Kolbeinn Gíslason andaðist á heimili sínu, Eyhildarholti, Skagafirði, aðfaranótt 15. janúar sl. Kolli var söngmaður góður, hafði háa og bjarta tenórrödd, sem að auki var gullfalleg. Hann söng fyrsta tenór með Karlakórnum Heimi í mörg ár, en hætti vegna þess hve heyrnin stríddi honum mikið. Í göngur á Eyvindarstaðaheiði fór hann í mörg ár, og þegar gangnamenn tóku lagið, söng Kolli alltaf yfirrödd.
Já, Kolla gleymum við aldrei og það gerir enginn, sem kynntist honum. Við getum talið upp svo margt sem við minnumst, en það yrði efni í heila bók.

Hann var fæddur 17. desember 1928, sonur Gísla Magnússonar bónda í Eyhildarholti, f. 1893, d. 1981, og konu hans, Stefaníu Guðrúnar Sveinsdóttur, f. 1895, d. 1977.
Kolbeinn var áttundi í röð þrettán systkina, en hin eru: Magnús Halldór, f. 1918, Konráð Elínbergur, f. 1919, dó í bernsku, Sveinn Þorbjörn, f. 1921, Konráð, f. 1923, Rögnvaldur, f. 1923, Gísli Sigurður, f. 1925, Frosti, f. 1926, Árni, f. 1930, María Kristín Sigríður, f. 1932, Bjarni, f. 1933, Þorbjörg, f. 1934, dó í bernsku, og Þorbjörg Eyhildur, f. 1936.
Auk þeirra var alinn upp hjá Gísla og Guðrúnu Þorleifur Einarsson, f. 1909. Útför Kolbeins fer fram frá Flugumýrarkirkju í dag.