsfjörður og næsti fjörður sunnan við er Bitrufjörður. Úr botni Kollafjarðar liggur vegur nr. 69 yfir í Gilsfjörð um Steinadalsheiði.
Utarlega í Kollafirði norðanverðum standa tveir steindrangar í fjöruborðinu, í Drangavík. Sagan segir að þeir séu tröll sem dagaði þar uppi eftir að hafa gert tilraun til að skilja Vestfirði frá meginlandinu. Kjálkann ætluðu þau að hafa fyrir tröllaríki. Stærri drangurinn er kerlingin og sá minni er karlinn. Þriðja tröllið sem tók þátt í þessari vinnu er drangurinn sem Drangsnes er kennt við.
Á Kollafjarðarnesi er kirkja, byggð úr steinsteypu árið 1909. Það er elsta steinsteypta hús á Ströndum. Kollafjarðarnes er nú í eyði. Á sveitabænum Felli var um tíma rekin sumardvöl fyrir fatlaða einstaklinga.
Erfið siglingaleið er inn á fjörðinn vegna skerja. Þjóðsagan segir að kerlingin Hnyðja hafi lagt á fjörðinn að þar myndi aldrei drukkna maður og heldur aldrei fást þar bein úr sjó, eftir að synir hennar tveir drukknuðu í fiskiróðri.

https://is.wikipedia.org/wiki/%C3%9Eorbj%C3%B6rn_kolka

Kolkuflói er á Auðkúluheiði, nú á botni Blöndulóns. í upphafi 20 aldar og framyfir miðja öld voru töluverður fjöldi rústa í Kolkuflóa en þeim fækkaði á síðari hluta aldarinnar. sérstaklega vegna áfoks.

Kolfinna Bjarnadóttir fæddist 30. maí 1937 í Blöndudalshólum í Bólstaðarhlíðarhreppi í Austur-Húnavatnssýslu.
Hún lést á kvennadeild Landspítalans 18. júlí 2016.
Útför Kolfinnu verður gerð frá Bústaðakirkju 28. júlí 2016, kl. 15.

Kolbrún Þórðardóttir 30. nóv. 1950. Kennari og hjúkrunarfræðingur Blönduósi

Kolbrún Dýrleif Pálmadóttir 12. apríl 1953, Kópavogi. Kvsk á Blönduósi 1973-1974

Aðalgötu 13 [Árnahús] Blönduósi 1957

Kolbrún Kristjánsdóttir 5.5.1950. Var í Sandgerði, Blönduóshr., A-Hún. 1957.

Kolbrún Jónsdóttir 21. ágúst 1913 - 18. apríl 1986. Var á Bergsstöðum við Kaplaskjólsveg, Reykjavík 1930. Síðast bús. í Reykjavík.

Fædd á Hvammstanga

Kolbrún Ingjaldsdóttir fæddist í Eskifirði 31. ágúst 1938. Hún lést á Landspítala Fossvogi 9. október 2016.
Kolbrún bjó fyrstu fimm ár sín á Eskifirði, fluttist þaðan til Akureyrar með foreldrum sínum.
Útförin fór fram frá Bústaðakirkju í dag, 24. október 2016, og hófst athöfnin klukkan 11.

Kolbrún Harpa Matthildardóttir fæddist á Blönduósi 9. nóvember 1956. Hún lést á Sjúkrahúsi Akraness 6. mars 2012. Kolbrún ólst upp á Blönduósi, flutti síðan til Vestmannaeyja þar sem hún vann í fiskvinnslu í nokkur ár, þaðan flutti hún til Reykjavíkur en síðustu árin bjó hún á Akranesi.

Útför Kolbrúnar fer fram frá Akraneskirkju í dag, 14. mars 2012, og hefst athöfnin kl. 14.

Kolbrún Björnsdóttir fæddist í Reykjavík 5. júní 1939.
Hún lést 27. nóvember 2006. Kolbrún var jarðsungin frá Garðakirkju 8.12.2006 og hófst athöfnin klukkan 13.

Theodóra Kolbrún Ásgeirsdóttir 12. des. 1933 - 24. mars 1971, myrt af eiginmanni sínum. Húsfreyja. Síðast bús. á Seyðisfirði.

Kolbrún Lilja Antonsdóttir 19.1.1949. Myndlistakennari Reykjavík. Kvsk á Blönduósi 1966-1967.

Kolbeinn Ingi Kristinsson fæddist í Tungu í Gaulverjabæjarhreppi 1. júlí 1926. Hann lést á Heilbrigðisstofnun Suðurlands 30. nóvember 2010. Banamein hans var krabbamein. Kolbeinn ólst upp á Selfossi frá unga aldri ásamt móður sinni. Hann stundaði nám við Héraðsskólann á Laugarvatni og síðar Samvinnuskólann í Reykjavík. Árið 1945 tók hann ungur við starfi verslunarstjóra hjá KÁ á Selfossi og starfaði þar til ársins 1957 þegar þau Þorbjörg fluttu til Reykjavíkur. Þá tók Kolbeinn þátt í stofnun Egilskjörs við Hlemmtorg og starfaði þar sem verslunarstjóri fram til ársins 1964 þegar hann stofnaði eigin matvöruverslun, Kostakjör í Skipholti. Versluninni var lokað 10 árum síðar en árið 1975 var Kolbeinn ráðinn forstjóri Kaupfélagsins Hafnar á Selfossi (síðar Höfn-Þríhyrningur HF) og veitti því fyrirtæki forstöðu í 21 ár, þar til hann ákvað að láta af störfum í ársbyrjun 1996 eftir farsælan starfsferil við verslun í rúmlega 50 ár. Kolbeinn var virkur þátttakandi í Kaupmannasamtökum Íslands og sat í stjórn samtakanna í nokkur ár. Kolbeinn var mikill íþróttamaður á yngri árum og keppti þá í hástökki og stangarstökki. Hann var valinn í hið sigursæla frjálsíþróttalandslið Íslands árið 1951 ásamt Clausen-bræðrum og fleiri afreksmönnum. Hann stundaði skíðaiðkanir í mörg ár ásamt fjölskyldu sinni og keppti nokkur ár í badminton fyrir TBR. Golf átti hug hans allan sl. 40 ár en hann var félagi í Golfklúbbi Selfossi frá stofnun klúbbsins. Kolbeinn var gerður að heiðursfélaga hjá Kaupmannasamtökum Íslands, UMF Selfoss, Golfklúbbi Selfoss og TBR.
Útför Kolbeins fer fram frá Selfosskirkju í dag, 7. desember 2010, og hefst athöfnin kl. 13.30.

Kolbeinn Högnason 25. júní 1889 - 14. maí 1949. Bóndi, kennari og skáld í Kollafirði 1920 og var þar 1930. Var í Reykjavík 1910.

Kolbeinn Gíslason andaðist á heimili sínu, Eyhildarholti, Skagafirði, aðfaranótt 15. janúar sl. Kolli var söngmaður góður, hafði háa og bjarta tenórrödd, sem að auki var gullfalleg. Hann söng fyrsta tenór með Karlakórnum Heimi í mörg ár, en hætti vegna þess hve heyrnin stríddi honum mikið. Í göngur á Eyvindarstaðaheiði fór hann í mörg ár, og þegar gangnamenn tóku lagið, söng Kolli alltaf yfirrödd.
Já, Kolla gleymum við aldrei og það gerir enginn, sem kynntist honum. Við getum talið upp svo margt sem við minnumst, en það yrði efni í heila bók.

Júlíus Halldórsson héraðslæknir lét byggja íbúðarhúsið að Klömbrum. Ekki er vitað nákvæmlega hvenær húsið var byggt, né hver hinn snjalli steinsmiður var, en líklega hafa byggingarframkvæmdir hafist laust eftir 1880 og þeim lokið um 1885.

Húsið er einlyft með risi, á háum kjallara. Útveggir eru hlaðnir úr lítt tilhöggnu grjóti, sem flutt var úr Nesbjörgum. Veggir eru einfaldir og veggjaþykkt er um 50 cm. Þeir voru múrhúðaðir að utan með sementsblöndu, sem einnig var notuð sem bindiefni.

Íbúðarhús Júlíusar héraðslæknis þótti afar glæsilegt og húsakynni öll hin ríkmannlegustu. Í húsinu var bæði stássstofa og dagstofa sem þiljaðar voru innan með brjóstþili og strekktum striga á útveggjum en standandi þili á milliveggjum. Auk þess var apótek og sjúkrastofa í húsinu. Á rishæðinni var meðal annars korn- og mjölgeymsla og í kjallara var eldhús í miðju húsi, þar sem var stór eldavél, og búr með bekkjum og skápum.

Þegar hafist var handa við endurbætur á húsinu í lok síðustu aldar hafði ekki verið búið í húsinu í um hálfa öld en þykkir steinveggir, auðar gluggatóttir og fúið tréverk báru vitni um stórhug og vandvirkni.

Klettur í Kálfshamarsvík. Um 22m norður af rústum Iðavalla eru tóftir býlisins Kletts. Í örnefnaskrá segir: „Á nesinu sjálfu voru mörg tómthúsbýli, m.a. Klöpp og Klettur.“ (ÖJB, 4). Lýsing Tóftin er margskipt, 5-7 hús eða herbergi. Húsið hefur staðið upp á svolitlum hól en aflíðandi brekku vestan við húsið eru leifar mannvirkis sem virðist geta verið eldra (nr. 109). Hugsanlega lítil rétt. Húsið uppá hólnum tekur yfir svæði sem er um 14x14m en mannvirkið í brekkunni vestan við um 15x9 (A-V). Svo virðist sem gengið hafi verið inní húsið að vestanverðu og þar verið göng og innangengt úr þeim í tvenn hús til og eitt til norðurs (1,8x3,5m N-S) og hugsanlegt afherbergi er fyrir enda gangsins að vestan og annar inngangur. Norðan við austurinnganginn er annað hús með sér inngangi um litla forstofu að austan. Veggir hússins eru á bilinu 50-170sm háir. Aðrar upplýsingar Á upplýsingaskilti við tóftirnar stendur: „Klettur var byggður 1924 af Sigurði Ferdinantssyni. Síðast bjó hér Þorsteinn Þorsteinsson póstur 1951.“ Býlið telst því ekki til fornleifa hvað aldur snertir en er skráð hér og gefið númer þar sem um byggingu úr torfi og grjóti er að ræða.

Klettakot var hjáleiga frá Merkisteini, byggt upp úr 1850 og rifið árið 1887. Tryggvagata 18, Á þessu svæði voru allnokkrir torfbæir um miðja 19. öld. Þeir voru auk Sjóbúðar, Hóll, Helluland, Merkisteinn, Klettakot og Jafetsbær.
Dúkskot og Gróubær voru á sömu slóðum við Garðastræti.

Kleppur eða Kleppsspítali, er geðspítali sem tilheyrir geðsviði Landspítalans. Kleppur er einnig örnefni í Reykjavík

Fyrstu lög um Kleppsspítala voru nr. 33/1905, samþykkt af konungi þann 20. október 1905 (frumvarp um stofnun Kleppsspítala var þó innlent fyrirbæri) og var spítalinn opnaður árið 1907. Kleppsspítali var fyrsta sjúkrastofnunin sem var reist og rekin alfarið af landsjóði. Markmið stofnunarinnar var að létta miklum vanda af heimilum geðsjúkra og búa geðsjúkum mannsæmandi aðbúnað og gæslu, frekar en að stunda eiginlegar lækningar. Upprunalega var pláss fyrir 50 sjúklinga, og þurftu aðstandendur að borga með sjúklingum, ýmist 50 aura eða 1 krónu á dag, eftir aðstæðum. Yfirstjórn spítalans samanstóð af landlækni og aðila sem stjórnarráðið skipað

Sem fyrr segir var vandi geðsjúkra og aðstandaenda þeirra mikill á þeim tíma er Kleppsspítali var stofnaður. Einnig var farið illa með geðsjúka og lífsskilyrði þeirra voru engan veginn á við þau sem heilbrigðir höfðu. Árið 1901 var gerð úttekt á hversu margir væru geðsjúkir í landinu (samkvæmt þess tíma skilgreiningu) og reyndust þeir 133, þar af 124 sem voru á sveit. Árið 1880 reyndust geðsjúkir vera 81, var því um mikla fjölgun að ræða á þessum rúmu tveimur áratugum.
Spítalinn breytti miklu, þó að hann gæti ekki tekið alla inn sem þurftu, og lét Guðmundur Björnsson þau orð falla á Alþingi um þremur mánuðum eftir opnun spítalans, að sjúkrahúsið hefði „getið sjer þann orðstír, að það sje einhver gagnlegasta stofnun þessa lands“.
Starfsemin í dag er gerbreytt með breyttum áherslum og tilkomu nýrra og betri meðferðarúrræða. Í dag eru reknar nokkrar deildir á Kleppsspítala, starfsemi þeirra felst aðallega í endurhæfingu og að veita fólki margvíslega meðferð, sem er haldið geðröskunum eða talið vera að veikjast af þeim -- til dæmis geðklofa, geðhvarfasýki, þunglyndi, fíkn eða persónuleikaröskun. Á Kleppsspítala eru nú göngudeild, þrjár endurhæfingargeðdeildir, öryggisgeðdeild og réttargeðdeild.

Klemensína Karitas Klemensdóttir 21. maí 1885 - 12. júní 1966. Var í Marðarnúpsseli, Auðkúlusókn, Hún. 1890. Húsfreyja. Vinnuhjú á Ljótshólum, Auðkúlusókn, Hún. 1901. Húsfreyja á Vesturá, Holtastaðasókn, A-Hún. 1930. Var á Ægissíðu, Höfðahr., A-Hún. 1957. Síðast bús. í Höfðahreppi. Nefnd Karitas Klemensína skv. Æ.A-Hún og kirkjubókum.

Sumarið 1947 reistu vegavinnumenn minnisvarðann á Kleifaheiði milli Barðastrandarhrepps og Rauðasandshrepps hinna fornu. Varðan sem er hlaðin úr grjóti hefur gengið undirnafninu Kleifabúi eða Kleifakall.

Þetta er ein stærsta varða sem reist hefur verið hérlendis. Hún hefur staðið óhögguð öll þessi ár en lítillega þurfti að laga höfuðið fyrir nokkrum árum.

Það var vinnuflokkur undir stjórn Kristleifs Jónssonar frá Höfða í Þverárhlíð sem vann við vegalagningu yfir heiðina. Þegar þeir nálguðust háheiðina þótti þeim viðeigandi að reisa myndarlega vörðu. Einar Einarsson og Guðjón Jóhannesson hlóðu vörðuna og Kristján Jóhannesson gerði höfuðið. Vinnuflokkurinn sá svo um efnisöflun en gnægð er af grjóti á þessum slóðum.

Eiður Thoroddsen hjá Vegagerðinni á Patreksfirði segir að fjöldi fólks stoppi við Kleifabúann á hverju sumri og langflestir sem þar fari um í fyrsta skipti stansi og skoði hana. Við vörðuna er rúmgott plan og þaðan er víðsýnt.

Kleifar standa á vesturbakka Blöndu gengt Hrútey. Kristinn Magnússon byggði þar upp 1952, en áður var þar Klifakot. Íbúðarhús 1952 492 m3, fjós fyrir 12 gripi, fjárhús fyrir 220 fjár. Tún 15,5 ha.

Klara Sigurbjörg Sigurðardóttir 26. ágúst 1954, Akranesi, Kvsk á Blönduósi 1972-1973.