Fyrirtæki/stofnun

Skútaeyrar á Grímstunguheiði

(1950)

Skútaeyrar eru dalverpi á Grímstunguheiði, áin rennur eftir því miðju. Hún er nokkuð vatnsmikil og víða straumþung. I ánni eru lygnur á stöku stað. Þar er hún dýpri og straumþunginn minni. Einhvern tíma var hér búið enda landgæði fyrir búsmala sem þá var höfuðkostur hvers býlis. Bærinn hér Skúti og stóð hinum megin árinnar.

Grímstunguheiði; Skúti; Hólmakvísl;

„Steingrímur skáld Thorsteinsson gisti einu sinnl á Skúteyrum (vorið 1874) með elnhverjum öðrum höfðingjum (sbr. sögur Þórhalls biskups, Alm. bókafélagið 1961) á leið norður. Þá svaf Steingrímur minna en hinir og var þá að yrkja kvæðið: ÞÚ BLÁFJALLAGEIMUR. Á Skúteyrum sést ekkert álftavatn, en kvæðið hefur átt að lýsa unaði heiðarínnar eins og hann sá hana á leið sinnl norður.„

Á Grímstunguheiðarvegi, og fleiri mannvirkjum á heiðinni, er hægt að kynnast ýmsum náttúrufræðilegum atriðum. Flóadragið við Hólmakvísl, sem áður er getið, liggur fast að kvíslinni. Á suðurbakka hennar og síðan áfram er grýtt en þó að mestu gróið land. Jarðvegur er þar mjög grunnur. Við vegalagninguna og umferð, sem fylgdi í kjölfarið, eyddist gróður á langri og rúmlega þriggja metra breiðri ræmu. Þegar dragið varð ófært, hættu menn að fara rudda veginn alveg að kvíslinni og beygðu út af honum nokkru sunnar, komu svo aftur á hann spölkorn fyrir norðan dragið. Glöggar götur sína þá leið. Frá þessum vegamótum og að flóadraginu hefur ruddi vegurinn ekki verið farinn síðan um aldamót og nýgræðingur því ekki orðið fyrir neinum spjöllum vegna umferðar í 70 ár. Þó er fjarri því, að gróður sé þar orðinn jafnmikill og utan vegarins. Þetta sýnir, hve gróðurmyndun er hæg, þegar komið er 600 m yfir sjó.

IS HAH-Nat

Loka

Fullt

GPJ 10.4.2019

• íslenska

Árbók Ferðafélags Íslands árið 1962, um Arnarvatnsheiði og Tvídægru eftir Þorstein Þorsteinsson frá Húsafelli. Bls. 78
Við dauðans dyr – Húnavaka, 1. tölublað (01.05.1995), Bls. 179-182. http://timarit.is/view_page_init.jsp?gegnirId=000522327