Rugludalur almennilega kallaður Ugludalur.
Jarðardýrleiki x € og so tíundast presti og fátækum yfir fjörutíu ár, en áður, að forngildu, segjast menn heyrt hafa, að þessi jörð hafi verið haldin sextán hundruð, og so hafi hún
þá gengið kaupum og sölum. Eigandinn kóngl. Majestat, og er þessi ein af þeim jörðum, sem byggja undir Reyninessstaðar klaustur. Ábúandinn Salamón Sigurðsson.
Landskuld lx álnir, áður fyrir ellefu árum lxxx álnir. Betalast í landaurum heim til klaustursins. Leigukúgildi ii, áður fyrir ellefu árum iiii; því aftur færð landskuld og fækkað kúgildum, að skriða fjell á túnið og tók af því mikinn part. Leigur betalast í smjöri heim til klaustursins. Kvaðir öngvar.
Kvikfje iii kýr, ii kálfar, i naut veturgamalt, lxx ær, vi sauðir tvævetrir og eldri, xii veturgamlir, xvii lömb, ii hestar, i hross, i foli þrevetur, ii únghryssur. Fóðrast kann iii kýr, xii lömb; öðru kvikfje er einúngis vogað á útigáng, sem hjer er í betra lagi. Afrjett engin og gengur geldfje í heimalandi; áður hefur verið upprekstur á Eyvindastaðaheiði, vide Selland.
Skógur til kolgjörðar hefur áður nægur verið, er nú mjög eyddur. Torfrista og stúnga mjög lök en brúkast þó árlega. Hrísrif til kolgjörðar bjarglegt, til eldíngar nægt. Túninu grandar gil eitt, sem rennur úr snarbröttu fjalli með stórskriðuhlaupum á vetur og vor í vatnavöxtum, og hefur þessi skriða eyðilagt af vellinum yfir eða undir þriggja daga slátt. Enginu granda smálækir úr brattlendi, sem bera á það grjót og sand til stórskaða. Hætt er kvikfje á vetur fyrir ógönguklettum, snjóflóðum, afætudýjum og holgryfjulækjum, og verður oft stórskaði að
þessu. Kirkjuvegur lángur og mjög hættusamur á vetur yfir harðfenni og búnkasvell, sem leggur í bratta fjallshlíð sem fólkið á yfir að reisa. Hreppamannaflutníngur úr máta erfiður um vetur og er því sjaldan brúkaður, heldur hefur hjer jafnan verið brúkaður niðursetníngur. Hætt er bænum mjög fyrir snjóflóðum og stórskriðuhlaupum úr gib því, sem grandar túninu, og fyrir ellefu árum [1697] tók þessi skriða bæinn allan nema tvö hús, og dóu þá í það sinn tveir menn, en fjórir komust lifs af en þó lamaðir mjög, og þykir mönnum liklegt að sökum þessa voveiflega skaða muni þessi jörð innan skams eyðileggjast.