Lausamaður í Stóradal, Svínavatnssókn, A-Hún. 1930. Yfirlögregluþjónn í Keflavík.
Sigtryggur Árnason fv. yfirlögregluþjónn. Nýlega var til moldar borinn Sigtryggur Árnason, fyrrverandi yfirlögregluþjónn í Keflavík. Síðustu vakt hans þessa heims var lokið og aðrar, óræðari skyldur kölluðu.

"Sigtryggur var af þeirri kynslóð Íslendinga sem upplifði kyngimagnaðri framfarastökk en þekkst hafa í sögu landsins. Þannig var hann sjálfur fæddur og uppalinn í sveit, mótaður af einföldum samhljóm við íslenska náttúru og ungmennafélagsandann í sinni mestu reisn. Með þetta veganesti kom sveitapilturinn, stóri og vörpulegi, á mölina hér syðra. Það voru sviptingaár á fimmta áratugnum þegar upp úr sauð af vaxtarverkjum hersetu og útgerðar. Keflavík var í hröðum vexti og í þeirri hringiðu sló oft í brýnu milli dugandi landnema. Mál voru oftar en ekki af greidd með hnefarétti fremur en fyrir dómstólum. Og það kom í hlut Húnvetningsins Sigtryggs að koma lögum og reglu á þetta sérkennilega samfélag. Til þess var honum í upphafi ekki búinn annar kostur en gamall og aflóga braggi og tveir jafnfljótir sem farartæki. Sem nærri má geta var hér um erfitt og vandasamt verk að ræða. Kom Sigtryggi þar vel að hafa gengið í smiðju til hins kunna íþróttagarps, Sigurðar Greipssonar í Haukadal. Furðar engan þótt á stundum stæði styrr um þennan frumherja löggæslu í Keflavík. Þar reyndi á festu og ákveðni en skylduræknin og trú festan við starfið var Sigtryggi mikilvægur eiginleiki í þeirri þolraun. Ekki er ólíklegt að sá tími hafi mótað viðmót hans þegar skilningur annarra á vandasömu verki gat verið í hæpnara lagi. Eða hversu oft hættir okkur ekki til að dæma á grundvelli takmarkaðrar þekkingar? Er fram liðu stundir færðist smám saman meiri festa yfir samfélagið og löggæslan tók mið af því. Nærri hálfrar aldar löggæsla á Suðurnesjum hvíldi að verulegu leyti á breiðum herðum Sigtryggs. Æviverki sínu skilaði hann með sóma.
Svo sem nærri má geta þurfa lögreglumenn oft að taka miður vinsælar ákvarðanir í starfi sínu. Ýmsum kann að hafa þótt yfirlög regluþjóninn hrjúfur og kaldur. Hitt leyndist ekki þeim sem með honum störfuðu að undir ákveðnu yfirborðinu bjó blíðlyndur og umhyggjusamur einstaklingur. Engu er líkara en í Sigtryggi hafi togast á annarsvegar bóndinn og hestamaðurinn en hins vegar lögreglumaðurinn, sem átti svo í vök að verjast á frumbýlingsárunum. Með Sigtryggi Árnasyni lýkur ákveðnum kapítula í löggæslu Suðurnesja og hlýtur hann að teljast til merkilegra einstaklinga í sögu okkar hér syðra. Með þessum orðum kveðja lögreglumenn fyrrum félaga sinn og yfirmann. "

Foreldrar hans voru Árni Ólafsson 13. júní 1891 - 8. nóvember 1966. Ólafssonar Ólafssonar (1863-1930) og Ingibjargar Lárusdóttur (1860-1949) í Ólafshúsi á Blönduósi. Vetrarmaður á Steinnesi, Þingeyrasókn, A-Hún. 1930. Heimili: Auðkúla, Svínavatnshr. Bóndi í Forsæludal í Vatnsdal, svo á Kárastöðum í Svínavatnshreppi. Síðast rithöfundur og bókaútgefandi í Reykjavík. Síðast bús. í Reykjavík og fk. hans Þórunn Stefanía Hjálmarsdóttir 13. mars 1892 - 18. júní 1965. Með móður í Auðkúluseli í Svínavatnshreppi um tíma. Var einnig um tíma í Vatnshlíð á Vatnsskarði. Var í Litladal, Auðkúlusókn, Hún. 1901. Lærði fatasaum á Sauðárkróki. Var um tíma í Saurbæ og á Haukagili í Vatnsdal. Húsfreyja á Kárastöðum í Svínadal um 11 ára skeið. Húskona á Steinnesi, Þingeyrasókn, A-Hún. 1930. Heimili: Auðkúla, Svínavatnshr. Dvaldi í nokkur ár á Akureyri og síðan nálægt 26 ár í Reykjavík. Síðar bús. í Reykjavík.